Τι λάμπει στο κέντρο του γαλαξία; Mysterious Cosmic Whirl

Πονοκέφαλο έχει προκαλέσει στους επιστήμονες η λαμπερή δίνη που εντόπισε το Hubble στο κέντρο του γαλαξία NGC 524. This striking cosmic whirl is the center of galaxy NGC 524, as seen in this fascinating space wallpaper. This galaxy is located in the constellation of Pisces, some 90 million light-years from Earth. NGC 524 is a lenticular galaxy. Lenticular galaxies are believed to be an intermediate state in galactic evolution—they are neither elliptical nor spiral. This image shows the shape of NGC 524 in detail, formed by the remaining gas surrounding the galaxy’s central bulge. This image was released July 22, 2013. Credit: NASA/ESA

Συνήθως στο κέντρο των γαλαξιών βρίσκονται μελανές οπές. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Ηubble έκανε μια ακόμη εντυπωσιακή ανακάλυψη εντοπίζοντας μια μυστηριώδη κοσμική δομή στο κέντρο ενός γαλαξία. Η δομή αυτή που μοιάζει με μια υπέρλαμπρη δίνη φαίνεται να πηγάζει από το κέντρο του γαλαξία NGC 524.

NGC 524, Pisces, Penryn, California.

Πρόκειται για ένα φακοειδή γαλαξία (ένα ενδιάμεσο είδος γαλαξία, κάτι ανάμεσα σε σπειροειδή και ελλειπτικό) που βρίσκεται σε απόσταση 90 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό των ιχθύων. Οι επιστήμονες δεν μπορούν ακόμη να όχι να εξηγήσουν αλλά να κάνουν έστω κάποια εικασία για το τι μπορεί να συμβαίνει στο κέντρο του γαλαξία και τι είδους αντικείμενο ή φαινόμενο είναι αυτή η «δίνη».

Διάσημες ασπρόμαυρες φωτογραφίες… αποκτούν χρώμα. Iconic Black and White Photographs, Colorized

Che Guevara.

Bud Fraker: Audrey Hepburn, 1953.

Hoover Dam Turbine Construction, early 1930s.

Jack Delano: Sergeant George Camblair learning how to use a gas mask in practice smokescreen, Fort Belvoir, Virginia, 1942.

Seth Kinman, a Californian hunter and trapper, 1865.

Ruth Orkin: Albert Einstein At a Princeton University Luncheon in 1953.

Dorothea Lange: Unemployed lumber worker goes with his wife to the bean harvest. Note Social Security number tattooed on arm, Oregon, August 1939.

Mark Twain relaxing in a garden, c. 1899-1901.

Toni Frissell: A model floating in the water at Weeki Wachee Spring, Florida. Published in Harper's Bazaar in December 1947, colorized by Michael Catanachapodaca in 2012.

Portrait of Dorothea Lange atop a car with her giant camera, February 1936.

Testing a bulletproof vest, Washington, D.C., September 13, 1923.

 Malcolm Browne: The self-immolation of Thích Quảng Đức, 1963.

 Charlie Chaplin, 1915.

Operation Crossroads Baker Event in Bikini Atoll, 1946.

 Roger Higgins: Salvador Dalí with ocelot and cane, 1965.

 1927 Solvay Conference Photo.

 Yousuf Karsh: Albert Einstein, 1948.

 Charles Darwin.

 Margaret Bourke-White: African American Flood Victims Lined Up, 1937.

 Alexander Gardner: The last living photograph of Abraham Lincoln, 1865.

Dorothea Lange: Country store on dirt road, Gordonton, North Carolina, 1939.

 Yousuf Karsh: Winston Churchill, 1941.

 Dorothea Lange: Migrant Mother, 1936.

 Yousuf Karsh: Ernest Hemingway, 1957.

 Alfred Eisenstadt: Sailor Kiss, VJ Day, 1945.

 Εddie Adams: The Execution of a Viet Cong Guerilla, 1968.

Mauretania's first Chief Engineer with other gentlemen in Canada Dock, Liverpool, 1909. Pictures are colorized by Mads Madsen, except where noted otherwise.

Κακός ύπνος λόγω πανσελήνου , Full moon could be to blame for a poor night's sleep

Morri Αka, Full Moon from the West Shore.

