Η ιστορία ενός μάχιμου υψηλόβαθμου Μακεδόνα

Το μοναδικό σωζόμενο σιδερένιο ζεύγος περικνημίδων και ο σιδερένιος θώρακας με τη δερμάτινη επένδυση (πανομοιότυπος με εκείνον της Βεργίνας) που εντυπωσιάζει το σύνολο της αριστοτεχνικής κατασκευής, με τις πολλαπλές αρθρώσεις, που αποσκοπούσε στη διευκόλυνση των κινήσεων του έφιππου άνδρα κατά την ώρα της μάχης. Τμήματα από μεγάλη ασπίδα, από τις παραγναθίδες ενός κράνους, δύο αιχμές δοράτων και ένα μαχαίρι.

Πρόκειται για τα κτερίσματα που συνόδευαν τον υψηλόβαθμό, γενναίο άντρα στην τελευταία αιώνια κατοικία του, στο μακεδονικό τάφο του 4ου αι. π.Χ., που ήρθε στο φως στον Αγ. Αθανάσιο Θεσσαλονίκης.

Ωστόσο, παρά τις ανασκαφικές εργασίες στην περιοχή εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, ο τάφος παραμένει ακόμα απροσπέλαστος από το κοινό.

Η αρχαιολόγος Μαρία Τσιμπίδου-Αυλωνίτη, ανέφερε στην ανακοίνωσή της σήμερα, στην 26η επιστημονική συνάντηση για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, στο ΑΠΘ: «Είκοσι σχεδόν χρόνια κύλησαν από την ανασκαφική έρευνα στον επιβλητικό τύμβο της τότε Κοινότητας Αγ. Αθανασίου Θεσσαλονίκης, η οποία είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα της 16ης ΙΣΤ ΕΠΚΑ για τη Θεσσαλονίκη - Πολιτιστική Πρωτεύουσα 1997. Η αποκάλυψη, τον Ιούνιο του 1994, του μακεδονικού τάφου του 4ου αι. π.Χ., με την εντυπωσιακή πρόσοψη, κατάγραφη από τοιχογραφίες σε εξαίρετη κατάσταση διατήρησης, αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ειδήσεις εκείνης της δεκαετίας. Πρόκειται για ένα μοναδικό μνημείο του ελληνικού πολιτισμού, ενώ έκτοτε αποτελεί σημείο αναφοράς για πάμπολλες μελέτες που αφορούν την αρχαία ελληνική ζωγραφική και την ιστορία της Μακεδονίας».

Oπλισμός ενός μάχιμου υψηλόβαθμου Μακεδόνα

Σχετικά με τα ευρήματα που ήρθαν στο φως η ίδια συμπληρώνει ότι «αποκαλύφθηκαν τα κατάλοιπα της νεκρικής πυράς, και διασαφηνίστηκαν αρκετές λεπτομέρειες που αφορούσαν τις τεχνικές διαδικασίες της δημιουργίας του μεγάλου τύμβου μετά τις τελετουργίες της ταφής. Το σημαντικότερο όμως ήταν η ολοκληρωτική αποκάλυψη του αρχαίου κατωφερικού δρόμου που ανοιγμένος στο φυσικό υπόστρωμα του ταφικού τύμβου οδηγούσε στην πρόσοψη του μνημείου. Το μήκος του, που ανέρχεται συνολικά στα 24,20μ., (με πλάτος γύρω στα 4μ.) τον καθιστά έναν από τους μακρύτερους δρόμους πρόσβασης σε μακεδονικό τάφο που έχουν αποκαλυφθεί έως τώρα. 

