Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Πλαταμώνας: αποκαλύφθηκαν νεκροταφείο και οικισμός με αψιδωτά κτήρια. Cemetery and settlement with apsidal buildings

Άποψη της ανασκαφής στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). View of the excavation at the “Rema Xydias” in Platamonas (Pieria, Greece). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria. 

Η σωστική ανασκαφική έρευνα που διενεργεί η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας, στο πλαίσιο κατασκευής της νέας εθνικής οδού ΠΑΘΕ –τμήμα Μαλιακός-Κλειδί Ημαθίας–, αποκάλυψε πρόσφατα στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα νεκροταφείο και οικισμό της Ύστερης Εποχής Χαλκού (μέσα 2ης χιλιετίας π.Χ.).

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της αρχαιολόγου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πιερίας Σοφίας Κουλίδου:

Δεκαεννέα κιβωτιόσχημοι τάφοι αποκαλύφθηκαν στη διάρκεια σωστικής ανασκαφής στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). Nineteen cist graves came to light at the site “Rema Xydias” in Platamonas (Pieria, Greece). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria

«Η θέση χρησιμοποιήθηκε κατ’ αρχήν ως νεκροταφείο με μέχρι στιγμής δεκαεννέα αποκαλυμμένους κιβωτιόσχημους τάφους

Αγγείο από τάφο που αποκαλύφθηκε στη διάρκεια σωστικής ανασκαφής στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). Vessel from a grave revealed during the rescue excavation at the “Rema Xydias” in Platamonas (Pieria, Greece). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria

Μεταλλικό αντικείμενο από τάφο που αποκαλύφθηκε στη διάρκεια σωστικής ανασκαφής στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). Metal object from a grave revealed during the rescue excavation at the “Rema Xydias” in Platamonas (Pieria, Greece). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria

Αρκετοί περιείχαν πλούσια κτερίσματα, όπως αγγεία (χειροποίητα και τροχήλατα μυκηναϊκού ρυθμού), χάλκινους κρίκους, οστέινες χάντρες, πήλινα “σφονδύλια” ή βαρίδια, χάλκινα μαχαίρια, έναν σφραγιδόλιθο κ.ά. 

Άποψη του νεκροταφείου που αποκαλύφθηκε στη διάρκεια σωστικής ανασκαφής στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). View of the cemetery revealed during the rescue excavation at the “Rema Xydias” in Platamonas (Pieria, Greece). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria. As explained in the announcement by Sofia Koulidou, archaeologist at the Ephorate of Antiquities of Pierie: The site had been initially used as a cemetery, where until now 19 cist graves have been revealed. Several of them contained rich grave goods, such as vessels (handmade and wheel-made, of Mycenaean style), bronze rings, bone beads, clay spindle whorls and loom weights, bronze knives, a seal stone etc. Some of the graves were small, and probably contained child burials.

Κάποιοι από τους τάφους είχαν ιδιαίτερα μικρό μέγεθος και προφανώς περιείχαν παιδικούς ενταφιασμούς.

Δύο αψιδωτά κτήρια και μνημειακοί τοίχοι (ίσως περίβολοι) αποκαλύφθηκαν στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). Two apsidal buildings and monumental walls (precincts?) were revealed during the rescue excavation at the “Rema Xydias” in Platamonas (Pieria, Greece). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria

Δύο αψιδωτά κτήρια και μνημειακοί τοίχοι (ίσως περίβολοι) αποκαλύφθηκαν στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας).

»Μετά την ταφική χρήση και ίσως παράλληλα με αυτήν κατασκευάστηκαν στην ίδια θέση αρχιτεκτονήματα τα οποία φέρνει τώρα στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη. Πρόκειται για δύο αψιδωτά κτήρια και μνημειακούς τοίχους (ίσως περιβόλους) που πιθανόν οριοθετούν τον οικιστικό χώρο

Το πρώτο αψιδωτό κτήριο σώζεται στο επίπεδο των λίθινων θεμελίων του (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). The first apsidal building (stone foundations preserved). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria.

Το πρώτο αψιδωτό κτήριο σώζεται στο επίπεδο των λίθινων θεμελίων του (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). The first apsidal building (stone foundations preserved). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria

Το πρώτο αψιδωτό κτήριο σώζεται στο επίπεδο των λίθινων θεμελίων του και έχει μήκος περίπου 10 μ. 

