Έτοιμοι για σεξ με ρομπότ οι άνθρωποι. Robot sex will be common in 2067, half of Americans say

Όπως φαίνεται η εποχή των ερωτικών σχέσεων ανάμεσα στον άνθρωπο και τις μηχανές έφθασε. Romance between humans and robots is a subject that has been repeatedly explored in movies such as the 2014 release Ex Machina, which was written and directed by Alex Garland.

Το αριστουργηματικό Blade Runner έβαλε στο τραπέζι με τον πλέον ρεαλιστικό τρόπο την σχέση των ανθρώπων με τα ρομπότ και ειδικότερα τις ερωτικές σχέσεις που μπορεί να υπάρξουν με τα ανδροειδή. Όταν πριν από 35 χρόνια ο Χάρισον Φορντ ερωτευόταν το ανδροειδές στην πρώτη ταινία, οι ερωτικές σχέσεις ανάμεσα στον άνθρωπο και τα ρομπότ παρέμεναν στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Όταν όμως εδώ και λίγο καιρό έχουν ανοίξει οίκοι ανοχής στους οποίους «εργάζονται» προηγμένες μηχανικές κούκλες, τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή. Το σίκουελ του Blade Runner που προβάλλεται αυτές τις μέρες στους κινηματογράφους πήγε ένα βήμα παρακάτω από την πρώτη ταινία το θέμα των ερωτικών σχέσεων με τα ρομπότ. Με δεδομένη την εξέλιξη της τεχνολογίας και την δημιουργία ρομπότ που μοιάζουν ολοένα και πιο πολύ στον άνθρωπο, το θέμα των σεξουαλικών σχέσεων ανάμεσα στον άνθρωπο και τα ανδροειδή είναι πλέον υπαρκτό.

Most people wouldn't consider having sex with robots -- for now at least. Data from YouGov survey; chart by Stephen Shankland/CNET

Η πολυθενική εταιρεία ερευνών της κοινής γνώμης YouGov, που εδρεύει στη Μ. Βρετανία, αποφάσισε να πραγματοποιήσει μια μεγάλη έρευνα με αυτό ακριβώς το ερώτημα: «Αν θα έκανε κάποιος σεξ με ένα ρομπότ». Οι απαντήσεις είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, αφού όπως φαίνεται έχει ήδη σχηματιστεί ένα αξιοσημείωτο ποσοστό ανθρώπων που δηλώνει θετικό στην σεξουαλική συνεύρεση με ένα ρομπότ. Η μόνη προϋπόθεση που θέτουν όσοι δηλώνουν θετικοί στο σεξ με ένα ρομπότ είναι η αίσθηση να προσομοιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο με την πραγματική.

Είναι δεδομένο ότι οπτικά είναι θέμα λίγου χρόνου ώστε να δημιουργηθούν ανδροειδή που δεν θα ξεχωρίζουν από τους ανθρώπους. Όμως δεν μπορεί κάποιος αυτή την στιγμή να πει με βεβαιότητα αν και πότε θα δημιουργηθεί ένα ανδροειδές που θα έχει την ικανότητα να μας μιμείται και... αισθητηριακά.

One in three men would be interested in having sex with a robot, if it was technically possible and would feel real, according to a survey conducted by YouGov in Germany.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στην Γερμανία και τις ΗΠΑ και είναι εντυπωσιακό ότι το 30% των γερμανών και το 25% των αμερικανών ανδρών δηλώνουν έτοιμοι για μια ερωτική συνεύρεση με ένα ανδροειδές. Επιπλέον από τους Αμερικανούς που δηλώνουν θετικοί να κάνουν σεξ με ένα ρομπότ οι μισοί εξ αυτών αναφέρουν ότι δεν έχουν πρόβλημα αν το ρομπότ δεν είναι ανθρωπόμορφο, αρκεί η αίσθηση να μοιάζει πραγματική. Ενδιαφέρον είναι ότι αν και σε μικρότερα ποσοστά σε σχέση με τους άντρες υπάρχουν και αρκετές γυναίκες που δηλώνουν θετικές στην σεξουαλική συνεύρεση με ρομπότ. Μία στις πέντε Γερμανίδες δήλωσαν «ναι» στην έρευνα και αντίστοιχα μία στις δέκα Αμερικανίδες, με τα ποσοστά ενδεχομένως να είναι μεγαλύτερα, αφού εικάζεται ότι κάποιες γυναίκες ίσως να θέλουν να το δοκιμάσουν, αλλά ίσως ντράπηκαν να απαντήσουν θετικά στην έρευνα.

