Οι κορυφαίες φωτογραφίες αστρονομίας του 2018. See the Glorious Winners of the 2018 Astronomy Photographer of the Year Contest

Ο φωτογράφος, ο γαλαξίας της Ανδρομέδας (πάνω αριστερά), ο Γαλαξία μας (πάνω δεξιά) και η Σελήνη. Η φωτογραφία του Brad Goldpaint βραβεύθηκε ως η καλύτερη φωτογραφία από το σύνολο των 4200 συμμετοχών. Brad Goldpaint’s winning image, “Transport the Soul.” A stunning photograph of Utah’s Badlands—with the Andromeda and Milky Way galaxies in the background—captured the top prize of this year’s Insight Investment Astronomy Photographer of the Year competition. Photo: Brad Goldpaint

Ο Διαγωνισμός Αστρονομικής Φωτογραφίας διοργανώνεται τα τελευταία 10 χρόνια από το Βασιλικό Παρατηρητήριο του Greenwich, σε συνεργασία με την Insight Investment και το περιοδικό BBC Sky at Night. Φέτος είχε 4200 συμμετοχές από 91 χώρες.

Το πρώτο βραβείο (13.000$) δόθηκε στον Αμερικανό φωτογράφο Brad Goldpaint για την εντυπωσιακή φωτογραφία με τίτλο «Transport the Soul». Η φωτογραφία που ανήκει στην κατηγορία 'Άνθρωποι και Διάστημα' λήφθηκε στο Μόαμπ της Γιούτα, δείχνει έναν μοναχικό φωτογράφο, τον γαλαξία της Ανδρομέδας, τον Γαλαξία μας και τη Σελήνη.

Ακολουθούν οι φωτογραφίες που έλαβαν τα υπόλοιπα βραβεία(από 1.950$). Κάντε κλικ πάνω στις εικόνες για μεγέθυνση:

Το βόρειο σέλας στο Sirkka της Φινλανδίας από τον Nicolas Lefaudeux που λήφθηκε στο Sirkka της Φινλανδίας. Αν κοιτάξετε προσεκτικά θα δείτε τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου στο κέντρο του σέλαος, που διήρκησε λιγότερο από ένα λεπτό. Taken from Sirkka, Finland, this otherworldly photo by Nicolas Lefaudeux was chosen as the best in the Aurorae category. If you look carefully, you can see the Big Dipper constellation at the heart of this aurorae, which lasted less than a minute.

Η φωτογραφία του Γάλλου Nicolas Lefaudeux που λήφθηκε στο Sirkka της Φινλανδίας, πήρε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία ‘Σέλας’.

O γαλαξίας NGC 3521 απέχει περίπου 26 εκατομμύρια έτη φωτός από την Γη. Φωτογραφήθηκε από τον Steven Mohr. This winning image for the Galaxies category shows spiral galaxy NGC 3521, which is located around 26 million light-years from Earth. The reddish-yellow hues are produced by ancient stars, and the blue-white tones by young, hot stars. This image, taken from Victoria, Australia, comprises around 20.5 hours of exposure time.

Η φωτογραφία του γαλαξία NGC 3521 που λήφθηκε από τον Αυστραλό Steven Mohr πρώτευσε στην κατηγορία ‘Γαλαξίες’. Ο γαλαξίας NGC 3521 απέχει περίπου 26 εκατομμύρια έτη φωτός από την Γη. Οι κοκκινο-κίτρινες αποχρώσεις παράγονται από αρχαία άστρα, ενώ οι μπλε-άσπρες αποχρώσεις από νέα άστρα. Η φωτογραφία λήφθηκε από την Βικτώρια της Αυστραλίας.

Η επιφάνεια της Σελήνης από τον Jordi Delpeix Borrell. By creating an inverted telescopic image of the lunar landscape, photographer Jordi Delpeix Borrell was able to highlight some of the Moon’s finer details. Taken from a telescope near Barcelona Spain, the photo won top prize in the Our Moon category.

Στην κατηγορία ‘Σελήνη’ βραβεύθηκε ο Ισπανός Jordi Delpeix Borrell που με την φωτογραφία του ανέδειξε λεπτομέρειες από την επιφάνεια της Σελήνης. Η φωτογραφία λήφθηκε από περιοχή κοντά στην Βαρκελώνη.

Η φωτογραφία λήφθηκε από τον Γάλλο Nicolas Lefaudeux στο Unity του Oregon. Φαίνεται ο Άρης (κόκκινη κουκκίδα δεξιά) και το μπλε άστρο Βασιλίσκος (ή Regulus), αριστερά της Σελήνης. This is definitely one of the coolest shots of the August 2017 eclipse we’ve seen. The winner of the Our Sun category shows the eclipsed moon, Mars (the red dot at far right), and the blue star Regulus (just to the left of the Moon). The total exposure lasted 100 seconds and was recorded in more than 120 individual images. Nicolas Lefaudeux captured this photo from Unity Oregon, a location he chose based on weather forecasts.

Το πρώτο βραβείο στην κατηγορία ‘Ο Ήλιος μας’ δείχνει την έκλειψη Ηλίου τον Αύγουστο του 2017.

Η υπέρυθρη εικόνα του πλανήτη Αφροδίτη από τον Martin Lewis. Η φωτογραφία λήφθηκε  από το Σεντ Άλμπανς στην Αγγλία. This infrared image of Venus was awarded top prize in the Planets, Comets, and Asteroids category. The photo was captured in St. Albans, Hertfordshire, UK.

Στην κατηγορία ‘Πλανήτες, Κομήτες και Αστεροειδείς’ το πρώτο βραβείο κέρδισε ο Βρετανός Martin Lewis.

