Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

Να μην Ζήσουμε σαν Δούλοι. Ne vivons plus comme des esclaves

Ταινία – Ντοκιμαντέρ όπου θίγονται πολλά και καυτά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις τύχες και προοπτικές της κοινωνίας: η βαρβαρότητα της καταστολής, το σαρωτικό ξεπούλημα των πάντων (όπως του νερού σε ιδιώτες), στέκια αυτοοργάνωσης, χώροι κοινωνικής ελευθερίας και διακίνησης γνώσεων και ιδεών και παροχής υγειονομικών υπηρεσιών, εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης κι ανταλλακτικής οικονομίας χωρίς μεσάζοντες (όπως το παράδειγμα της ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ κι άλλα, όπως θα δείτε), δημιουργία παραγωγικών ανταλλακτικών κοινωνικών δικτύων σε όλη τη χώρα, η δημιουργία ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΝ ΔΟΜΩΝ ενάντια στο καπιταληστρικό δουλεμπόριο, η αναγκαιότητα της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ κι ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ενάντια στην "κοινωνία" της άκρατης κι άκριτης πληροφόρησης και ψυχικής απονέκρωσης, η αντίσταση...

Ας απαλλαχτούμε από τις παλιές συνήθειές μας κι ας γενούμε αφεντικά του εαυτού μας! ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥ – ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΟΥ – ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΟΥ !

Μια ταινία γεμάτη ξεχωριστές μουσικές και ιδιαίτερες δονήσεις! Αύγουστος 2013, Διάρκεια 89'.

Μουσική: Τα Λιμάνια Ξένα, Cyril Gontier, Serge Utge-Royo, Jean-Francois Brient, Χασμωδία, Raoul Vaneigem, Madame Nesia, Martyn Jacques, Μεθυσμένα Ξωτικά, Horror Vacui, Alpha Bang.

NE VIVONS PLUS COMME DES ESCLAVES s’adresse à celles et ceux qui souffrent – en Grèce, en France et ailleurs –, qui peinent non pas seulement à vivre, mais, de plus en plus, à survivre…
- Nous ne voulons pas que l’accès à ce film leur coûte l’équivalent d’un repas, même le plus frugal.

NE VIVONS PLUS COMME DES ESCLAVES s’adresse à celles et ceux qui résistent, vivent à la marge, inventent d’autres modes d’existence moins absurdes, aliénés ou compromettants ; ceux dont la lutte courageuse est souvent au prix de sacrifices socio-professionnels et, par conséquent, budgétaires, par souci de cohérence ou, tout simplement, bannis par les dirigeants du monde du travail…
- Nous ne voulons pas que l’accès à ce film leur coûte le moyen de réaliser une action de résistance, même la plus modeste.

NE VIVONS PLUS COMME DES ESCLAVES s’adresse à celles et ceux qui s’interrogent, doutent de plus en plus du système actuel et de son évolution, s’attristent de voir toujours plus de souffrance et de dévastation autour d’eux et ne peuvent se satisfaire de chercher un bonheur précaire et discutable dans un océan de malheur qui s’étend et nous submerge les uns après les autres.
- Nous voulons que l’accès gratuit à ce film participe à les faire réfléchir et contribue à étendre le débat sur la nécessité de rompre avec la marchandisation du monde et de l’humain ; marchandisation qui frappe jusqu’aux outils et matériaux essentiels à l’amplification de la lutte et à la création d’alternatives.

A l’inverse, pour ces derniers, notre souscription de soutien est l’occasion de contribuer authentiquement – et non sous la forme d’une charité quelconque – à nourrir la pensée et l’action de ceux qui précèdent : donner à celles et ceux qui souffrent la force de se lever ou – au moins – de se sentir vraiment soutenus, et à celles et ceux qui résistent un témoignage d’affection, d’estime et d’encouragement à persévérer dans l’adversité.

En Grèce, en France et ailleurs, quotidiennement, des milliers de personnes humbles et extraordinaires croient encore qu’un autre monde est possible et le prouvent. Par leurs actes, ils témoignent que l’être humain est capable de grandes choses : non pas de constructions technologiques rutilantes ni de coups d’éclats sportifs, financiers ou militaires salués dans la gabegie par le spectacle, mais tout simplement de persévérance, d’amour et de dignité.

Alors que le système distille, chaque jour toujours plus, la résignation, l’égoïsme et la peur, il ne tient qu’à nous, partout, selon nos moyens, de répandre leurs antidotes: la persévérance, même dans l’adversité, l’amour indéfectible de l’humanité – parce qu’elle est capable d’autre chose – et la dignité de résister au système qui la tyrannise et la rend méconnaissable.

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

H νέα εξίσωση που υπολογίζει τον αριθμό των εξωγήινων πολιτισμών. A New Equation Reveals Our Exact Odds of Finding Alien Life

It’s been over half a century since Frank Drake developed an equation to estimate the probability of finding intelligent life in our galaxy. We’ve learned a lot since then, prompting an astrophysicist from MIT to come up with her own take on the equation. Here’s how the new formula works — and how it could help in the search for alien life.

