Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Μουσείο Ακρόπολης: πέντε χρόνια στην κορυφή. Acropolis Museum: Five successful years

Ιππείς της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα. Τρισδιάστατη ψηφιακή εικόνα (© Μουσείο Ακρόπολης). 3D digital images of the horse riders of the west Parthenon frieze. (© Acropolis Museum). On the occasion of its fifth birthday on Friday 20 June 2014, the Acropolis Museum will commence an ambitious digital restoration program of the Parthenon sculptures. Horse riders of the west frieze will be presented in 3D digital images with additions of copper weapons and bridles, with alternating light and color testing.

Ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ψηφιακής αποκατάστασης των γλυπτών του Παρθενώνα ξεκινά το Μουσείο Ακρόπολης με τη συμπλήρωση του πέμπτου έτους λειτουργίας του, την Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014. Έτσι, την ημέρα των γενεθλίων του θα παρουσιαστούν οι ιππείς της δυτικής ζωφόρου σε τρισδιάστατες ψηφιακές εικόνες με προσθήκες χάλκινων όπλων και χαλινών, με εναλλασσόμενο φωτισμό και δοκιμαστικό χρωματισμό.

Ιππείς της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα. Τρισδιάστατη ψηφιακή εικόνα (© Μουσείο Ακρόπολης). The Museum’s President, Dimitrios Pandermalis gave a brief account of the museum’s achievements and success in its five years of operation, noting that “The over 6.5 million visitors in that period and the satisfaction commonly expressed about the quality of its services is public testimony to the Museum’s contribution. It is no accident that one in four visitors has visited the Museum on two or more occasions in the past year”.

Τον απολογισμό των πέντε χρόνων λειτουργίας του μουσείου έκανε σε μήνυμά του ο Πρόεδρός του Δημήτριος Παντερμαλής. «Η αναγνώριση της προσφοράς του Μουσείου στο κοινό φαίνεται από τον αριθμό των επισκεπτών του που ξεπέρασε τα 6,5 εκατομμύρια αλλά και από τη δηλωμένη ικανοποίησή τους για την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει. Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι πάνω από 25% των επισκεπτών έχουν έρθει περισσότερο από δύο φορές στο Μουσείο», τονίζει ο κ. Παντερμαλής.

Ο κ. Παντερμαλής, αναφερόμενος στην επιτυχία του Μουσείου να αντιμετωπίσει αποκλειστικά με τα δικά του έσοδα τις δαπάνες λειτουργίας του και μάλιστα μέσα στα πέντε πιο δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης, επισημαίνει ότι «σε αυτό συνέβαλε η συνετή διαχείριση της διοίκησης, η στοχευμένη επιλογή των δαπανών, η συνεχής βελτίωση και διεύρυνση της μόνιμης έκθεσης, η φιλότιμη προσπάθεια των εργαζομένων αλλά και η θερμή ανταπόκριση του κοινού».

Ιππέας της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα. Τρισδιάστατη ψηφιακή εικόνα (© Μουσείο Ακρόπολης). 3D digital images of the horse riders of the west Parthenon frieze. (© Acropolis Museum). Significant success was also achieved with work on the collections, according to the President. “The program focusing on the colors of the sculptures was greeted with enthusiasm by both visitors and experts. The diverse reconstructions of details on marble copies, on cast copies and with digital modeling allowed visitors to obtain a complete picture of the ancient sculptures and to creatively stimulate their interest,” he added. 

Ο Πρόεδρος του Μουσείου Ακρόπολης αναφέρθηκε και στο έργο του Μουσείου: «Το πρόγραμμα για την πολυχρωμία των αγαλμάτων χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από το κοινό αλλά και τους ειδικούς. Ποικιλία αναπαραστάσεων σε μαρμάρινα αντίγραφα λεπτομερειών, σε γύψινα εκμαγεία αλλά και ψηφιακά προπλάσματα επιτρέπουν στον επισκέπτη να αποκτά ολοκληρωμένη εικόνα των αρχαϊκών γλυπτών και διεγείρουν δημιουργικά το ενδιαφέρον του

Οι ιππείς της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα (φωτ. Γιώργος Βιτσαρόπουλος © Μουσείο Ακρόπολης). Horse riders of the west Parthenon frieze. (Photo: Giorgos Vitsaropoulos, © Acropolis Museum). The use of new technologies has brought remarkable results. “In the Parthenon Gallery the three dimensional scanning of the frieze provided its first results through four clear and impressive digital applications that highlight the original carving process of the frieze, its enrichment with bronze attachments, its violent separation and its digital restoration,” D. Pandermalis explained, adding that “new technologies are increasingly finding their place in the Museum galleries offering essential tools to aid the understanding of the exhibits. The Museum is consistently conscious of the need to maintain the necessary balance between the authentic exhibit and the digital image it offers to visitors.” The production of exact cast copies of original works in the collection continued with particular care, and with an avid interest in the accurate presentation of detail and in some cases, the remaining traces of exhibit polychromy”, the President said. This successful attempt of the museum to produce precise reduced scale copies made large exhibits accessible to the public.