Ακόμη, αυτά τα τελευταία χρόνια, πέρα από τη συνεχή μέριμνα για την προστασία των τοιχογραφιών, ολοκληρώθηκε και η χρονοβόρα ανασύσταση του οπλισμού του νεκρού: ανάμεσα στα άπειρα σιδερένια θραύσματα που είχαν διασκορπιστεί στο δάπεδο του συλημένου θαλάμου. Πρόκειται, για το σύνολο του οπλισμού ενός μάχιμου υψηλόβαθμου μακεδόνα, ενός εταίρου, μέλους της βασιλικής ίλης, ο οποίος κυριολεκτικά... σιδηροφόρει. Ενός άνδρα που θα συντρόφεψε τον Αλέξανδρο στην μακρινή και ένδοξη εκστρατεία αλλά ευτύχησε, απόμαχος πια, να επιστρέψει και να ταφεί στην ιερή γη των Μακεδόνων».

ΠΗΓΗ: Αγγελιοφόρος

Το αρχαιότερο φως στο Σύμπαν, ESA's Planck satellite maps oldest light in the Universe

Η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου δεν είναι απόλυτα ομοιόμορφη σε όλο τον ουρανό. Τα διαφορετικά χρώματα αντιστοιχούν σε μικρές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. The anisotropies of the Cosmic Microwave Background (CMB) as observed by Planck. The CMB is a snapshot of the oldest light in our Universe, imprinted on the sky when the Universe was just 380 000 years old. It shows tiny temperature fluctuations that correspond to regions of slightly different densities, representing the seeds of all future structure: the stars and galaxies of today. Copyright: ESA, Planck Collaboration

Το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Planck ολοκλήρωσε έναν εντυπωσιακό νέο χάρτη της λεγόμενης «μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου» -το αρχαίο υπόλειμμα μιας λάμψης που γέμισε τα πάντα όταν το νεαρό Σύμπαν έγινε ξαφνικά διαφανές.

Ο χάρτης, ο λεπτομερέστερος του είδους του ως σήμερα, έχει σημαντικές συνέπειες όσον αφορά τις γνώσεις μας για τη γέννηση, την εξέλιξη, τη δομή και τη σύσταση του Σύμπαντος.

Τα σημαντικότερα νέα ευρήματα:

Image credit: Rhys Taylor, Cardiff University.

Η ηλικία του Σύμπαντος εκτιμάται στα 13,81 δισεκατομμύρια χρόνια, 50 με 80 εκατομμύρια χρόνια περισσότερο από ό,τι σε προηγούμενες εκτιμήσεις.

The new cosmic recipe from Planck. Credit: ESA and the Planck Collaboration

Η σύσταση του Σύμπαντος δείχνει να αλλάζει ελαφρώς: Η κανονική ύλη αντιστοιχεί σε κάτι λιγότερο από 5% της συνολικής υλοενέργειας του Σύμπαντος, ενώ το ποσοστό της μυστηριώδους σκοτεινής ύλης αυξάνεται στο 26,8%, και το ποσοστό της ακόμα πιο μυστηριώδους σκοτεινής ενέργειας πέφτει ελαφρώς στο 68,3%.

Οι διακυμάνσεις της ακτινοβολίας υποβάθρου αποκαλύπτουν μια μυστηριώδη ασυμμετρία στο Σύμπαν μεταξύ του ουρανού στο βόρειο και το νότιο ημισφαίριο.

Απόφωτο

H παραπάνω εικόνα δείχνει τις διακυμάνσεις θερμοκρασίας στην Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου όπως φαίνεται από τον δορυφόρο Planck της ESA (το ήμισυ πάνω δεξιά) και όπως φαινόταν από τον προκάτοχό του WMAP – Wilkinson Microwave Anisotropy Probe  της NASA (το ήμισυ κάτω αριστερά). The Cosmic Microwave Background - as seen by Planck and WMAP. Credit: ESA and the Planck Collaboration; NASA / WMAP Science Team

Η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (CBM) χρονολογείται στα 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όταν το Σύμπαν είχε πια κρυώσει αρκετά ώστε το υπέρθερμο πλάσμα από το οποίο αποτελούνταν να σχηματίσει τα πρώτα άτομα υδρογόνου και ήλιου.