Πριν από παραπάνω από μισό αιώνα, ο αστρονόμος Frank Drake, κατασκεύασε μια εξίσωση που υπολόγιζε την πιθανότητα να βρίσκονται και άλλοι νοήμονες πολιτισμοί στο Γαλαξία πέρα από εμάς. Αξιολογώντας τα στοιχεία και τη γνώση που αποκομίσαμε έκτοτε, η Sara Seager, καθηγήτρια φυσικής και πλανητολογίας στο MIT, κατέληξε σε μια εναλλακτική εξίσωση, λαμβάνοντας υπόψη διαφορετικές παραμέτρους από ότι η  εξίσωση Drake.


Η εξίσωση Drake

Το 1961, οι παράμετροι που έλαβε υπόψη του o Drake, ήταν ο μέσος ρυθμός δημιουργίας αστέρων στο Γαλαξία, το κλάσμα αυτών των άστρων που έχουν πλανήτες οι οποίοι μπορούν να συντηρήσουν ζωή και όντως αναπτύσσουν νοήμονα ζωή, και τέλος αναπτύσσουν πολιτισμό και αποκτούν τεχνολογία ικανή ώστε να γνωστοποιήσουν την ύπαρξή τους. Επίσης συνυπολόγισε και τη χρονική διάρκεια που οι πολιτισμοί αυτοί συνεχίζουν να υπάρχουν συντηρώντας τη τεχνολογία τους.

Σύμφωνα με τον Drake και τους συνεργάτες του, η καλύτερη εκτίμηση που μπορούσαν να κάνουν την εποχή εκείνη, υποδείκνυε τουλάχιστον 1000 νοήμονες πολιτισμούς στο Γαλαξία μας. Έκτοτε έχουν υπάρξει πολλές ακόμη εκτιμήσεις, με τεράστια όμως απόκλιση μεταξύ τους: από έναν πολιτισμό στο Γαλαξία (εμάς) έως και πολλά εκατομμύρια.

Η κατάσταση αλλάζει

Οι κυνηγοί πλανητών συνεχίζουν να ανακαλύπτουν εξωπλανήτες, εστιάζοντας σε εκείνους τους κόσμους που μοιάζουν περισσότερο με το δικό μας. Αν και έχουν ανακαλυφθεί ομοιότητες, στο μέγεθος ή στη θερμοκρασία, κανένας εξωπλανήτης μέχρι στιγμής δεν έχει πραγματικά απειλήσει να βάλει τέλος στη «μοναξιά» της Γης ως του μοναδικού πλανήτη που γνωρίζουμε στο Σύμπαν πως συντηρεί ζωή.

Sara Seager is a Professor of Planetary Science and Physics at the Massachusetts Institute of Technology. She holds the Class of 1941 Professorship Chair.

Αυτό όμως πρόκειται να αλλάξει σύντομα, πιστεύει η Sara Seager. Μελλοντικές διαστημικές αποστολές όπως το τηλεσκόπιο James Webb, θα είναι σε μερικά χρόνια σε θέση να ανιχνεύσουν πλανήτες πανόμοιους με τη Γη. Η παρατήρηση χαρακτηριστικών της ατμόσφαιράς τους, όπως η σύνθεση των ατμοσφαιρικών αερίων θα μπορούσε να αποτελεί την πρώτη απόδειξη για ζωή σε άλλους πλανήτες, δίχως την απαίτηση του Frank Drake για απόκτηση τεχνολογίας από νοήμονες πολιτισμούς.

Η εξίσωση Seager

Η εξίσωση Seager (www.cfa.harvard.edu)

Αντί για εξωγήινους που επικοινωνούν με ραδιοκύματα, η εξίσωση της Seager εστιάζει στην παρουσία εξωγήινης ζωής γενικότερα. Η εξίσωσή της υπολογίζει τους πλανήτες που είμαστε σε θέση να παρατηρήσουμε πως συντηρούν ζωή στο Γαλαξία και έχει τη μορφή: N = N*FQFHZFOFLFS. Οι παράγοντες που λαμβάνει υπόψη είναι κατά σειρά ο αριθμός των άστρων στο Γαλαξία, το κλάσμα των οποίων είναι σχετικά «ήρεμα», το κλάσμα των οποίων φιλοξενεί βραχώδεις πλανήτες στην κατοικήσιμη ζώνη (σε σωστή απόσταση από το άστρο ώστε το νερό να βρίσκεται σε υγρή μορφή), το κλάσμα των οποίων μπορούν να παρατηρηθούν, το κλάσμα των οποίων φιλοξενούν ζωή και το κλάσμα των οποίων η ζωή αφήνει ίχνη στην ατμόσφαιρα.