«Στην αίθουσα του Παρθενώνα η τριασδιάστατη ψηφιακή σάρωση της ζωφόρου έδωσε τα πρώτα της αποτελέσματα σε τέσσερις εφαρμογές που αναδεικνύουν με σαφή και εντυπωσιακό τρόπο τη διαδικασία λάξευσής της, τον εμπλουτισμό της με χάλκινα πρόσθετα στοιχεία, τη βίαιη διάσπασή της και την ψηφιακή αποκατάστασή της. Οι νέες τεχνολογίες βρίσκουν ολοένα και περισσότερο ζωτικό χώρο στις αίθουσες του Μουσείου προσφέροντας ουσιαστική βοήθεια στην κατανόηση σπουδαίων εκθεμάτων. Το Μουσείο παράλληλα επιδιώκει την απαραίτητη ισορροπία ανάμεσα στο αυθεντικό έκθεμα και στην ψηφιακή εικόνα που προσφέρονται στον επισκέπτη

The Caryatids. Photo © Bernard Tschumi Architects

«Με ιδιαίτερη φροντίδα το Μουσείο προχώρησε στην παραγωγή πιστών αντιγράφων από πρωτότυπα έργα των συλλογών του, επιμένοντας ιδιαίτερα στην ακριβή απόδοση των λεπτομερειών και σε ορισμένες περιπτώσεις των υπολειμμάτων της πολυχρωμίας τους. Ακόμη επιχειρήθηκε με επιτυχία η δημιουργία αντιγράφων με ακριβή σμίκρυνση προκειμένου να γίνουν προσιτά στο κοινό».

The design, by Swiss architect Bernard Tschumi, is itself an allegory of unification: the Acropolis Museum Photo: GETTY. In this five years of operation the Museum has serviced large crowds with an overage of over 3000 visitors daily,” the President said adding that “staff met the challenge through continuous vigilance and by making a sustained effort to maintain high standards of service. For the Museum, it is particularly important that visitors are comfortable; that they develop their own personal experience in the galleries and that they feel personally welcomed in spite of comprising the individual members of a crowd.”

Το Μουσείο Ακρόπολης δέχεται περισσότερα από 3.000 άτομα κατά μέσο όρο καθημερινά, ενώ έχει αναγνωριστεί διεθνώς ανάμεσα στα τρία καλύτερα μουσεία του κόσμου, επισημαίνει στο μήνυμά του ο κ. Παντερμαλής, ζητώντας παράλληλα από την πολιτεία «να ρυθμίσει ορισμένα θεσμικά θέματα της λειτουργίας του για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η πορεία του».

The Acropolis Museum in Athens, Greece, has been included on a list of the 20 most amazing museums in the world, compiled by the editors of online architectural magazine ArchdailyOn Friday, 20 June 2014, the exhibition areas will remain open from 8 a.m. until 12 midnight. The restaurant will be open during the same hours. On this occasion, admission to the Museum will be reduced (3 euros) for all visitors. At 9:30 p.m., the Museum will present a music concert in its entrance courtyard of the famous artist Leon of Athens. Visitors will have the chance to listen to their favorite songs from the two albums released so far (‘Futrue’ and ‘Global’), but also remixes of popular songs of the international discography.

Την Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014 οι εκθεσιακοί χώροι και το εστιατόριο του Μουσείου θα παραμείνουν ανοιχτά από τις 8 το πρωί έως τα μεσάνυχτα και η είσοδος θα είναι μειωμένη (3 ευρώ) για όλους. Το ίδιο βράδυ, στις 21:30, το Μουσείο θα γιορτάσει στο προαύλιο με συναυλία του δημοφιλούς καλλιτέχνη Leon of Athens. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν αγαπημένα τραγούδια από τους δύο δίσκους που έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα (Futrue και Global) αλλά και διασκευές γνωστών τραγουδιών από τη διεθνή δισκογραφία.

Πηγή: Αρχαιολογία Online

Νέα μέθοδος ανίχνευσης μεθανίου σε εξωπλανήτες. New Methane-Hunting Tool Could Boost Search for Alien Life

Για τη μελέτη της σύνθεσης των μακρινών πλανητών, οι ερευνητές αναλύουν τις ατμόσφαιρές τους, οι οποίες απορροφούν το φως από το κοντινό τους άστρο και το επανεκπέμπουν έχοντας όμως αφήσει την υπογραφή των χημικών τους στοιχείων στο φάσμα της ακτινοβολίας. A newly developed spectrum could help astronomers detect hot methane on exoplanets. Credit: ESA (European Space Agency)

Ερευνητές του πανεπιστημίου UCL της Αγγλίας ανέπτυξαν ένα νέο μοντέλο το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα στους επιστήμονες να εντοπίσουν ζωή σε πλανήτες εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος με τη μεγαλύτερη ακρίβεια που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα.