Μια φωτογραφία εξαιρετικά μακράς έκθεσης που λήφθηκε από τον Ferenc Szémár, στο Gatyatető της Ουγγαρίας, κατά την διάρκεια του μισού χειμώνα. Βλέπουμε πάνω από τον ορίζοντα την πορεία του διπλού αστέρα Αλμάχ. This extra-long exposure taken in Gatyatető, Hungary, took half the winter to create. The circumpolar star Almach, also known as Gamma Andromedae, can be seen streaking above the horizon. This photo won Ferenc Szémár top prize in the Skyscapes category.

Στην κατηγορία με θέμα την ‘απεικόνιση του ουρανού’ βραβεύθηκε ο Ούγγρος Ferenc Szémár.

Η εντυπωσιακή φωτογραφία του νεφελώματος NGC 6726-27-29, το σκοτεινό νέφος σκόνης Bernes 157 και το σφαιρικό σμήνος NGC 6723 και άλλα ουράνια αντικείμενα λήφθηκε από ένα αγρόκτημα στην Ναμίμπια. This stunning photo of nebulas NGC 6726-27-29, dark dust cloud Bernes 157, globular cluster NGC 6723, and other celestial objects, was awarded top prize in the Stars and Nebulae category. This six-hour exposure was taken from a farm in Namibia.

Στην κατηγορία ‘Άστρα και Νεφελώματα’ βραβεύθηκε ο Ιταλός Mario Cogo.

Ένα πρωινό πριν πάει στο σχολείο του, ο 15χρονος Fabian Dalpiaz αποφάσισε να πάρει μερικές φωτογραφίες. Σε μια από αυτές συνέλαβε έναν μετεωρίτη να περνάει πάνω από την οροσειρά Δολομίτες. 15-year old Fabian Dalpiaz won the Young Astronomy Photographer of the Year award for this moody image. On an early Monday morning (before an exam at school) Dalpiaz decided to go out and take some images. He got lucky and captured this incredible photograph of a meteor passing over the Dolomites.

Στον 15χρονο Ιταλό Fabian Dalpiaz δόθηκε το βραβείο ‘Νέου Φωτογράφου Αστρονομίας’.

Η φωτογραφία της Tianhong Li λήφθηκε στο Ming’antu της Κίνας. Tianhong Li was awarded the Best Newcomer prize for this photo taken in Ming’antu, China.

Η Tianhong Li κέρδισε το βραβείο ‘Best Newcomer’.

Μια πολύ σπάνια σύνοδος κομητών που διέρχονται από το αστρικό σμήνος των Πλειάδων στον αστερισμό του Ταύρου. Ο κομήτης C/2017 O1 (ASASSN) φαίνεται πολύ αριστερά, ενώ ο κομήτης 2015 ER61 (PanSTARRS) βρίσκεται στο κέντρο της φωτογραφίας. Ο Damian Peach συνέλαβε την φωτογραφία στο Mayhill, στο New Mexico. The winning image for the Robotic Scope category shows a very rare conjunction of two bright comets passing the famous Pleiades star cluster in Taurus at the same time. Comet C/2017 O1 (ASASSN) can be seen at far left, while C2015 ER61 (PanSTARRS) is in the center. Photographer Damian Peach captured the seen in Mayhill, New Mexico.

Στην κατηγορία ‘Robotic Scope’ βραβεύθηκε η φωτογραφία του Βρετανού Damian Peach, Δύο κομήτες με τις Πλειάδες.

Πηγές:  https://gizmodo.com/see-the-glorious-winners-of-the-2018-astronomy-photogra-1829940052 - physicsgg

Homo Deus: όνειρα τεχνολογικής θέωσης. Godlike 'Homo Deus' Could Replace Humans as Tech Evolves

Πού θα φτάσει η τεχνολογία και πώς μπορεί να απειλήσει τον δημιουργό το ίδιο του το επίτευγμα; Ποια είναι τα όνειρα και οι εφιάλτες που προβλέπονται για τον 21ο αιώνα αλλά και μετά; Τι ρόλο θα παίξει ο/η/το... Dataism, δηλαδή η νέα «θρησκεία των Δεδομένων» στις επιλογές και στη συμπεριφορά μας αλλά και ανεξάρτητα –ή κυρίως ανεξάρτητα– από αυτές; Η πορεία προς την Αθανασία και τη θεϊκή φύση του ανθρώπου θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ των πληθυσμών, δημιουργώντας μια κρίσιμη –άχρηστη– για την πορεία της ανθρωπότητας μάζα ανθρώπων; Evolution is a slow affair, taking some 5 million years to turn a chimpanzee-like creature into us. But what happens when we push down the accelerator and take command of our bodies and brains instead of leaving it to nature? What happens when biotechnology and artificial intelligence merge, allowing us to re-design our species to meet our whims and desires? Futuristic Pacific Islander woman watching holograms. Colin Anderson / Getty Images/Blend Images

Το «μετα-ανθρώπινο» και το «δι-ανθρώπινο» είναι δύο νεολογισμοί που κωδικοποιούν ένα πολύ πρόσφατο αλλά πλανητικά διαδεδομένο ρεύμα σκέψης που προπαγανδίζει την τεχνολογική δυνατότητα και κυρίως την ιστορική αναγκαιότητα υπέρβασης της ανθρώπινης κατάστασης, της δημιουργίας δηλαδή ενός εντελώς νέου τύπου ανθρώπου που θα διαθέτει υπεράνθρωπες σωματικές και διανοητικές ικανότητες.

Τα εργαλεία για την επίτευξη αυτού του φιλόδοξου στόχου τα προσφέρει η σύγχρονη τεχνοεπιστήμη, κυρίως η Βιοτεχνολογία και η Βιοπληροφορική, η απόφαση όμως για τη μαζική εφαρμογή αυτών των ιδιαίτερα επαναστατικών τεχνολογιών είναι πολιτική.