Η εκτίμηση

Υιοθετώντας τις πιο αξιόπιστες τιμές που δίνει η αστρονομία για κάθε μία από τις παραπάνω παραμέτρους, η καθηγήτρια Seager υπολογίζει πως θα ανακαλύψουμε στην προσεχή δεκαετία δύο πλανήτες με ίχνη εξωγήινης ζωής. Εάν επαληθευτούν οι προβλέψεις της, θα πρόκειται για μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Επιστολή σε μαθητές και γονείς

José Clemente Orozco, Detail of Mural "Gods of the Modern World," Dartmouth College, New Hampshire. Photographer credit: Rick Tejada-Flores

Αγαπητοί γονείς και μαθητές,

Μια νέα σχολική χρονιά αρχίζει με τους χειρότερους οιωνούς. Δυόμιση χρόνια μετά την έκρηξη της καπιταλιστικής κρίσης και ο λαός μας υφίσταται μια πραγματική κοινωνική καταστροφή: το εισόδημα των εργαζομένων έχει μειωθεί κατά 50%, η πραγματική ανεργία στο  30% και για μια ολόκληρη γενιά η ξεχασμένη από τη δεκαετία του ’60 έννοια της μετανάστευσης ξαναμπαίνει στην ημερήσια διάταξη. Η πολιτική αυτή δε δημιουργεί μόνο ανέργους και φτωχούς, αλλά διαλύει και κάθε έννοια κοινωνικού αγαθού. Η παιδεία, η υγεία, ο πολιτισμός, είτε θεωρούνται άχρηστες δαπάνες, είτε πρέπει να γίνουν πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Μας απειλούν με χρεοκοπία, αν δεν πάρουμε το νέο δάνειο.  Μεγάλο ψέμα! Οι εργαζόμενοι δεν χρειάζονται κανένα δάνειο, ούτε αυτό  των 31 δις γιατί από αυτό ούτε ένα ευρώ δεν θα πάει στους μισθούς, τις συντάξεις, την υγεία, την παιδεία. Αντίθετα! Θα δοθούν στις τράπεζες και για την αποπληρωμή παλιών δανείων. Μας δανείζουν, με λίγα λόγια, για να τους ξεπληρώνουμε τα προηγούμενα δάνεια. Μόνο που το χρέος όλο και μεγαλώνει – ήταν 120% του ΑΕΠ όταν έγινε το πρώτο μνημόνιο και θα φτάσει 180% φέτος, για να ξαναβρεθεί στο 120% το 2020. Η κυβέρνηση -εφαρμόζοντας το σχέδιο Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, κεφαλαίου για την εκπαίδευση- συνθλίβει δικαιώματα και κατακτήσεις, οδηγώντας τους εκπαιδευτικούς στον εργασιακό μεσαίωνα και τη δημόσια εκπαίδευση στην πλήρη κατεδάφιση.

Το νέο πακέτο μέτρων προβλέπει δραματικές περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων, νέες σαρωτικές συγχωνεύσεις σχολείων (κυρίως στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, όπου θεωρούν ότι δε μπορεί να λειτουργεί σχολείο κάτω από 300 μαθητές και ετοιμάζονται για μείωση ειδικοτήτων και καταργήσεις κλάδων στα ΕΠΑΛ.), παραπέρα μείωση των θέσεων εργασίας, νέες περικοπές στους μισθούς (ακόμα και μείωση του μισθού των νεοδιόριστων που σήμερα είναι 600 ευρώ. Ο ίδιος ο Υπουργός…Αμάθειας δηλώνει ότι η δωρεάν παιδεία έχει μετατραπεί «σε μια ακριβοπληρωμένη σπατάλη σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου» (Ελεύθερος Τύπος, 9 –9  2012).

Tαυτόχρονα, το Υπουργείο ετοιμάζει την ταξική κατηγοριοποίηση-κλείσιμο των σχολείων. Όλα αυτά υπηρετούν ένα στόχο: να εδραιώσουν το σχολείο που θα ικανοποιεί κυρίαρχα τις ανάγκες ενός συστήματος που θεοποιεί το κέρδος, προκρίνοντας τη δικτατορία των αριθμών. Επίσης, σήμερα, περισσότερο από ποτέ θα παρέχει μια παιδεία που θα προετοιμάζει τους αυριανούς εργαζόμενους για την παραγωγή εκείνων των υλικών και πνευματικών αγαθών που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για την απόκτηση κέρδους, σε βάρος των πραγματικών κοινωνικών αναγκών.

ΟΧΙ ΣΕ ΣΥΜΠΤΥΞΕΙΣ ΤΜΗΜΑΤΩΝ – ΜΕΧΡΙ 25 ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΚΑΙ 20 ΣΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ.  Με νέα εγκύκλιο (αρ. πρωτ. 100835/Γ2, 04-Ο9-2012) ο Υφυπουργός παιδείας καθορίζει τη λειτουργία των τμημάτων κατεύθυνσης ως εξής: Για τη δημιουργία τμήματος κατεύθυνσης απαιτούνται τουλάχιστον 11 μαθητές, αν η Β’ ή Γ’ τάξη Γενικού Λυκείου λειτουργεί με ένα τμήμα, 15 μαθητές , αν οι τάξεις αυτές λειτουργούν με 2 τμήματα , και 20 μαθητές, αν λειτουργούν με 3 ή περισσότερα τμήματα. Αν δεν εκπληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, οι μαθητές μετακινούνται σε διπλανό Λύκειο.  Είναι δραματικό ότι 400 τμήματα Β΄και Γ΄λυκείου στη Δυτική θεσσαλονίκη έχουν από 26-30 μαθητές.

ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ: Ο φετινός χειμώνας θα βρει τα σχολεία χωρίς θέρμανση, αναλώσιμα, υποδομές. Η περσινή επιχορήγηση ακόμα να έρθει. Για φέτος ούτε λόγος. Οι σχολικές επιτροπές είναι καταχρεωμένες και αντί να πάρουν την τέταρτη δόση, αναμένουν ακόμα τη δεύτερη.

Εμείς όλοι ξέρουμε ότι αυτό το σχολείο δεν ικανοποιεί κανένα: ούτε τους μαθητές μας- που το βλέπουν, στην καλύτερη περίπτωση αδιάφορα, στη χειρότερη, σαν σύγχρονο κολαστήριο- ούτε εσάς, που και μόνο η λέξη δωρεάν παιδεία σας φαίνεται χωρίς ουσία, όταν δις από του σύνολο του εργατικού εισοδήματος πάει στα φροντιστήρια, στα βιβλία, σε απαραίτητες για την ανάπτυξη της προσωπικότητας των νέων εξωσχολικών δραστηριοτήτων (μουσική, άθληση κ.λ.π.).

 Teachers are becoming more stressed and depressed. Gabe Palmer / Alamy

Ούτε, σας το βεβαιώνουμε και εμάς τους εκπαιδευτικούς που ασφυκτιούμε σε ένα αντιδημοκρατικό περιβάλλον- άλλοι αποφασίζουν τι θα κάνουμε και πως και το οποίο γίνεται ακόμα πιο αυταρχικό στο όνομα μιας αξιολόγησης που στόχο έχει να κρύψει τους πραγματικούς υπαίτιους της επί δεκαετίες διαμορφωμένη εκπαιδευτική πραγματικότητα, καθιστώντας κύριους και μοναδικούς υπεύθυνους τους δασκάλους.

Γι’ αυτό λέμε ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ : Θεωρούμε ότι για να «μιλήσει» κανείς για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού πρέπει να απαντήσει σε ένα βασικό ερώτημα που συνοψίζεται σε λίγες λέξεις: ποιος αξιολογεί, ποιον αξιολογεί, γιατί τον αξιολογεί. Η αξιολόγηση έχει ως βασικό σκοπό να ελέγξει αν και κατά πόσο οι εκπαιδευτικοί εξυπηρετούν το βασικό σκοπό της εκπαίδευσης. Παράλληλα, εξοβελίζεται το ερώτημα «ποιος έχει την εξουσία» στην εκπαίδευση και την κοινωνία, ποιος καθορίζει τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία, ποιος οργανώνει τις εξετάσεις, ποιος φτιάχνει την εκπαιδευτική νομοθεσία, ποια είναι η συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε όλα αυτά.

ΤΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΛΟΥΜΕ; Το σχολείο  των δεξιοτήτων, της κατακερματισμένης γνώσης, της εγκατάλειψης και της υποταγής δεν είναι το όραμά μας.

Αγωνιζόμαστε για ένα άλλο σχολείο: ενιαίο, δωδεκάχρονο σχολείο, πραγματικά δημόσιο και δωρεάν που να ανταποκρίνεται στην ανάγκη του ανθρώπου να ανακαλύπτει τους νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας, να τους χρησιμοποιεί για να καλυτερέψει την ανθρώπινη ζωή, που να δημιουργεί δημοκρατικά ελεύθερες προσωπικότητες, ανθρώπους που να μαθαίνουν να συνεργάζονται, να σέβονται τη διαφορετικότητα και να δουλεύουν συλλογικά για την προσωπική , αλλά και κοινωνική απελευθέρωση και ευτυχία. Σε αυτό το σχολείο θα αναπτύσσεται η άμιλλα κι όχι ο ανταγωνισμός. Θα επιβραβεύεται η προσφορά του «συνόλου», ως αποτέλεσμα των ατομικών προσπαθειών. Σε ένα τέτοιο σχολείο η «αξιολόγηση» θα έχει στόχο την ανάπτυξη όλων των διδασκόντων και διδασκομένων κι όχι την απόρριψη, τον εκβιασμό και τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων.