To μοντέλο βασίζεται στην ανίχνευση μεθανίου, του απλούστερου οργανικού μορίου του οποίου η παρουσία σε κάποιο περιβάλλον αποτελεί πιθανό σημάδι για την ύπαρξη ζωής. ["Spectrum of hot methane in astronomical objects using a comprehensive computed line list", Yurchenko et al]

Για τη μελέτη της σύνθεσης των μακρινών πλανητών, οι ερευνητές αναλύουν τις ατμόσφαιρές τους, οι οποίες απορροφούν το φως από το κοντινό τους άστρο και το επανεκπέμπουν έχοντας όμως αφήσει την υπογραφή των χημικών τους στοιχείων στο φάσμα της ακτινοβολίας.

New modelling will make it easier to find methane on "Hot Jupiters". Credit: Harvard-Smithsonian CFA

H νέα συνεισφορά των επιστημόνων έγκειται στο γεγονός πως επέκτειναν το φάσμα των ερευνών για ίχνη μεθανίου ώστε να περιλαμβάνει και θερμότερες περιοχές, έως τη θερμοκρασία των 1220ο C, κάτι που μέχρι σήμερα δεν ήταν δυνατό.

«Οι υπάρχουσες έρευνες για το μεθάνιο είναι ατελείς και οδηγούν σε σοβαρή υποεκτίμηση των επιπέδων μεθανίου στους πλανήτες», εξηγεί ο Τζόναθαν Τένισον, καθηγητής φυσικής στο UCL. «Περιμένουμε πως το μοντέλο μας θα έχει μεγάλο αντίκτυπο σε μελλοντικές μελέτες πλανητών και ψυχρών αστέρων εκτός Ηλιακού Συστήματος και ίσως βοηθήσει τους επιστήμονες να ανιχνεύσουν σημάδια εξωγήινης ζωής», κατέληξε.

Η εξέλιξη του μοντέλου ήταν δυνατή χάρη στη χρήση υπερυπολογιστών οι οποίοι ήταν σε θέση να επεξεργαστούν δισεκατομμύρια γραμμές κώδικα και δεδομένων. Οι υπολογισμοί μάλιστα χρειάστηκαν το αντίστοιχο 3 εκατομμυρίων ωρών χρήσης της μονάδας επεξεργασίας CPU, κάτι που μεταφράζεται σε 3 αιώνες υπολογισμών ενός συμβατικού υπολογιστή. Τα όρια του φάσματος περιορίστηκαν στους 1220ο C εξαιτίας των περιορισμών της υπάρχουσας υπολογιστικής μνήμης και έτσι στο μέλλον θεωρείται βέβαιο πως το μοντέλο θα επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες θερμοκρασίες.

Astronomers now have a powerful new tool to sniff out methane on alien planets.  Credit: Reuters/NASA

Το νέο μοντέλο δοκιμάστηκε με επιτυχία στις περιπτώσεις των καφέ νάνων, όπου έδωσε τις σωστές τιμές για την απορρόφηση του φωτός από το μεθάνιο και πλέον οι ερευνητές σκοπεύουν να το δοκιμάσουν σε άλλα ουράνια αντικείμενα με σκοπό να βρουν ίχνη ζωής.

Ο Ερμής των δεινοσαύρων. Mercuriceratops: New Long-Horned Dinosaur Discovered

Ανακαλύφθηκε νέο είδος με εντυπωσιακό κρανίο. Reconstruction of Mercuriceratops gemini. A team of paleontologists from Canada and the United States has discovered a new genus and species of horned, plant-eating dinosaur that lived during the Late Cretaceous, about 77 million years ago. Image credit: Danielle Dufault.

Σε μια περιοχή των ΗΠΑ και μια του Καναδά που ανακαλύπτονται συχνά απολιθώματα δεινοσαύρων είχαν ανασυρθεί και κάποια απολιθώματα που δεν είχε επιτευχθεί η ταυτοποίηση τους. Ειδικοί που τα μελέτησαν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ανήκουν σε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα είδος δεινοσαύρου κύριο χαρακτηριστικό το οποίο είναι το παράξενο κρανίο του.

Mercuriceratops gemini, skull fossils of two individuals in dorsal and ventral views. Dr David Evans, a paleontologist with the Royal Ontario Museum and a co-author on the paper, added: “Mercuriceratops shows that evolution gave rise to much greater variation in horned dinosaur headgear than we had previously suspected. The butterfly-shaped frill, or neck shield, of Mercuriceratops is unlike anything we have seen before.” Image credit: Michael J. Ryan et al / Naturwissenschaften.