Πηγές: https://www.cnet.com/news/half-of-americans-think-robot-sex-common-in-50-years-survey/ - http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500166467

H NASA θέλει να αλλάξει το DNA των αστροναυτών! Nasa wants to alter DNA of Mars crew

Στόχος είναι να προστατευτούν από την βλαβερή κοσμική ακτινοβολία τα πληρώματα των επανδρωμένων αποστολών στον Άρη. Protecting astronauts from cosmic radiation is one of the key challenges facing future missions to Mars. Nasa, which is planning to send explorers to the red planet in the 2030s, is considering the use of drugs that alter the DNA code of its crews.

Μπορεί τεχνικά να είμαστε πλέον σε θέση να στείλουμε μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη όμως υπάρχουν μια σειρά από προβλήματα που πρέπει να ξεπεραστούν. Προβλήματα όπως η διατροφή των αστροναυτών σε αυτό το μακρινό ταξίδια και η ομαλή διαβίωση του πληρώματος μέσα στο σκάφος για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και πάνω από όλα. Όμως για την επίλυση αυτών των προβλημάτων οι επιστήμονες και οι διαστημικές υπηρεσίες προσπαθούν εδώ και χρόνια να βρουν λύσεις και έχουν κάνει σημαντικά βήματα προόδου.

Θεωρείται δεδομένο πώς όταν ξεκινήσει η πρώτη επανδρωμένη αποστολή για τον Άρη τα ζητήματα της διατροφής θα έχουν με κάποιο τρόπο λυθεί ενώ επίσης μέσα από τις έρευνες και πειράματα που γίνονται θα έχει αναδειχθεί το καλύτερο δυνατό μείγμα ανθρώπινου δυναμικού που θα κληθεί να φέρει σε πέρας την ιστορική αποστολή. Υπάρχει όμως ένα ακόμη πρόβλημα το οποίο ταλανίζει τις διαστημικές υπηρεσίες και δεν είναι άλλο από την μεγάλη έκθεση των αστροναυτών που θα ταξιδέψουν στον Άρη στην άκρως βλαβερή για τον ανθρώπινο οργανισμό κοσμική ακτινοβολία.

Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν ένα σκάφος όσο εξελιγμένο τεχνολογικά και αν είναι μπορεί να προστατέψει σε απόλυτο βαθμό το πλήρωμα από την κοσμική ακτινοβολία η οποία είναι ως γνωστόν καταστρέφει τα ανθρώπινα κύτταρα προκαλώντας καρκίνο, άνοια και άλλες σοβαρές παθήσεις. 

DNA drugs could repair any damage sustained from the high energy particles that will bombard the bodies of 'Marsonauts', giving rise to greater risks of cancer and other diseases.

Στελέχη της NASA αποκάλυψαν ότι έχουν ξεκινήσει την προσπάθεια φαρμάκων που θα επιδιορθώνουν τις ζημιές στα κύτταρα των αστροναυτών που έχει προκαλέσει η κοσμική ακτινοβολία. Όπως είπαν επόμενος στόχος είναι η ανάπτυξη μεθόδων που θα επεμβαίνουν στο DNA των αστροναυτών και θα το κάνουν ανθεκτικό απέναντι στην κοσμική ακτινοβολία. «Εξετάζουμε μια σειρά από ιδέες. Από φαρμακευτικές θεραπείες οι οποίες δείχνουν στα πρώτα στάδια των ερευνών που διεξάγουμε ότι είναι και οι πιο πολλά υποσχόμενες μέχρι πιο προωθημένες λύσεις όπως η γονιδιακή παρέμβαση. Πιστεύω ότι όλα αυτά έχουν πίσω τους και πολλά ηθικά διλήμματα που πρέπει να συζητηθούν και να λυθούν για αυτό και προς το παρόν βρισκόμαστε ακόμη στο στάδιο των σκέψεων και πειραματισμών» δήλωσε στους Times o Ντάγκλας Τέριερ εκ των επικεφαλής του τομέα ανάπτυξης τεχνολογιών στην NASA.

