Τοποθέτηση αστεροειδούς σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Surprise! New Asteroid-Capture Candidate May Be Rubble Pile

Εικόνα του αστεροειδούς 2011 MD, που λήφθηκε τον Φεβρουάριο του 2014, από το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA’s Spitzer. This image of asteroid 2011 MD was taken by NASA's Spitzer Space Telescope in Feb. 2014, over a period of 20 hours. The long observation, taken in infrared light, was needed to pick up the faint signature of the small asteroid (center of frame). The Spitzer observations helped narrow down the size of the space rock to roughly 20 feet (6 meters), making it one of a few candidates for NASA's proposed Asteroid Redirect Mission for which sizes are approximately known. This image was taken by Spitzer's Infrared Array Camera at a wavelength of 4.5 microns. Image credit: NASA/JPL-Caltech/Northern Arizona University/SAO

Η πορτοκαλί κουκκίδα της παραπάνω φωτογραφία μπορεί να μην γεμίζει το μάτι, ανοίγει όμως την όρεξη της NASA. Είναι ο αστεροειδή 2011MD, ένας από τους πιθανούς στόχους μιας φιλόδοξης αποστολής για τη σύλληψη ενός διαστημικού βράχου και τη μεταφορά του σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

This concept images shows ARM robotic capture Option A in which the robotic vehicle deploys an inflatable bag to envelop a free-flying small asteroid before redirecting it to a lunar distant retrograde orbit.

Η αποστολή ARM («Αποστολή Ανακατεύθυνσης Αστεροειδή») προγραμματίζεται να αναχωρήσει το 2019 και η NASA θα πρέπει να έχει επιλέξει τον κατάλληλο αστεροειδή περίπου έναν χρόνο νωρίτερα. Αν όλα πάνε καλά, αναφέρει η NASA, μια επανδρωμένη αποστολή θα αναχωρήσει τη δεκαετία του 2020 για να μελετήσει το αιχμάλωτο δείγμα γύρω από το φεγγάρι.

Δεδομένου ότι οι αστεροειδείς πιστεύεται ότι είναι το υλικό που περίσσεψε από το σχηματισμό πλανητών, η αποστολή θα μπορούσε να προσφέρει νέα στοιχεία για τη γέννηση του Ηλιακού Συστήματος και της Γης. Εξίσου σημαντικό είναι όμως ότι η αποστολή θα αποτελέσει πεδίο δοκιμών για τις τεχνολογίες που θα απαιτηθούν σε μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη.

Οι προτάσεις

This concept images shows ARM robotic capture Option B, in which the robotic vehicle ascends from the surface of a large asteroid, on its way to a lunar distant retrograde orbit with a smaller asteroid mass in its clutches.

Δύο είναι τα σενάρια που εξετάζει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία για το ARM. Το πρώτο είναι να αιχμαλωτίσει έναν μικρό αστεροειδή στο Διάστημα, το δεύτερο είναι να συλλέξει έναν βράχο από την επιφάνεια ενός μεγαλύτερου αστεροειδή.

This conceptual image shows NASA’s Orion spacecraft approaching the robotic asteroid capture vehicle. The trip from Earth to the captured asteroid will take Orion and its two-person crew an estimated nine days.

Και στις δύο περιπτώσεις, ένα δείγμα διαμέτρου μέχρι δέκα μέτρων θα μεταφερθεί από ρομποτικό σκάφος σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

Ο 2011MD, με διάμετρο γύρω στα έξι μέτρα, είναι ένα από τους τρεις υποψήφιους αστεροειδής που έχουν επιλεγεί μέχρι σήμερα για το πρώτο σενάριο. Προσπέρασε τη Γη το 2011 σε απόσταση μόλις 12.250 χιλιομέτρων (βρέθηκε δηλαδή σε πολύ μικρότερη απόσταση από το φεγγάρι), χωρίς όμως να μελετηθεί επαρκώς.

NASA's Spitzer telescope peers through dust in the universe to see the infrared sky. Credit: Spitzer Science Center

Νέα στοιχεία για το διαστημικό βράχο δίνει τώρα το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA, το οποίο χρειάστηκε 20 ώρες συνεχούς παρατήρησης για να δώσει την παραπάνω εικόνα. Σύμφωνα με τα ευρήματα, τα οποία δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal», ο 2011 MD έχει εντυπωσιακά μικρή πυκνότητα, περίπου ίση με την πυκνότητα του νερού -τα δύο τρίτα του όγκου του πρέπει να είναι άδειος χώρος.

In this concept image, the robotic vehicle descends to the surface of a large asteroid to collect a boulder that it can redirect to a distant retrograde lunar orbit.

Και στις δύο περιπτώσεις, λέει η NASA, το σύνολο της μάζας του αστεροειδή, μερικές δεκάδες τόνοι, θα μπορούσε να συλληφθεί και να μεταφερθεί στη Σελήνη.

Οι υποψήφιοι

Καλλιτεχνική απεικόνιση των δύο διαφορετικών δομών που μπορεί να έχει ο 2011 MD. Artist’s conception of the structure around 2011 MD, a candidate asteroid for NASA’s proposed asteroid redirect mission. Credit: NASA/JPL-Caltech

Εκτός όμως από τον 2011 ΜD, η NASA έχει δύο ακόμα υποψήφιους στόχους για το σενάριο της σύλληψης ολόκληρου αστεροειδή. Ένας τέταρτος υποψήφιος, άγνωστης όμως μάζας, -ο 2008 HU4- θα περάσει αρκετά κοντά στη Γη το 2016 για να μελετηθεί με διαπλανητικό ραντάρ.

Όσον αφορά το σενάριο συλλογής ενός βράχου από την επιφάνεια ενός μεγαλύτερου αστεροειδή, η λίστα των υποψήφιων περιλαμβάνει τον αστεροειδή Itokawa, τον οποίο επισκέφθηκε το ιαπωνικό Hayabusa το 2005, και τον αστεροειδή Bennu, τον οποίο θα φωτογραφήσει από κοντά το 2018 η αποστολή Osiris-Rex της NASA. Η προσπάθεια για τον εντοπισμό υποψήφιων στόχων για την αποστολή ARM εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος της NASA για τον εντοπισμό όλων των «Κοντινών στη Γη Αντικειμένων» (NEO) που θα μπορούσαν να απειλήσουν τον πλανήτη. Η NASA θα επιλέξει ανάμεσα στα δύο βασικά σενάρια της αποστολής ARM στα τέλη του 2014.

Ο Πικάσο έκρυβε έναν άλλο Πικάσο. Who’s hiding behind Picasso’s “Blue Room”?

Ένα έργο του Πάμπλο Πικάσο που εικονίζει έναν γενειοφόρο άνδρα βρέθηκε κρυμμένο κάτω από το «Γαλάζιο Δωμάτιο» (φωτ. The Phillips Collection).  (Left) Pablo Picasso, The Blue Room, 1901, Oil on canvas. Acquired 1927. (Right) Infrared of Pablo Picasso’s The Blue Room (1901). The Phillips Collection, copyright 2008. A hidden painting beneath one of Pablo Picasso’s first masterpieces, “The Blue Room” (1901), was revealed by scientists and art experts of The Phillips Collection (Washington DC) through the use of imaging technology. The hidden painting shows a bow-tied man with his face resting on his hand. Now the question that conservators at The Phillips Collection hope to answer is simply: Who is he?

Ένα έργο του Πάμπλο Πικάσο που εικονίζει έναν γενειοφόρο άνδρα βρέθηκε κρυμμένο κάτω από ένα άλλο έργο του Πικάσο, το «Γαλάζιο Δωμάτιο», που ανήκει στη Συλλογή Φίλιπς στην Ουάσινγκτον, από το 1927.

According to the latest post about the hidden paintings identity, at The Phillips Collection blog, one of the most frequent suggestions the public has posted, tweeted or sent by email to the museum is Ambroise Vollard (1866–1939), a foremost European art dealer at the turn of the century, but there’s no documentation and no clues left on the canvass. “Known for his keen eye in recognizing rising stars, he amassed an impressive list of artistic connections, including Paul Cézanne, Paul Gauguin, Henri Matisse, and Vincent van Gogh. Vollard boasted the first one-man exhibition of Picasso’s work, and in fact the artist did create a portrait or two of his dealer during his lifetime. However, this was not a terribly uncommon practice. One Phillips patron wrote in noting that the small lips, body language and type, as well as outfit seem very similar to other portraits of Vollard. Another name that has come up several times is Pío Baroja (1872–1956). Baroja was a writer best known for his seminal work The Tree of Knowledge. While his novels never reached the height of popularity, likely due to his penchant for pessimism, he is still considered one of the leading Spanish novelists of the period. Baroja was a member of the Generation of ’98, a group that lead the way in avant-garde change in Spain and which paved the way for artists like Picasso. A Phillips follower tweeted that Picasso drew him for Arte Joven while in Madrid”. (Experiment Station, The Phillips Collection) The “mystery man” fuels new research about the 1901 painting created early in Picasso’s career while he was working in Paris at the start of his distinctive blue period of melancholy subjects.

Οι ειδικοί υποψιάζονταν από τη δεκαετία του 1950 ότι κάποιο έργο κρυβόταν κάτω από τον πίνακα του 1901, της «Γαλάζιας Περιόδου» του Ισπανού ζωγράφου, όπως δήλωσε η συντηρήτρια του Μουσείου, Σούζαν Φρανκ.

What lies beneath: The Blue Room, one of Pablo Picasso's first masterpieces, under a microscope at The Phillips Collection, Washington. Scientists and art experts have found a hidden painting beneath the painting.

Οι υποψίες τους επιβεβαιώθηκαν για πρώτη φορά το 2008, μετά από εξέταση του πίνακα με υπέρυθρες ακτίνες. Μόνο τους τελευταίους μήνες όμως, αφού ανέλυσαν και τις χρωστικές ουσίες που είχαν χρησιμοποιηθεί, διαπίστωσαν με βεβαιότητα ότι το «κρυφό» έργο ανήκε και αυτό στον Πικάσο.

Masterpiece: Curators are planning the first exhibit focused on The Blue Room as a seminal work in Picasso's career for 2017. It will also examine the revelation of the man's portrait beneath the painting. “The Blue Room” has been part of The Phillips Collection in Washington since 1927. Conservators long suspected there might be something under the surface of the painting, as brushstrokes on the piece clearly don’t match the composition that depicts a woman bathing in Picasso’s studio. A conservator noted the odd brushstrokes in a 1954 letter, but it wasn’t until the 1990s that an x-ray of the painting first revealed a fuzzy image of something under the picture. It wasn’t clear, though, that it was a portrait. In 2008, improved infrared imagery revealed for the first time a man’s bearded face resting on his hand with three rings on his fingers. He’s dressed in a jacket and bow tie. A technical analysis confirmed the hidden portrait is a work Picasso likely painted just before “The Blue Room,” curators said. After the portrait was discovered, conservators have been using other technology to scan the painting for further insights.

Ο άνδρας που εικονίζεται κάτω από το «Γαλάζιο Δωμάτιο» έχει μούσι και μουστάκι, είναι ηλικίας περίπου 40 ετών και από το κοστούμι του συμπεραίνεται ότι είναι εύπορος. Οι ιστορικοί τέχνης εικάζουν ότι ίσως να είναι προσωπογραφία του εμπόρου έργων τέχνης Αμπρουάζ Βολάρ ή του κριτικού Γκιστάβ Κοκιό, όμως προς το παρόν τίποτα δεν είναι βέβαιο, διευκρίνισε η Φρανκ.

The Blue Room in a vertical orientation in front of an infared camera: Suspicions were raised by brushstrokes on the piece which clearly don't match the composition that depicts a woman bathing in Picasso's studio. “When he had an idea, you know, he just had to get it down and realize it,” curator Susan Behrends Frank told the AP, revealing Picasso had hurriedly painted over another complete picture. “He could not afford to acquire new canvasses every time he had an idea that he wanted to pursue. He worked sometimes on cardboard because canvass was so much more expensive.”

«Οι μουσαμάδες ήταν ακριβοί και εκείνη την εποχή ο Πικάσο ήταν πολύ φτωχός», είπε η συντηρήτρια, εξηγώντας γιατί ο ζωγράφος επέλεξε να χρησιμοποιήσει την ίδια επιφάνεια δύο φορές. 

Μαθηματικός: το καλύτερο επάγγελμα για το 2014. Mathematician Named Best Job for 2014

Αν ξέρατε ότι κάποια από τα καλύτερα επαγγέλματα απαιτούν μαθηματικές δεξιότητες, ίσως να προσέχατε περισσότερο στο μάθημα στο Γυμνάσιο. Mathematicians outscored the competition and ranked No. 1 in Careercast.com's 2014 Jobs Rated report.

Επαγγέλματα όπως αυτό του μαθηματικού, του στατιστικολόγου και του ασφαλιστικού εμπειρογνώμονα συγκαταλέγονται στα κορυφαία επαγγέλματα στην Αμερική σήμερα, σύμφωνα με το CareerCast, μια εξειδικευμένη ιστοσελίδα για θέματα καριέρας που μόλις εξέδωσε την 26η ετήσια Έκθεση Αποτίμησης Επαγγελμάτων. 

Open wide: Dental hygienists were ranked as having the sixth best job this year in terms of wages and flexible hours, despite dentists actually having the second highest suicide rate of any profession in the U.S.

Στην πρώτη δεκάδα των καλύτερων επαγγελμάτων βρίσκονται, επίσης, επαγγέλματα που συνδέονται με τις φυσικές επιστήμες, την τεχνολογία και τη μηχανική.

Woeful job: Just behind lumberjacks, newspaper reporters and broadcasters were ranked as having some of the worst jobs in 2014, thanks mainly to the changing face of the media.

Το CareerCast αξιολόγησε παράγοντες όπως το εισόδημα, οι προοπτικές εξέλιξης, το περιβάλλον, το άγχος και οι σωματικές απαιτήσεις διακοσίων επαγγελμάτων διαφόρων τομέων, με μια ποικιλία ύψους απολαβών και επιπέδου δεξιοτήτων.

Ιδού λοιπόν τα δέκα καλύτερα επαγγέλματα για το 2014!

Χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα – που συνέλεξε από το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ, την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία των ΗΠΑ, εργατικά σωματεία και άλλες πηγές – το CareerCast κατάφερε να προσδιορίσει τις καλύτερες και τις χειρότερες δουλειές του 2014.

Happy camper: Mathematicians, university professors and dental hygienists ranked amongst the best jobs of 2014, according to CareerCast, in terms of salary and overall job satisfaction.

Φέτος, η έκθεση αναδεικνύει σε καλύτερο επάγγελμα αυτό του μαθηματικού, κυρίως εξαιτίας της ζήτησης που υπάρχει από μια ευρεία γκάμα εργοδοτών. Την είδηση αναδημοσιεύει με δικαιολογημένη υπερηφάνεια η Αμερικάνικη Μαθηματική Εταιρεία.

Σύμφωνα με το CareerCast, δημόσιες και ιδιωτικές εταιρείες, κρατικοί οργανισμοί, σχολεία και πανεπιστήμια, και μη κυβερνητικές οργανώσεις αναζητούν μαθηματικούς για πρόσληψη, εν μέρει εξαιτίας της αυξανόμενης δημοφιλίας των μαθηματικών αρχών και εννοιών σε κάθε τομέα εργασίας, και ιδιαίτερα στη στατιστική ανάλυση.

«Οι μαθηματικοί απασχολούνται σε κάθε τομέα της οικονομίας και έχουν δημιουργικές δεξιότητες που σχετίζονται με την επιτυχία πολλών εταιρειών, από χρηματιστηριακές της Wall Street μέχρι εταιρείες ενεργειακών ερευνών και από εργαστήρια έρευνας & ανάπτυξης ηλεκτρονικών υπολογιστών μέχρι πανεπιστήμια» λέει ο συντάκτης του CareerCast, Τόνι Λι. «Η αυξανόμενη ζήτηση και οι ολοένα και διογκούμενες απολαβές ανέδειξαν το επάγγελμα του μαθηματικού στην πρώτη θέση της λίστας».

Το επάγγελμα του μαθηματικού έφτασε στην κορυφή της λίστας ανεβαίνοντας 13 θέσεις από πέρυσι, άλμα που οφείλεται σε στοιχεία που αφορούν το εργασιακό περιβάλλον, την υψηλή προοπτική εξέλιξης και τη χαμηλό βαθμό άγχους του επαγγέλματος. Οι υψηλές αμοιβές είναι ένα ακόμα στοιχείο που ισχυροποίησε την άνοδο των μαθηματικών στην κορυφή, αφού στην Αμερική, σύμφωνα με το CareerCast, ο μέσος όρος του ετήσιου εισοδήματός τους φτάνει τα 101.360 δολάρια. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Read more:

• The Best Jobs of 2014 | CareerCast.com

Βρέθηκε άγνωστο είδος αρχαϊκών ανθρώπων. 'Game of Thrones' scenario seen in Neandertal ancestors

Καλλιτεχνική απεικόνιση των αρχαικών ανθρώπων τα απολιθώματα των οποίων ανακαλύφθηκαν στο σπήλαιο της Ισπανίας. Sima de los Huesos hominins lived in what is now Spain about 400,000 years ago. Image credit: © Kennis & Kennis / Madrid Scientific Films.

Το 1976 σε ένα υπόγειο σπήλαιο στα όρη Αταπουέρκα της βόρειας Ισπανίας εντοπίστηκαν ανθρώπινα απολιθώματα δεκάδων χιλιάδων ετών. Τα επόμενα χρόνια οι ανασκαφές εκεί έφεραν στο φως περίπου επτά χιλιάδες απολιθώματα ανθρώπων που ζούσαν πριν από δεκάδες χιλιάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες έτη.

This image shows the Gran Dolina site, where the first remains of Homo antecessor were discovered in 1994. Credit: SINC

Η επιστημονική κοινότητα έχει βαφτίσει το σπήλαιο «Η χαράδρα των οστών» (Sima de los Huesor) και η τελευταία έρευνα που έγινε εκεί αποκάλυψε 17 κρανία που σύμφωνα με τις πρώτες μελέτες τους ανήκουν σε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα είδος αρχαϊκών ανθρώπων που ζούσε στην Ευρώπη που αποτελεί μάλιστα πρόγονο των Νεάντερταλ. Η ανακάλυψη ρίχνει νέο φως στην εξέλιξη όχι μόνο των Νεάντερταλ αλλά και του ανθρώπινου γένους γενικότερα.

Τι γνωρίζουμε

Like something from beyond GoT’s great wall ... an early Neanderthal skull uncovered from the Sima de los Huesos cave in Spain. Image credit: © Kennis & Kennis / Madrid Scientific Films.

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο μοντέρνος άνθρωπος (Homo sapiens) είναι το μόνο εν ζωή είδος homo, το όνομα του βιολογικού γένους στο οποίο ανήκουν οι άνθρωποι. Τα πρώτα είδη homo πιστεύεται ότι έκαναν την εμφάνιση τους στην Αφρική πριν από περίπου δύο εκ. έτη. Πριν από περίπου 500-400 χιλιάδες έτη κάποια είδη αρχαϊκών ανθρώπων διαχωρίστηκαν από άλλα είδη ανθρωπιδών που ζούσαν την ίδια περίοδο σε Αφρική και τις ανατολικές περιοχές της Ασίας.

Αυτά τα αρχαϊκά είδη ανθρώπων εγκαταστάθηκαν τελικά σε περιοχές της Ευρασίας. Η εξέλιξη αυτών των ειδών οδήγησε στην εμφάνιση των Νεάντερταλ που έκαναν την εμφάνιση τους στην Ευρώπη και την Ασία πριν από περίπου 400 χιλιάδες έτη και εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς πριν από περίπου 50 χιλιάδες έτη.

Ο μοντέρνος άνθρωπος έκανε την εμφάνιση του πριν από 200-100 χιλιάδες έτη στην Αφρική και γρήγορα μετανάστευσε σε Ευρώπη και Ασία. Οι Νεάντερταλ θεωρούνται οι κοντινότεροι συγγενείς του μοντέρνου ανθρώπου. Έχει διαπιστωθεί ότι υπήρξε πρόσμιξη μοντέρνων ανθρώπων και Νεάντερταλ και αν και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για την εξαφάνιση τους πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι τελικά ο μοντέρνος άνθρωπος εξώθησε σε εξαφάνιση του Νεάντερταλ.

Για πολλά χρόνια η εικόνα που υπήρχε για τους Νεάντερταλ ήταν ότι επρόκειτο για ιδιαίτερα σωματώδη άτομα αλλά με περιορισμένες νοητικές ικανότητες. Τα τελευταία χρόνια σειρά ευρημάτων έχουν ανατρέψει αυτή την εικόνα αφού φαίνεται ότι οι Νέαντερταλ ήταν πολύ πιο έξυπνοι και ικανοί από όσο πιστεύαμε.

Ο άγνωστος πρόγονος

Incredible finding ... palaeontologists found skull fragments in the Pit of Bones, Spain. Image credit: © Kennis & Kennis / Madrid Scientific Films.

Ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή παλαιοανθρωπολογίας Χουάν- Λουίς Αρσουάγκα, του Πανεπιστημίου Κομπλουτένσε της Μαδρίτης πραγματοποίησαν νέες ανασκαφές στην Χαράδρα των Οστών. Ανακάλυψαν 17 κρανία και πολυάριθμα οστά από 28 σκελετούς. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα κρανία αυτά ανήκουν σε έναν «χαμένο κρίκο» μεταξύ των Νεάντερταλ και ενός πιο πρωτόγονου είδους που προηγήθηκε και που μένει τώρα να προσδιοριστεί.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτό το αρχαιότερο προγονικό είδος ζούσε στην Ευρώπη πριν από ένα εκατομμύρια χρόνια και θα έπρεπε να ονομαστεί Homo antecessor. Πιθανώς από αυτό το άγνωστο είδος ξεπήδησαν πριν από περίπου 500.000 χρόνια τόσο οι Νεάντερταλ, όσο και ο μοντέρνος άνθρωπος.

Οι συγκρούσεις

A skull belonging to a member of the species, which does not have a name yet. The findings are described in an article in the journal Science published June 19. Scientists reconstruct skull 17 at the field laboratory. Javier Trueba/Madrid Scientific Films

Η μελέτη των απολιθωμάτων αποκαλύπτει συνεχείς μάχες επιβίωσης και εξουσίας ανάμεσα σε διαφορετικά «βασίλεια» και φυλές, γεγονός που, μεταξύ άλλων, είχε ως συνέπεια ορισμένοι πρόγονοι των Νεάντερταλ να εξελίξουν ορισμένα χρήσιμα χαρακτηριστικά του προσώπου τους πιο γρήγορα από άλλους.

Just live TV ... scientists say the ancient world was filled with a diverse bunch of archaic humans ‘just like Game of Thrones’. And most of them were hairy. Picture: Supplied Source: Supplied

«Ένα σενάριο όπως αυτό της σειράς "Games of Thrones" πιθανότατα περιγράφει την εξέλιξη των ανθρωπιδών στην Ευρασία και την Αφρική κατά τη Μέση Πλειστόκαινο περίοδο. Όπως και στη διάσημη σειρά, ποτέ δεν υπήρξε ένα ενωμένο και ενιαίο ευρωπαϊκό "βασίλειο" εκείνη την εποχή, αλλά ένας αριθμός "οίκων" που ζούσαν σε διαφορετικές περιοχές και συχνά ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για τη γη. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η ανθρώπινη εξέλιξη δεν ήταν μια βαθμιαία και αργή διαδικασία όλου του πληθυσμού με τον ίδιο ρυθμό σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο» αναφέρει ο Αρσουάγκα.

Τα χαρακτηριστικά

Model of a male Homo antecessor of Atapuerca mountains (Ibeas Museum, Burgos, Spain).

Η ανάλυση των κρανίων δείχνει ότι τα μεγάλα σαγόνια με τα γερά δόντια ήταν το πρώτο χαρακτηριστικό που ξεχώρισε σε αυτούς τους προ- Νεάντερταλ, καθώς τα χρησιμοποιούσαν ως εργαλείο ή «τρίτο χέρι» όπως αναφέρουν οι ερευνητές. Τα κρανία τους όμως ήσαν μικρά, καθώς δεν είχαν αναπτυχθεί ακόμη τα ογκώδη κρανία των κατοπινών Νεάντερταλ.

Game of bones ... this nearly complete skull displays Neanderthal facial bones. The remains bear some resemblance to Neanderthals, with heavy brows, protruding noses and powerful mouths that could open extremely wide. But they don’t have the large skulls characteristic of the species. The fossils were previously thought to belong to an already discovered species of early humans, Homo heidelbergensis. But DNA evidence suggests they were members of a separate species that were apparently ancestors of Neanderthals. Image credit: © Kennis & Kennis / Madrid Scientific Films.

Τα κρανία ανήκουν σχεδόν όλα σε νεαρά άτομα και ανακύπτει το ερώτημα του πώς πέθαναν αφού δεν φαίνεται η αιτία να ήταν κάποια φυσική ή γεωλογική καταστροφή αλλά και γιατί βρέθηκαν όλα μαζί στον πάτο του σπηλαίου. Οι επιστήμονες αναζητούν τώρα να βρουν έναν τρόπο για να τους κατατάξουν στο ανθρώπινο οικογενειακό δέντρο. H ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

Η γλώσσα μας ήρθε από τα πουλιά. Human language's deep origins appear to have come directly from birds, primates

Georges Guyot, Perroquet, Parrot. Η ανθρώπινη επικοινωνία εξελίχθηκε από την επικοινωνία των πτηνών και των άλλων πρωτευόντων. Human language builds on birdsong and speech forms of other primates, researchers hypothesize in new research. From birds, the researchers say, we derived the melodic part of our language, and from other primates, the pragmatic, content-carrying parts of speech. Sometime within the last 100,000 years, those capacities fused into roughly the form of human language that we know today.

Ένας ιδιαίτερος γίββωνας που ζει στην Ινδονησία ίσως αποτελεί τον «μεσάζοντα» που πέρασε στον άνθρωπο τις βάσεις της ομιλίας που είχαν τεθεί από τα πουλιά έτσι ώστε, συνδυάζοντάς τες με τους τρόπους επικοινωνίας των πρωτευόντων, το είδος μας να αναπτύξει τη μοναδική ανθρώπινη γλώσσα. Έτσι τουλάχιστον θεωρεί ότι έγιναν τα πράγματα μια ομάδα ιαπώνων και αμερικανών γλωσσολόγων - αν και ο εμπνευστής της ιδέας αναγνωρίζει ότι το ζήτημα παραμένει ανοιχτό προς συζήτηση και μελέτη.

Οι ασημένιοι γίββωνες της Ιάβας (Hylobates moloch), οι οποίοι ζουν στα τροπικά δάση και έχουν κηρυχθεί απειλούμενο είδος, έχουν ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο χαρακτηριστικό - το ότι τραγουδούν. Μπορούν να εκφωνήσουν 14 διαφορετικές νότες για να συνθέσουν μακροσκελή, σύνθετα τραγούδια τα οποία χρησιμοποιούν για να επικοινωνήσουν με τους ομοειδείς τους οριοθετώντας το έδαφός τους και στέλνοντας μηνύματα στα μέλη της οικογένειάς τους ή στους υποψήφιους-ες παρτενέρ για το ζευγάρωμα.

Με μια μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Frontiers in Psychology» δύο καθηγητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) υποστηρίζουν ότι το τραγούδι του ασημένιου γίββωνα «κρύβει» μέσα του ενδείξεις που μας αποκαλύπτουν την εξέλιξη της ανθρώπινης γλώσσας και συγκεκριμένα το πώς αυτή αναπτύχθηκε χρησιμοποιώντας ως βάσεις τους αρχαιότερους τρόπους επικοινωνίας των άλλων πρωτευόντων θηλαστικών αλλά και των πτηνών. Από τα πτηνά, λένε οι επιστήμονες, πήραμε τη μελωδική πλευρά της ομιλίας μας, ενώ από τα άλλα πρωτεύοντα πήραμε την πιο «πραγματιστική» πλευρά του λεκτικού νοήματος του περιεχομένου της. Κάποια στιγμή μέσα στα τελευταία 100 εκατομμύρια χρόνια το είδος μας ένωσε τις δύο αυτές πλευρές σε μία δημιουργώντας τη μοναδική, πλούσια και απείρως εξελισσόμενη ανθρώπινη γλώσσα.

Άπειρες δυνατότητες

Η ανθρώπινη γλώσσα εξελίχθηκε από τον συνδυασμό των γλωσσών των πτηνών και των πρωτευόντων: από τα πουλιά πήραμε τη μελωδικότητα και από τα πρωτεύοντα το νόημα, υποστηρίζει ομάδα ερευνητών του ΜΙΤ. "Yes, human language is unique, but if you take it apart in the right way, the two parts we identify are in fact of a finite state," Miyagawa says. "Those two components have antecedents in the animal world. According to our hypothesis, they came together uniquely in human language." Credit: Illustration by Christine Daniloff/MIT

Σε αντίθεση με τον άνθρωπο όλα τα άλλα ζώα φαίνονται να έχουν ένα «όριο» στην επικοινωνία τους: τα σύνολα εννοιών που μπορούν να εκφράσουν είναι πεπερασμένα. Η ανθρώπινη γλώσσα όμως είναι απεριόριστη: μπορεί να επεκτείνεται συνεχώς ενσωματώνοντας άπειρα σύνολα νέων εννοιών. Το πώς δημιουργήθηκε αυτό το μοναδικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό είναι ένα ζήτημα που απασχολεί την επιστήμη.

«Πώς προέκυψε η ανθρώπινη γλώσσα; Αυτό έγινε τόσο μακριά στο παρελθόν ώστε δεν μπορούμε απλώς να πάμε προς τα πίσω και να εξαγάγουμε άμεσα συμπεράσματα» εξήγησε σε δελτίο Τύπου ο Σιγκέρου Μιγιαγκάουα, καθηγητής Ιαπωνικής Γλώσσας στο ΜΙΤ, εκ των συγγραφέων της μελέτης και κύριος εμπνευστής της νέας θεωρίας. «Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βρούμε μια θεωρία η οποία να είναι σε γενικές γραμμές συμβατή με τα όσα γνωρίζουμε για την ανθρώπινη γλώσσα και τα άλλα παρόμοια συστήματα στη φύση».

Ο κ. Μιγιαγκάουα και οι συνάδελφοί του θεωρούν ότι το «κλειδί» βρίσκεται ακριβώς στις «απεριόριστες» δυνατότητες της ανθρώπινης γλώσσας, οι οποίες τελικά, όπως υποστηρίζουν, είναι μόνο φαινομενικά «άπειρες»: ορισμένες από αυτές αν αναλυθούν επιδεικνύουν τις πεπερασμένες ιδιότητες των γλωσσών των άλλων ζώων. Αυτό κατά τη γνώμη τους σημαίνει ότι η ανθρώπινη γλώσσα έχει πολύ περισσότερες ομοιότητες απ' ό,τι νομίζαμε με τις άλλες γλώσσες του ζωικού βασιλείου. «Ναι, η ανθρώπινη γλώσσα είναι μοναδική, αν όμως τη διαχωρίσουμε με τον σωστό τρόπο τα δύο μέρη που εντοπίζουμε έχουν στην ουσία πεπερασμένο χαρακτήρα» λέει ο καθηγητής «και έχουν προηγούμενα στον κόσμο των ζώων. Σύμφωνα με την υπόθεσή μας ενώθηκαν με μοναδικό τρόπο στην ανθρώπινη γλώσσα».

Meaningful and expressive: Humans can communicate essential information, like bees or primates - but like birds, we also have a melodic capacity and ability to recombine parts of our language.

Τα συμπεράσματα της νέας μελέτης - την οποία υπογράφουν επίσης ο Ρόμπερτ Μπέργουικ από το ΜΙΤ και οι Σίρο Οτζιμα και Καζούο Οκανόγια από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο - βασίζονται σε προηγούμενη ερευνητική εργασία του κ. Μιγιαγκάουα, η οποία υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη γλώσσα αποτελείται από δύο διαφορετικά «επίπεδα»: το εκφραστικό, το οποίο σχετίζεται με τη μεταλλασσόμενη δομή των προτάσεων, και το λεκτικό, το οποίο ενσωματώνει τον πυρήνα του περιεχομένου των προτάσεων (η ιδέα αυτή βασίζεται με τη σειρά της στο προηγούμενο έργο άλλων γλωσσολόγων, μεταξύ των οποίων ο Νόαμ Τσόμσκι, ο Κένεθ Χέιλ και ο Σάμιουελ Τζέι Κέιζερ). Σύμφωνα με τους συγγραφείς της, το εκφραστικό επίπεδο σχετίζεται με το κελάηδισμα των πουλιών ενώ το λεκτικό σχετίζεται με τις γλώσσες των πρωτευόντων. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι καθώς ο πιο πρόσφατος κοινός πρόγονος των πτηνών και των ανθρώπων τοποθετείται περίπου πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια, η «γλωσσική» μεταξύ τους σχέση θα πρέπει να είναι έμμεση, μέσω των πρωτευόντων, πιθανώς ακόμη και μέσω του ασημένιου γίββωνα.

Μουσείο Ακρόπολης: πέντε χρόνια στην κορυφή. Acropolis Museum: Five successful years

Ιππείς της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα. Τρισδιάστατη ψηφιακή εικόνα (© Μουσείο Ακρόπολης). 3D digital images of the horse riders of the west Parthenon frieze. (© Acropolis Museum). On the occasion of its fifth birthday on Friday 20 June 2014, the Acropolis Museum will commence an ambitious digital restoration program of the Parthenon sculptures. Horse riders of the west frieze will be presented in 3D digital images with additions of copper weapons and bridles, with alternating light and color testing.

Ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ψηφιακής αποκατάστασης των γλυπτών του Παρθενώνα ξεκινά το Μουσείο Ακρόπολης με τη συμπλήρωση του πέμπτου έτους λειτουργίας του, την Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014. Έτσι, την ημέρα των γενεθλίων του θα παρουσιαστούν οι ιππείς της δυτικής ζωφόρου σε τρισδιάστατες ψηφιακές εικόνες με προσθήκες χάλκινων όπλων και χαλινών, με εναλλασσόμενο φωτισμό και δοκιμαστικό χρωματισμό.

Ιππείς της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα. Τρισδιάστατη ψηφιακή εικόνα (© Μουσείο Ακρόπολης). The Museum’s President, Dimitrios Pandermalis gave a brief account of the museum’s achievements and success in its five years of operation, noting that “The over 6.5 million visitors in that period and the satisfaction commonly expressed about the quality of its services is public testimony to the Museum’s contribution. It is no accident that one in four visitors has visited the Museum on two or more occasions in the past year”.

Τον απολογισμό των πέντε χρόνων λειτουργίας του μουσείου έκανε σε μήνυμά του ο Πρόεδρός του Δημήτριος Παντερμαλής. «Η αναγνώριση της προσφοράς του Μουσείου στο κοινό φαίνεται από τον αριθμό των επισκεπτών του που ξεπέρασε τα 6,5 εκατομμύρια αλλά και από τη δηλωμένη ικανοποίησή τους για την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει. Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι πάνω από 25% των επισκεπτών έχουν έρθει περισσότερο από δύο φορές στο Μουσείο», τονίζει ο κ. Παντερμαλής.

Ο κ. Παντερμαλής, αναφερόμενος στην επιτυχία του Μουσείου να αντιμετωπίσει αποκλειστικά με τα δικά του έσοδα τις δαπάνες λειτουργίας του και μάλιστα μέσα στα πέντε πιο δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης, επισημαίνει ότι «σε αυτό συνέβαλε η συνετή διαχείριση της διοίκησης, η στοχευμένη επιλογή των δαπανών, η συνεχής βελτίωση και διεύρυνση της μόνιμης έκθεσης, η φιλότιμη προσπάθεια των εργαζομένων αλλά και η θερμή ανταπόκριση του κοινού».

Ιππέας της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα. Τρισδιάστατη ψηφιακή εικόνα (© Μουσείο Ακρόπολης). 3D digital images of the horse riders of the west Parthenon frieze. (© Acropolis Museum). Significant success was also achieved with work on the collections, according to the President. “The program focusing on the colors of the sculptures was greeted with enthusiasm by both visitors and experts. The diverse reconstructions of details on marble copies, on cast copies and with digital modeling allowed visitors to obtain a complete picture of the ancient sculptures and to creatively stimulate their interest,” he added. 

Ο Πρόεδρος του Μουσείου Ακρόπολης αναφέρθηκε και στο έργο του Μουσείου: «Το πρόγραμμα για την πολυχρωμία των αγαλμάτων χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από το κοινό αλλά και τους ειδικούς. Ποικιλία αναπαραστάσεων σε μαρμάρινα αντίγραφα λεπτομερειών, σε γύψινα εκμαγεία αλλά και ψηφιακά προπλάσματα επιτρέπουν στον επισκέπτη να αποκτά ολοκληρωμένη εικόνα των αρχαϊκών γλυπτών και διεγείρουν δημιουργικά το ενδιαφέρον του.»

Οι ιππείς της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα (φωτ. Γιώργος Βιτσαρόπουλος © Μουσείο Ακρόπολης). Horse riders of the west Parthenon frieze. (Photo: Giorgos Vitsaropoulos, © Acropolis Museum). The use of new technologies has brought remarkable results. “In the Parthenon Gallery the three dimensional scanning of the frieze provided its first results through four clear and impressive digital applications that highlight the original carving process of the frieze, its enrichment with bronze attachments, its violent separation and its digital restoration,” D. Pandermalis explained, adding that “new technologies are increasingly finding their place in the Museum galleries offering essential tools to aid the understanding of the exhibits. The Museum is consistently conscious of the need to maintain the necessary balance between the authentic exhibit and the digital image it offers to visitors.” “The production of exact cast copies of original works in the collection continued with particular care, and with an avid interest in the accurate presentation of detail and in some cases, the remaining traces of exhibit polychromy”, the President said. This successful attempt of the museum to produce precise reduced scale copies made large exhibits accessible to the public.

«Στην αίθουσα του Παρθενώνα η τριασδιάστατη ψηφιακή σάρωση της ζωφόρου έδωσε τα πρώτα της αποτελέσματα σε τέσσερις εφαρμογές που αναδεικνύουν με σαφή και εντυπωσιακό τρόπο τη διαδικασία λάξευσής της, τον εμπλουτισμό της με χάλκινα πρόσθετα στοιχεία, τη βίαιη διάσπασή της και την ψηφιακή αποκατάστασή της. Οι νέες τεχνολογίες βρίσκουν ολοένα και περισσότερο ζωτικό χώρο στις αίθουσες του Μουσείου προσφέροντας ουσιαστική βοήθεια στην κατανόηση σπουδαίων εκθεμάτων. Το Μουσείο παράλληλα επιδιώκει την απαραίτητη ισορροπία ανάμεσα στο αυθεντικό έκθεμα και στην ψηφιακή εικόνα που προσφέρονται στον επισκέπτη.»

The Caryatids. Photo © Bernard Tschumi Architects

«Με ιδιαίτερη φροντίδα το Μουσείο προχώρησε στην παραγωγή πιστών αντιγράφων από πρωτότυπα έργα των συλλογών του, επιμένοντας ιδιαίτερα στην ακριβή απόδοση των λεπτομερειών και σε ορισμένες περιπτώσεις των υπολειμμάτων της πολυχρωμίας τους. Ακόμη επιχειρήθηκε με επιτυχία η δημιουργία αντιγράφων με ακριβή σμίκρυνση προκειμένου να γίνουν προσιτά στο κοινό».

The design, by Swiss architect Bernard Tschumi, is itself an allegory of unification: the Acropolis Museum Photo: GETTY. “In this five years of operation the Museum has serviced large crowds with an overage of over 3000 visitors daily,” the President said adding that “staff met the challenge through continuous vigilance and by making a sustained effort to maintain high standards of service. For the Museum, it is particularly important that visitors are comfortable; that they develop their own personal experience in the galleries and that they feel personally welcomed in spite of comprising the individual members of a crowd.”

Το Μουσείο Ακρόπολης δέχεται περισσότερα από 3.000 άτομα κατά μέσο όρο καθημερινά, ενώ έχει αναγνωριστεί διεθνώς ανάμεσα στα τρία καλύτερα μουσεία του κόσμου, επισημαίνει στο μήνυμά του ο κ. Παντερμαλής, ζητώντας παράλληλα από την πολιτεία «να ρυθμίσει ορισμένα θεσμικά θέματα της λειτουργίας του για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η πορεία του».

The Acropolis Museum in Athens, Greece, has been included on a list of the 20 most amazing museums in the world, compiled by the editors of online architectural magazine Archdaily. On Friday, 20 June 2014, the exhibition areas will remain open from 8 a.m. until 12 midnight. The restaurant will be open during the same hours. On this occasion, admission to the Museum will be reduced (3 euros) for all visitors. At 9:30 p.m., the Museum will present a music concert in its entrance courtyard of the famous artist Leon of Athens. Visitors will have the chance to listen to their favorite songs from the two albums released so far (‘Futrue’ and ‘Global’), but also remixes of popular songs of the international discography.

Την Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014 οι εκθεσιακοί χώροι και το εστιατόριο του Μουσείου θα παραμείνουν ανοιχτά από τις 8 το πρωί έως τα μεσάνυχτα και η είσοδος θα είναι μειωμένη (3 ευρώ) για όλους. Το ίδιο βράδυ, στις 21:30, το Μουσείο θα γιορτάσει στο προαύλιο με συναυλία του δημοφιλούς καλλιτέχνη Leon of Athens. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν αγαπημένα τραγούδια από τους δύο δίσκους που έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα (Futrue και Global) αλλά και διασκευές γνωστών τραγουδιών από τη διεθνή δισκογραφία.

Πηγή: Αρχαιολογία Online