Ένα είναι το δίλημμα: κοινωνική καταστροφή ή ανατροπή τώρα;

Αγαπητοί γονείς και μαθητές,

Σήμερα που οι μάσκες έπεσαν, που το σύστημα δείχνει το αληθινό του πρόσωπο πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα που εμείς θέτουμε: Θέλουμε μια ζωή αξιοβίωτη για μας και τα παιδιά μας ή βαρβαρότητα;

Εμείς οι εκπαιδευτικοί ξέρουμε ποιους έχουμε απέναντί μας:  την «ιερή συμμαχία» της κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΔΝΤ, των αγορών, των πολυεθνικών, των τοκογλύφων τραπεζιτών. Αυτών που επιχειρήσουν να διαμορφώσουν μια σύγχρονη κοινωνική και πολιτική χούντα δεκαετιών. Γι΄ αυτό αγωνιζόμαστε όχι μόνο  να μην περάσουν τα αντεργατικά μέτρα, αλλά και να απελευθερωθούμε από αυτή τη σύγχρονη χούντα.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ! Ή θα συνεχιστεί ο αργός μας θάνατος ή θα συστρατευθούμε σε αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που οδηγεί στον εργασιακό μεσαίωνα, σαρώνει δικαιώματα και κατακτήσεις στην Παιδεία, στην Υγεία, σε κάθε τομέα Κοινωνικής Πρόνοιας, σκορπώντας τη φτώχεια, την ανεργία, τη δυστυχία.

Καλούμε τους γονείς και τους μαθητές να συντονίσουμε τους αγώνες μας.

Συμμετοχή στην συνέντευξη τύπου που θα διοργανωθεί από τις ΕΛΜΕ  και τους διδασκαλικούς συλλόγους, την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου στην πλατεία Αριστοτέλους.

Συμμετοχή στις καταλήψεις των Δ/νσεων δευτεροβάθμιας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης την Τετάρτη 10/10/2012.

Γ΄, Δ΄, Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

Εμφύτευμα ανοίγει «παράθυρο» στον εγκέφαλο, 'Brain window' implant devised

René Magritte, Le Thérapeute, 1936. ‘Window into Brain’ Offers New Treatment Options.

Ένα εμφύτευμα που ανοίγει «παράθυρο» στον εγκέφαλο, ανέπτυξαν αμερικανοί ερευνητές, εμφύτευμα το οποίο θα επιτρέπει στους γιατρούς να δουν μέσα από το κρανίο και, ενδεχομένως, αυτό να συμβάλλει στη θεραπεία των ασθενών.

Οι θεραπείες

Transparent cranial implants could serve as a critical enabler for laser-based diagnosis and treatment of many neurological disorders. However, the intrinsic brittleness of transparent implants reported thus far predisposes them to catastrophic fracture-based failure, thus limiting opportunity for clinical translation. Novel nanocrystalline transparent implants are reported herein that seek to address this limitation through use of zirconia, a tough ceramic with well-proven biocompatibility in other chronic implantation applications.

Η ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας υποστηρίζει ότι θα μπορούσε το εμφύτευμα αυτό να επιτρέπει τις λέιζερ θεραπείες στο εγκέφαλο για τις νευρολογικές διαταραχές. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι αναδυόμενες λέιζερ θεραπείες για τα εγκεφαλικά επεισόδια και τον καρκίνο, καθώς και η απεικόνιση του εγκεφάλου, απαιτούν την πρόσβαση στον εγκέφαλο. 

This is a version of the transparent skull implant developed by UC Riverside researchers. Image: UC Riverside

Ωστόσο, η πρόσβαση με τα μέχρι τώρα μέσα είναι περιορισμένη, καθώς ένα μέρος του κρανίου πρέπει να αφαιρεθεί και να αντικατασταθεί, κάθε φορά που εκτελείται μια θεραπεία. Αντ'αυτού, η ομάδα των επιστημόνων επινόησαν ένα διαφανές εμφύτευμα που θα αντικαταστήσει ένα μικρό τμήμα του κρανίου.

Φως στη «γέννηση» των Φαραώ. Rulers of Ancient Egypt: Most Precise Timeline Revealed

Le Masque d'or, Vallée des Rois, or, pierres dures, pâtes de verre, H. 54 cm, XVIIIè Dynastie. Oι πρώτοι Φαραώ ανέβηκαν στον θρόνο πριν από περίπου 5 χιλιάδες έτη.

Βρετανοί επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά να προσδιορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τη χρονολόγηση της δημιουργίας του αιγυπτιακού πολιτισμού και της βασιλείας των πρώτων Φαραώ. Η βασική διαπίστωση είναι ότι χρειάστηκαν πολύ λιγότερα χρόνια από ό,τι πίστευαν ως τώρα οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί, για να μεταμορφωθεί η αρχαία Αίγυπτος από μια έκταση ανόμοιων αγροτών σε ένα οργανωμένο κράτος με συγκεκριμένα σύνορα και θεσμούς. Η ομάδα των ειδικών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πρώτος ηγεμόνας της χώρας, ο βασιλιάς Αχά, ανήλθε στην εξουσία μεταξύ του 3111 και του 3045 π.Χ., εγκαινιάζοντας την πρώτη δυναστεία.