Πηγές: The Times - http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=906326

Ιδού ο ένοχος που μας κληροδότησε τον έρπητα των γεννητικών οργάνων. This early human ancestor is to blame for genital herpes

Το ανθρωποειδές Paranthropus boisei ήρθε πολύ κοντά με τον μακρινό πρόγονό μας Homo erectus και μας «χάρισε» τον ιό HSV2, σύμφωνα με νέα μελέτη. New research from the University of Cambridge and Oxford Brookes University predicts which species acted as an intermediary between the ancestors of Homo sapiens and those of chimpanzees to carry the herpes simplex virus 2 (HSV2) — a human herpesvirus found worldwide that causes genital lesions and more rarely causes encephalitis — across the species barrier. Paranthropus boisei. Image credit: © Roman Yevseyev

Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε τον… ένοχο που μας κληροδότησε τον ιό του έρπητα των γεννητικών οργάνων. Και το όνομα αυτού: Paranthropus boisei. Επρόκειτο για ένα είδος που περπατούσε όρθιο, διέθετε μικρό εγκέφαλο, πρόσωπο επίπεδο σαν πιάτο και μάλλον ήρθε… πολύ κοντά με τον μακρινό μας πρόγονο Homo erectus πριν από περίπου δύο εκατομμύρια έτη.

 The human herpes simplex virus (Dr_Microbe/Getty Images)

Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Cambridge και το Πανεπιστήμιο Oxford Brookes αναφέρει με μελέτη της στην επιθεώρηση «Virus Evolution» ότι πιθανότατα ο P. boisei μολύνθηκε με τον ιό HSV2 που προκαλεί έρπητα των γεννητικών οργάνων μετά από κατανάλωση κρέατος που προερχόταν από μολυσμένους προγόνους των χιμπατζήδων. Στη συνέχεια, «κληροδότησε» το παθογόνο στον άνθρωπο μέσω του μακρινού προγόνου μας Homo erectus.

Αργή αλλά σταθερή η διείσδυση

Ο P.boisei ήταν ένα είδος που περπατούσε στα δύο πόδια, διέθετε μικρό εγκέφαλο και πρόσωπο επίπεδο σαν πιάτο. Paranthropus boisei, whose skull cast is shown here, roamed across East Africa 1.4 million to 2..4 million years ago. Credit: Louise Walsh

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η στενή επαφή μεταξύ του P.boisei και του H.erectus πιθανότατα ήταν συχνή γύρω από πηγές νερού, όπως η λίμνη Τουρκάνα στην Κένυα. Έτσι ο ιός του έρπητα των γεννητικών οργάνων βρήκε την ευκαιρία να… μεταπηδήσει στον άνθρωπο και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες του οργανισμού του ώστε να τον μολύνει.

«Μόλις ο ιός αυτός καταφέρει να βρει την… πύλη εισόδου σε ένα είδος είναι εύκολη πια η μετάδοσή του, από τη μητέρα στο μωρό της καθώς και μέσω του αίματος, του σάλιου και της σεξουαλικής επαφής» εξηγεί μια από τις κύριες συγγραφείς της μελέτης, η δρ Σάρλοτ Χούλντκροφτ, από το Πανεπιστήμιο του Cambridge. «Ο ιός του έρπητα των γεννητικών οργάνων διείσδυσε σε ολόκληρη την Αφρική με τον ίδιο τρόπο που διεισδύει στις νευρικές απολήξεις των γεννητικών οργάνων – αργά αλλά σταθερά» σημειώνει η δρ Χούλντκροφτ.

Εκτιμάται ότι πριν από τρία ως 1,4 εκατομμύρια χρόνια, ο ιός του έρπητα των γεννητικών οργάνων πέρασε το φράγμα των ειδών από τους αφρικανικούς πιθήκους στους προγόνους του ανθρώπου. Οι επιστήμονες υποπτεύονταν επί μακρόν ότι αυτό το «πέρασμα» από το ένα είδος στο άλλο έγινε με έναν… μεσάζοντα, ένα ανθρωποειδές που δεν συνδεόταν όμως με τους ανθρώπους.

Τώρα, η νέα μελέτη δείχνει για πρώτη φορά τον «ένοχο» στο… επίπεδο πρόσωπο του P.boisei. Και όπως υπογραμμίζει η δρ Χούλντκροφτ, «προκειμένου να περάσουν τέτοιοι ιοί το φράγμα μεταξύ διαφορετικών ειδών χρειάζονται μια «τυχερή» γενετική μετάλλαξη σε συνδυασμό με σημαντική ανταλλαγή υγρών. Στην περίπτωση των πρώτων ανθρωποειδών αυτό έγινε είτε μέσω κατανάλωσης κρέατος είτε μέσω σεξουαλικής επαφής – είτε και των δύο».