Στο σημερινό άρθρο θα εξετάσουμε διάφορες εκδοχές της κυρίαρχης βιοπολιτικής προπαγάνδας για την επιβολή της δήθεν αναγκαίας και πολυπόθητης μετα-ανθρώπινης κατάστασης, όπως αυτή εκφράζεται στα βιβλία «Sapiens» και «Homo Deus» του Γιουβάλ Νώε Χαράρι, του πιο διάσημου προφήτη της μετα-ανθρώπινης κατάστασης.

Η βαθύτερη σημασία αυτών των βιβλίων, ανεξάρτητα από την επιστημονική αξία τους, είναι ότι επανερμηνεύουν το σύνολο της ανθρώπινης ιστορίας από τη σκοπιά της νέας μετανεωτερικής βιοπολιτικής.

Professor Yuval Noah Harari. Jonathan Nicholson / NurPhoto via Getty Images

Αν στο πρώτο βιβλίο του «Sapiens» ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι, διάσημος Ισραηλινός συγγραφέας και ιστορικός, ανασυγκροτεί την ιστορία τού πώς τα διάφορα θρησκευτικά και κοινωνικά μυθεύματα περί θεϊκής προέλευσης της νοητικής και βιολογικής ανωτερότητας του σύγχρονου ανθρώπου συνέβαλαν στην κυριαρχία του είδους μας πάνω σε κάθε άλλη μορφή ζωής, στο δεύτερο βιβλίο του «Homo Deus, μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος» εξετάζει τι θα συμβεί αν αυτές οι πανάρχαιες ψευδαισθήσεις και εμμονές μας συνδυαστούν με τις νέες πανίσχυρες τεχνολογικές δυνατότητές μας, κάτι που ήδη συμβαίνει σήμερα.

Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο -που κυκλοφορεί επίσης από τις εκδ. Αλεξάνδρεια- επιχειρεί να μας προϊδεάσει για το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων, οι οποίοι, όπως υποστηρίζει, δεν έχουν καμία ελπίδα να επιβιώσουν ει μη μόνον ως τεχνολογικά αναβαθμισμένοι «υπεράνθρωποι» ή «Ανθρωπόθεοι».

Το σκεπτικό του συγγραφέα, μολονότι αρκετά απλό, είναι κάθε άλλο παρά αυθαίρετο ιστορικά. Αν, όπως σχεδόν οι πάντες παραδέχονται, η νεωτερική εποχή και η ανθρωπιστική κοσμοθεώρηση (Διαφωτισμός) αποδόμησαν τη μεσαιωνική θεοκρατική κοινωνία και, στην πράξη, εξάλειψαν τον Θεό από τα γήινα πράγματα, τοποθετώντας στη θέση Του τον άνθρωπο.

Επιπλέον αν, κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, η ανθρωπότητα εξάλειψε οριστικά ή, έστω, έθεσε υπό έλεγχο τον λιμό, τις μαζικές επιδημίες και τον πόλεμο, τότε το αμέσως επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη μιας τεχνοεπιστήμης ικανής να αναβαθμίσει τις σωματικές και νοητικές ικανότητες των ανθρώπων, να παρατείνει το προσδόκιμο ζωής υπερνικώντας τα γηρατειά και, στο μέλλον, τον θάνατο.

Συνεπώς, μια τεχνολογία που θα επιτρέψει, πρώτη φορά, στο ανθρώπινο είδος να αποκτήσει την πολυπόθητη αθανασία και ευδαιμονία των... αθανάτων.

Δυστυχώς, αυτές τις κοσμοϊστορικές τεχνολογικές καινοτομίες δεν θα τις καρπωθεί το σύνολο της ανθρωπότητας αλλά μια πολύ μικρή ελίτ πλουσίων, οι οποίοι συνειδητά και «εκ των πραγμάτων» θα δημιουργήσουν την κάστα των υπερανθρώπων. «Αυτοί οι υπεράνθρωποι θα διαθέτουν πρωτάκουστες ικανότητες και πρωτοφανή δημιουργικότητα... Εντούτοις, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα είναι αναβαθμισμένοι και, συνεπώς, θα μετατραπούν σε μια κατώτερη κάστα», όπως παραδέχεται ο Χαράρι στη σελ. 342.

Με άλλα λόγια, ο Ισραηλινός μετανεωτερικός προφήτης υποστηρίζει ότι, όπως συνέβη κατά τον 18ο και τον 19ο αιώνα όταν η Βιομηχανική Επανάσταση έφερε στο προσκήνιο την εξαθλιωμένη εργατική τάξη, ο 21ος αιώνας θα δημιουργήσει μια τεράστια βιομάζα από βιολογικά «περιττούς» και κοινωνικά «άχρηστους» ανθρώπους.

Μια ευρύτατη «κάστα» υπανθρώπων που, μετά το 2050, θα είναι όχι μόνο κοινωνικά αλλά, επιπλέον, βιολογικά υποβαθμισμένη και άρα στο έλεος των βιοτεχνολογικά αναβαθμισμένων υπερανθρώπων. Επομένως, σύμφωνα με τον Χαράρι, οι βιολογικά ακατάλληλοι και κοινωνικά περιττοί Homo sapiens του σήμερα είναι καταδικασμένοι να εξαλειφθούν προοδευτικά από τους Homo Deus του αύριο.