Η χρονολόγηση

Monumental tombs of the Royal Cemetery at Abydos, Upper Egypt, where the First Dynasty kings of Egypt are buried. Credit: M Dee.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον φυσικό Μάικλ Ντι του Εργαστηρίου Ερευνών Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society A», χρησιμοποίησαν εξελιγμένες μεθόδους χρονολόγησης τριχών, οστών και φυτών μέσω ραδιενεργού άνθρακα, καθώς και στατιστικά μοντέλα ηλεκτρονικών υπολογιστών. Κατέληξαν, έτσι, στο συμπέρασμα ότι ο πρώτος ηγεμόνας της χώρας, ο βασιλιάς Αχά, ανήλθε στην εξουσία μεταξύ του 3111 και του 3045 π.Χ., εγκαινιάζοντας την πρώτη δυναστεία.

Μέχρι σήμερα, η χρονολόγηση των απαρχών του αιγυπτιακού πολιτισμού βασιζόταν σε χονδρικές εκτιμήσεις (κυρίως μέσα από την εξέλιξη στο στιλ των κεραμικών που έχουν ανακαλυφθεί), καθώς δεν υπάρχουν γραπτά αρχεία από την πρώιμη περίοδο. Ενώ έχουν βρεθεί πολλοί βασιλικοί τάφοι, έχει αποδειχτεί ιδιαίτερα δύσκολο να προσδιοριστούν συγκεκριμένες περίοδοι βασιλείας για τους διαδοχικούς Φαραώ.

Οι προηγούμενες έρευνες οδηγούσαν στην εκτίμηση ότι η προ-δυναστική περίοδος, όταν οι πρώτες ομάδες αγροτών εγκαταστάθηκαν γύρω από τον ποταμό Νείλο, άρχισε το 4000 π.Χ. Όμως η νέα ανάλυση δείχνει ότι αυτό συνέβη αρκετά αργότερα, μεταξύ του 3600 και 3700 π.Χ. και μέσα σε λίγες εκατοντάδες χρόνια (300 έως 400 λιγότερα από τις ως τώρα εκτιμήσεις), δηλαδή έως το 3100 π.Χ., η επικράτεια της Αιγύπτου είχε πλέον ενοποιηθεί ως κράτος υπό την ηγεμονία του πρώτου Φαραώ.

Οι δυναστείες

A fragment of the Palermo Stone, a block of basalt inscribed with the names of early Egyptian kings. Credit: Courtesy of the Petrie Museum, UCL; UC15508

Ο πρώτος βασιλιάς Αχά ανέβηκε στον βασιλικό θρόνο αμέσως μετά από μια άλλη ηγετική προσωπικότητα, τον Νάρμερ, που είχε κατορθώσει να ολοκληρώσει το δύσκολο έργο ενοποίησης της χώρας. Μετά τον Αχά, ο οποίος πέθανε μεταξύ του 3073 και του 3036 π.Χ., ακολούθησαν επτά βασιλείς και βασίλισσες, που απαρτίζουν την πρώτη δυναστεία της Αιγύπτου. Καθένας από τους πρώτους Φαραώ εκτιμάται ότι κυβέρνησε για περίπου 30 ως 40 χρόνια.

Όπως δήλωσε ο Ντι, «η διαμόρφωση της Αιγύπτου ήταν μοναδική στον αρχαίο κόσμο. Αποτελούσε μια εδαφική επικράτεια, ένα κράτος, το οποίο, από τη στιγμή που σχηματίστηκε, διέθετε καθορισμένα σύνορα, όπως συμβαίνει και στα σημερινά κράτη. Η Αίγυπτος ήταν ένα κράτος που αναδύθηκε γρήγορα και σε αυτό το διάστημα γνώρισε τεράστια κοινωνική αλλαγή».

Le mystérieux roi assis, Stéatite, H. 61 cm, XVIIIè Dynastie.

Αντίθετα, προσέθεσε, σε άλλα μέρη, όπως η Μεσοποταμία, προϋπήρξαν αρκετές χιλιάδες χρόνια γεωργίας μέχρι να προκύψει κάτι που έμοιαζε με κράτος. Έτσι, η αρχαία Αίγυπτος μπορεί να θεωρηθεί το πρώτο κράτος στον κόσμο με καθορισμένα σύνορα, οργανωμένη θρησκεία, κεντρική διοίκηση και εντατική γεωργία, θέτοντας ένα πρότυπο για άλλες χώρες που ακολούθησαν.

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Αστεροειδής πάγωσε τη Γη πριν από 13.000 χρόνια, Prehistoric climate change linked to comet crash in Quebec

The high temperatures of the meteorite impact 12,900 years ago produced mm-sized spherules of melted glass with the mullite and corundum crystal structure shown here. Credit: Mukul Sharma

Η δραματική αλλαγή του παγκόσμιου κλίματος πριν από 13.000 χρόνια προκλήθηκε από την πρόσκρουση ενός μεγάλου αστεροειδή στην περιοχή του σημερινού Κεμπέκ, υποστηρίζουν εκ νέου ερευνητές στις ΗΠΑ.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS, αφορά την περίοδο της λεγόμενης «Νεότερης Δρυάδος», μιας περιόδου χαμηλών θερμοκρασιών που άρχισε πριν από 12.900 χρόνια και διήρκεσε 1.300 χρόνια (παίρνει το όνομά της από το αλπικό λουλούδι Dryas octopetala).