Οι ερευνητές ονόμασαν το νέο είδος Mercuriceraptor (Ερμηκεράτωψ) που σημαίνει Ερμής με κεφάλι που έχει κέρατα. Το όνομα αυτό επιλέχθηκε γιατί το κρανίο του δεινοσαύρου θύμισε στους ερευνητές το κράνος που φοράει στο κεφάλι του ο αγγελιοφόρος των θεών. «O Mercuriceraptor διαθέτει ένα κρανίο παρόμοιο με το οποίο δεν έχουμε ξαναδεί μέχρι σήμερα στον κόσμο των δεινοσαύρων» αναφέρει ο καθηγητής Ντέιβιντ Εβανς, έφορος στο Βασιλικό Μουσείο του Οντάριο στον Καναδά εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Ο Mercuriceraptor ήταν ένα φυτοφάγο είδος που ζούσε προς το τέλος της εποχής των δεινοσαύρων πριν από περίπου 77 εκ. έτη. Έφτανε σε μήκος τα 6 μέτρα και το βάρος του ξεπερνούσε τους δύο τόνους.

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Nίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, Ερείπια της Παλμύρας. Nikos-Alexis Aslanoglou, The ruins of Palmyra

Palmyra at Sunrise, Syria.

Όσο περνά ο καιρός και κάνω ένα προχώρημα
βαθύτερο μες στην παραδοχή, τόσο καταλαβαίνω
γιατί βαραίνεις κι αποχτάς τη σημασία
που δίνουν στα ερείπια οι άνθρωποι. Εδώ που όλα
σκουπίζονται, τα μάρμαρα κι οι πέτρες κι η ιστορία
μένεις εσύ με την πυρακτωμένη σου πνοή για να θυμίζεις
το πέρασμα ανάμεσα στην ομορφιά, τη μνήμη
εκείνου που εσίγησε ανεπαίσθητα εντός μου
σφαδάζοντας στην ίδια του κατάρρευση κι ακόμα
τους άλλους που ανύποπτοι μες σε βαθύν ύπνο διαρρέουν.
Όσο περνά ο καιρός και προχωρώ βαθύτερα
στο ακίνητο φθινόπωρο που μαλακώνει πλένοντας
με φως τα πεζοδρόμια, τόσο βλέπω
στη χρυσωμένη δωρεά του ήλιου μια εγκατάλειψη
για όσα περιμένω και δεν πήρα, για όσα
μου ζήτησαν κι αρνήθηκα μη έχοντας, για όσα
μοιράστηκα απερίσκεπτα και μένω
ξένος και κουρελιάρης τώρα.
Μα όταν
μες στη θρυμματισμένη θύμηση αναδεύω
ερείπια, βρίσκω απόκριση βαθιά γιατί τα μάρμαρα
κι οι πέτρες κι η ιστορία μένουν για να θυμίζουν
το πέρασμά σου ανάμεσα στην ομορφιά - απόκριση
για όσα περιμένω και δεν πήρα.

Προτομή γυναίκας από τα μέσα του 2ου αιώνα. Βρετανικό Μουσείο. Funerary bust of Aqmat, daughter of Hagagu, descendant of Zebida, descendant of Ma'an, with Palmyrenian inscription. Stone, late 2nd century CE. From Palmyra, Syria.

Από την ενότητα «Ο θάνατος του Μύρωνα», 1954 - 1959/ Συγκεντρωτική συλλογή «Ο δύσκολος θάνατος», 1985.

 *************

The ruins of Palmyra

Panorama of Palmyra.

As time passes and I advance even
deeper into acceptance, the more do I discern
why you acquire weight and attain the significance
people give to ruins. Here where everything
is swept clean, marbles and stones and history,
you remain with your fervid breathing to remind us
of a passing amid beauty, the remembrance
of him who fell imperceptibly silent within me,
writhing in his own downfall and even
in that of others who unwittingly lapse into a deep sleep.
As time passes and I advance deeper
into a still autumn that in mellowing cleanses
the pavements with light, the more do I see
in the sun’s gilted gift an abandoning
of all I have waited for and never received, of all
they asked me for and I declined, possessing nothing, of all
I squandered thoughtlessly, until now
I remain only a stranger, a man in tatters.
But when
within fragmented memory I rummage through
ruins, I find a profound answer as to why marbles
and stones and history remain to remind us
of your passing amid beauty – a secret answer
to all I have waited for and never received.

Early morning panorama of Palmyra.

Nikos-Alexis Aslanoglou (1931-1996), Poems in English (translated from the Greek by Yiannis Goumas).