Η μοντελοποίηση των δεδομένων

Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δεδομένα που αφορούσαν τόσο απολιθώματα, όσο και το γενετικό υλικό του ιού του έρπητα αλλά και το αρχαίο αφρικανικό κλίμα. Τα στοιχεία αυτά εισήχθησαν σε ένα πρόγραμμα σε υπολογιστή το οποίο μοντελοποιούσε τις πιθανότητες μετάδοσης του HSV2 για τα ανθρωποειδή που ζούσαν στην Αφρική πριν από τρία εκατομμύρια έτη. Όπως αποκάλυψε αυτή η ανάλυση, το είδος με τις μεγαλύτερες πιθανότητες μετάδοσης ήταν ο P. boisei.

Η ερευνήτρια καταλήγει, αναφέροντας ότι «η μοντελοποίηση των διαθέσιμων δεδομένων, από τα αρχεία απολιθωμάτων ως το γενετικό προφίλ του ιού, μας κάνει να πιστεύουμε ότι ο P.boisei ήταν το είδος που βρέθηκε στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή τόσο σε ό,τι αφορούσε το να μολυνθεί με HSV2 από προγόνους των χιμπατζήδων όσο και να μεταδώσει τον ιό στους μακρινούς προγόνους μας, πιθανότατα στον Homo erectus».

Πηγές: Virus Evolution - http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500165852

Ο μεγαλύτερος serial killer στην Γη ήταν ρωσικά ηφαίστεια. Earth's biggest mass extinction 'caused by Siberian volcanoes' 250 million years ago

Η μαζικότερη εξαφάνιση ειδών στον πλανήτη μας οφείλεται σε ηφαιστειακές εκρήξεις στην Σιβηρία. The Great Permian Extinction, which occurred approximately 250 million years ago, was caused by massive volcanic eruptions that led to significant environmental changes, new evidence shows. Here’s an artist’s idea of what the intense volcanic activity in ancient Siberia might have looked like. Many scientists suggest that effects of this volcanism, which lasted some 60,000 years, may have triggered the extinction of most living species. JOSÉ-LUIS OLIVARES/MIT

Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στη διάρκεια της ύπαρξης της ζωής στη Γη έχουν υπάρξει πέντε μεγάλες μαζικές εξαφανίσεις ειδών. Η μεγαλύτερη συνέβη πριν από 252 εκατομμύρια χρόνια, στο τέλος της Περμίου περιόδου και εξαιτίας του εύρους της οι ειδικοί την έχουν ονομάσει το «Μεγάλο Θανατικό». Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τότε εξαφανίστηκε το 90% των θαλασσίων ειδών και το 70% των ζώων της στεριάς. Το γεγονός αυτό θεωρείται ότι άνοιξε τον δρόμο στην εμφάνιση και επικράτηση των δεινοσαύρων στον πλανήτη.

Έχουν πραγματοποιηθεί πολλές έρευνες για να εξακριβωθεί το τι προκάλεσε αυτή την μαζική εξόντωση της ζωής. Οι πιο πρόσφατες υπεδείκνυαν ως αιτία την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα. Η τελευταία σχετική έρευνα πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και τα ευρήματα όχι μόνο επιβεβαιώνουν την θεωρία των ηφαιστείων αλλά εντοπίζει και την περιοχή του πλανήτη που κυριολεκτικά… εξερράγη προκαλώντας την παγκόσμια καταστροφή.

Τι συνέβη

Around 95 per cent of marine life and 70 per cent of life on land was wiped out in 'The Great Dying'. The catastrophic rise in seawater acidity is thought to have been caused by the continual eruption of super-volcanoes, releasing vast amounts of carbon dioxide. Stocktrek/Getty Images

Η νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Scientific Reports αναφέρει ότι υπεύθυνα για το «Μεγάλο Θανατικό» είναι τα ηφαίστεια που βρίσκονταν εκείνη την εποχή στην Σιβηρία. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι την επίμαχη περίοδο υπήρξε ένα μπαράζ κολοσσιαίων εκρήξεων που διήρκεσε δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες έτη. Οι εκρήξεις αυτές προκάλεσαν αλυσιδωτές γεωατμοσφαιρικές αντιδράσεις με αποτέλεσμα να σχηματιστεί ένα παχύ πέπλο από ηφαιστειακή σκόνη, διοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, μεθάνιο και πτητικές οργανικές χημικές ουσίες που περιείχαν νικέλιο.