Περίοδος δραστικών μεταβολών

An artist’s rendition of mastodons, camels and a ground sloth before the environmental changes of the Younger Dryas led to their extinction. Credit: Barry Roal Carlsen, University of Wisconsin

Ήταν μια περίοδος δραστικών μεταβολών για ολόκληρο τον πλανήτη και ειδικά για τη Βόρεια Αμερική, όπου εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς όλα τα γιγαντόσωμα ζώα που ζούσαν εκεί την τελευταία περίοδο των παγετώνων, από τα τριχωτά μαμούθ μέχρι τα σπαθόδοντα αιλουροειδή και τους γιγάντιους βραδύποδες.

Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία, η θερμοκρασία έπεσε όταν κατέρρευσε ένα γιγάντιο τείχος από πάγο στη Βόρεια Αμερική, με αποτέλεσμα να καταλήξουν στον ωκεανό τεράστιες ποσότητες γλυκού, ψυχρού νερού. Αυτό διατάραξε τα ωκεάνια ρεύματα που μεταφέρουν θερμό νερό από τους τροπικούς προς τον βορρά και βύθισε έτσι τον πλανήτη στο ψύχος.

Πολλοί όμως πιστεύουν ότι η πραγματική αιτία ήταν η πρόσκρουση ενός αστεροειδή, η οποία προκάλεσε εκτεταμένες πυρκαγιές και γέμισε την ατμόσφαιρα με τέφρα.

Η ιδέα είναι αμφιλεγόμενη, υποστηρίζεται όμως από τουλάχιστον 11 μελέτες τα τελευταία χρόνια, όπως για παράδειγμα αυτή.

Η νέα μελέτη

Using a binocular microscope, Dartmouth geochemist Mukul Sharma examines impact-derived spherules that he and his colleagues regard as evidence of a climate-altering meteor or comet impact 12,900 years ago. Credit: Eli Burakian

Στη νέα έρευνα, ο Μούκουλ Σάρμα και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Ντάρτμαθ του Νιου Χάμπσαϊρ αναφέρουν ότι βρήκαν πιο πειστικές ενδείξεις: σφαιρίδια λιωμένων πετρωμάτων που εκτοξεύτηκαν από το Κεμπέκ του Καναδά και έφτασαν μέχρι την Πενσιλβάνια και το Νιου Τζέρσι.

Τα σφαιρίδια ανακτήθηκαν από ιζήματα που χρονολογούνται στην εποχή της Νεότερης Δρυάδος. Τα γεωχημικά και ορυκτολογικά προφίλ τους είναι πανομοιότυπα με τα χαρακτηριστικά του νότιου Κεμπέκ, διαβεβαιώνουν οι ερευνητές.

Ενισχύεται η θεωρία της κοσμικής πρόσκρουσης

H πρόσκρουση φαίνεται ότι εκτίναξε πετρώματα από το Κεμπέκ μέχρι την Πενσιλβάνια.

Τα νέα στοιχεία πιθανώς ενισχύουν τη θεωρία της κοσμικής πρόσκρουσης, ωστόσο τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί οριστικό μέχρι να βρεθεί ο κρατήρας μιας τέτοιας πρόσκρουσης και να χρονολογηθεί στην εποχή της Νεότερης Δρυάδας.

Υπάρχει ωστόσο το ενδεχόμενο η κατάσταση να είναι πιο περίπλοκη. Όπως δηλώνει ο δρ Σάρμα, «δεν αποκλείεται να υπήρξαν πολλές ταυτόχρονες προσκρούσεις για να φέρουν τις εκτεταμένες περιβαλλοντικές μεταβολές της Νεότερης Δρυάδος. Μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί κρατήρες πρόσκρουσης, ωστόσο η μελέτη μας θα μας βοηθήσουμε να εντοπίσουμε έναν από αυτούς».

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Χωρισμός. Separation

Edvard Munch, Separation, 1896

...όταν τελειώσει το αίσθημα δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του

Αδειάζω, όλ' αδειάζω τη στιγμή απ' το παρόν
και μπαίνω σ' άλλο τώρα, πηχτό κι αδιαίρετο.

Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

Edvard Munch, Separation, 1894

Χρησιμοποίησα κάθε τέχνασμα
για να σε συγκινήσω, ψέματα, κόπωση, ακόμη κι αυτό του πάθους,
μα τώρα βλέπω μόνη λύση τον οριστικό χωρισμό.
Προσθέτω πως είμαι πρόθυμος να επωμισθώ την ευθύνη.