Επέκταση του αψιδωτού κτηρίου με την προσθήκη κτηρίου ορθογώνιας κάτοψης με μεσοτοιχία (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). Expansion of the apsidal building by a rectangular structure with partition wall. Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria

Η ανωδομή του θα ήταν κατασκευασμένη από πλιθιά, ίχνη των οποίων διατηρήθηκαν στο στρώμα καταστροφής του. Κατά τη διάρκεια της χρήσης του το αψιδωτό κτήριο επεκτάθηκε με την προσθήκη κτηρίου ορθογώνιας κάτοψης με μεσοτοιχία

Στο εσωτερικό των κτηρίων εντοπίστηκαν, μεταξύ άλλων, αγγεία, χειροποίητα αλλά και τροχήλατα μυκηναϊκού ρυθμού (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). In the interior of the buildings Mycenaean style, handmade and wheel-made vessels were revealed among other finds. Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria

Στο εσωτερικό των κτηρίων εντοπίστηκαν οι πασσαλότρυπες των πασσάλων που στήριζαν τη στέγη, ίχνη από πήλινες χρηστικές κατασκευές, πληθώρα αγγείων, χειροποίητων αλλά και τροχήλατων μυκηναϊκού ρυθμού, καθώς και λίθινα και πήλινα τέχνεργα

Πιθάρι που βρέθηκε στο εξωτερικό των κτηρίων (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). Pithos found in the interior of the building. Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria

Εξωτερικά τους εντοπίστηκαν δύο πιθάρια που σώθηκαν τοποθετημένα στη θέση τους.

Μνημειακοί τοίχοι-περίβολοι με αδιευκρίνιστη μέχρι στιγμής χρήση (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). Monumental walls (precincts?). Their use remains unidentified. Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria. The two buildings at Xydias are rare examples of settlement architecture in an area where Late Bronze Age settlement remains are scarce. In addition to that, their correlation with an abundance of Mycenaean style pottery confirms once more the integration of the area in the Thessalian-Euboian cultural context. The findings reveal information about life and death of the Late Bronze Age in the area. The new discoveries offer a great opportunity for the study of social structures during a period (beginning of the Late Bronze Age – mid-2nd millennium BC), where settlement architecture reflects the gradual formation of social hierarchy – compared to the Middle Helladic period, where no distinct social differentiation is noticed. Moreover, if the apsidal buildings prove to correlate to the cist graves, archaeologists will be able to draw important conclusions about the burial practices of the mid-2nd millennium BC.

Θραύσματα αγγείου που αποκαλύφθηκε στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). Vessel fragments revealed during the rescue excavation at the “Rema Xydias” in Platamonas (Pieria, Greece). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria

Θραύσματα αγγείου που αποκαλύφθηκε στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). Vessel fragments revealed during the rescue excavation at the “Rema Xydias” in Platamonas (Pieria, Greece). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria

Θραύσμα αγγείου που αποκαλύφθηκε στη θέση «Ρέμα Ξυδιάς» (περιοχή Πηγή Αρτέμιδος) του Πλαταμώνα (φωτ. Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας). Vessel fragment revealed during the rescue excavation at the “Rema Xydias” in Platamonas (Pieria, Greece). Photo: Ephorate of Antiquities of Pieria. South of these buildings, at a distance of just a few meters, two monumental walls, or precincts, came to light. The use of these structures remains unidentified. The walls are connected to an abundance of fine wheel-made, Mycenaean style pottery and fragments of pithoi.

»Δεύτερο αψιδωτό κτήριο εντοπίστηκε δίπλα στο πρώτο και παράλληλα προς αυτό. Σώζεται επίσης στο επίπεδο των λίθινων θεμελίων του, ενώ συνεχίζεται η αρχαιολογική διερεύνησή του. Σε απόσταση λίγων μέτρων νότια των κτηρίων αποκαλύφθηκαν δύο μνημειακοί τοίχοι-περίβολοι με αδιευκρίνιστη μέχρι στιγμής χρήση οι οποίοι σχετίζονται με πληθώρα καλής ποιότητας τροχήλατης μυκηναϊκού ρυθμού κεραμικής και τμημάτων πιθαριών.