Ο Νίκος Ασλάνογλου (το ψευδώνυμο Αλέξης διάλεξε στα εφηβικά του χρόνια από τον ομώνυμο ήρωα του Ντοστογιέφσκι στο έργο του Ταπεινοί και καταφρονεμένοι) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Τέλειωσε το πειραματικό σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1949), όπου στη συνέχεια σπούδασε γαλλική φιλολογία. Γύρω στο 1950 (μετά το θάνατο του πατέρα του) ανέλαβε συνδιευθυντής (μαζί με το γαμπρό του Βασίλη Φράγκο) στην εριουργία Μάκερ, που χρεοκόπησε λίγο αργότερα.

Στη συνέχεια έφυγε στη Γαλλία και την Αίγυπτο και συνέχισε τις σπουδές του στα Πανεπιστήμια Καΐρου και Αιξ - αν Προβάνς. Εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ως καθηγητής σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών, ως επιστημονικός συνεργάτης στην Αρχιτεκτονική Σχολή Θεσσαλονίκης και μετά το 1980, οπότε εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ως επιμελητής και λογοτεχνικός σύμβουλος στον εκδοτικό οίκο Ευσταθιάδη. Το 1951 ίδρυσε από κοινού με τον Κ. Κατσανό το περιοδικό Σκέψη, που κυκλοφόρησε ένα μόνο τεύχος, στο οποίο ο Ασλάνογλου δημοσίευσε το πρώτο του δοκίμιο, με τίτλο Θάνατος και γέννηση στην ποίηση του Γιώργου Θέμελη.

Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με την πολυγραφημένη έκδοση του έμμετρου θεατρικού μονόπρακτου έργου Θάλασσα και συγχρονισμός, απόσπασμα του οποίου δημοσίευσε το 1953 στις σελίδες του φοιτητικού περιοδικού Πυρσός. Στο ίδιο περιοδικό υπήρξε επίσης μέλος της συντακτικής επιτροπής (1953-1955) και δημοσίευσε οχτώ ακόμη ποιήματα. Βασικό στέλεχος του περιοδικού του Ντίνου Χριστιανόπουλου Διαγώνιος (1958-1962), συνεργάστηκε επίσης με τα περιοδικά Διάλογος, Καινούρια Εποχή, Ευθύνη, Ausblicke και τις εφημερίδες Δράσις και Ναυτεμπορική. Πέθανε στην Αθήνα. 

Η ποίηση του Ασλάνογλου δέχτηκε επιδράσεις από τα καλλιτεχνικά ρεύματα του νεοσυμβολισμού και του υπαρξισμού, ενώ καθοριστικό ρόλο στη γραφή του έχουν η ανάμνηση εμπειριών και βιωμάτων, η θεματική της μετεμφυλιακής ελληνικής πραγματικότητας και επιρροές από την ποίηση του Σεφέρη, του Καρυωτάκη, του Άγρα. Από τη μεταφραστική λογοτεχνική του δραστηριότητα σημειώνουμε τις Εκλάμψεις του Ρεμπώ. 



Ανατίναξη ενός βουνού σε ζωντανή μετάδοση. Spectacular mountain blast marks major milestone for world's largest telescope

This new image shows the construction progress of the road, platform, and service trench at the site of the future European Extremely Large Telescope (E-ELT) on Cerro Armazones. The basecamp can be seen to the lower right and the new road is seen curving around the base of the mountain. The Chilean company ICAFAL Ingeniería y Construcción S.A. started the civil works for the E-ELT in March 2014 when they began construction of a road to the summit of the mountain. The construction is expected to take 16 months to complete. The road will provide access for the future construction of the giant telescope, and will be 11 metres wide, with an asphalt paved driveway 7 metres wide. Construction worker for the company, Sebastián Rivera Aguila, caught this sight on Thursday 12 June 2014 from a commercial airplane flying over the mountain. He expressed his excitement: "It is really hard work to build in the desert, but I am really proud and very happy to be part of this very important project. Thank you to ICAFAL and ESO for letting us be part of history in the making." On Thursday 19 June, ICAFAL will blast the area on the top of Cerro Armazones, loosening about 5000 tonnes of rock. This is part a large-scale levelling process which will help landscape the mountain so that it can accommodate the 39-metre telescope and the associated buildings at the observatory. A groundbreaking ceremony will take place at Paranal Observatory, 20 kilometres away from the blasting, to mark this milestone towards the construction of the E-ELT. The event will be streamed live via webcast on Livestream from 16:30 UTC until around 18:30 UTC (18:30-20:30 CEST) (subject to change). Participants can also follow the live tweeting from @ESO under the hashtag #EELTblast and ask questions, in English, which we will try as far as possible to answer in real time.