Από τον Θεάνθρωπο στον... Ανθρωπόθεο

Σε ποιες βαθύτερες θεολογικές-πολιτισμικές προκείμενες βασίζεται το ζοφερό σενάριο της αναβάθμισης του ανθρώπινου είδους που προτείνει ο Χαράρι στο «Homo Deus» και πόσο ρεαλιστικό από επιστημονική άποψη είναι αυτό το σενάριο;

Σύμφωνα με την εβραϊκή και τη χριστιανική θρησκευτική παράδοση, ο άνθρωπος απώλεσε την αιώνια ζωή μετά το προπατορικό αμάρτημα. Παρ’ όλα αυτά, επειδή οι άνθρωποι είναι δημιουργημένοι «κατ’ εικόνα» και «καθ’ ομοίωσιν» του Θεού, διαθέτουν τη δυνατότητα να ταυτιστούν ξανά με τον Δημιουργό τους, μέσα από μια ιδιαίτερα επώδυνη και επίπονη διεργασία... «θέωσης».

Πράγματι, μια πρωτοχριστιανική και μάλλον σκοτεινή θεολογική παράδοση διδάσκει ότι η θέωση του ανθρώπου, δηλαδή η επίτευξη της αιώνιας και μακάριας ζωής, δεν αφορά μόνο την άυλη ψυχή αλλά και την υλικότατη σάρκα των πιστών.

Αυτή η δυνατότητα σχετίζεται με την πίστη στην «ενανθρώπηση» του Θεού-Λόγου στο πρόσωπο του Θεανθρώπου, δηλαδή του Χριστού. Κάτι που, εξάλλου, υποστηρίζουν στα κείμενά τους αρκετοί Πατέρες της Εκκλησίας: η γέννηση και η ανάσταση του Χριστού δημιούργησε μια εντελώς νέα κατάσταση: έκτοτε, καθίσταται όχι μόνο νόμιμη αλλά και εφικτή η θέωση κάθε βαθύτατα πιστού ανθρώπου.

Για τους χριστιανούς, λοιπόν, η ενανθρώπιση ή ενσάρκωση του Θεού-Λόγου ισοδυναμεί με πνευματική και σαρκική θέωση της ανθρώπινης φύσης.

Η αναφορά σε αυτούς τους αρχαιότατους και προφανώς ανεπιβεβαίωτους θρησκευτικούς μύθους είναι υποχρεωτική αν κάποιος επιθυμεί να κατανοήσει το πώς οι μονοθεϊστικές θρησκείες διαχειρίζονται τον φόβο του θανάτου και χειραγωγούν -για ιδιοτελείς σκοπούς- την επιθυμία των περισσότερων ανθρώπων για αιώνια ζωή.

Κυρίως όμως, ο διαχρονικός και πανανθρώπινος χαρακτήρας τέτοιων θρησκευτικών μυθευμάτων μας βοηθά να διαφωτίσουμε την αρχαιολογία ορισμένων πρόσφατων ιδεολογημάτων και πρακτικών, όπως το μετανεωτερικό αλλά εμφανώς κρυπτοθεολογικό πρόγραμμα επίτευξης της ανθρώπινης αθανασίας με αμιγώς τεχνοεπιστημονικά μέσα.

Πρόκειται για την πιο σύγχρονη εκδοχή του «ιμορταλισμού», του ιδεολογήματος δηλαδή της «αθνησκίας», σύμφωνα με την οποία ο βιολογικός θάνατος δεν αποτελεί βιολογικό πεπρωμένο και θα πρέπει να πάψει να έχει την τελευταία λέξη στη ζωή των ανθρώπων! Έτσι, τα τελευταία χρόνια, με το σύνθημα «Σκοτώστε τον θάνατο!» κάποιοι δισεκατομμυριούχοι της Σίλικον Βάλεϊ έγιναν όχι απλώς οι πιο φανατικοί κήρυκες της μετανεωτερικής εκδοχής της αθνησκίας, αλλά και οι βασικοί χρηματοδότες των τεχνοεπιστημονικών προγραμμάτων για την επίτευξή της.

Νέα ερευνητικά προγράμματα που, μέσω βιοτεχνολογικών και βιοϊατρικών πρακτικών, στοχεύουν άμεσα στην παράταση επ’ αόριστον του προσδόκιμου ζωής των ανθρώπων και, πιο έμμεσα, στην επίτευξη του ονείρου της αθανασίας, τουλάχιστον για όσους μπορούν να πληρώνουν το υψηλότατο τίμημα αυτών των βιοϊατρικών πρακτικών.

Αυτά τα ερευνητικά προγράμματα συνδέονται εμφανώς με τη μετανεωτερική «θρησκεία» του «Τρανσουμανισμού», η οποία ευαγγελίζεται την έλευση του «μετα-ανθρώπου»: την υπέρβαση δηλαδή μέσω της τεχνολογίας των βιολογικών περιορισμών της ανθρώπινης κατάστασης.

Στο προηγούμενό άρθρο είδαμε ότι όσο βαθαίνουν οι επιστημονικές μας γνώσεις και οι τεχνολογικές μας δυνατότητες να επεμβαίνουμε στην εξελικτικά διαμορφωμένη βιολογική μας ταυτότητα τόσο περισσότερο διατρέχουμε τον κίνδυνο να παραβιάσουμε τη λεπτή -αλλά ακόμη ορατή- διαχωριστική γραμμή που μας επιτρέπει να διακρίνουμε το φυσικό από το τεχνητό και την επιστημονική γνώση από την ιδιοτελή χειραγώγηση της ανθρώπινης φύσης.

Ωστόσο, σήμερα, ο εργαστηριακός γενετικός επανασχεδιασμός και η τεχνολογική «αναβάθμιση» της ανθρώπινης κατάστασης αποτελούν καθημερινές πρακτικές και δεν θεωρούνται κοινωνικά ύποπτες ή ηθικά ανεπίτρεπτες επεμβάσεις στη φυσιολογική πορεία της ζωής.