»Ο αψιδωτός τύπος κτηρίου (οικία;) έχει καταγωγή από τη Μέση Εποχή του Χαλκού (αρχή 2ης χιλιετίας π.Χ.) και δεν έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στην περιοχή του μακεδονικού Ολύμπου. Το παράδειγμα του ρέματος Ξυδιά αποτελεί πιθανώς τοπική επιβίωση του τύπου στην Ύστερη Εποχή Χαλκού, όταν στους γνωστούς οικισμούς της ηπειρωτικής Ελλάδας κυριαρχεί πλέον ο ορθογώνιος μακρόστενος τύπος κτηρίου (“μέγαρο”).

»Τα αψιδωτά κτήρια του ρέματος Ξυδιά αποτελούν σπάνιο δείγμα οικιστικής αρχιτεκτονικής σε μία περιοχή όπου σπανίζουν τα οικιστικά κατάλοιπα της Ύστερης Εποχής Χαλκού (1600-1050 π.Χ.). Επιπλέον, ο συσχετισμός τους με πληθώρα κεραμικής μυκηναϊκού τύπου και ρυθμού επιβεβαιώνει για μία ακόμη φορά την ένταξη της περιοχής στον θεσσαλικό-ευβοϊκό πολιτιστικό κύκλο. Με την αποκάλυψη αυτή εμπλουτίζονται και συμπληρώνονται οι πληροφορίες για τη ζωή και τον θάνατο κατά την Ύστερη Εποχή Χαλκού στην περιοχή, οι οποίες είχαν πρόσφατα αποκτηθεί από τις ανασκαφές κυρίως νεκροταφείων στο πλαίσιο των μεγάλων εθνικών έργων της σιδηροδρομικής γραμμής και του αυτοκινητόδρομου.

»Τέλος οι νέες αυτές ανακαλύψεις αποτελούν μία σπουδαία ευκαιρία για τη μελέτη των κοινωνικών δομών σε μία χρονολογική περίοδο (αρχή της Ύστερης Εποχής Χαλκού/μέσα 2ης χιλιετίας π.Χ.) κατά την οποία η οικιστική αρχιτεκτονική αρχίζει να αντικατοπτρίζει τον σταδιακό σχηματισμό μίας κοινωνικής ιεραρχίας – σε αντιπαραβολή με τη μεσοελλαδική περίοδο που δεν διαφαίνεται η ύπαρξη σαφών κοινωνικών διαφοροποιήσεων. Στην περίπτωση μάλιστα που τα αψιδωτά κτήρια συνδέονται λειτουργικά με τους παρακείμενους κιβωτιόσχημους τάφους, είναι δυνατόν να εξαχθούν σημαντικά συμπεράσματα για τις ταφικές πρακτικές των μέσων της 2ης χιλιετίας π.Χ.».

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Μικρό πτηνό εντοπίζει καταιγίδες από απόσταση 900 χλμ! Birds detect approaching storm from 900km away!

Το Vermivora chrysoptera μπορεί και εντοπίζει καταιγίδες από πολύ μεγάλη απόσταση και έτσι τις αποφεύγει. Infrasound may have alerted warblers to the massive storm, prompting them to fly more than a thousand kilometres to avoid it. A golden-winged warbler (Vermivora chrysoptera) sings on a tree branch in Michigan. PHOTOGRPAH BY STEVE GETTLE, WILDERNESS IMAGES/CORBIS

Μια εντυπωσιακή ικανότητα αποδεικνύεται ότι διαθέτει το μικρό ωδικό πτηνό Vermivora chrysoptera που είναι γνωστό στην Ελλάδα με το όνομα «χρυσή» εξαιτίας της απόχρωσης των φτερών του. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μινεσότα ανακάλυψαν ότι αυτά τα πτηνά καταφέρνουν να εντοπίζουν υποηχητικά σήματα που παράγουν μεγάλες καταιγίδες και έτσι μετακινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση για να την αποφύγουν.

Η ανακάλυψη

Τα έντονα καιρικά φαινόμενα παράγουν υποηχητικά σήματα που εντοπίζει το συγκεκριμένο είδος και σπεύδει να τα αποφύγει. The golden-winged warblers may have picked up infrasound from tornadoes, which travels through the ground. Photograph: Alamy

Σύμφωνα με τους ερευνητές η χρυσή μπορεί να εντοπίζει μια καταιγίδα που έχει ξεσπάσει σε απόσταση 900 χλμ. από τη περιοχή που βρίσκεται αυτή και έχει έτσι τον απαραίτητο χρόνο για να την αποφύγει. Οι ερευνητές υποψιάζονταν ότι το συγκεκριμένο πτηνό έχει αυτή την ικανότητα και έτσι τοποθέτησαν πομπούς παρακολούθησης σε πολλά πτηνά του είδους.