Η κορυφή ενός βουνού ύψους 3.000 μέτρων στις Χιλιανές Άνδεις θα ανατιναχτεί αύριο, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα οροπέδιο, όπου θα εγκατασταθεί το μεγαλύτερο οπτικό τηλεσκόπιο του κόσμου, το Ευρωπαϊκό Υπερβολικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο (E-ELT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO).

Η έκρηξη θα τινάξει στον αέρα τα τελευταία 40 μέτρα ενός βουνού στη Βόρεια Χιλή, σκορπώντας ολόγυρα σχεδόν ένα εκατ. τόνους βράχων. Μάλιστα, η σπάνια και θεαματική έκρηξη θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω διαδικτύου (στις 19:30 έως 21:30 ώρα Ελλάδος), στο Livestream (new.livestream.com/ESOastronomy) ή στο YouTube (youtube.com/user/ESOobservatory), για να τις παρακολουθήσει όποιος θέλει από οπουδήποτε στη Γη.

Το σούπερ τηλεσκόπιο

Θα ισοπεδώσουν την κορυφή του για να δημιουργηθεί ένα οροπέδιο για να τοποθετηθεί γιγάντιο τηλεσκόπιο. The top of a 3000 metre mountain high up in the Chilean Andes will be blasted off this Thursday evening to create the plateau needed for what will soon be home to the European Extremely Large Telescope (E-ELT), the largest telescope of its kind to be built anywhere in the world. On 19th June 2014, 17.30-19.30 UK time (16.30-18.30 UTC), the world will be able to witness, via a live webcast, this explosive mountain blasting spectacular. The E-ELT Groundbreaking event, which will take place 19 June from 5.30pm UK time, can be witnessed live on Livestream (new.livestream.com/ESOastronomy), or on YouTube (youtube.com/user/ESOobservatory).

Το E-ELT, που θα έχει διάμετρο 39 μέτρων και θα κάνει παρατηρήσεις στο οπτικό και στο εγγύς υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, έχει ήδη βαφτιστεί «το μεγαλύτερο μάτι του κόσμου προς τον ουρανό». Θα είναι σε θέση να συλλάβει 15 φορές περισσότερο αστρικό φως από οποιοδήποτε άλλο οπτικό τηλεσκόπιο σήμερα λειτουργεί. Οι εικόνες του από το σύμπαν θα είναι 16 φορές πιο καθαρές από αυτές του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ».

Οι αυξημένες αυτές δυνατότητες κάνουν από τώρα τους αστρονόμους να ονειρεύονται τις νέες ανακαλύψεις που θα μπορέσουν να κάνουν, στα βάθη του χώρου και του χρόνου, έως τις εσχατιές του ορατού σύμπαντος. Πιθανότατα επίσης, για πρώτη φορά, θα μπορούν να κάνουν απευθείας οπτικές παρατηρήσεις εξωπλανητών, εν δυνάμει φιλόξενων για ζωή. Το τηλεσκόπιο, που αναμένεται να είναι έτοιμο το 2022, κατασκευάζεται από μία κοινοπραξία 15 χωρών και θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες διακρατικές επιστημονικές συνεργασίες στην παγκόσμια ιστορία.

Η τελευταία κεραία

The Atacama Large Millimeter/Submillimeter Array, or ALMA, is nearing completion after over 30 years of planning and collaborating among astronomers and engineers from several nations. The completed array will consist of 66 antennas and two supercomputers, called correlators, at the backend to collect the signals and make the array function as one large telescope. NICOLE GUGLIUCCI

Εξάλλου, μια άλλη αξιοσημείωτη εξέλιξη ήταν ότι πλέον είναι πλήρες το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο της Γης, το ALMA (Atacama Large Millimeter Array), επίσης του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO), που βρίσκεται εγκατεστημένο στην κατάξερη έρημο Ατακάμα της Χιλής, σε υψόμετρο περίπου 5.000 μέτρων.

Η τελευταία από τις συνολικά 66 τεράστιες κεραίες του τηλεσκοπίου μόλις έφτασε στην περιοχή. Οι κεραίες, που είναι «πιάτα» διαμέτρου 12 μέτρων η κάθε μία, συναρμολογούνται και δοκιμάζονται σε χαμηλότερο υψόμετρο (2.900 μέτρων) και σταδιακά μετακινούνται στην τελική θέση τους πάνω σε τεράστια φορτηγά που έχουν 28 γιγάντιους τροχούς.

Σύντομα οι 66 κεραίες του τηλεσκοπίου ALMA θα λειτουργούν από κοινού, δίνοντας έτσι αυξημένες δυνατότητες στο τηλεσκόπιο, το οποίο ήδη, έστω και με λιγότερα «πιάτα» όλο αυτό το διάστημα (και παρά τις απεργίες των εργαζομένων που ζητούν μεγαλύτερες αμοιβές λόγω των δύσκολων συνθηκών εργασίας σε τόσο ακραίο περιβάλλον), έχει ήδη κάνει σημαντικές αστρονομικές παρατηρήσεις.