Το ολόγιομο φεγγάρι, έχει κατηγορηθεί για την πυροδότηση ακραίων συμπεριφορών ενώ δεν είναι και λίγες οι αναφορές που το θέλουν να προκαλεί ανήσυχο ύπνο.

Now there's something else you can blame for a lousy night's sleep (Image: Aaron McCoy/Lonely Planet Images/Getty)

Νέα ελβετική μελέτη, έδειξε ότι ο κύκλος των σεληνιακών φάσεων επηρεάζει τον ύπνο μας πολύ περισσότερο από ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα. Όπως διαπίστωσαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, τα μοτίβα του ύπνου μας «ρυθμίζονται» από το γέμισμα και το άδειασμα του φεγγαριού.

 «Σεληνιασμός» στον ύπνο

Henri Rousseau (1897), Museum of Modern Art, New York; Corbis Images

Κατά τη διάρκεια της μελέτης τους, οι ειδικοί παρατήρησαν ότι στην πανσέληνο οι εθελοντές αργούσαν κατά μέσο όρο πέντε λεπτά να αποκοιμηθούν, τα μοτίβα του ύπνου τους περιελάμβαναν 30% λιγότερο βαθύ ύπνο, ενώ σε γενικές γραμμές φάνηκε να κοιμούνται 20 λεπτά λιγότερο.  Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη επίδραση της σελήνης ενδεχομένως να έχει εξελικτικό υπόβαθρο.

«Κατά τη διάρκεια της μελέτης μας δεν εξετάσαμε υποβόσκοντες μηχανισμούς» εξηγεί ο καθηγητής Κριστιάν Καζοσέν. «Υποθέτουμε ωστόσο, ότι κατά το παρελθόν, μια νύχτα πανσελήνου εξαιτίας του καλύτερου φωτισμού, θα μπορούσε να αποτελεί μια ιδιαίτερα επικίνδυνη νύχτα για τις κυνηγετικές επιθέσεις άγριων ζώων. Για τον λόγο αυτόν, ο άνθρωπος έπρεπε να είναι σε θέση να ξυπνά ευκολότερα από ό,τι σε άλλες μέρες».

«Αν δείτε, για παράδειγμα τα ζώα, ιδιαίτερα τα θαλάσσια είδη, ακόμη χρησιμοποιούν το σεληνιακό “ρολόι” για να συγχρονίζουν την αναπαραγωγική τους συμπεριφορά. Στην περίπτωση των ανθρώπων, σήμερα εξακολουθούμε να βλέπουμε πως ο εμμηνορροϊκός κύκλος των γυναικών πολλές φορές συγχρονίζεται με τον κύκλο της Σελήνης. Κατά το παρελθόν, δεν αποκλείεται και ο δικός μας αναπαραγωγικός κύκλος να συνδεόταν με τις φάσεις του φεγγαριού, οπότε ενδεχομένως η βιολογία να μας λέει κάτι» υποστηρίζει ο Καζοσέν.

Η ανησυχία κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νύχτας λοιπόν, όπως όλα δείχνουν, δεν οφείλεται στον φόβο απέναντι σε μυθικά πλάσματα όπως οι ιπτάμενες μάγισσες, ή οι λυκανθρώποι αλλά σε βιολογικούς παράγοντες που επηρεάζονται από το γέμισμα του φεγγαριού.

Ξαναζωντανεύοντας ένα πανάρχαιο πατητήρι σταφυλιών. Reviving an ancient wine press

Satyr working a wine press consisting of a pile of round wicker-work mats. Fragmentary terracotta relief, Roman artwork, 1st century AD. Satyre travaillant à un pressoir à raisin composé de plusieurs panneaux en osier. Relief fragmentaire en terre cuite, œuvre romaine, Ier siècle ap. J.-C.

Τεκμηριογράφημα/ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, από το visaltis.net και την Ένωση Θρακών (Ι.Δ.Ε.Α.) υπό την αιγίδα της Ε.ΠΟ.Φ.Ε. (Ένωση Πολιτιστικών Φορέων Έβρου).

H ανακάλυψη του αρχαίου ληνού έγινε τυχαία από βοσκούς,οι οποίοι και ενημέρωσαν ομάδα ανθρώπων που ασχολούνται με την έρευνα και ανάδειξη της ιστορία της περιοχής.

Στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν τον τόπο τους και τις μνήμες του, είχαν μία ιδέα. Να αναβιώσουν το πάτημα των σταφυλιών στο συγκεκριμένο πατητήρι. Έτσι αυτό που ξεκίνησε σαν μία περιπέτεια προσέγγισης της ιστορίας του κρασιού κατέληξε σε μία χαρούμενη και ανέλπιστη βιωματική εμπειρία, μία γιορτή.

Αν και η αρχαιολογική υπηρεσία δεν έχει «εντοπίσει» ακόμη τον συγκεκριμένο ληνό, εν τούτοις δεν ματαιώνεται η αξία του. Χρέος μας είναι η διαφύλαξη της αρχαίας μας κληρονομιάς, η ανάδειξη και των ελάχιστων εναπομεινάντων στοιχείων της αλλά και η συνέχεια της παράδοσης, που οι πρόγονοί μας δημιούργησαν».

ΣΩΜΑ ΑΛΗΘΙΝΟ. VRAI CORPS

Titian, Venus with a Mirror, c. 1555, National Gallery of Art, Washington.

Κλειστό το στόμα και πλυμένη η όψη

Εξαγνισμένο το κορμί, σαβανωμένο

Το πεπρωμένο τούτο φωτίζοντας τη γη του λόγου

Και ο γάμος ήδη τελεσθείς ο απώτατος.

Henri Toulouse-Lautrec, Woman Pulling up her Stocking, 1894, Oil on cardboard, 58 x 48 cm, Musee d'Orsay, Paris.

Σκοτωμένη η φωνή που μού ’λεγε κατά πρόσωπο

Πως άγριοι είμαστε πως είμαστε χώρια.

Τοίχοι τα μάτια της: κι εγώ την Απόρροια κρατάω νεκρή

Στην τραχύτητά της που σφαλίστηκε μ’ εμένα πάλι.

Marc Chagall, Dedicated to my Fiancée, 1911, Oil on canvas, 196 x 114.5 cm, Kunstmuseum, Berne.

Κι όσο μεγαλώνει το ψύχος που βγαίνει από το είναι σου

Όσο φλέγεται της οικειότητάς ο πάγος, Απόρροια,

Εγώ θα μιλάω εντός σου· και θα σ’ αγκαλιάζω

Στην πράξη της γνώσης και της ονοματοδοσίας.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

VRAI CORPS

Titian, Bacchanal of the Andrians, 1523-25, Museo del Prado, Madrid.

Close la bouche et lavé le visage,

Purifié le corps, enseveli

Ce destin éclairant dans la terre du verbe,

Et le mariage le plus bas s'est accompli.

Pierre Bonnard, Getting out of the Bath.

Tue cette voix qui criait à ma face

Que nous étions hagards et séparés,

Murés ces yeux : et je tiens Douve morte

Dans l'âpreté de soi avec moi refermée.

Mark Tansey, The Key, 1984, Oil on canvas, 60 x 48 in. (152.4 x 121.9 cm), Gretchen and John Berggruen, San Francisco.

Et si grand soit le froid qui monte de ton être,

Si brûlant soit le gel de notre intimité,

Douve, je parle en toi ; et je t'enserre

Dans l'acte de connaître et de nommer.

YVES BONNEFOY

Γύρω από τον Κρόνο (από την αποστολή Cassini). Around Saturn (from Cassini Mission)

Το εντυπωσιακό βίντεο που ακολουθεί δημιουργήθηκε από μια συλλογή 200.000 και πλέον φωτογραφιών του Κρόνου (των δακτυλίων και των δορυφόρων του), που συνέλεξε το διαστημικό σκάφος της NASA Cassini από το το 2005 μέχρι το 2013.

This video shows a selection from more than 200.000 pictures taken by the Cassini Spacecraft around Saturn's Rings in a period between 2005 and 2013. music: Dmitri Shostakovich - Jazz Suite No.2: VI. Waltz 2 - Armonie Symphony Orchestra (thanks to Erica Alberti for suggestion). Ιmage from Cassini--Huygens spacecraft mission to the Saturn system by NASA and European Space Agency.