Αυτό επέτρεψε στα φωτόνια της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας να κινούνται ανεμπόδιστα στον χώρο -ουσιαστικά, το Σύμπαν είχε γίνει ξαφνικά διαφανές.

Τα αρχαία αυτά φωτόνια συνεχίζουν σήμερα το ταξίδι τους σε ολόκληρο τον ουρανό, υπό τη μορφή εξαιρετικά αμυδρών μικροκυμάτων.

Η ακτινοβολία αυτή μοιάζει εξαιρετικά ομοιόμορφη, στην πραγματικότητα όμως παρουσιάζει μικρές διακυμάνσεις όσον αφορά τη θερμοκρασία (ενέργεια) των φωτονίων, οι οποίες αντιστοιχούν στα διάφορα χρώματα του χάρτη.

Οι διακυμάνσεις αυτές δείχνουν ότι το νεαρό Σύμπαν δεν ήταν απόλυτα ομοιογενές· αντίθετα, ήταν γεμάτο από κβαντικές διακυμάνσεις, οι οποίες σταδιακά οδήγησαν σε συσσωματώματα ύλης από τα οποία προέκυψαν τελικά τα άστρα, οι γαλαξίες και τα υπερσμήνη γαλαξιών.

Image credit: NASA / JPL-Caltech / ESA.

Δύο ιστορικές αποστολές της NASA, με τις ονομασίες COBE και WMAP, χαρτογράφησαν την ακτινοβολία CBM και βοήθησαν να επιβεβαιωθεί η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης για τη γέννηση του Σύμπαντος. Επέτρεψαν επίσης στους κοσμολόγους να μετρήσουν τη λεγόμενη σκοτεινή ύλη, ένα αόρατο υλικό άγνωστης σύστασης, του οποίου η ύπαρξη συμπεραίνεται από τις βαρυτικές του επιδράσεις. Τους επέτρεψε επίσης να υπολογίσουν τη λεγόμενη σκοτεινή ενέργεια, μια μυστηριώδη δύναμη που δρα αντίθετα από τη βαρύτητα και επιταχύνει τη διαστολή του Σύμπαντος.

Το ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο Planck, τρεις φορές πιο ευαίσθητο από τις αποστολές της NASA, αυξάνει τώρα σημαντικά την ανάλυση του χάρτη.

Τα νέα δεδομένα δείχνουν ότι το Σύμπαν διαστέλλεται λίγο πιο αργά από ό,τι είχε εκτιμηθεί, με ταχύτητα 67,3 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο ανά megaparsec (ένα parsec ισούται με 3,26 έτη φωτός). Αυτό υποδεικνύει ότι το Σύμπαν είναι 50 με 80 εκατ. χρόνια πιο παλιό από ό,τι είχε εκτιμηθεί.

Πληθωρισμός

Εικόνα 50 εκατομμυρίων pixel. Ο χάρτης του υπολείμματος της ακτινοβολίας από την εποχή της Μεγάλης Έκρηξης από τα δεδομένα που συνέλεξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck. Μια εικόνα του σύμπαντος 380000 χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Δύο ανώμαλα χαρακτηριστικά που είχε ήδη εντοπίσει προκάτοχος του Planck, WMAP, επιβεβαιώθηκαν στα καινούργια δεδομένα υψηλής ακρίβειας του Planck. To ένα είναι μια ασυμμετρία στις μέσες θερμοκρασίες των αντίθετων ημισφαιρίων του ουρανού (διαχωρίζονται από την καμπύλη γραμμή). Υπάρχει επίσης ένα ψυχρό σημείο που βρίσκεται στο ένα τμήμα του ουρανού (σε κύκλο), που είναι ψυχρότερο του αναμενομένου. Στην εικόνα αυτή οι ανώμαλες περιοχές επισημαίνονται με κόκκινη και μπλε σκίαση για να είναι πιο ορατές. Two CMB anomalous features hinted at by Planck’s predecessor, Nasa’s WMAP, are confirmed in the new high-precision data. One is an asymmetry in the average temperatures on opposite hemispheres of the sky (indicated by the curved line), with slightly higher average temperatures in the southern ecliptic hemisphere and slightly lower average temperatures in the northern ecliptic hemisphere. This runs counter to the prediction made by the standard model that the universe should be broadly similar in any direction we look. There is also a cold spot that extends over a patch of sky that is much larger than expected (circled). In this image the anomalous regions have been enhanced with red and blue shading to make them more clearly visible. Credit: ESA and the Planck Collaboration

