Η λιμνοθάλασσα των άστρων, VST Zooms in on Lagoon Nebula

Η νέα εντυπωσιακή εικόνα της λιμνοθάλασσας των άστρων. This image, taken with the VLT Survey Telescope, shows the Lagoon Nebula. Image credit: ESO / VPHAS+ team.

Μια νέα εντυπωσιακή εικόνα από το Νεφέλωμα Λιμνοθάλασσας κατέγραψε το τηλεσκόπιο VLT στη Χιλή.

This chart shows the location of the star formation region Messier 8, also known as the Lagoon Nebula, within the constellation of Sagittarius (the Archer). This map shows most of the stars visible to the unaided eye under good conditions and Messier 8 itself is highlighted with a red circle on the image. This bright object is visible to the unaided eye as a small patch in the heart of the Milky Way and is an impressive sight in moderate-sized amateur telescopes. Credit: ESO, IAU and Sky & Telescope

Το νεφέλωμα με κωδική ονομασία Μ8 και NGC 6523 βρίσκεται σε απόσταση πέντε χιλιάδων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Τοξότη.

This new infrared view of the star formation region Messier 8, often called the Lagoon Nebula, was captured by the VISTA telescope at ESO’s Paranal Observatory in Chile. This colour picture was created from images taken through J, H and Ks near-infrared filters, and which were acquired as part of a huge survey of the central parts of the Milky Way. The field of view is about 34 by 15 arcminutes. Credit:ESO/VVV. Acknowledgment: Cambridge Astronomical Survey Unit

Το νεφέλωμα έχει διάμετρο 100 ετών φωτός και σε αυτό υπάρχουν κολοσσιαίες ποσότητες κοσμικής σκόνης δημιουργώντας έτσι ένα γιγάντιο εργοστάσιο παραγωγής νέων και μεγάλης λαμπρότητας άστρων.

This video sequence gives a close-up look at a richly detailed new image of the Lagoon Nebula captured by the VLT Survey Telescope at ESO's Paranal Observatory in Chile. This giant cloud of gas and dust is creating intensely bright young stars, and is home to young stellar clusters. This image is a tiny part of just one of eleven public surveys of the sky now in progress using ESO telescopes. Together these are providing a vast legacy of publicly available data for the global astronomical community. Credit: ESO/VPHAS+ team

Σούπερ κοσμικός «τοκετός», Never-Before-Seen Stage of Planet Birth Revealed

Ένα γιγάντιο πλανητικό σύστημα σχηματίζεται στο άστρο HD 142527. This artist’s impression shows the disk of gas and cosmic dust around the young star HD 142527. Astronomers using the Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) telescope have seen vast streams of gas flowing across the gap in the disc. These are the first direct observations of these streams. Credit: ALMA (ESO/NAOJ/NRAO)/M. Kornmesser (ESO)

Ομάδα επιστημόνων από την Ιαπωνία χρησιμοποιώντας τα ραδιοτηλεσκόπια του αστεροσκοπείου ALMA εντόπισαν ένα άστρο γύρω από το οποίο υπάρχει ένας δίσκος κοσμικής ύλης. Το άστρο που έλαβε την κωδική ονομασία HD 142527 βρίσκεται σε απόσταση 456 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Λύκου. Σύμφωνα με τους ερευνητές γύρω από το άστρο σχηματίζεται ένα γιγάντιο πλανητικό σύστημα.

Πρωτοφανής δημιουργία

Observations made with the Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) telescope of the disc of gas and cosmic dust around the young star HD 142527, showing vast streams of gas flowing across the gap in the disc. These are the first direct observations of these streams. Credit: ALMA (ESO/NAOJ/NRAO), S. Casassus et al.

Οι παρατηρήσεις των ερευνητών δείχνουν ότι σχηματίζονται πλανήτες σε όλο το εύρος του κοσμικού (ή πρωτοπλανητικού) δίσκου. Σύμφωνα με τους ερευνητές ορισμένοι πλανήτες σχηματίζονται σε απόσταση τόσο μεγάλη από το άστρο τους που κάτι παρόμοιο δεν έχει παρατηρηθεί ξανά μέχρι σήμερα. Αυτό και άλλα ευρήματα κάνουν τους ερευνητές να πιστεύουν ότι δημιουργείται ένα γιγάντιο σε μέγεθος και πιθανώς πληθυσμό κοσμικών σωμάτων πλανητικό σύστημα.

A team of Japanese astronomers has obtained a firm evidence of formation of a giant planetary system around a young star by the observations with the Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA). This result has a transformative impact on the theories of planet formation and gives us a clue to the origin of a wide variety of planetary systems. The research team, led by astronomers at Osaka University and Ibaraki University, observed with ALMA a young star named HD 142527 in the constellation Lupus (the Wolf). The ALMA image shows that cosmic dust, which is component material of planets, is circling around the star in a form of asymmetric ring. By measuring the density of dust in the densest part of the ring, the astronomers found that it is highly possible that Jupiter-like giant gaseous planets or Earth-like rocky planets are now being formed in that region. This region is far from the central star, about 5 times larger than the distance between the Sun and the Neptune. This is the first firm evidence of planet formation found so far from the central star in a protoplanetary disk. The research team plans further observations of HD 142527 with ALMA for closer investigation, as well as other protoplanetary disks to have a comprehensive understanding of the planet formation in general.