Edvard Munch, Les yeux dans les yeux, 1884

Συγκατανεύεις. Ο φθινοπωρινός αέρας ξαφνικά δυναμώνει, αγριεύει'
Ένα καθαρό βάζο με ξερά φύλλα δονείται ασταμάτητα.
Κοιτάζουμε αμίλητοι. Όταν μιλάω και πάλι
ο έρωτας θάβεται μέσα μου βαθιά, για πάντα.

Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός

James Merril

ΕΡΑΣΤΕΣ

André Masson, Couple dans la nuit, 1958

Κι επειδή
δε βρήκε δύναμη άλλη
ν' αντιτάξει στην κραυγή
έφυγε
ανάμεσα απ' το βαθύ νερό
που τους χώριζε'
τ' άστρα δεν είδε
ν' ανάβουν πάλι ένα ένα
στη μικρή τους γειτονιά
νήστεψε για λίγο καιρό,
ύστερα βρήκε μια καινούργια
γωνιά ξένη
για να κρύψει το άχρηστο βιβλίο.
Κι όταν ύστερα από καιρό
-αρχές χειμώνα-
τυχαία συναντήθηκαν
δυο ξένοι
"βρήκες γωνιά να ζεσταθείς
κι ετούτο το χειμώνα;"
τον ρώτησε' και το βαθύ
νερό τους χώρισε
για άλλη μια φορά.

Κώστας Σταυρόπουλος

ΗΟΝOUR

Edvard Munch, Separation, 1896

Γιατί φεύγουν οι άνθρωποι; Ο χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος. Αυτό που μέχρι τώρα σου έδινε ζωή, είναι αυτό που τώρα σου την αφαιρεί. Σαν κινούμενη άμμος σε κυκλώνει η απουσία. Κι εσύ βυθίζεσαι εκεί μέσα... χάνεσαι... και ψάχνεις. Και πρέπει τώρα να επαναπροσδιοριστείς... χωρίς να το έχεις επιλέξει.

Από το πρόγραμμα της παράστασης του θεάτρου Άλμα (2004-2005).

Joanna Murray-Smith

ΤI ΣΗΜΕΡΑ, ΤΙ ΑΥΡΙΟ, ΤΙ ΤΩΡΑ


Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα
ας καθαρίσουμε μια ώρα αρχύτερα
Του χωρισμού μας έφτασε η ώρα
Μπορεί και για τους δυο να ’ναι καλύτερα,
ας καθαρίσουμε μια ώρα αρχύτερα

Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα
κι αν περιμένουμε, τι θα κερδίσουμε;

Βασίλης Τσιτσάνης / Γεράσιμος Τσάκαλος

Χωρισμός

Edvard Munch, Separation, 1896

Ήρθες και τίποτα δεν άντεξε πλάι σου
Έφυγες και τίποτα δε χάθηκε μαζί σου
Στα χέρια μου κρατώ και την ελπίδα και τη μνήμη σου
Το αίμα μου περνάει μέσ’ από σένα
Μοίρασα τον ίσκιο μου με σένα
Τίποτα δε μου λείπει· γιατί τίποτα δε χάθηκε μαζί σου.

Πάνος Θασίτης

ΝΥΧΤΑ ΧΩΡΙΣΜΟΥ


Edvard Munch, Despair, 1893-4

Μονάχα όποιος πολύ πόνεσε από έρωτα χαμένο
νιώθει, πόσο του χωρισμού η νύχτα είναι ως την αυγή σκληρή.
Για να ξεχάσω τη θλίψη, σαν τρελλός στους δρόμους τριγυρνώ.
Ποιό κυπαρίσσι δε ζηλεύει την κορμοστασιά αυτής που αγαπώ;
Σ’ εκείνη που μ’ αρνήθηκε το μήνυμά μου ποιός θα πάει;
Κι αν συ από μένα έφυγες, σ’ έχω ακόμα στην καρδιά μου!
Να ορκιστώ «στη ζωή σου», έναν όρκο θα πω τόσο μεγάλο,
λοιπόν «στη σκόνη των ποδιών σου», δεν αξίζω τίποτ’ άλλο.
Έρημο κι αν μ’ άφησες και μού ’φερες τόση δυστυχία,
γίνομαι ολάκερος θυσία στον πόθο να σε ξαναδώ.
Έλα εκεί που αρχίζει ο δρόμος σου. Θα με βρεις ξαπλωμένο,
να με ποδοπατήσεις θέλω σαν παλιό χαλί, ξεθωριασμένο.
Όταν με πέπλο έχεις σκεπάσει το λεπτό κορμί σου,
θαρρούν όλοι πως το πέπλο σου ρόδο έχει καλύψει.
Καρτερώντας σε απόκαμα. Ούτε ν’ αναστενάξω δεν μπορώ.
Έλα να δεις πως στην καρδιά μου έχω βάρος σα βουνό.

Μετάφραση: Ι. Βασιλείου

ΣΑΑΝΤΙ (13ος αιώνας)