The Siberian Traps were created about 250 million years ago by massive volcanic eruptions. The lava that covered the land formed flat plains as it cooled. Over the millennia, weathering has caused the rock to crack and wear, forming steep mountains. Some rock resists weathering, creating spires of rock. Photo: NASA Earth Observatory

Το πέπλο αυτό σκέπασε για μεγάλο χρονικό διάστημα την Γη μετατρέποντας την σε ένα τόπο τοξικό και άκρως αφιλόξενο στην ζωή. Σύμφωνα με τους ερευνητές η ηφαιστειακή δραστηριότητα στην περιοχή της Σιβηρίας απελευθέρωσε περίπου ένα τρισεκατομμύριο λίτρα λάβας! Έτσι δημιουργήθηκαν και τα περίφημα «Σκαλιά της Σιβηρίας» μιας τεράστια περιοχή ηφαιστειογενών πετρωμάτων που απλώνεται σε έκταση 2 εκατ. τ.χλμ. στον βορρά της Ρωσίας.

Πηγές: Michael R. Rampino, Sedelia Rodriguez, Eva Baransky, Yue Cai. Global nickel anomaly links Siberian Traps eruptions and the latest Permian mass extinction. Scientific Reports, 2017; 7 (1) DOI: 10.1038/s41598-017-12759-9 - http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=905434

Στον Καζούο Ισιγκούρο το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Kazuo Ishiguro wins the Nobel prize in literature

Η Σουηδική Ακαδημία τον επέλεξε για τα «μεγάλης λογοτεχνικής δύναμης μυθιστορήματά του». Kazuo Ishiguro, winner of the Nobel prize in literature 2017. Photograph: David Levene for the Guardian

Ο γεννημένος στην Ιαπωνία βρετανός συγγραφέας Καζούο Ισιγκούρο τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2017 επειδή «αποκάλυψε στα μεγάλης λογοτεχνικής δύναμης μυθιστορήματά του την άβυσσο κάτω από την ψευδαίσθησή μας ότι είμαστε συνδεδεμένοι με τον κόσμο», ανακοίνωσε σήμερα η Σουηδική Ακαδημία που απονέμει το βραβείο αυτό, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 9 εκατομμυρίων σουηδικών κορωνών (945.000 ευρώ).

In Tokyo, fans of the Japanese writer Haruki Murakami celebrate after they hearing that Japanese-born Kazuo Ishiguro won the Nobel Prize for Literature. The people were gathered at a shrine, with the hope of celebrating Murakami’s winning the prize. Photograph: Kim Kyung-Hoon/Reuters

Η βράβευσή του σηματοδοτεί την επιστροφή σε μια πιο παραδοσιακή ερμηνεία της λογοτεχνίας, καθώς το βραβείο για το 2016 είχε δοθεί στον αμερικανό τραγουδιστή και τραγουδοποιό Μπομπ Ντίλαν

Ο Καζούο Ισιγκούρο γεννήθηκε στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας το 1954, αλλά σε ηλικία πέντε ετών ήρθε με την οικογένειά του στη Βρετανία.

Με το πρώτο του μυθιστόρημα "A pale view of hills" (1982), κέρδισε το βραβείο Ουίνιφρεντ Χόλντμπι.

Το δεύτερο μυθιστόρημά του "An artist of the floating world" (1986), βραβεύτηκε με τα βραβεία Ουίτμπρεντ και Σκάνο ενώ ήταν επίσης υποψήφιο για το βραβείο Booker.

Emma Thompson and Anthony Hopkins in The Remains of the Day (1993). Photograph: Everett Collection/Rex Features

Το 1989, με το "The remains of the day" ("Τα απομεινάρια μιας μέρας") όχι μόνο κέρδισε το βραβείο Booker αλλά έγινε διάσημος σ'όλο τον κόσμο: το βιβλίο του μεταφράστηκε σε 24 γλώσσες, πούλησε 1.000.000 αντίτυπα μόνο στην αγγλική γλώσσα και η ομώνυμη ταινία του Τζέιμς Άιβορι έγινε επίσης παγκόσμια επιτυχία.