Η ανακάλυψη είναι επίσης σημαντική εκτός των άλλων επειδή η παρατήρηση και μελέτη τέτοιων κοσμικών δίσκων προσφέρει στοιχεία για τη δημιουργία πλανητών. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στον δικτυακό τόπο επιστημονικών προδημοσιεύσεων arXiv.

Τα «σιντριβάνια» της Δήμητρας. Water Found on Dwarf Planet Ceres, May Erupt from Ice Volcanoes

Η Δήμητρα εκτοξεύει στο Διάστημα υδρατμούς. An artist's impression of water outgassing from two sources on the dwarf planet Ceres, which is also the largest asteroid in the solar system. Credit: IMCCE-Observatoire de Paris/CNRS/Y.Gominet, B. Carry

Ένα χρόνο πριν το διαστημικό σκάφος Dawn προσεγγίσει τη Δήμητρα (Ceres), τον μεγαλύτερο αστεροειδή του ηλιακού μας συστήματος, διεθνής ομάδα αστρονόμων έκανε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Εντόπισε την παρουσία νερού στη Δήμητρα. Πίδακες υδρατμών εκτινάσσονται στο Διάστημα από το εσωτερικό του αστεροειδή που τα τελευταία χρόνια έχει… αναβαθμιστεί και κατατάσσεται πλέον στους λεγόμενους «πλανήτες νάνους».

Εντυπωσιακός

An artist's depiction of the dwarf planet Ceres. Observations by ESA's Herschel space observatory between 2011 and 2013 find that the dwarf planet has a thin water vapor atmosphere. Credit: ESA/ATG medialab

Η Δήμητρα ανακαλύφθηκε το 1801 και έχει διάμετρο περίπου 950 χιλιομέτρων. Είναι ο μεγαλύτερος και πιο σφαιρικός αστεροειδής του ηλιακού μας συστήματος. Στις αρχές του 21ου αιώνα η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU) αποφάσισε με βάση τα νέα δεδομένα που είχαν προκύψει να αλλάξει τις προδιαγραφές για την κατηγοριοποίηση των κοσμικών σωμάτων.

Έτσι σώματα, όπως η Δήμητρα, που έχουν διαστάσεις πολύ μεγάλες για να θεωρούνται αστεροειδείς αλλά μικρές για κερδίσουν τον… τίτλο του πλανήτη βαφτίστηκαν «πλανήτες νάνοι». Με βάση αυτή την απόφαση το 2006 ο Πλούτωνας υποβιβάστηκε και από «κανονικός» πλανήτης μπήκε στην κατηγορία των πλανητών νάνων ξεσηκώνοντας μεγάλες αντιδράσεις στην επιστημονική κοινότητα αλλά και τους φίλους του Διαστήματος.

Το νερό

       

The dwarf planet Ceres as seen by the Hubble Space Telescope. Credit: NASA, ESA, J. Parker (Southwest Research Institute), P. Thomas (Cornell University), L. McFadden (University of Maryland, College Park), and M. Mutchler and Z. Levay (STScI)

Το 1991 παρατηρήσεις στη Δήμητρα υπέδειξαν την πιθανή παρουσία νερού. Στη συνέχεια όμως δεν έγινε εφικτό να εντοπιστούν ίχνη νερού σε αυτή. Ομάδα Ευρωπαίων και Αμερικανών επιστημόνων με επικεφαλής τον Μίκαελ Κίπερς του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) χρησιμοποίησαν το διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel για να μελετήσουν τη Δήμητρα. Ανακάλυψαν στον αστεροειδή πίδακες υδρατμών που εκτινάσσονται από το εσωτερικό του στο Διάστημα. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο αστεροειδής παράγει περίπου έξι κιλά υδρατμών ανά δευτερόλεπτο.

Η πηγή και η… ζωή

Το ερώτημα που ζητά απάντηση τώρα είναι η προέλευση του νερού στη Δήμητρα. Η πρώτη θεωρία που έπεσε στο τραπέζι είναι και η πιο προφανής ότι δηλαδή ο πάγος που υπάρχει στην επιφάνειά του εξαχνώνεται, δηλαδή μετατρέπεται από στερεό σε αέριο. Αυτό συμβαίνει όταν ο αστεροειδής εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία. Μια δεύτερη εικασία των ειδικών είναι ότι στο εσωτερικό της Δήμητρας υπάρχει νερό σε υγρή μορφή το οποίο εκτοξεύουν στο Διάστημα με τη μορφή υδρατμών «ψυχρά» ηφαίστεια που υπάρχουν στον αστεροειδή. Δεν είναι το πρώτο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα όπου εντοπίζονται… γκέιζερ.

Το φαινόμενο υπάρχει και στον Εγκέλαδο, τον παγωμένο δορυφόρο του Κρόνου. Αν επιβεβαιωθεί η δεύτερη θεωρία ότι δηλαδή υπάρχει στο εσωτερικό της Δήμητρας νερό σε υγρή μορφή αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες θα σημαίνει ότι ο αστεροειδής σχηματίστηκε σε κάποιο απομακρυσμένο από τον Ήλιο σημείο του ηλιακού μας συστήματος και στη συνέχεια μετακινήθηκε στη ζώνη των αστεροειδών ανάμεσα στον Δία και τον Άρη.