Έτσι, ύστερα από χιλιάδες χρόνια γόνιμων αλλά ναρκισσιστικών ψευδαισθήσεων, αυτό το περίεργο είδος δίποδων θηλαστικών, που με περισσή μετριοφροσύνη αυτοαποκαλείται Homo sapiens (Άνθρωπος o έμφρων), είναι έτοιμο να απελευθερωθεί οριστικά από τους περιορισμούς της ίδιας του της φύσης και με τη βοήθεια της Βιοτεχνολογίας και της Πληροφορικής να επανασχεδιάσει το μέλλον του ως... Ανθρωπόθεου (Homo Deus).

Αν όμως η ανθρώπινη Ιστορία ξεκίνησε όταν επινοήσαμε τις πρώτες θεότητες, τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να τελειώσει οριστικά μόλις πιστέψουμε ότι είμαστε οι ίδιοι παντοδύναμες θεότητες.

Η νεκροφιλική αθανασία του μετανεωτερικού Homo Deus

It’s a chilling prospect, but the AI we’ve created could transform human nature, argues this spellbinding new book by the author of Sapiens. Mind and machine … a cross section of an artificial brain. Photograph: Alamy

Γιατί όλο και περισσότεροι επιστήμονες και κορυφαίοι στοχαστές επισημαίνουν ότι οι προσπάθειες να καταργήσουμε ή, έστω, να παρατείνουμε επ’ αόριστον το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων θα στερούσε την ανθρώπινη ζωή από κάθε νόημα και θα μετέτρεπε τους «αθάνατους» σε τεχνητά συντηρούμενα φαντάσματα;

Τις τελευταίες δεκαετίες, χάρη στις εντυπωσιακές προόδους της βιοϊατρικής, ο μέσος όρος ζωής των ανθρώπων έχει ήδη αυξηθεί σημαντικά, τουλάχιστον στις πιο αναπτυγμένες οικονομικά κοινωνίες.

Η Βιογεροντολογία είναι ένας σχετικά πρόσφατος διεπιστημονικός τομέας έρευνας που μελετά τους βιολογικούς μηχανισμούς της γήρανσης με στόχο να τους επαναρυθμίσει ώστε να γίνει εφικτή η παράταση του προσδόκιμου ζωής των ανθρώπων.

Τι προβλέπεται όμως να συμβεί στο άμεσο μέλλον; Με δεδομένο τον μεγάλο αριθμό των ερευνητών και των σημαντικών επενδύσεων σε αυτόν τον τομέα, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι εξελίξεις θα είναι αλματώδεις και η μακροβιότητα ορισμένων ατόμων και πληθυσμών θα αυξηθεί εντυπωσιακά.

The tubeworm species Escarpia laminata. Credit: the Chemo III project, BOEM and NOAA OER

Ίσως οι έρευνες αυτές να μην πετύχουν για τους ανθρώπους τη μακροβιότητα του θαλάσσιου οργανισμού Escarpia laminata, ο οποίος ζει πολύ πάνω από 300 χρόνια στα βάθη των ωκεανών, θα καταφέρουν ωστόσο να επιβραδύνουν τις καταστροφικές συνέπειες της γήρανσης παρατείνοντας, κατά μέσο όρο, τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής έως τα 120 χρόνια.

Ένας φαινομενικά «ταπεινός» στόχος σε σύγκριση με τα υπερβολικά φιλόδοξα όνειρα για «αιώνια νεότητα» ή για «αθανασία». Παρ’ όλα αυτά, μέχρι σήμερα, παραμένει άπιαστος, δεδομένου ότι τα 120 χρόνια θεωρούνται από τους ειδικούς ένα ανυπέρβλητο βιολογικό όριο.

Εντούτοις, υποστηρίζουν διάφοροι βιογεροντολόγοι, αφού καταφέραμε να παρατείνουμε στο εργαστήριο τη ζωή μικρότερων θηλαστικών όπως τα ποντίκια, γιατί να μην το πετύχουμε και με το ανθρώπινο είδος;

Και για την επίτευξη στο άμεσο μέλλον αυτού του στόχου ήδη ενεργοποιούνται διάφοροι ειδικοί (γενετιστές, βιοχημικοί, γιατροί κ.ά.) με την απλόχερη υποστήριξη πολλών βιοτεχνολογικών εταιρειών και μεγιστάνων όχι μόνο της Σίλικον Βάλεϊ αλλά από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Πολύ χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του δρος Jon Yun, του κορεατικής καταγωγής μεγιστάνα στον τομέα της βιοϊατρικής και ιδρυτή του Ινστιτούτου Palo Alto, ο οποίος είναι πεπεισμένος ότι είναι εφικτό να μπλοκάρουμε -μέσω της βιοτεχνολογίας- τους παράγοντες που επιφέρουν τη γήρανση. Και για τον σκοπό αυτό καθιέρωσε το βραβείο «Palo Alto Longevity», το οποίο προσφέρει 1 εκατομμύριο δολάρια σε όποιον ερευνητή συμβάλλει στην αποκωδίκευση του μυστικού της διαδικασίας της γήρανσης.

Κάτι ανάλογο έκανε και η Google όταν δημιούργησε την εταιρεία «California Life Company Calico» με στόχο την ανακάλυψη και αντιστροφή των βιολογικών μηχανισμών που οδηγούν στην ανθρώπινη γήρανση.

Σε ποια επιστημονικά δεδομένα βασίζονται αυτές οι προσπάθειες να μας κάνουν μαθουσάλες; Η αποφασιστική καμπή σε αυτόν τον ερευνητικό τομέα υπήρξε μια σειρά από πρωτοποριακές έρευνες στο περίφημο Salk Institute στην Καλιφόρνια. Ούτε λίγο-ούτε πολύ, οι ερευνητές σε αυτό το ινστιτούτο κατάφεραν να αντιστρέψουν σε μια ομάδα ποντικών το βιολογικό ρολόι των κυττάρων τους.