Οι μετρήσεις του Planck συνηγορούν επίσης υπέρ της θεωρίας του πληθωρισμού, σύμφωνα με την οποία το νεογέννητο Σύμπαν πέρασε μια φάση εκρηκτικής διόγκωσης. Σε αυτή τη φάση, μάλιστα διαστελλόταν με ταχύτητα μεγαλύτερη και από την ταχύτητα του φωτός (αυτό δεν διαψεύδει τον Αινστάιν, αφού τίποτα δεν κινήθηκε πιο γρήγορα από το φως. Αυτό που συνέβη ήταν ότι διεστάλη ο ίδιος ο χωροχρόνος).

Τα νέα δεδομένα στηρίζουν τη θεωρία του πληθωρισμού, η οποία σήμερα είναι γενικά αποδεκτή, ωστόσο δείχνουν να αποκλείουν ορισμένα θεωρητικά μοντέλα. Τα απλούστερα μοντέλα πληθωρισμού προβλέπουν ότι η ακτινοβολία CBM πρέπει να μοιάζει ίδια σε όλη την έκταση του ουρανού.

Το Planck, όμως, δείχνει να επιβεβαιώνει τις μυστηριώδεις παρατηρήσεις των προηγούμενων αποστολών, σύμφωνα με τις οποίες υπάρχει μια ασυμμετρία ανάμεσα στον ουρανό του βορείου ημισφαιρίου και τον ουρανό του νότιου ημισφαιρίου.

Το βίντεο αναδεικνύει την επίπονη εργασία των ερευνητών του διαστημικού τηλεσκοπίου Planck που προσπαθούν να διακρίνουν την Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου μέσα από το σύνολο των δεδομένων που συλλέγονται απ’ αυτό. This animation illustrates the painstaking work performed by cosmologists in the Planck Collaboration to extract the Cosmic Microwave Background from the data collected by Planck. The first image in the sequence shows the sources of emission detected on the whole sky at the microwave and sub-millimetre wavelengths probed by Planck, which range from 11.1 mm to 0.3 mm (corresponding to frequencies between 27 GHz and 1 THz). Copyright: ESA and the Planck Collaboration

Η ασυμμετρία αυτή δεν έρχεται σε αντίθεση με την ίδια την ιδέα του πληθωρισμού στη βάση της, δείχνει όμως ότι οι κοσμολόγοι έχουν ακόμα πολλά να μάθουν για τη δομή του Σύμπαντος.

Νέα στοιχεία ίσως προκύψουν όταν οι υπεύθυνοι του Planck δημοσιεύσουν το επόμενο σετ δεδομένων στις αρχές του 2014.

Ευγένιος Ντελακρουά και Ελληνική Επανάσταση. Eugène Delacroix and the Greek Revolution

Eugène Delacroix, Greek fighter, 1856.

Θάσος, Thasos

 

Ο ερχομός της άνοιξης από το Διάστημα. Stunning space image captures spring arriving across the planet

Στην εικόνα, το ηλιακό φως φτάνει ταυτόχρονα στο βόρειο και το νότιο πόλο. Ο Ήλιος έχει τοποθετηθεί στην εικόνα εκ των υστέρων. At 7:02 ET on March 20, 2013, Earth was at its equinox. At 7:45 ET, the GOES-13 satellite captured this full disk image of Earth, giving a snapshot of the planet as spring sprung.