Τι θα συμβεί αν η Γη σταματήσει να γυρίζει; What would happen to you if the Earth stopped spinning?

Εντυπωσιακό βίντεο δείχνει τον εφιαλτικό κόσμο που θα προκαλέσει αυτή η εξέλιξη. Michael Stevens, also known as Vsauce on YouTube, has described what would happen if Earth stopped turning. The gravity of the still Earth is the strongest at the polar regions (shown in green). It is intermediate in the middle latitudes and weakest at the high altitudes of the Andes, close to the equator.

Η Γη περιστρέφεται με ταχύτητα 1.670 χλμ/ώρα. Τι θα συνέβαινε αν η Γη σταματούσε να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της και τον Ήλιο; Σύμφωνα με τους ειδικούς ο πλανήτης θα εισερχόταν σε μια κυριολεκτικά εφιαλτική εποχή με μια σειρά από ακραία και καταστροφικά φαινόμενα.

Earth’s magnetic field would cease to exist and we would be dosed with deadly amounts of ionising radiation.

Το μαγνητικό πεδίο της Γης θα εξαφανιστεί αφήνοντας τον πλανήτη και τη ζωή στην επιφάνεια του εκτεθειμένη στη βλαβερή ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία.

The oceans would rise and flood the Earth, but don't worry, you'd be long dead by then. Video screenshot by Anthony Domanico/CNET.

Ο πλανήτης θα αποκτήσει τέλειο σφαιρικό σχήμα γεγονός που θα οδηγήσει τους ωκεανούς να ανακατανείμουν τα νερά τους με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν πολλές περιοχές.

Those who are somehow able to survive turning into 'supersonic tumbleweed' would have powerful winds to contend with, which could destroy everything in their path. ‘Gusts of wind as fast as those near an atomic bomb detonation would blast past the surface,’ explained Stevens.

Τρομεροί άνεμοι παρόμοιοι με εκείνους που δημιουργούνται μετά από πυρηνικές εκρήξεις θα σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμα τους.

Ένα εντυπωσιακό βίντεο που παρουσιάζει ο Βρετανός επιστήμονας Μάικλ Στίβενς μας προϊδεάζει για το τι θα συμβεί αν η Γη σταματήσει να γυρίζει γεγονός βέβαια που οι επιστήμονες τονίζουν ότι έχει μηδενικές πιθανότητες να συμβεί για τα επόμενα 2-3 δισ. έτη.



To Hubble σπεύδει να σώσει την πρώτη αποστολή πέρα από τον Πλούτωνα. Hubble to Begin Search Beyond Pluto for a New Horizons Mission Target

Καλλιτεχνική απεικόνιση του διαστημικού σκάφους New Horizons. Τον Ιούλιο του 2015 θα προσεγγίσει τον πλανήτη-νάνο Πλούτωνα. This is an artist's rendering of the New Horizons spacecraft encountering a Kuiper Belt object — a city-sized icy relic left over from the birth of our solar system. The sun, more than 4.1 billion miles (6.7 billion kilometers) away, shines as a bright star embedded in the glow of the zodiacal dust cloud. Jupiter and Neptune are visible as orange and blue "stars" to the right of the sun. Image Credit: JHUAPL/SwRI

Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν επικίνδυνα για τη φιλόδοξη αποστολή New Horizons που θα προσπεράσει τον Πλούτωνα σε έναν χρόνιο. Ο επόμενος προορισμός του σκάφους δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί, και η NASA επιστρατεύει τώρα το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble για να εντοπίσει ένα κατάλληλο σώμα.

Αποστολή στους διαστημικούς πάγους

Η Ζώνη του Κάιπερ (Kuiper) είναι μεγάλο σύνολο μικρών σωμάτων στην περιοχή του εξωτερικού Ηλιακού Συστήματος. Είναι ένας δίσκος στο επίπεδο της κίνησης των πλανητών και σε απόσταση από 30 μέχρι 50 περίπου αστρονομικές μονάδες από τον Ήλιο. Αποτελείται από δύο ειδών αντικείμενα: μικρά σώματα, παρόμοια με τον νάνο πλανήτη Πλούτωνα, σε αργή τροχιά γύρω από τον Ήλιο, και πυρήνες κομητών. Θεωρείται και ως μία δεύτερη ζώνη αστεροειδών, πέρα από την «κύρια ζώνη των αστεροειδών». Αυτοί οι αστεροειδείς και κομητικοί πυρήνες, τα Αντικείμενα Διασκορπισμένου Δίσκου και το Νέφος του Όορτ είναι γνωστοί ως Μεταποσειδώνεια αντικείμενα (TransNeptunian Objects, TNOs). The Kuiper belt , sometimes called the Edgeworth–Kuiper belt (after the astronomers Kenneth Edgeworth and Gerard Kuiper), is a region of the Solar System beyond the planets, extending from the orbit of Neptune (at 30 AU) to approximately 50 AU from the Sun. It is similar to the asteroid belt, but it is far larger—20 times as wide and 20 to 200 times as massive. Like the asteroid belt, it consists mainly of small bodies, or remnants from the Solar System's formation. Although some asteroids are composed primarily of rock and metal, most Kuiper belt objects are composed largely of frozen volatiles (termed "ices"), such as methane, ammonia and water.