Το επόμενο μυθιστόρημά του "The unconsoled" ("Ο απαρηγόρητος"), κυκλοφόρησε το 1995 και τιμήθηκε με το βραβείο Τσέλτενχαμ. Το 1998 χρίστηκε από το γαλλικό κράτος Ιππότης των Τεχνών και των Γραμμάτων. Το μυθιστόρημα "When we were orphans" ("Τότε που ήμασταν ορφανοί") κυκλοφόρησε το 2000 και ήταν και αυτό υποψήφιο για το βραβείο Booker.

Πηγές: http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=905413 - https://www.theguardian.com/books/2017/oct/05/kazuo-ishiguro-wins-the-nobel-prize-in-literature#img-1

Μπορεί ο καθένας να γίνει Βίνσεντ βαν Γκογκ; 'Vincent' AI transforms your rough sketch into a Van Gogh

If you enjoy art but most of your drawings resemble a child's doodles, then you'll be happy to hear that help is at hand – in the form of an artificial intelligence computer. Vincent is the first system with the ability to interpret what a human is drawing, and then complete the piece.

Λέγεται -όχι τυχαία- «Βίνσεντ», καθώς μπορεί να κάνει τον κάθε άνθρωπο να νιώσει σαν το Βίνσεντ βαν Γκογκ. Πρόκειται για ένα νέο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, ικανό να μεταμορφώσει τα απλοϊκά σχεδιάσματα του οποιουδήποτε, σε πίνακες που θυμίζουν τον μεγάλο Ολλανδό ζωγράφο και άλλους διάσημους καλλιτέχνες του 19ου και 20ού αιώνα.

Credit: Cambridge Consultants

Ο «Βίνσεντ», ο οποίος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά προ ημερών σε συνέδριο «βαθιάς μάθησης» στο Λονδίνο, δημιουργήθηκε από ερευνητές με επικεφαλής τον Μόντι Μπάρλοου, διευθυντή μηχανικής μάθησης της βρετανικής εταιρείας Cambridge Consultants, σύμφωνα με το «New Scientist». Το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης εκπαιδεύθηκε στη ζωγραφική «μελετώντας» μόνο 8.000 πίνακες από την Αναγέννηση έως τον 20ό αιώνα.

“Vincent,” is a breakthrough in machine learning that completes a drawing started with a human sketch. Completed ‘works of art’ combine a users’ sketch with the digested sum of art since the renaissance, as if Van Gogh, Cézanne and Picasso were inside the machine, producing art to order. Credit: Cambridge Consultants

Είναι μοναδικό, επειδή όχι μόνο μπορεί να δημιουργήσει ενδιαφέροντα έργα τέχνης, αλλά επειδή επίσης μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα στις ιδιαιτερότητες κάθε ανθρώπου που δοκιμάζει να ζωγραφίσει.

«Υπάρχουν ανησυχίες ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα αρχίσει να αντικαθιστά τους ανθρώπους σε διάφορα πράγματα, αλλά ο «Βίνσεντ» επιτρέπει στους ανθρώπους να συμμετέχουν στις δημιουργικές αποφάσεις της» δήλωσε ο Μπάρλοου.

Ένα προηγούμενο «έξυπνο» σύστημα, το ολλανδικό Pix2Pix, αποπειράθηκε κάτι παρόμοιο, ξεκινώντας από τα σκίτσα ανθρώπων για να τα μετατρέψει σε πίνακα ζωγραφικής, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είχε κάτι από ταινία τρόμου. Αντίθετα, οι δημιουργίες του «Βίνσεντ» (ή μάλλον οι συνδημιουργίες του με τους ανθρώπους) θυμίζουν έργα της ιμπρεσιονιστικής ή της εξπρεσιονιστικής περιόδου.

Από τεχνικής πλευράς, ο «Βίνσεντ» βασίζεται σε δύο νευρωνικά δίκτυα μηχανικής μάθησης, τα οποία ανταγωνίζονται μεταξύ τους (generative adversarial network). Το ένα δίκτυο δημιουργεί εικόνες και προσπαθεί να πείσει το δεύτερο για την αξία τους, ενώ το δεύτερο κάνει τις δέουσες διορθώσεις.