Στις 13.02 ώρα Ελλάδας την Τετάρτη 20 Μαρτίου, οι ακτίνες του Ήλιου έπεσαν κάθετα στον ισημερινό της Γης για πρώτη φορά φέτος. Ήταν η στιγμή της εαρινής ισημερίας, την οποία απαθανάτισε ένας αμερικανικός μετεωρολογικός δορυφόρος.

Στην εικόνα, η οποία ελήφθη από τον δορυφόρο GOES-13 στις 13.45 ώρα Ελλάδας, 43 λεπτά μετά τη στιγμή της ισημερίας, είναι εμφανές ότι το φως της ημέρας φτάνει ταυτόχρονα στο βόρειο και στο νότιο γεωγραφικό πόλο.

The image gives a stunning view of the Earth as the season's change was created by a US.

Αυτό σημαίνει ότι ο άξονας περιστροφής της Γης είναι κάθετο στις ακτίνες του Ήλιου και στο επίπεδο περιφοράς του πλανήτη γύρω από τον Ήλιο. Λόγω της ίσης έκθεση των δύο ημισφαιρίων στην ηλιακή ακτινοβολία, η διάρκεια της νύχτας και της μέρας σε όλο τον πλανήτη ήταν σχεδόν ίση στις 20 Μαρτίου.

Μετά την ισημερία, ο άξονας περιστροφής αρχίζει να παίρνει κλίση, έτσι ώστε η περιοχή του Βόρειου Πόλου να απολαμβάνει το ηλιακό φως όλο το 24ωρο.

Σε αυτή την κλίση, εξάλλου, οφείλεται η εναλλαγή των εποχών. Μετά τις 20 Μαρτίου, η ημέρα στο βορειο ημισφαίριο διαρκεί περισσότερο από τη νύχτα -ένα ορόσημο που πολλοί θεωρούν ότι σηματοτοδοτεί τον ερχομό της άνοιξης.

H εναλλαγή των εποχών: την άνοιξη και το καλοκαίρι ο βόρειος γεωγραφικός πόλος είναι στραμμένος προς τον Ήλιο.

Η κλίση του άξονα περιστροφής θα συνεχίσει να μεγαλώνει μέχρι το θερινό ηλιοστάσιο στις 21 Ιουνίου 2013, οπότε η κλίση θα αρχίσει να αντιστρέφεται και το νότιο ημισφαίριο θα απολαμβάνει περισσότερες ώρες λιακάδας.

Tα μωρά του Γαλαξία, The Milky Way's newborns: Herschel telescope reveals galaxy's youngest stars for the first time

Δεξιά στην φωτογραφία είναι μια από τις εικόνες που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer από το Μοριακό Νέφος του Ωρίωνα. Με τους κύκλους σημειώνονται νεογέννητα άστρα τα οποία όμως όπως είναι εμφανές δεν είναι καθόλου ευδιάκριτα σε αντίθεση με την εικόνα στα αριστερά που είναι μια από εκείνες που κατέγραψε το Herschel και στην οποία τα νεογέννητα άστρα μέσα στους κύκλους διακρίνονται πολύ καθαρά. New stars: The image on the left is a composite of pictured recorded by the Herschel space telescope. It picked up dramatically more vivid detail from the same area of space than the American Spitzer Space Telescope was able to (right).

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel εντόπισε και φωτογράφισε 15 άστρα στον γαλαξία μας τα οποία βρίσκονται σε βρεφική ηλικία. Τα συγκεκριμένα άστρα είναι σύμφωνα με τους ειδικούς τα νεαρότερα άστρα του Γαλαξία για τα οποία έχουμε στη διάθεση μας οπτικό υλικό. Με δεδομένο ότι οι εικόνες του Herschel είναι ιδιαίτερα λεπτομερείς η ανακάλυψη αναμένεται να βοηθήσει σημαντικά στην κατανόηση της γέννησης και εξέλιξης των άστρων.