Η αποστολή New Horizons, κόστους 700 εκατομμυρίων δολαρίων, εκτοξεύτηκε το 2006 με στόχο να μελετήσει τη λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, έναν δακτύλιο από αρχέγονα, παγωμένα σώματα που βρίσκεται έξω από τις τροχιές των οκτώ πλανητών.

Πρώτος στόχος της αποστολής είναι ο Πλούτωνας (ο οποίος δεν θεωρείται πλέον πλανήτης αλλά πλανήτης-νάνος), τον οποίο δεν έχει επισκεφθεί κανένα άλλο σκάφος στο παρελθόν -τα λίγα που γνωρίζουμε για αυτό το μακρινό, μικρό σώμα προέρχονται κυρίως από θολές εικόνες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.

Επειδή το New Horizons ταξιδεύει με μεγάλη ταχύτητα, και το βαρυτικό πεδίο του Πλούτωνα είναι υπερβολικά ασθενικό για να συλλάβει το σκάφος, η αποστολή δεν θα τεθεί σε τροχιά αλλά απλώς θα προσπεράσει τον πλανήτη-νάνο τον Αύγουστο του 2015, συλλέγοντας παρατηρήσεις στη διάρκεια του σύντομου ραντεβού. Στη συνέχεια το σκάφος θα πραγματοποιήσει στροφή και θα κατευθυνθεί σε ένα δεύτερο σώμα της Ζώνης Κάιπερ.


Βρείτε το σώμα

Τα γνωστά σώματα της Ζώνης του Κάιπερ στη μεθόριο του Ηλιακού Συστήματος. Κανένα δεν είναι κατάλληλο για το New Horizons.  The Kuiper belt is an area of the solar system extending outwards from the orbit of Neptune (at 30 AU) to 50 AU. The classical belt is home to at least three dwarf planets: Pluto, Haumea, and Makemake. Some of the Solar System's moons, such as Neptune's Triton and Saturn's Phoebe, are also believed to have originated in the region.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι τέτοιο σώμα ακόμα δεν υπάρχει. Οι υπεύθυνοι της αποστολής θα ήταν δύσκολο να βρουν στόχο πριν από το 2011, καθώς τα σώματα που θα βρεθούν σχετικά κοντά στον Πλούτωνα το 2015 βρίσκονταν τότε σε απομακρυσμένες περιοχές του ουρανού και δύσκολα θα εντοπίζονταν.

Τα δύο επίγεια τηλεσκόπια που χρησιμοποιούν μέχρι τώρα οι ερευνητές του New Horizons απέτυχαν να εντοπίσουν ένα κατάλληλο σώμα αρκετά κοντά στον Πλούτωνα -ένα βασικό εμπόδιο είναι ότι η περιοχή του ουρανού που πρέπει να ερευνηθεί βρίσκεται στην κατεύθυνση του λαμπερού κέντρου του Γαλαξία, του οποίου τα άστρα σχεδόν τυφλώνουν τα τηλεσκόπια.

Η μεγάλη ελπίδα είναι τώρα το Hubble, το οποίο εκτιμάται ότι θα ανεβάσει την πιθανότητα ανακάλυψης ενός κατάλληλου σώματος από το 40 στο 90 τοις εκατό. Η NASA εξασφάλισε για αρχή 40 ώρες παρατήρησης με το διαστημικό τηλεσκόπιο, το οποίο διαχειρίζεται το Ινστιτούτο Διαστημικού Τηλεσκοπίου στη Βαλτιμόρη. Εφόσον καταφέρει να βρει έστω και δύο νέα σώματα της Ζώνης του Κάιπερ, η NASA θα λάβει στην επόμενη φάση ακόμα 156 ώρες χρήσης για περαιτέρω μελέτη.

Αν όμως οι ερευνητές δεν καταφέρουν να βρουν κατάλληλο σώμα εγκαίρως, το New Horizon θα αρκεστεί στη μελέτη κάποιου σώματος της Ζώνης του Κάιπερ από πολύ μεγάλη απόσταση. Θα είναι άδοξο τέλος για μια αποστολή των 700 εκατ. δολαρίων που ταξιδεύει ήδη οκτώ χρόνια στο Διάστημα.