A tornado in Brisco County, Texas. The birds didn’t appear to have used changes in pressure, wind speed or precipitation to warn them of the approaching storm. Photograph: Reed Timmer/Jim Reed Photography/Corbis

Διαπίστωσαν ότι τα πτηνά αυτά κάθε φορά που ξεσπούσε μια καταίγιδα σε κοντινές αλλά και πιο απομακρυσμένες περιοχές από το σημείο στο οποίο βρίσκονταν μετακινούνταν γρήγορα προς σημεία που δεν θα έρχονταν σε επαφή με την καταιγίδα. Κάποιες φορές μάλιστα τα πτηνά δεν επέλεγαν να πάνε προς την αντίθετη κατεύθυνση της καταιγίδας αλλά να ακολουθήσουν μια διαδρομή που θα τα φέρει πίσω αυτή. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Current Biology».

Εκπληκτικό κοσμικό «πυροτέχνημα». Colliding Galaxies Spark a Stunning Holiday Light Show

Εντυπωσιακή γαλαξιακή συγχώνευση προκαλεί πλήθος φαινομένων μεγάλης φωτεινότητας. Two colliding galaxies are lit up like a Christmas tree in a dazzling new NASA photo. This composite image of the grazing galaxies NGC 2207 and IC 2163 contains data from NASA's Chandra, Hubble and Spitzer space telescopes. (Chandra data shows up as pink, Hubble data as red, green and blue, and Spitzer data as red.) Credit: NASA/CXC/SAO/S.Mineo et al, Optical: NASA/STScI, Infrared: NASA/JPL-Caltech

Ένα εντυπωσιακό από πολλές πλευρές κοσμικό φαινόμενο εντόπισε ομάδα αστρονόμων από διάφορα μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ όπως το ΜΙΤ και το Χάρβαρντ. Χρησιμοποιώντας τρία διαστημικά τηλεσκόπια (Hubble, Chandra, Spitzer) οι ερευνητές εντόπισαν μια γαλαξιακή συγχώνευση. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι γαλαξιακές συγκρούσεις αλλά η συγκεκριμένη παράγει ιδιαίτερα εντυπωσιακά φαινόμενα. Η συγκεκριμένη συγχώνευση παράγει υπέρλαμπρη ακτινοβολία ακτίνων Χ στο Σύμπαν και φυσικά η όλη διεργασία όπως συμβαίνει συνήθως εκτός από ακτινοβολία παράγει και χιλιάδες νέα άστρα.

Οι δύο γαλαξίες που συγχωνεύονται είναι ο NGC 2207 και IC 2163 που βρίσκονται σε απόσταση 130 εκ. ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός. Σύμφωνα με τους ερευνητές η υπέρλαμπρη ακτινοβολία προέρχεται από άστρα που βρίσκονται κοντά σε μελανές οπές. Οι ειδικοί έχουν εντυπωσιαστεί από την ένταση του φαινομένου και εικάζουν ότι είναι πιθανό κάποια από τις εμπλεκόμενες μελανές οπές να ανήκει σε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα τύπο μελανής οπής. 

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Το σφύριγμα του θανάτου των Αζτέκων. The hiss of death of Aztecs

Un sacrifice humain, Faolio 70r, Codex Magliabechiano. A human sacrifice, Faolio 70r, Magliabechiano Code. Ο φρικιαστικός ήχος από τις σφυρίχτρες σε σχήμα νεκροκεφαλής αποτελούσε «σάουντρακ» στις ανθρωποθυσίες.

Το να στέκεσαι αβοήθητος περιμένοντας να εκτελεστείς από έναν αζτέκο ιερέα ως θυσία στους θεούς είναι βέβαιον ότι ήταν παραπάνω από τρομακτικό. Η αγωνία και ο φόβος του επικείμενου τέλους θα πρέπει ωστόσο να μετατρέπονταν σε απύθμενη φρίκη στο άκουσμα της... μουσικής υπόκρουσης που, όπως φαίνεται, συνόδευε την τελετή. Ειδικοί που «ανέστησαν» τον ήχο τον οποίον έβγαζαν οι παράξενες σφυρίχτρες σε σχήμα νεκροκεφαλής των Αζτέκων διαπίστωσαν ότι ακούγεται σαν ανθρώπινη επιθανάτια κραυγή - σαν «το ουρλιαχτό χιλιάδων πτωμάτων», όπως είπε χαρακτηριστικά ένας από αυτούς. Υποστηρίζουν ότι το απόκοσμο μουσικό όργανο χρησίμευε ως ψυχολογικό όπλο για να προκαλεί «σοκ και δέος» όχι μόνο στα θύματα των ανθρωποθυσιών αλλά και στους εχθρούς την ώρα της μάχης.

Μυστηριώδες αξεσουάρ

Ο ήχος από τις σφυρίχτρες του θανάτου ήταν ανατριχιαστικός. Death whistle model of silver. Mexican aerophones are wind musical instruments or resonators that can generate sounds or noise with air jets and one or several chambers of globular, tubular and other shapes like simple flutes and multi-tubes, flutes with membranes, reed flutes, simple and multi-whistles, trumpets, horns, cornets, noise generators and dead whistles that were developed during several millenniums in Ancient Mexico. They can generate musical, natural, biological and underworld sounds and signals of many purposes, including some of unknown use. They were made of a great variety on materials like clay, cane, woods, bones, shells, carapaces, seeds, gourds, barks, metal and stone.

Οι κεραμικές σφυρίχτρες σε σχήμα ανθρώπινου κρανίου που χρησιμοποιούσαν οι Αζτέκοι έχουν ανακαλυφθεί εδώ και δεκαετίες από τους αρχαιολόγους - εκτίθενται μάλιστα σε μουσεία. Μόνο πρόσφατα ωστόσο άρχισαν να δημοσιεύονται μελέτες σχετικά με τον ήχο που μπορεί να παρήγαν, ενώ το πρώτο «αγγλόφωνο» σχετικό άρθρο που κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο θεωρείται αυτό που έγραψε πρόσφατα στο «Mexicolore» ο Ρομπέρτο Βελάσκες Καμπρέρα, 66χρονος μηχανολόγος μηχανικός, ο οποίος έχει αφιερώσει πολλά χρόνια στην προσπάθεια αναπαραγωγής των αρχαίων οργάνων προκειμένου να μελετήσει τον ήχο τους.

Το αποτέλεσμα που προέκυψε όταν τελικά κατόρθωσε να φτιάξει το πρώτο αντίγραφο ήταν μάλλον τρομακτικό: μπορείτε να το ακούσετε στο βίντεο, σε επίδειξη από τον Χαβιέρ Κίχας Ισαγιότλ, μουσικό και ειδικό στην κατασκευή παραδοσιακών κεραμικών φλογερών των Αζτέκων και των Μάγιας, ο οποίος ασχολήθηκε επίσης με την κατασκευή της αρχαίας σφυρίχτρας.

Urne aztèque à l'effigie de Mictlantecuhtli. Albâtre, Hauteur 16,1 cm, diam. 11 cm, Mexico, Museo Nacional de antropologia.

Μόνο και μόνο το σχήμα τους ήταν αρκετό για να ονομαστούν οι σφυρίχτρες-κρανία «σφυρίχτρες του θανάτου». Η αναβίωση του ήχου τους φαίνεται όμως να δικαιολογεί πλήρως τον τίτλο τους. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι Αζτέκοι τις χρησιμοποιούσαν κατά τις ανθρωποθυσίες για να βοηθήσουν την ψυχή του θύματος να ταξιδέψει στον άλλον κόσμο. Το γεγονός μάλιστα ότι δύο τέτοιες σφυρίχτρες βρέθηκαν στα χέρια του σκελετού ενός 20χρονου άνδρα ο οποίος υπήρξε θύμα ανθρωποθυσίας και βρέθηκε θαμμένος μπροστά στον ναό του θεού του ανέμου Εεκάτλ κάνει τους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι συνδέονταν με τον συγκεκριμένο θεό, καθώς και με τον θεό του θανάτου Μικτλαντεκούτλι. Ο Εεκάτλ, θεός της δημιουργίας των Αζτέκων και άλλων λαών της προκολομβιανής Κεντρικής Αμερικής, ο οποίος συνδεόταν επίσης με τον θεό-φτερωτό φίδι Κετσαλκοάτλ,  απεικονιζόταν συχνά με δύο μάσκες μέσα από τις οποίες φυσούσε ο άνεμος, ενώ οι ναοί του χτίζονταν σε κυλινδρικό σχήμα ώστε ο αέρας να κυκλοφορεί χωρίς αντίσταση.

Κραυγές πολέμου

Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει σφυρίχτρες των Αζτέκων σε διάφορα σχήματα και πιστεύουν ότι η καθεμιά χρησίμευε για διαφορετικούς σκοπούς και τελετουργικά: αυτές σε σχήμα νεκροκεφαλής είναι πάντως βέβαιον ότι συνδέονταν με τον θάνατο.

Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, οι «σφυρίχτρες του θανάτου» μπορεί επίσης να αποτελούσαν ένα είδος «συμπληρωματικής ιαχής» κατά τη διάρκεια του πολέμου. Μπορεί, δηλαδή, να χρησιμοποιούνταν από τους πολεμιστές πριν από την έναρξη μιας μάχης για να φοβίζουν τους εχθρούς - κάτι σαν «προληπτικό όπλο σοκ και δέους» της εποχής. Αν και φαντάζει απολύτως αθώο σε σχέση με τα σημερινά όπλα μαζικής καταστροφής, το «εφέ» δεν θα πρέπει να ήταν ευκαταφρόνητο. «Έπαιζαν περισσότερα από εκατό τέτοια όργανα μαζί, εκατό σφυρίχτρες θανάτου που προήλαυναν ταυτόχρονα για να προκαλέσουν μεγάλη ψυχολογική επίδραση στον εχθρό» εξηγεί σε βίντεο ο κ. Ισαγιότλ, προσθέτοντας πως ενδεχομένως χρησιμοποιούνταν και σε ειδικές τελετές τίμησης των νεκρών.

Εκτός από τις νεκροκεφαλές, πιστεύεται ότι πένθιμη νότα θα πρέπει να είχαν επίσης οι σφυρίχτρες σε σχήμα κουκουβάγιας που έχουν βρεθεί - η κουκουβάγια είναι ένα πτηνό που ακόμη και σήμερα συνδέεται με τον επικείμενο θάνατο από τους λαούς της Κεντρικής Αμερικής. Όπως μάλιστα επισημαίνει στο άρθρο του ο κ. Βελάσκες Καμπρέρας, η πρώτη μελέτη σχετικά με τα αρχαία μεξικανικά «αερόφωνα» που δημοσιεύθηκε το 1971 αφορούσε μια σφυρίχτρα σε σχήμα κεφαλιού κουκουβάγιας. Ο συγγραφέας της Λουίς Φράνκο περιέγραφε την εσωτερική δομή της και εξέφραζε την άποψη ότι θα πρέπει να είχε κάποια χρήση σε τελετές που σχετίζονταν με τον θάνατο, χωρίς ωστόσο να έχει γνώση του ήχου που παρήγε.

Ο απόκοσμος ήχος έγινε γνωστός όταν ο κ. Βελάσκες Καμπρέρας έφτιαξε τα σχέδια για την αναπαραγωγή του πρώτου πιστού αντιγράφου με βάση ένα θραύσμα από μια κεραμική σφυρίχτρα σε σχήμα νεκροκεφαλής που χρονολογείται στο 1250-1380 μ.Χ. Ο 66χρονος μηχανικός σχεδιάζει τώρα περισσότερες έρευνες σχετικά με το «σάουντρακ» που παρήγαν αυτά τα όργανα. Όπως γράφει, οι ως τώρα μελέτες έχουν δείξει ότι όταν δύο ή περισσότερες σφυρίχτρες «παίζονταν» μαζί, ο συνδυασμός τους μπορούσε να δημιουργήσει διάφορα ηχητικά εφέ τα οποία αξίζει να διερευνηθούν.

Πανάρχαιο νερό κρύβεται στα έγκατα της Γης. Scientists chart a hidden watery world for life deep below ground

Όπως φαίνεται βαθιά στο εσωτερικό της Γης υπάρχει πάρα πολύ νερό. Scientists have discovered that many of the oldest and deepest rock formations on Earth are suffused with water that is rich in chemical energy and could house a vast underground habitat for microbes that dates back to life’s first stirrings. The find promises to open a new window on microbial evolution in the deep biosphere. It may also have significance for the exploration of Mars, where researchers speculate that an alien ecosystem may once have flourished far below the Red Planet’s dry, frigid surface.

Διεθνής ομάδα επιστημόνων υποστηρίζει ότι υπολόγισε την ποσότητα του αρχαιότερου νερού της Γης που βρίσκεται εγκλωβισμένο στα βάθη του πλανήτη.

Ένας πανάρχαιος ωκεανός

Νέα ευρήματα αποκαλύπτουν την παρουσία τεράστιων αποθεμάτων στο εσωτερικό του πλανήτη. Energy-rich water discharges kilometres below the surface in a South African gold mine. (G. Borgonie)

Πριν από ένα χρόνο ερευνητές μπήκαν σε ένα ορυχείο στον Καναδά και από εκεί κατάφεραν να συλλέξουν δείγματα πετρωμάτων που βρίσκονταν σε βάθος 2,4 χλμ στο εσωτερικό της Γης. Οι αναλύσεις έδειξαν την παρουσία νερού η ηλικία του οποίου δεν έχει προσδιοριστεί ακριβώς αλλά εκτιμάται ότι είναι 1-2,5 δισ. ετών και είναι το αρχαιότερο νερό που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στον πλανήτη.

Διεθνής ομάδα επιστημόνων μελέτησε δεδομένα που είχαν συλλεχθεί από 19 ορυχεία στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Deep Carbon Observatory και όπως υποστηρίζουν κατάφεραν να υπολογίσουν την ποσότητα αυτού του πανάρχαιου νερού. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών η ποσότητα του αρχαίου νερού είναι μεγαλύτερη από εκείνη όλων των ποταμών, λιμνών και βάλτων του πλανήτη! Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το νερό αυτό αλληλεπιδρά με τα πετρώματα με αποτέλεσμα να παράγεται υδρογόνο το οποίο μπορεί να αποτελέσει πηγή τροφής για κάποιους οργανισμούς. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιθανό στα βάθη του εξωτερικού φλοιού της Γης να υπάρχουν κάποιες μορφές ζωής. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν τα ευρήματα τους στο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ενωσης και η μελέτη  θα δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «Nature».

Υδάτινο το κέντρο της Γης

Fragments of the blue-colored mineral called ringwoodite, synthesized in the laboratory.

Τον περασμένο Μάρτιο ερευνητές μελετώντας ένα διαμάντι που δημιουργήθηκε σε βάθος 400-600 χλμ. υποστήριξαν ότι σε αυτά τα βάθη υπάρχουν κολοσσιαία αποθέματα νερού που διατρέχουν τα πετρώματα. Σύμφωνα με τους ερευνητές είναι πιθανό σε βάθος εκατοντάδων χλμ. στο εσωτερικό του πλανήτη μας να υπάρχει μια ζώνη που περιέχει όσο νερό διαθέτουν συνολικά όλοι οι ωκεανοί μαζί! Αν επιβεβαιωθεί ότι σε τόσο μεγάλο βάθος υπάρχει νερό σε υγρή μορφή αυτό θα δημιουργήσει νέα δεδομένα στη μελέτη της Γης και την κατανόηση των γεωλογικών της διεργασιών. Επιπλέον θα ανοίξει νέους δρόμους στη διαστημική εξερεύνηση αφού, αν η Γη διαθέτει στο εσωτερικό της νερό, το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και σε άλλους βραχώδεις πλανήτες.

«Φτιάξτε φάρμες σε αστεροειδείς». Asteroid soil could fertilise farms in space

Οι αστεροειδείς μπορεί κάποτε να μετατραπούν σε διαστημικές φάρμες. We can now grow plants in microgravity – and crops grown in asteroid soil could sustain vast human populations off-planet.

Μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε τους αστεροειδείς άκρως επικίνδυνα διαστημικά αντικείμενα με τα οποία δεν θέλαμε να έχουμε καμία σχέση και επαφή. Όμως αποδείχτηκε ότι έχουν μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον και οι διαστημικές υπηρεσίες σχεδιάζουν εξερευνητικές αποστολές. Παράλληλα διαπιστώθηκε ότι διαθέτουν τεράστιες ποσότητες ορυκτού πλούτου και έχουν ήδη ιδρυθεί ιδιωτικές εταιρείες που σκοπεύουν να δημιουργήσουν ορυχεία σε κάποιους αστεροειδείς.

Νέα μελέτη αναφέρει ότι είναι εξαιρετικά γόνιμοι και ιδανικοί για καλλιέργειες. Dig for victory (Image: NASA/Getty).

Διεθνής ομάδα ερευνητών συμμετείχε σε πειράματα ανάπτυξης φυτών σε συνθήκες μικροβαρύτητας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και υποστηρίζουν ότι οι συνθήκες στους αστεροειδείς είναι ιδανικές για... καλλιέργεια και αν βρεθεί τρόπος να δημιουργηθούν φάρμες πάνω σε αστεροειδείς είναι πιθανό να δοθεί λύση στα προβλήματα διατροφής τόσο του πληθυσμού της Γης όσο και διαστημικών αποικιών. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι φάρμες στους αστεροειδείς θα μπορούν να παράγουν γρήγορα και σε μεγάλες ποσότητες τρόφιμα.


Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Διδακτική πρόταση στη Φιλοσοφία: Καντ: Ανάμεσα στον Ορθολογισμό και τον Εμπειρισμό. Teaching proposal in Philosophy: Kant: Between Rationalism and Empiricism

Immanuel Kant, lecturing to Russian officers by I. Soyockina / V. Gracov, the Kant Museum, Kaliningrad.

Η σκέψη του Καντ (1724-1804) αποτελεί σημαντικό σταθμό στην ιστορία της νεότερης φιλοσοφίας όχι μόνο γιατί ολοκληρώνει την κριτική στροφή που εγκαινιάζει ο Descartes αλλά και γιατί σφραγίζει την πορεία ολόκληρης της μεταγενέστερης φιλοσοφίας, με την έννοια ότι αυτή βρίσκεται έκτοτε σε έναν μόνιμο κριτικό διάλογο μαζί της. Η «Κριτική του καθαρού λόγου» (1781) είναι ίσως το σημαντικότερο κείμενο της νεότερης φιλοσοφίας.

«Αστρονόμος Κοπέρνικος: Συνομιλία με τον Θεό», ζωγραφικός πίνακας του Γιαν Ματέικο.

Στην Κριτική του ο φιλόσοφος συγκρίνει την αλλαγή στον τρόπο του σκέπτεσθαι, που εισάγει η υπερβατολογική φιλοσοφία του, με την επανάσταση του Κοπέρνικου στην αστρονομία. Όπως ο Κοπέρνικος έκανε τον ήλιο να μένει ακίνητος και τη Γη να περιστρέφεται γύρω απ' αυτόν, έτσι και ο Καντ έκανε τον λόγο ακίνητο και τον κόσμο των πραγμάτων να περιστρέφεται γύρω του και να φωτίζεται από εκείνον. Το φως δηλαδή της γνώσης δεν εκπορεύεται από τα πράγματα, αλλά από τον λόγο. Αντίθετα συνεπώς με τη δογματική Μεταφυσική, που πρέσβευε ότι οι έννοιες πρέπει να ρυθμίζονται προς τα αντικείμενα, εκείνος τονίζει ότι τα αντικείμενα πρέπει να ρυθμίζονται προς τις έννοιες. Ανοίγει έτσι ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της φιλοσοφικής σκέψης. Τη θέση της δογματικής Μεταφυσικής παίρνει η κριτική του καθαρού λόγου, ή υπερβατολογική φιλοσοφία, η οποία εξετάζει τις αρχές της προεμπειρικής γνώσης. Οι αρχές αυτές είναι ο χώρος και ο χρόνος ως μορφές της καθαρής εποπτείας, οι καθαρές έννοιες (κατηγορίες) του νου και οι ρυθμιστικές ιδέες του λόγου (κόσμος, ψυχή, θεός).


Διδακτική πρόταση - Παρουσίαση με διαφάνειες του Κεφαλαίου 3: Αναζητώντας τη γνώση. ENOTHTA ΤΡΙΤΗ: ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ. 3. Η ανάγκη μιας συνθετικής προσέγγισης (Καντ), στο μάθημα της Φιλοσοφίας της  Β’ τάξης Ημερησίου Γενικού Λυκείου με βάση το σχολικό βιβλίο Αρχές Φιλοσοφίας των Σ. Βιρβιδάκη, Β. Καρασμάνη, Χ. Τουρνά.