Πηγές: www.amna.gr – https://www.cambridgeconsultants.com/vincent

Θεσσαλονίκη, μια πόλη ανθρώπων. Thessaloniki, a City of People – Photographs of the 20th Century

Αγνώστου φωτογράφου. Αρκουδιάρης, Καλαμαριά 1950-55. Συλλογή Άρη Παπατζήκα. Πηγή φωτ.: ΠΕΕΒΕ

«Μέχρι και τη δεκαετία του 1960 πολλοί «αρκουδιάρηδες» τριγυρνούσαν στους δρόμους και τους μαχαλάδες της Θεσσαλονίκης. Άγριος βασανισμός για την άμοιρη αρκούδα (πώς κοιμάται ο γέρος με τη γριά;), επάγγελμα για τους γύφτους, τρόπος διασκέδασης για μικρούς και μεγάλους» (Κείμενο: Περικλής Σφυρίδης).

Αγνώστου φωτογράφου. Η Εγνατία οδός στην κατοχή, 1942. Οικογενειακό αρχείο Τέτας Μακρή. Πηγή φωτ.: ΠΕΕΒΕ

«Η κατοχική Εγνατία (1942) των ολιγάριθμων πεζών και του τραμ, μοιάζει έτοιμη να «αφηγηθεί» τραγικές ιστορίες από την καθημερινή ζωή της πόλης στις γειτονιές πάνω και κάτω από την Καμάρα» (Κείμενο: Γιώργος Αναστασιάδης).

Και τα δύο παραπάνω κείμενα προέρχονται από τις λεζάντες των φωτογραφιών στο λεύκωμα «Θεσσαλονίκη, μια πόλη ανθρώπων – Φωτογραφίες του 20ού αιώνα».

Twentieth century Thessaloniki is presented through 160 rare photographs, mostly black and white, in a new glossy photo album published by the Cultural Society of Entrepreneurs of Northern Greece. Edited by Iraklis Papaioannou and Evdoxia Radi, the album; testament to the people and the everyday life in Greece’s second largest city, will be released on October 10. Titled “Thessaloniki, a City of People – Photographs of the 20th Century” it includes photos gathered from well-known collectors, institutions, museums and photographers -photojournalists. Prominent historians and social scientists explain the significance of the photos included in the album, that depict how everyday life changed over the century in Thessaloniki.

Ένα ακόμη λεύκωμα για την πλέον φωτογραφημένη πόλη της χώρας; θα αναρωτιόταν και ο πλέον καλοπροαίρετος ρέκτης φωτογραφικών και ιστορικών αναφορών και ειδικά στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχουν πολλοί, τόσοι που έχουν δικές τους σελίδες σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τόσοι που μπορούν να συμφωνούν, να διαφωνούν, να αρθρώνουν επιχειρήματα. Και τόσοι, που μπορούν να διεκδικούν (και συχνά –γιατί όχι– να πετυχαίνουν) τη διοργάνωση συνεδρίων επιστημονικών για μία μόνο –την πιο παλιά;– φωτογραφία της πόλης.

Γιώργος Κατσάγγελος. Όλυμπος-Νάουσα, 1992. Πηγή φωτ.: ΠΕΕΒΕ

Μόνο που ως τώρα, στην ιδιότυπη αυτή «φωτογραφική» παράσταση πρωταγωνίστρια και κομπάρσοι ήταν η πόλη. Τα κτίρια, τα μνημεία, η ιστορία, τα αποτυπώματα σε αυτή στρατών, πολιτικών, θρησκειών, κατακτητών, επήλυδων και ντόπιων εραστών της, αλλά ποτέ οι ίδιοι οι άνθρωποί της. Ήταν μια παράσταση σκηνικών με πολλά κείμενα, αλλά χωρίς χαρακτήρες…

Άρις Γεωργίου. Πλατεία Μακεδονομάχων, 1977. Πηγή φωτ.: ΠΕΕΒΕ

«Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα για τη Θεσσαλονίκη τον 20ό αιώνα συνιστά εγχείρημα-πρόκληση: κατ’ αρχάς αναμετριέται με μια όλο και πυκνότερη βιβλιογραφία, γενική όσο και στοχευμένη σε επιμέρους εποχές ή θέματα. Δεύτερον, με δεδομένο τον απροσμέτρητο αριθμό φωτογραφιών και τις πολλαπλές χρήσεις τους, το πρωτογενές υλικό βρίσκεται χαοτικά διεσπαρμένο και συχνά θαμμένο, παρά την ευσυνείδητη προσπάθεια ιδρυμάτων και συλλεκτών, και την ευδιάκριτη ανατίμηση της εικονικής μνήμης» σημειώνει στο εισαγωγικό του κείμενο με τίτλο «Κάθε φορά καινούργια» ο εκ των επιμελητών της νέας έκδοσης, Ηρακλής Παπαϊωάννου, καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, του μόνου κρατικού μουσείου φωτογραφίας της χώρας.