Οι Κένταυροι είναι τελικά κομήτες. NASA's WISE Reveals Majority of Centaurs Are Comets

Οι Κένταυροι είναι κομήτες που ξεκινούν από τα βάθη του ηλιακού μας συστήματος και ταξιδεύουν στο εσωτερικό του. This artist’s concept shows a Centaur creature together with asteroids on the left and comets at right. (NASA.gov image)

Τα στοιχεία που συνέλεξε το διαστημικό τηλεσκόπιο WISE δίνουν απάντηση σε ένα από τα μυστήρια του ηλιακού μας συστήματος το οποίο προβληματίζει όλα αυτά τα χρόνια τους επιστήμονες. Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία τα κοσμικά σώματα που είναι γνωστά ως «Κένταυροι» είναι κατά πάσα πιθανότητα κομήτες και όχι αστεροειδείς.

Οι μυστηριώδεις βράχοι

This artist’s conception shows how families of asteroids are created. Over the history of our solar system, catastrophic collisions between asteroids located in the belt between Mars and Jupiter have formed families of objects on similar orbits around the sun. (NASA image)

Σε μια περιοχή ανάμεσα στον Δία και τον Ποσειδώνα κινούνται διαφόρων ειδών ουράνια σώματα. Οι επιστήμονες εντόπισαν πριν από 35 χρόνια για πρώτη φορά πολύ μεγάλα ουράνια σώματα που είχαν παράξενη κίνηση και συμπεριφορά. Εξαιτίας της ασταθούς τροχιακής κίνησης τους οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να διαπιστώσουν αν πρόκειται για αστεροειδείς ή κομήτες.

Πιο συγκεκριμένα οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να διαπιστώσουν αν είναι σώματα που προέρχονται από το εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος και κινούνται προς τις εξωτερικές του περιοχές ή αν συμβαίνει το αντίθετο δηλαδή αν ξεκινούν από τις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος και ταξιδεύουν στο εσωτερικό του. Επειδή λοιπόν τα σώματα αυτά έμοιαζαν να είναι μισός αστεροειδής και μισός κομήτης οδήγησε τους επιστήμονες στο να τους βαφτίσουν «Κενταύρους».

Η αποκάλυψη

Το WISE πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη μελέτη που έχει γίνει μέχρι σήμερα για τους Κενταύρους. Εντόπισε και φωτογράφησε δεκάδες Κενταύρους ορισμένους από τους οποίους έβλεπαν για πρώτη φορά οι επιστήμονες. Το πιο σημαντικό ήταν ότι οι εικόνες ήταν «καθαρές» χωρίς φυσικά εμπόδια (π.χ κοσμική σκόνη) επιτρέποντας έτσι στους ειδικούς να μελετήσουν διάφορα χαρακτηριστικά των Κενταύρων όπως την ανακλαστικότητα τους. Η ανακλαστικότητα ενός σώματος είναι υπεύθυνη για την απόχρωση ενός κοσμικού σώματος στο ορατό φως.

Η απόχρωση που έχουν οι κομήτες είναι λιγότερο φωτεινή από εκείνη των αστεροειδών επειδή σύμφωνα με τους επιστήμονες οι επιφάνεια τους είναι πιο «σκούρα» και έτσι η ανάκλαση του φωτός σε αυτή κάνει τους κομήτες να μοιάζουν πιο σκοτεινά σώματα. Τα ευρήματα του WISE δείχνουν ότι τουλάχιστον τα 2/3 των Κενταύρων είναι κομήτες που προέρχονται από τις απομακρυσμένες παγωμένες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος.

Wilhelm Trübner, A pair of Centaurs.

«Όπως τα μυθικά πλάσματα έτσι και οι Κένταυροι του ηλιακού μας συστήματος φαίνεται ότι διαθέτουν διπλή ζωή. Τα στοιχεία που αναλύσαμε υποδεικνύουν ότι οι Κένταυροι ανήκουν στην κατηγορία των κομητών και προέρχονται από τα βάθη του ηλιακού μας συστήματος» αναφέρει ο Τζέημς Μπάουερ, του Εργαστηρίου Αεροπροώθησης (JPL) της NASA που ήταν επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal».