Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Μηνύματα από το νερό. Messages from Water

As with Galileo, Newton, and Einstein, Dr. Emoto’s clear vision helps us see ourselves and our universe differently. Science and spirit unite, resulting in a profound and undeniable quantum leap in how we view our world, and how we can reclaim our health and create peace.” - Marcus Laux, ND, Editor, Naturally Well Today.

Ο Masaru Emoto είναι ο άνθρωπος που αποκάλυψε πως το νερό αισθάνεται, το νερό καταγράφει μνήμες, επηρεάζεται από το πνεύμα, υπακούει στο νόμο της ομορφιάς. Και απόδειξη πως η σκέψη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Αν το μικρό και το μεγάλο, σύμφωνα με την γνωστή εξίσωση, έχουν την ίδια φύση, όπως μπορεί να επηρεαστεί μια σταγόνα νερού μπορεί να επηρεαστούν και οι ωκεανοί.

O γιαπωνέζος Emoto, επικεφαλής σήμερα του I.H.M. General Research Institute, ξεκίνησε όλη αυτήν την ιστορία με τις κρυσταλλικές μορφές του παγωμένου νερού πάνω σε ορθολογιστική βάση.

Ξεκίνησε να μελετά την ποιότητα και την σύσταση ύδατος από διάφορες περιοχές της γης και είδε αμέσως εντυπωσιακές και μάλλον αναμενόμενες διαφορές. Για παράδειγμα, το νερό που προερχόταν από μια καθαρή βουνίσια πηγή έδειχνε όμορφους, συμμετρικούς κρυστάλλους κάτω από το μικροσκόπιο, όταν αντίθετα, το αστικό νερό μιας βεβαρυμένης από μόλυνση περιοχής έδειχνε εξίσου άτσαλες, «βρώμικες» κρυσταλλικές δομές.

Η εργασία του άρχισε το 1994 και γρήγορα πήρε άλλες κατευθύνσεις. Η ποιοτική αλλαγή στους σαν χιόνι κρυστάλλους του νερού ήταν τόσο έντονη και η αντίθεση ανάμεσα στο «καλό» και το «κακό» νερό τόσο τονισμένη που ο Emoto πέρασε σε new age διαστάσεις και άρχισε να μελετά ηθικές και αισθητικές διαστάσεις στο νερό.

Το ότι το νερό είναι ενεργειακά σπουδαίο στοιχείο, ο σημαντικότερος καταλύτης στη γη και ακρογωνιαίος λίθος των τελετουργικών στις απανταχού θρησκείες, αρχαίες και σημερινές είναι γεγονός. Κατά κάποιο τρόπο ο γιαπωνέζος ερεύνησε την αλήθεια πίσω από τη δύναμη του «αγιασμού», του βαπτίσματος, των καθαρμών. Και διαπίστωσε εντυπωσιακά πράγματα. Κάτω από ηλεκτρονικά μικροσκόπια αιχμής είδε, κατέγραψε και δημοσίευσε στοιχεία που όχι μόνο αποδείκνυαν την ικανότητα του νερού να «εγγράφει» στη δομή του το πληροφοριακό φορτίο του περιβάλλοντός του αλλά και την δυνατότητά του να μεταλλάσσεται, να υφίσταται αλλαγές και να επηρεάζεται από την σκέψη. Αν υπήρχε μια καλή απόδειξη για το πώς το πνεύμα μπορεί να επηρεάζει την ύλη, το νερό την έδινε αφοπλιστικά.

Στο επόμενο στάδιο έκανε μια σειρά από πειράματα. Χρησιμοποίησε διπλά αποσταγμένο νερό για ιατρική χρήση, δηλαδή την καλύτερη ποιότητα καθαρού ύδατος που υπήρχε και άρχισε να δοκιμάζει την επιρροή διάφορων παραμέτρων. Εξέθεσε το νερό σε λέξεις, αρνητικά και θετικά φορτισμένες, στην συνέχεια σε εικόνες, κατόπιν σε διάφορα είδη μουσικής και τέλος στην επίδραση της προσευχής. Σε κάθε περίπτωση είδε αλλαγές στους κρυστάλλους του νερού.

Σε θετικές και όμορφες λέξεις όπως αγάπη,  καλό, φιλία η ανάπτυξη των κρυστάλλων έβγαζε φράκταλ, ισορροπημένες εικόνες σαν το χιόνι. Σε επιθετικές λέξεις ή φράσεις όπως μίσος, ή θα σε σκοτώσω, τα σχήματά του ήταν αντίστοιχα βάναυσα και άσχημα. Ο Emoto τοποθετούσε γραμμένες σε χαρτιά/ετικέττες λέξεις που τις τοποθετούσε προς το εσωτερικό του μπουκαλιού και περίμενε να δει τα αποτελέσματα. Στην περίπτωση που το νερό «διάβασε» το όνομα του Χίτλερ έπαθε κυτταρικό ολοκαύτωμα βγάζοντας ένα ασυνάρτητο, ακάθαρτο σχήμα. Στην Ποιμενική Συμφωνία του Μπετόβεν το νερό έφτιαχνε πανέμορφους, αρμονικούς κρυστάλλους. Στην χέβι μέταλ μουσική έβγαζε ασχήμια. Για την ακρίβεια στην ακρόαση οποιουδήποτε είδους κλασικής μουσικής το νερό «φτιαχνόταν» ενώ στην ακουστική βία η δομή του καταστρεφόταν.

Κατόπιν δοκίμασε με εθελοντές και επαναλαμβανόμενα πειράματα τη δύναμη της προσευχής πάνω στο νερό και εδώ οι αποδείξεις ήταν εντυπωσιακές. Όχι μόνο επηρεαζόταν αλλά και ένα βρώμικο αρχικά νερό μπορούσε να τροποποιηθεί από την επίδραση της σκέψης και της προσευχής.

Ο ερευνητής μάζεψε τις αποδείξεις, τις ταξινόμησε και τις εξέδωσε σε διαδοχικά βιβλία με τίτλο «Μηνύματα από το Νερό» που έγιναν διεθνή μπεστ-σέλλερ. Όχι μόνο αυτό, προκάλεσε μια εκτεταμένη μόδα που υιοθετήθηκε από πολλές ομάδες της νέας εποχής. Πολλοί άνθρωποι δημιουργούν «φορτισμένο θετικά νερό» τυλίγοντας ένα χαρτί με καλές λέξεις (αγάπη, υγεία, χαρά, κ.λπ.) που τις ενισχύουν με τη σκέψη τους για να το πίνουν. Μια παιχνιδιάρικη μέθοδος που ακόμα και στο επίπεδο της αυθυποβολής και μόνο αν λειτουργεί, κάνει καλό.

Ο ίδιος ο Masaru Emoto είναι πια απόλυτα πεπεισμένος για το μήνυμα που στέλνει το νερό. Ο κόσμος δείχνει την αλήθεια με κάθε τρόπο, η φύση ταυτίζεται με την ομορφιά, και η ομορφιά είναι πάντα το καλό, το βάδισμα στα σωστά μονοπάτια της ύπαρξης.

Παραμαχάμσα Σατυανάντα: Γεννήθηκε στην Αλμόρα, στο Ούτταρ Πραντές, το 1923. Το 1943 συνάντησε το Σουάμι Σιβανάντα στο Ρισικές και μυήθηκε στην Ντασνάμι Σαννυάσα. Το 1955 άφησε το Άσραμ του Γκούρου του για να ζήσει ως περιπλανώμενος επαίτης και μετά ίδρυσε την Διεθνή Αδελφότητα της Γιόγκα το 1963 και τη Σχολή Γιόγκα του Μπιχάρ το 1964.Περιόδευσε σε όλο τον κόσμο και έγραψε 80 βιβλία. Το 1987 ίδρυσε το Σιβανάντα Μαθ ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα και το ίδρυμα Γιόγκικων ερευνών.Το 1988 απαρνήθηκε την μέχρι τότε αποστολή του, υιοθέτησε τη Κσέτρα Σαννυάσα και τώρα ζει ως Παραμχάμσα Σαννυάσιν.

Ωστόσο, αυτό που σήμερα αποκαλύπτεται και φαίνεται σχεδόν εξωπραγματικό στο σύγχρονο νου, για τη φιλοσοφία και το σύστημα της γιόγκα ήταν ένας κοινός τόπος εδώ και χιλιάδες χρόνια και γι’ αυτό και ένας σημαντικός της κλάδος είναι η μάντρα γιόγκα ή η γιόγκα του ήχου και των δονήσεων. Σχετικά με το μάντρα, αυτήν την πανάρχαια πρακτική της γιόγκα, ας δούμε τα λόγια του δασκάλου Παραμαχάμσα Σατυανάντα, ο οποίος απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το πώς λειτουργεί το μάντρα, σε περιοδεία του στην Ευρώπη και την Αυστραλία το 1979 – 1980, είπε:

«Κάθε ήχος και κάθε μορφή αντιστοιχεί σε ένα διαφορετικό αρχέτυπο μέσα στο νου.  Η διαδικασία της γνώσης λαμβάνει χώρα μέσω των αρχετύπων. Καθώς σας μιλώ, η γνωστική διαδικασία λαμβάνει χώρα μέσα σας, αλλά αυτή η διαδικασία δεν βασίζεται στους ήχους που στην πραγματικότητα αρθρώνω. Μόλις ο ήχος φθάνει στον εγκέφαλο, αλλάζει τα κύματά του εγκεφάλου και παίρνει διάφορα γεωμετρικά σχήματα. Αυτά τα σχήματα είναι αρχέτυπα. Τώρα στην επιστήμη, η αρχή είναι ότι η αντίληψη και η γνωστική διαδικασία λαμβάνουν χώρα μέσα μας, μέσω των αρχετύπων, και αυτό που αντιλαμβανόμαστε δεν είναι ακριβώς αυτό που υπάρχει έξω. Υπάρχουν ατελείωτα αρχετυπικά σχήματα. Στη γιόγκα είναι γνωστά σαν μάνταλας και γιάντρας. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι με την παραγωγή ορισμένων ήχων, δημιουργούνται ορισμένα σχήματα σαν λουλούδια. Όταν απαγγέλονταν κάποια μάντρας, ανακάλυψαν ότι δημιουργούσαν το αρχέτυπο ένος λωτού (λουλούδι). Γι ’αυτό ο λωτός είναι τόσο κοινός στην πνευματικά κείμενα. Έτσι διάφορα μάντρας μπορούν να δημιουργήσουν διάφορα σχήματα.

Ο ήχος είναι μια δύναμη, και αυτή η δύναμη επηρεάζει κάποιο μέρος του σύμπαντος και δημιουργεί κύματα στον απέραντο ωκεανό του κόσμου.  Όπως τα ηλεκτρομαγνητικά ή τα ραδιοκύματα μπορούν να γίνουν αντιληπτά, αφού μεταδοθούν μέσω της ατμόσφαιρας, με τον ίδιο τρόπο το μάντρα έχει το δικό του πεδίο μέσω του οποίου ταξιδεύει. Σ’ αυτό το σύμπαν που βλέπουμε γύρω μας, υπάρχουν χιλιάδες κανάλια κυμάτων. Τα ονομάζουμε στρώματα ή ζώνες. Σε ένα στρώμα ταξιδεύουν τα ραδιοκύματα, σε ένα άλλο στρώμα ταξιδεύουν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, σε ένα τρίτο στρώμα ταξιδεύουν τα κύματα των σκέψεων.

Όταν παράγετε έναν ήχο, αυτός φθάνει σε μία συχνότητα. Αν ο νους σας είναι διασκορπισμένος, τότε η συχνότητα είναι υψηλή. Ο νους είναι μέρος του κοσμικού νου, αλλά όταν ο νους σας δεν είναι συγκεντρωμένος, τότε δεν είστε σε επικοινωνία με τον κοσμικό νου

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο: Teachings of Swami Satyananda Saraswati, Bihar School of Yoga, Munger, Bihar, India, 1984

Η Γη καθώς και τα σώματά μας, αποτελούνται από 80% νερό. Εύλογα λοιπόν, το νερό μπορεί να χαρακτηριστεί ως το πιο σημαντικό στοιχείο της φύσης. Όμως... πόσο καλά γνωρίζουμε αυτή την εκπληκτική ουσία; Γνωρίστε τις θαυματουργές ιδιότητες του νερού μέσα από ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ που μας αποκαλύπτει τα μυστικά του νερού και πως μπορούμε να μεταμορφώσουμε τη ζωή μας και τον κόσμο μας... "μεταμορφώνοντας" το Νερό. Ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για το νερό και για τις πολλές και άγνωστες μοναδικές ιδιότητές του.

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Νοσταλγικά φιλμάκια από το Ελληνικό καλοκαίρι. Nostalgic Clips from the Greek summer

Μια εικόνα της πρωτεύουσας τελείως διαφορετική και... vintage μας περιγράφει το παρακάτω βίντεο: Ρετρό αυτοκίνητα και λεωφορεία... η πλατεία Συντάγματος και το παλιό αεροδρόμιο όπως δεν τα έχετε ξαναδεί! Το υπέροχο video έδωσε στη δημοσιότητα η British Pathé και είναι ένα τουριστικό αφιέρωμα στην παλιά Αθήνα από το 1961!

Σε αυτό, βλέπουμε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, όπως η Αμαλίας, η Διονυσίου Αρεοπαγίτου και η Πανεπιστημίου, την Πλάκα, το Μικρολίμανο, την πλατεία Συντάγματος, την Βουλιαγμένη, τον Υμηττό, το αεροδρόμιο του Ελληνικού και πολλά άλλα μέρη, όπως πολλοί νέοι, δεν τα έχουν ξαναδεί!

Στο επόμενο φιλμ του 1966 πρωταγωνιστεί η υπέροχη Ύδρα και οι Δελφοί. Βουτιές από τα βράχια, τα πρώτα μαγιό μπικίνι και αρχαιοελληνικό φως παντού... 

Thasos Island, Greece (1965). Beaches and scenic views of the island. Narrator states that the island has been "by-passed by the holiday-making throngs" and the peacefulness of the island is emphasised. Narrator speaks of how many other Greek islands have opened themselves up to tourists. Thasos is changing though, "the tourists have found it at last".

Ελλάδα 1962 - Δήλος και Μύκονος με την κάμερα ενός Γερμανού. Delos & Mykonos 1962.

An old German educational 16mm film showing agricultural life in Delos in the Peloponnese in Southern Greece. The town of Argos is visited and the life of a more ambitious boy who wants to become engineer.

Σπάνιο υλικό από διαφημιστική καμπάνια του Ε.Ο.Τ. στην δεκαετία του 1960. Εδώ βλέπουμε στιγμιότυπα από Μύκονο και Δήλο! Εδώ θα δείτε επίσης τον περίφημο χορό με το τραπέζι στο στόμα του χορευτή! Rare footage from promotional campaign of the Greek Tourist Organization in 1960’s. Here we see footage from Mykonos and Delos. Here you will also see the famous dance with the table in the mouth of the dancer.

Vantablack: Το «σκοτεινότερο» υλικό στον κόσμο. Blackest is the new black: Scientists develop a material so dark that you can't see it

Puritans, Goths, avant-garde artists, hell-raising poets and fashion icon Coco Chanel all saw something special in it. Now black, that most enigmatic of colours, has become even darker and more mysterious. A British company has produced a "strange, alien" material so black that it absorbs all but 0.035 per cent of visual light, setting a new world record. To stare at the "super black" coating made of carbon nanotubes – each 10,000 times thinner than a human hair – is an odd experience. It is so dark that the human eye cannot understand what it is seeing. Shapes and contours are lost, leaving nothing but an apparent abyss.

Πιο μαύρο και από το μαύρο είναι ένα νέο «εξωτικό» υλικό με την ονομασία Vantablack, που δημιούργησαν Βρετανοί ερευνητές και το οποίο καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ… μαυρίλας, καθώς δεν απορροφά μόνο το 0,035% του φωτός που πέφτει πάνω του.

Ένα δείγμα από το νέο υλικό. Απορροφά το 99,965% φωτός που πέφτει πάνω του. A sample of the new material. The blackness of this carbon nanotube material is so complete we can't tell if an object is flat or shaped. Image credit: Surrey Nanosystems

Το υλικό δημιουργήθηκε από την εταιρεία Surrey Nanosystems, η σχετική επιστημονική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό οπτικής “Optics Express” και θα παρουσιαστεί επίσημα στη διεθνή έκθεση αεροναυπηγικής Φαρνμπόροου αυτή την εβδομάδα, σύμφωνα με τις βρετανικές «Independent» και «Daily Mail».

Το υλικό είναι τόσο μαύρο που δεν διακρίνεται από το ανθρώπινο μάτι, προσδίνοντας την εικόνα μιας μαύρης “τρύπας” σε οτιδήποτε καλύπτει, «εξαφανίζοντας» έτσι το σχήμα και τις διαστάσεις του. Επίσης, είναι πολύ καλός αγωγός της θερμότητας (επτάμιση φορές καλύτερα από τον χαλκό), ενώ παρέχει και δέκα φορές μεγαλύτερη αντοχή από τον χάλυβα.

Το Vantablack αποτελεί το αποτέλεσμα της χρήσης μιας εξελιγμένης τεχνικής της εταιρείας για ανάπτυξη νανοσωλήνων άνθρακα σε χαμηλές θερμοκρασίες στο πλαίσιο του προγράμματος «Space for Growth». Surrey NanoSystems produces Vantablack using a low-temperature carbon nanotube growth process that's usually used when working with silicon. The process utilizes photothermal chemical vapor deposition, with which a solid material is deposited on the substrate from a gas.

Το Vantablack προέρχεται από έναν συνδυασμό νανοτεχνολογίας και οπτικής επιστήμης, καθώς είναι κατασκευασμένο από νανοσωλήνες άνθρακα 10.000 φορές πιο λεπτές από την ανθρώπινη τρίχα, που απορροφούν σχεδόν πλήρως το φως, δημιουργώντας έτσι την ψευδαίσθηση μιας μαύρης τρύπας.

Το υλικό αναπτύχθηκε κατ’ αρχήν για αστρονομική χρήση σε κάμερες, τηλεσκόπια και συστήματα υπέρυθρης σάρωσης, καθώς βελτιώνει την οπτική ευαισθησία των οργάνων αυτών, αλλά μπορεί να βρει και άλλες πρακτικές εφαρμογές. Αν, για παράδειγμα, κάποιος φοράει ένα μαύρο ρούχο επικαλυμμένο από το Vantablack, τότε το κεφάλι και τα άκρα του θα φαίνονται στους γύρω του σαν να αιωρούνται σε μια ασώματη κατάμαυρη άβυσσο!

«Είναι σαν να βλέπεις μια τρύπα, σαν να μην υπάρχει τίποτε εκεί. Φαίνεται τόσο παράξενο», δήλωσε ο επικεφαλής τεχνολογικών ερευνών της Surrey Nanosystems Μπεν Τζένσεν, ο οποίος ανέφερε ότι το υλικό θα είναι ακριβό, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες. Το υλικό θα έχει και στρατιωτικές εφαρμογές, τις οποίες η βρετανική εταιρεία επίσης δεν είναι διατεθειμένη να συζητήσει δημοσίως.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Λιντς Στέφεν Γουέστλαντ δήλωσε ότι το παραδοσιακό μαύρο είναι ένα είδος χρώματος, αλλά πλέον οι επιστήμονες το μετατρέπουν σε κάτι “εξωγήινο”. «Εκτός και κοιτάζει κάποιος μια μαύρη τρύπα, κανείς πραγματικά δεν έχει δει ποτέ κάτι που δεν έχει καθόλου φως. Αυτά τα νέα υλικά είναι τόσο μαύρα όσο είναι δυνατό, τόσο κοντά σε μια μαύρη τρύπα, όσο μπορούμε να φανταστούμε» όπως είπε.

Ανακαλύφθηκε η περιστρεφόμενη τραπεζαρία του Νέρωνα. Revolving Dining Room in Emperor Nero's Luxurious Palace Really Existed

Το επανορθωτικό μοντέλο του συστήματος των σφαιρών κατά την οποία το εστιατόριο του Νέρωνα περιστρέφεται. A reconstructive model of the system of spheres on which Nero's revolving restaurant rotated. Credit: Francoise Villedieu and Edikom

Η περιστρεφόμενη τραπεζαρία σε ένα πολυτελές παλάτι του αυτοκράτορα Νέρωνα υπήρχε πραγματικά.

An 18th Century print by J Blundell shows the scale of Nero's Golden Palace, which, if completed, would have spanned a third of the city of Rome.

Το υπερβολικό παλάτι του αυτοκράτορα Νέρωνα, το Domus Aurea, και για το οποίο μπορούσε να υπερηφανεύεται για τα 300 περίπου δωμάτια που το δάπεδό τους ήταν καλυμμένο από εκθαμβωτικά γυαλισμένο λευκό μάρμαρο, αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2009 από μια ομάδα από Γάλλους και Ιταλούς αρχαιολόγους.

Archaeologists examine a 4m diameter pillar found on the Palatine Hill in Rome, believed to have been part of the Roman emperor Nero's legendary rotating dining room. The researchers believe the pillar was part of the overall structure that supported the rotating dining room.

Τώρα, στο πολυτελές ανάκτορο έχει μόλις αποκαλυφθεί μια άλλη έκπληξη - μια περιστρεφόμενη τραπεζαρία…!  Μια αίθουσα  που κάποτε υπηρέτησε τους επιφανείς επισκέπτες του περίφημου ηγεμόνα.

The find was made during excavation of the Domus Aurea or 'Golden House' on the Palatine Hill - one of Ancient Rome's fabled Seven Hills. The structure was one of Nero's most extravagant projects.

Οι αρχαιολόγοι έχουν ονομάσει την 2000 ετών περιστρεφόμενη πλατφόρμα ως μία από τις πιο περίεργες και περίπλοκες δομές της αρχαιότητας. Η ανακάλυψη επιβεβαιώνει μια περιγραφή του παλατιού από τον αρχαίο ιστορικό Suetonius.

A bust of Emperor Nero who committed suicide after Rome's senate declared him a public enemy.

Ο Νέρωνας ήταν αυτοκράτορας της Ρώμης το 54-68 μ.Χ. και ο τελευταίος της Ιουλιο-Κλαυδιανής δυναστείας. Αυτός επικέντρωσε μεγάλο μέρος της προσοχής του στη διπλωματία, το εμπόριο, και την ενίσχυση της πολιτιστικής ζωής της αυτοκρατορίας.

A main source for Roman history is De vita Caesarum, or The Twelve Ceasars. It was written by Gaius Suetonius Tranquillus, the secretary of Emperor Hadrian, in AD121. Suetonius portrays Nero as a good ruler who sank into sexual depravity. He wrote: 'Not satisfied with seducing free-born boys and married women, Nero raped the Vestal Virgin Rubria.' He added: 'Having tried to turn the boy Sporus into a girl by castration, he went through a wedding ceremony with him - dowry, bridal veil and all - which the whole Court attended; then treated him as a wife.'His feasts now lasted from noon till midnight, with occasional break for diving into a warm bath or, if it were summer, into snow-cooled water.'

Αλλά ήταν επίσης γνωστός τόσο για την τυραννία που επέβαλε αλλά και τη ζωή της υπερβολής που έζησε Το 64 μ.Χ., μεγάλο μέρος της πόλης καταστράφηκε κατά τη μεγάλη πυρκαγιά της Ρώμης, την οποία πολλοί (;) Ρωμαίοι πίστευαν ότι ο ίδιος είχε ξεκινήσει με σκοπό την εκκαθάριση της γης για το σχεδιαζόμενο ανακτορικό συγκρότημα του.

A gold coin showing Nero and his mother, Agrippina the Younger, and, below, his mistress Poppaea Sabina.

Είναι γνωστός ως αυτοκράτορας που ήταν πρώιμος διώκτης των Χριστιανών. Ήταν υπεύθυνος για πολλές εκτελέσεις, μεταξύ των οποίων και η μητέρα του, η γυναίκα του, και το πιθανότερο, του ετεροθαλής αδελφού του Britannicus.

The Golden Palace was built on the Palatine Hill, where legend said the founders of Rome, Romulas and Remus were cared for by a she-wolf.

Η κατασκευή του παλατιού του Νέρωνα ξεκίνησε αμέσως μετά τη μεγάλη πυρκαγιά είχε καθαρίσει τις αριστοκρατικές κατοικίες στις πλαγιές του Παλατινού Λόφου. Χτισμένο από τούβλα και μπετόν στα λίγα χρόνια μεταξύ της πυρκαγιάς και της αυτοκτονίας του Νέρωνα το 68 μ.Χ., η εκτεταμένη χρήση σε φύλλα χρυσού που έδωσε στη βίλα και το  όνομά της δεν ήταν το μόνο εξωφρενικό στοιχείο του ντεκόρ του: γύψινες οροφές βρέθηκαν με ημιπολύτιμους λίθους και καπλαμά από ελεφαντόδοντο, ενώ οι τοίχοι είχαν νωπογραφίες, συντονίζοντας τη διακόσμηση σε διαφορετικά θέματα σε κάθε μεγάλη ομάδα των δωματίων.

Στον Παλατίνο Λόφο στη Ρώμη. The Palatine Hill in Rome. Historian Suetonius wrote a vivid description of the palace in the ‘Lives of the Caesars, Nero’: “Its vestibule was large enough to contain a colossal statue of the emperor a hundred and twenty feet high; and it was so extensive that it had a triple colonnade a mile long. There was a pond too, like a sea, surrounded with buildings to represent cities, besides tracts of country, varied by tilled fields, vineyards, pastures and woods, with great numbers of wild and domestic animals. In the rest of the house all parts were overlaid with gold and adorned with gems and mother-of-pearl. There were dining-rooms with fretted ceils of ivory, whose panels could turn and shower down flowers and were fitted with pipes for sprinkling the guests with perfumes. The main banquet hall was circular and constantly revolved day and night, like the heavens. He had baths supplied with sea water and sulphur water. When the edifice was finished in this style and he dedicated it, he deigned to say nothing more in the way of approval than that he was at last beginning to be housed like a human being.”

Ο ιστορικός Suetonius έγραψε μια γλαφυρή περιγραφή του παλατιού για τις ζωές των Καισάρων,  -.........Νέρων.........: «Ο προθάλαμος του ήταν αρκετά μεγάλος ώστε να περιέχει ένα κολοσσιαίο άγαλμα του αυτοκράτορα εκατόν είκοσι πόδια υψηλό(;) και ήταν τόσο εκτενής που είχε μια τριπλή κιονοστοιχία μήκους ενός μιλίου. Υπήρχε μια λίμνη πάρα πολύ μεγάλη , όπως μια θάλασσα, που περιβάλλεται από κτίρια που αντιπροσώπευαν τις πόλεις, εκτός από εκτάσεις της γης , που αυτά τα χωράφια καλλιεργούνταν, είχαν αμπέλια και λιβάδια και τα δάση, με μεγάλο αριθμό άγριων και κατοικίδιων ζώων. Στο υπόλοιπο του σπιτιού όλα τα μέρη είχαν επικαλυφτεί με χρυσάφι και ήταν στολισμένα με πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια. Υπήρχαν τραπεζαρίες-δωμάτια με κρουνούς από ελεφαντόδοντο, των οποίων οι πίδακες θα μπορούσαν να μετατραπούν και ψεκαστήρες κάτω από τα λουλούδια και ήταν εξοπλισμένα με σωλήνες για να πασπαλίζουν τους επισκέπτες με αρώματα. Η κύρια αίθουσα δεξιώσεων ήταν κυκλική και συνεχώς περιστρεφόμενη μέρα και νύχτα, όπως οι ουρανοί. Είχε λουτρά που τροφοδοτούνται με θαλασσινό νερό και το νερό με θείο. Όταν το οικοδόμημα τελείωσε σε αυτό το ύφος και το αφιέρωσε στον ίδιο , δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο και που καταδέχτηκε να στεγάζεται σαν ένα ανθρώπινο ον…..»

Οι αρχαιολόγοι έσκαβαν σε ένα τεχνητό πρόβολο στη βορειοανατολική γωνία του Παλατίνου Λόφου της Ρώμης, όταν βρήκαν έναν κυκλικό , 12μετρο υψηλό πύργο, με ένα μεγάλο κεντρικό πυλώνα με τέσσερα μέτρα σε διάμετρο και 8 ζεύγη καμάρες που στηρίζουν δύο ορόφους. Κατά μήκος της κορυφής των άνω αψίδων, ήταν εν σειρά των ημι-σφαιρικές οπές, που γεμίζουν με ολισθηρό άργιλο - κάπως σαν τις κοιλότητες που χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλα πλοία και που περιέχουν πρωτόγονα ρουλεμάν, επί των οποίων κινούνται πλατφόρμες που τοποθετήθηκαν για τη μεταφορά βαρέων φορτίων.

Η ανασκαφή πάνω στον Παλατίνο. Οι κορυφές των τόξων που υποστήριξαν τη περιστρεφόμενη τραπεζαρία είναι ορατά στο προσκήνιο. The dig on the Palatine. The tops of the arches that supported the revolving dining room are visible in the foreground. Photo source: Haaretz 

Οι γραμμές των κοιλοτήτων που έχουν στη δομή πιστεύεται ότι στεγάζονται μεταλλικές σφαίρες που υποστήριζαν τον ανακυκλούμενο όροφο. Στο κάτω μέρος του πύργου, αρχαιολόγοι βρήκαν επίσης ενδείξεις ότι ένας μηχανισμός είχε κατασκευαστεί στον τοίχο. Καταθέσεις ασβεστίτη στις γύρω πέτρες δείχνουν ότι η συνεχής κίνηση του δαπέδου μπορεί να τροφοδοτείται από το νερό και η δύναμη να διοχετεύεται μέσω ενός συστήματος γραναζιών.

Η Maria Antonietta Tomei, αρχαιολόγος και πρώην υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού στην Αρχαιολογική Εποπτεία, η οποία εποπτεύει την ανασκαφή πάνω στον Παλατίνο, δήλωσε ότι η ανακάλυψη της τραπεζαρίας ρίχνει νέο φως στον  αυτοκράτορα Νέρωνα. Αν και ο Νέρων έχει μια φοβερή φήμη…. Αυτός δεν ήταν απλά μια αρνητική εικόνα….. Και τώρα, κατά την άποψή της, η μηχανική και η αρχιτεκτονική πολυπλοκότητα της ανακυκλούμενης τραπεζαρίας του, τονίζουν το πάθος του για την επιστήμη και την τεχνολογία, καθώς και για τις τέχνες και τον πολιτισμό.

Μυστηριώδης κρατήρας στη Σιβηρία εμπνέει φανταστικές θεωρίες. 'End Of The World' Crater Mystery In Siberia

Επιστήμονες έχουν σπεύσει στην περιοχή για να μελετήσουν την αγνώστου προελεύσεως φαινομενικά απύθμενη τρύπα. This giant crater measuring around 262ft and found in far northern Siberia is believed to have been caused by rising temperatures in the area - not a meteorite.

Εξωγήινο διαστημόπλοιο; Χτύπημα μετεωρίτη; Ή μήπως υπόγεια έκρηξη φυσικού αερίου;

Very remote: The crater has appeared in Yamal - a large peninsula jutting into Arctic waters, which is Russia's main production area for gas supplied to Europe.

The Yamalo-Nenets Autonomous Region is area known for its permafrost and pingos.

The mysterious hole is in the Yamalo-Nenets Autonomous Region, some 20 miles from the Bovanenkovo gas field.

Μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει λύσει το μυστήριο του γιγάντιου κρατήρα που βιντεοσκοπήθηκε στη χερσόνησο Γιαμάλ της Σιβηρίας, της οποίας το όνομα σημαίνει στην ντόπια διάλεκτο «Το τέλος του κόσμου».

Andrei Plekhanov, a senior researcher at the Scientific Research Center of the Arctic, who travelled to investigate the crater, said there were no traces of an explosion.

Ερευνητική αποστολή, στην οποία συμμετέχει το ρωσικό υπουργείο Εκτάκτων Καταστάσεων και η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, έσπευσε να ερευνήσει την παράξενη, φαινομενικά απύθμενη τρύπα, της οποίας η διάμετρος εκτιμάται στα 80 μέτρα.

Οι διάφορες θεωρίες

The discovery eliminates the possibility that a meteorite had struck the region in the Yamal Peninsula - the name of which translates as 'the end of the world'.

Perma frost is seen near the hole in this photo. Some said the hole could have been formed by a meteorite striking the spot, but that no longer seems to be the case.

Εξήγηση ακόμα δεν υπάρχει, ωστόσο η θεωρία της πρόσκρουσης μετεωρίτη διαψεύστηκε κατηγορηματικά από το παράρτημα του υπουργείου Εκτάκτων Καταστάσεων στο Γιαμάλ.

Mr Plekhanov said the enormous crater appears to be made up of 80 per cent ice which adds to the theory that it was caused by the effects of global warming.

Το έδαφος της περιοχής παραμένει μόνιμα κατεψυγμένο, και σύμφωνα με μια δεύτερη θεωρία η τοπική τήξη του εδάφους οδήγησε στην εκρηκτική απελευθέρωση φυσικού αερίου, περίπου όπως συμβαίνει και στο άνοιγμα μιας σαμπάνιας.

The darkening around the inner rim of the crater indicates 'severe burning' that scorched its edges.

Ο κρατήρας βρίσκεται εξάλλου μόλις 30 χιλιόμετρα από τις γεωτρήσεις φυσικού αερίου στο Μποβανένκοβο.

Footage from inside the crater showed that there is a lake at its base.

Μια τρίτη θεωρία, αναφέρει το Russia Today, θέλει το λάκκο να σχηματίστηκε από την εκρηκτική ανάφλεξη φυσικού αερίου που ήρθε σε επαφή με αλάτι -αλάτι που παραμένει στο υπέδαφος από την τελευταία εποχή των παγετώνων, όταν η περιοχή βρισκόταν κάτω από τη θάλασσα.

Θερμικά φαινόμενα

The edge of the terrifyingly large crater is seen here.

Thanks to their readings (shown) the team now believes the cause was increasing temperatures.

It's not yet known if this event, which scorched the ground nearby (shown), could occur again in the area.

Το μόνο που θεωρείται βέβαιο είναι ότι το χώμα που περιβάλλει τον κρατήρα πρέπει να εκτινάχθηκε από το εσωτερικό του.

Here can be seen permafrost, soil below the freezing point of water, near the crater.

Και το σκούρο χρώμα στις πλαγιές του κρατήρα μαρτυρά ότι το φαινόμενο σχετίζεται με «θερμικές διαδικασίες», όπως μια έκρηξη φυσικού αερίου.

Another aerial view shows how out of place the hole looks in the environment.

Εκπρόσωπος της τοπικής κυβέρνησης είπε πάντως στο Interfax ότι ανάλογα φαινόμενα έχουν καταγραφεί και παλαιότερα στο Γιαμάλ.

Πιθανότατα δεν πρόκειται για το τέλος του κόσμου.

Γήινο έδαφος στον… Άρη. Earth like soil spotted on Mars

Στη φωτογραφία που έδωσαν στη δημοσιότητα οι ερευνητές εμφανίζονται κάποιες από τις ρωγμές στο έδαφος του Άρη όπου το έδαφος εκεί είναι φιλικό για την παρουσία μικροβιακών μορφών ζωής. This recent image from Curiosity from the impact Gale Crater reveal Earth-like soil profiles with cracked surfaces lined with sulfate, ellipsoidal hollows and concentrations of sulfate comparable with soils in Antarctic Dry Valleys and Chile's Atacama Desert.

Μια ακόμη πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκανε το Curiosity στον Αρη. Ο ρομποτικός εξερευνητής εντόπισε στον κρατήρα Γκέιλ όπου βρίσκεται κάποια σημεία όπου η σύσταση του εδάφους έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με εκείνα του εδάφους σε ορισμένες περιοχές της Γης. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί σε αυτά τα σημεία να υπήρχαν κάποτε ή και να εξακολουθούν να υπάρχουν μικροβιακές μορφές ζωής.

Το εύρημα

University of Oregon Professor of Geological Sciences Gregory Retallack talks about his paper published in the journal Geology.

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Όρεγκον μελέτησαν εικόνες που έστειλε το Curiosity και επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους σε κάποια σημεία της επιφάνειας του κρατήρα στα οποία υπάρχουν ρωγμές. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σύσταση του εδάφους εκεί και ειδικά τα επίπεδα φωσφόρου είναι τέτοια που τουλάχιστον στη Γη δημιουργούν προϋποθέσεις για την παρουσία μικροβιακών μορφών ζωής. Η ηλικία του συγκεκριμένου εδάφους υπολογίστηκε στα 3.7 εκ. έτη.

Moon Valley Valle de la Luna Salt Mountain Range Atacama Desert Chile: Researchers say soil on Mars has a similar chemical composition to the area.

Έδαφος σαν αυτό που εντοπίστηκε στον Άρη υπάρχει σύμφωνα με τους ερευνητές στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή και στις Ξηρές Κοιλάδες της Ανταρκτικής. Ακόμη και αν δεν υπάρχουν τώρα κάποιες μορφές ζωής σε αυτά τα σημεία του Κόκκινου Πλανήτη είναι πολύ πιθανό να υπήρχαν στο κοντινό ή απώτερο παρελθόν όταν οι κλιματικές συνθήκες ήταν πιο φιλικές για την παρουσία της ζωής. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geology».