Το φωτογραφικό λεύκωμα «Θεσσαλονίκη, μια πόλη ανθρώπων – Φωτογραφίες του 20ού αιώνα», σε ιδέα-χρηματοδότηση-υλοποίηση της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος, αναλαμβάνει με 160 φωτογραφίες-πολύτιμο υλικό (15 γνωστών συλλεκτών, 16 φορέων, μουσείων και ιδρυμάτων και 19 φωτογράφων- φωτορεπόρτερ) να «ζουμάρει» στους πρωταγωνιστές της πόλης, τους ανθρώπους της και τα βλέμματά τους. Τις φωτογραφίες της έκδοσης σχολιάζουν οι: Γιώργος Αναστασιάδης, Άρις Γεωργίου, Γιάννης Επαμεινώνδας, Γιώργος Μουμουζιάς, Σοφία Νικολαΐδου, Ηρακλής Παπαϊωάννου, Σάκης Σερέφας, Γιώργος Σκαμπαρδώνης και Περικλής Σφυρίδης που αποτυπώνουν με… ελληνικές και αγγλικές λέξεις (ο κατάλογος είναι δίγλωσσος στα αγγλικά και ελληνικά) το «πρόσωπο» της πόλης. Προλογίζει με σύντομο σημείωμά του ο πρόεδρος της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος, Σταύρος Ανδρεάδης.

Αγνώστου φωτογράφου. Δρώμενο ή ταμπλό βιβάν, με κορίτσια ντυμένα αγγέλους, μπροστά σε στρατιώτες του ΕΛΑΣ και αστυνομικούς, 1944. Μουσείο Φωτογραφίας Δήμου Καλαμαριάς «Χρήστος Καλεμκερής». Πηγή φωτ.: ΠΕΕΒΕ

«Το αφιέρωμα αυτό είναι τελικά ένας φόρος τιμής στα βλέμματά τους που μας απευθύνονται, συχνά ανώνυμα όπως αυτά των φωτογράφων τους, χωρίς να μας έχουν συναντήσει, μέσα από την ευάλωτη χάρτινη αθανασία τους […]. Οι φωτογραφίες αυτές, όπως ίσως κάθε τέτοιας ανθολογίας, μοιάζουν με εμφανώς ελλειπτικά καθρεφτίσματα, πολύτιμο εργαλείο για να αγγίξουμε με το βλέμμα τη σάρκα του χρόνου που έφυγε και το μέρος της ζωής μας που βρίσκεται εκεί κρυμμένο. Περπατούμε την πόλη με λειψή γνώση και ίσως αυτό, από μια πλευρά, να είναι αρκετό. Ευτυχώς, θυμόμαστε. Ευτυχώς, επίσης ξεχνάμε. Η φωτογραφία, παραδόξως, συνεργεί πρόθυμα και στα δυο σ’ ένα ιδιόμορφο καρουζέλ όπου περιστρέφονται μνήμες και μορφές» σημειώνει στο οπισθόφυλλο της έκδοσης ο Ηρακλής Παπαϊωάννου.

Αγνώστου φωτογράφου. Παραλία Νέας Κρήνης. Ο ανηφορικός χωματόδρομος στο βάθος οδηγεί στην πλατεία όπου αργότερα άνοιξε το γνωστό κοσμικό κέντρο Ρέμβη, 1935. Αρχείο Ελένης Γραμματικού και εγγονών, Νικολάου Χαλκιά και Ελένης Φατσή. Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού. Πηγή φωτ.: ΠΕΕΒΕ

Η επίσημη παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος θα γίνει την Τρίτη 10 Οκτωβρίου στις 19.00 στο Δημαρχιακό Μέγαρο (Αίθουσα Μανόλη Αναγνωστάκη) με ομιλητές τον Ηρακλή Παπαϊωάννου και τους «εμπλεκόμενους» στην έκδοση: Άρι Γεωργίου (αρχιτέκτονα) και Σάκη Σερέφα (συγγραφέα). Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Κώστας Μπλιάτκας.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ (Β. Χαρισοπούλου)