Η ανακάλυψη

New detail: The Herschel telescope was able to detect infrared light signatures from very young stars (left) that previous scans had missed (right).

Η υπερευαίσθητη κάμερα υπερύθρων του Herschel εντόπισε τα 15 άστρα στο Μοριακό Νέφος του Ωρίωνα, ένα γιγάντιο νεφέλωμα που αποτελεί τόπο γέννησης νέων άστρων. Είναι μάλιστα το κοντινότερο στη Γη αστρικό μαιευτήριο. Στην ίδια περιοχή έχει εντοπίσει νεαρά άστρα και το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer όμως αυτά που εντόπισε το Herschel είναι νεότερα ενώ επίσης οι εικόνες που κατέγραψε είναι καλύτερες. Τα 15 άστρα βρίσκονται στο αρχικό στάδιο της ζωής τους, είναι ακόμη «πρωτοαστέρες». Πρόκειται για την αρχική φάση της γέννησης και εξέλιξης τους που διαρκεί περίπου 25 χιλιάδες έτη. Τα έντεκα από αυτά τα άστρα εκπέμπουν ερυθρό φως κάτι που σημαίνει ότι η ενέργεια τους είναι ακόμη ιδιαίτερα χαμηλή, χαρακτηριστικό των νεογέννητων άστρων.

New finds: NASA's Spitzer Space Telescope had found seven newly-formed protostars in the Orion Molecular Cloud Complex. Herschel found 15 stars in the same stretch of space.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος στον οποίο ανήκει το Herschel έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα στην οποία έχει απομονωθεί ένα τμήμα του νεφελώματος όπου έχουν εντοπιστεί ορισμένα από τα νεογέννητα άστρα, τα οποία σημειώνονται μέσα σε κύκλο. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal».

The Orion Nebula in 3D | ESA Hubble Space Science HD Video.

Αρειανή «πούδρα» από... νερό. Is this rock further proof of water on Mars? Small white boulder uncovered by Curiosity rover contains evidence of water-bearing minerals

Η λευκή σκόνη στο πέτρωμα σχηματίστηκε με την παρουσία νερού. NASA images of a rock known as 'Tintina' broken under one of the Mars rover Curiosity's wheels reveals its striking white interior. Powder drilled from Martian rocks has revealed evidence of drinkable water and conditions favourable to life.

Ένα ακόμη εύρημα από το Curiosity προστίθεται στον κατάλογο εκείνων που υποδεικνύουν την ύπαρξη νερού στο παρελθόν στον Άρη. Η κάμερα του ιστού του ρομποτικού εξερευνητή φωτογράφισε ένα κομμάτι ενός πετρώματος το οποίο μάλλον διασπάστηκε όταν συνετρίβη από τους τροχούς του.

An image captured by the Mast Camera (Mastcam) on NASA's Mars rover Curiosity revealing interesting internal color in this rock which was broken by Curiosity when it drove over it.

Όπως φαίνεται στο εσωτερικό του υπάρχει μια λευκή σκόνη. Σύμφωνα με τους ειδικούς η δημιουργία αυτής της «πούδρας» εξηγείται μόνο με την παρουσία νερού. 

Water-bearing minerals in Tintina and elsewhere have added to a list of water evidence at the area.

Μάλιστα με βάση και τα προηγούμενα ευρήματα οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το νερό που υπήρχε στην περιοχή όπου βρίσκεται και εξερευνά το Curiosity περιείχε τέτοια συστατικά (μεταλλικά και άλλα στοιχεία) τα οποία έκαναν την περιοχή φιλόξενη για τη ζωή. Επιπλέον το νερό αυτό ήταν εξαιρετικά καθαρό και κατά πάσα πιθανότητα πόσιμο, σύμφωνα με τους ειδικούς.