Μέσω της γενετικής μηχανικής, ενεργοποίησαν επιλεκτικά και στοχευμένα τέσσερα γονίδια που ήταν γνωστό ότι μπορούσαν να «αποδιαφοροποιούν» τα κύτταρα των ποντικών, επαναφέροντάς τα στην εμβρυακή τους κατάσταση.

Κοντολογίς, κατάφεραν να αναστρέψουν τη φυσιολογική πορεία γήρανσης των κυττάρων, παρατείνοντας κατά 30-35% τη διάρκεια ζωής των ποντικών!

Αν, υποστηρίζουν κάποιοι αισιόδοξοι βιογεροντολόγοι, υπάρχει ένας ανάλογος μηχανισμός και στον ανθρώπινο οργανισμό, τότε η βιοτεχνολογική ενεργοποίησή του θα μας επέτρεπε να ζούμε άνετα πολύ πάνω από 100 χρόνια.

Άλλες έρευνες εστιάζουν περισσότερο στους βιοχημικούς και γενετικούς παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά ή, εναλλακτικά, οδηγούν στην αναγέννηση της εύρυθμης λειτουργίας των γερασμένων κυττάρων.

Ο καθηγητής Yuval Noah Harari εξηγεί πώς θα αλλάξει ο κόσμος μας τα επόμενα χρόνια από την επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης.

Πού οδηγούν αυτές οι εντυπωσιακές επιστημονικές εξελίξεις; Ο ποιητής Λουκρήτιος, μεταγράφοντας κατά λέξη στα λατινικά τις ιδέες του Επίκουρου, υποστήριζε ότι «όταν εμείς υπάρχουμε, ο θάνατος δεν υπάρχει και όταν υπάρχει ο θάνατος, εμείς δεν υπάρχουμε πια».

Όσοι δεν παρηγορούνται από μια τέτοια φιλοσοφική προσέγγιση του θανάτου καταφεύγουν πανικόβλητοι σε διάφορα «μαγικά» βιοϊατρικά τεχνάσματα που τους υπόσχονται να παρατείνουν «επ’ αόριστον» ή, τουλάχιστον, για πολλά χρόνια την παραμονή τους στον μάταιο τούτο κόσμο.

Πηγές: https://www.nbcnews.com/mach/technology/godlike-homo-deus-could-replace-humans-tech-evolves-n757971 - https://www.theguardian.com/books/2016/aug/24/homo-deus-by-yuval-noah-harari-review - https://www.efsyn.gr/arthro/homo-deus-oneira-tehnologikis-theosis

Να γιατί τα κοράκια είναι από τα πιο ευφυή ζώα στον πλανήτη. New Caledonian crows can create tools from multiple parts

Christian Schad, Girl with Raven. Ο Αίσωπος δικαιώθηκε ξανά: Τα κοράκια απέδειξαν πάλι την εξυπνάδα τους. An international team of scientists from the Max Planck Institute for Ornithology and the University of Oxford has revealed that New Caledonian crows are able to create tools by combining two or more otherwise non-functional elements, an ability so far observed only in humans and great apes.

Περισσότερο από κάθε άλλη φορά οι επιστήμονες εξεπλάγησαν από την εξυπνάδα των κορακιών, καθώς με νέα πειράματα -που δικαιώνουν πλήρως τον Αίσωπο για την ευφυΐα που τους απέδιδε στους μύθους του- απέδειξαν ότι τα πανέξυπνα πουλιά μπορούν να φτιάχνουν σύνθετα εργαλεία, τελείως μόνα τους και χωρίς καμία προηγούμενη εκπαίδευση από τους ανθρώπους.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι τα κοράκια είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν αυτοσχέδια εργαλεία τόσο στη φύση όσο και στην αιχμαλωσία. Όμως είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται ότι είναι ικανά να συνδυάσουν περισσότερα από ένα αντικείμενα για να φτιάξουν κάτι πιο πολύπλοκο και χρήσιμο.

Experiments showed New Caledonian crows can solve puzzles by building and using compound tools. Photo by University of Oxford

Επιστήμονες από το γερμανικό Ινστιτούτο Ορνιθολογίας Μαξ Πλανκ και το βρετανικό Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης διαπίστωσαν ότι τα κοράκια της Νέας Καληδονίας είναι ικανά να συνδυάζουν δύο ή περισσότερα κοντά μη λειτουργικά τμήματα για να φτιάξουν κάτι ενιαίο και πιο μακρύ, που πλέον λειτουργεί ως εργαλείο αναζήτησης τροφής.

Αυτή η συνδυαστική ικανότητα έχει παρατηρηθεί έως τώρα μόνο στους ανθρώπους και στους στενότερους συγγενείς μας, τους μεγάλους πιθήκους. Οι ανθρωπολόγοι θεωρούν τη δημιουργία τέτοιων πιο πολύπλοκων εργαλείων από αντικείμενα της φύσης ως καθοριστικό βήμα για την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Τα παιδιά αρχίζουν να χρησιμοποιούν εργαλεία στην ηλικία περίπου των 18 μηνών, αλλά χρειάζονται αρκετά χρόνια, έως τα πέντε χρόνια τους τουλάχιστον, προτού μάθουν να συνδυάζουν αντικείμενα για να φτιάξουν ένα νέο εργαλείο, καθώς πρέπει πρώτα να αναπτύξουν ικανότητες όπως η πρόβλεψη των ιδιοτήτων και ο σχεδιασμός για το μέλλον – κάτι που τα κοράκια έχουν.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Γερμανίδα ορνιθολόγο, Αουγκούστε φον Μπάγιερν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», δήλωσαν ότι «το νέο εύρημα είναι αξιοσημείωτο, επειδή τα κοράκια δεν έλαβαν καμία βοήθεια ή εκπαίδευση, αλλά το σκέφτηκαν μόνα τους».

Οι επιστήμονες μόνο υποθέσεις μπορούν να κάνουν για το τι γίνεται μέσα στο κεφάλι των κορακιών και μέσω ποιών νοητικών μηχανισμών καταφέρνουν να λύνουν τέτοια προβλήματα, όπως όχι απλώς η χρήση ενός αντικειμένου (π.χ. ενός μικρού κλαδιού ως εργαλείου για σκάλισμα), αλλά η δημιουργία νέων εργαλείων. Πιθανώς κάνουν ένα είδος νοητικών προσομοιώσεων, που τους επιτρέπουν να φαντάζονται τη λύση σε ένα πρόβλημα.

Τα νέα πειράματα έδειξαν ότι, όπως και στους ανθρώπους, η δημιουργικότητα δεν είναι η ίδια σε όλα τα κοράκια. Από τα οκτώ πουλιά που υποβλήθηκαν σε τεστ, σε πρώτη φάση όλα κατάλαβαν ότι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μακριά σε μήκος ραβδιά, που βρίσκονταν σκορπισμένα μπροστά τους, προκειμένου να φθάσουν στην τροφή τους μέσα από ένα στενό άνοιγμα κουτιού.

Όταν, στο επόμενο στάδιο, τα διάσπαρτα ραβδιά ήσαν κοντά σε μήκος (αλλά μπορούσαν να συνδυασθούν, καθώς το ένα ήταν δυνατό να εφαρμοσθεί μέσα στο άλλο που ήταν κούφιο), τα μισά κοράκια, δηλαδή τέσσερα από αυτά, κατάλαβαν τι έπρεπε να κάνουν και έτσι δημιούργησαν πάλι μία μακριά ράβδο με την οποία έφθασαν το φαγητό τους.

New Caledonian crows are able to create tools by combining two or more otherwise non-functional elements, an ability so far observed only in humans and great apes. An international team of scientists from the Max Planck Institute for Ornithology and the University of Oxford has shown that these birds can create long reaching tools out of short combinable parts in a study with birds of the same species as the famous Betty, the first animal shown to be able to create a hooked tool by bending a pliable material. Although the underlying cognitive processes remain opaque for now, the study demonstrates that the crows possess highly flexible abilities that allow them to solve complex problems involving anticipation of the properties of objects they have never seen.

Τελικά, οι επιστήμονες έκαναν τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα για τα πουλιά, παρουσιάζοντας στα κοράκια πολύ κοντά τμήματα ενός ραβδιού, τα οποία πάλι μπορούσαν να συνδυασθούν, αλλά θα έπρεπε ο συνδυασμός να περιλαμβάνει περισσότερα από δύο μέρη για να σχηματισθεί ένα αρκετά μακρύ ραβδί, ώστε η τροφή να μπορεί να πιαστεί. Ένα κοράκι με την ονομασία «Μάνγκο» πέρασε και αυτή την τελική δοκιμασία, συνδυάζοντας ακόμη και τέσσερα κομμάτια, προσαρτώντας το ένα μέσα στο άλλο και φτιάχνοντας έτσι ένα μακρύ εργαλείο!

Τα αρχαιολογικά και παλαιοανθρωπολογικά ευρήματα δείχνουν ότι τα πρώτα συνδυαστικά εργαλεία (όχι απλώς μια μεμονωμένη μυτερή πέτρα, αλλά ένας συνδυασμός περισσότερων αντικειμένων) πιθανώς δημιουργήθηκαν πριν από 300.000 περίπου χρόνια, στη διάρκεια της Μέσης Παλαιολιθικής περιόδου. Η δημιουργία τους αποτελεί ένδειξη ότι οι πρόγονοί μας είχαν πλέον κάνει προόδους στη νόηση και στη γλώσσα.

Πηγές: https://www.nature.com/articles/s41598-018-33458-z - http://www.ox.ac.uk/news/2018-10-24-new-caledonian-crows-can-create-tools-multiple-parts - https://www.tovima.gr/2018/10/25/science/na-giati-ta-korakia-einai-apo-ta-pio-eyfyi-zoa-ston-planiti-video/

Στίβεν Χόκινγκ: Γιατί δεν υπάρχει Θεός. Here's Why Stephen Hawking Says There Is No God

Ουίλλιαμ Μπλέηκ, Ο Αρχαίος των Ημερών, 1794. Δεν υπάρχει Θεός και η επιστήμη μπορεί να εξηγήσει καλύτερα το σύμπαν από ό,τι μια θρησκεία, λέει ο Βρετανός φυσικομαθηματικός και κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ στο τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «Σύντομες απαντήσεις σε μεγάλα ερωτήματα», το οποίο μόλις εκδόθηκε, αρκετούς μήνες μετά το θάνατό του. Stephen Hawking believed that there is a "grand design" to the universe, but that it has nothing to do with God. With continual breakthroughs, science is coming closer to "A Theory of Everything," and when it does, Hawking believes all of us will be able to understand and benefit from this grand design.

Παρότι, έχουν περάσει αρκετοί μήνες από το θάνατο του Stephen Hawking, πολλές ιδέες και προβληματισμοί του μεγάλου κοσμολόγου συγκεντρώθηκαν σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες. Ο τίτλος του (τελευταίου;) βιβλίου του Hawking είναι: «Σύντομες απαντήσεις σε μεγάλες ερωτήσεις». Περιέχει 10 ενότητες στις οποίες ο Hawking απαντά σε θεμελιώδεις ερωτήσεις όπως: Πως δημιουργήθηκε το σύμπαν; Υπάρχει άλλη ευφυής ζωή στο σύμπαν; Μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον; Τι υπάρχει στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας; Είναι δυνατά τα ταξίδια στον χρόνο; Θα μπορέσουμε επιβιώσουμε στην Γη; Πρέπει να αποικίσουμε το διάστημα; Η τεχνητή νοημοσύνη θα μας ξεπεράσει; Πως διαμορφώνουμε το μέλλον;

Η πρώτη ενότητα του βιβλίου του πραγματεύεται το αιώνιο ερώτημα: «Υπάρχει Θεός;». Και ξεκινά περίπου ως εξής:

«Η επιστήμη απαντά όλο και σε περισσότερα ερωτήματα που στο παρελθόν ανήκαν στην περιοχή της θρησκείας. Η θρησκεία ήταν μια πρώτη προσπάθεια να απαντήσουμε στις ερωτήσεις που θέτουμε όλοι μας: γιατί βρισκόμαστε εδώ, από πού ήρθαμε; Η απάντηση ήταν σχεδόν η ίδια: οι θεοί έκαναν τα πάντα. Η Γη ήταν ένας τρομακτικός τόπος, έτσι ώστε και άνθρωποι σκληροί όπως οι Βίκινγκς, πίστευαν σε υπερφυσικά όντα για δώσουν νόημα σε φυσικά φαινόμενα, όπως ο κεραυνός, οι καταιγίδες ή οι εκλείψεις. Σήμερα η επιστήμη παρέχει καλύτερες και συνεπέστερες απαντήσεις, αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να προσκολλώνται στην θρησκεία, γιατί βρίσκουν ψυχική ηρεμία, αφού δεν εμπιστεύονται ούτε κατανοούν την επιστήμη.

Πριν από μερικά χρόνια η εφημερίδα The Times είχε έναν τίτλο στην πρώτη σελίδα της που έλεγε: «Χόκινγκ: Ο Θεός Δεν Δημιούργησε το Σύμπαν». Το άρθρο περιείχε και δυο εικόνες. Τον Θεό μέσα από έναν πίνακα του Μιχαήλ Άγγελου που έδειχνε επιβλητικός και μια φωτογραφία μου που με έδειχνε υπερφίαλο. Τις έβαλαν έτσι ώστε να φαίνεται σαν μια μονομαχία μεταξύ μας.

Αλλά δεν τρέφω αντιζηλία ή μίσος εναντίον του Θεού. Δεν θέλω να δώσω την εντύπωση ότι σκοπός της εργασίας μου είναι να αποδείξω ή να διαψεύσω την ύπαρξη του Θεού. Η εργασία μου σχετίζεται με την εύρεση ενός λογικού θεωρητικού πλαισίου που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε το σύμπαν που μας περιβάλλει. Στο παρελθόν πίστευαν ότι άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως κι εγώ, ζούσαν κάτω από την σκιά μιας κατάρας που προκλήθηκε από τον Θεό. Λοιπόν, είναι πιθανό να έχω συγχύσει κάποιον εκεί πάνω, αλλά προτιμώ να σκέφτομαι πως όλα μπορούν να εξηγηθούν με άλλο τρόπο – από τους νόμους της φύσης. Εάν πιστεύετε στην επιστήμη, όπως και εγώ, θα πιστεύετε πως υπάρχουν συγκεκριμένοι νόμοι σύμφωνα με τους οποίους λειτουργεί η φύση. Αν θέλετε, μπορείτε να λέτε ότι οι νόμοι είναι το έργο του Θεού, αλλά αυτό είναι περισσότερο ένας ορισμός του Θεού παρά μια απόδειξη της ύπαρξής του.

Μελέτη του Αρίσταρχου περί μεγεθών γης, ήλιου και σελήνης (χειρόγραφο του 10ου αι., Βατικανό).

Γύρω στο 300 π.Χ., ένας φιλόσοφος που ονομάζεται Αρίσταρχος εντυπωσιάστηκε από τις εκλείψεις, και ειδικότερα από τις εκλείψεις της Σελήνης. Ήταν αρκετά γενναίος για να αναρωτηθεί αν στ’ αλήθεια τις προκαλούσαν οι θεοί. Ο Αρίσταρχος ήταν ένας πραγματικός πρωτοπόρος της επιστήμης. Μελέτησε προσεκτικά τους ουρανούς και κατέληξε σ’ ένα τολμηρό συμπέρασμα: συνειδητοποίησε ότι την έκλειψη στην πραγματικότητα την προκαλούσε η σκιά της Γης που διερχόταν ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη και όχι ένα θεϊκό γεγονός(….)

Και ο Hawking συνεχίζει προς το τέλος του πρώτου κεφαλαίου:

«(…) Τα τελευταία εκατό χρόνια έχουμε καταφέρει εντυπωσιακές εξελίξεις όσον αφορά την κατανόηση του σύμπαντος. Γνωρίζουμε τους νόμους που το κυβερνούν και το τι συμβαίνει σε όλες τις συνθήκες, εκτός από τις ακραίες, όπως αυτές που επικρατούσαν κατά την γέννηση του σύμπαντος ή στο εσωτερικό των μαύρων τρυπών. Ο ρόλος που παίζει ο χρόνος στην αρχή του σύμπαντος, είναι πιστεύω, το τελικό κλειδί για την εξάλειψη της αναγκαιότητας για έναν μεγάλο σχεδιαστή και την αποκάλυψη του πως το σύμπαν δημιουργήθηκε από μόνο του.

Καθώς ταξιδεύουμε πίσω στον χρόνο προς την στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης, το σύμπαν γίνεται μικρότερο και συνεχώς όλο και πιο μικρότερο, μέχρι τελικά να φτάσει σε ένα σημείο όπου ολόκληρο το σύμπαν είναι τόσο μικρό χωρικά που στην πραγματικότητα είναι μια απλή απειροστά μικρή και απείρως πυκνή μαύρη τρύπα. Και ακριβώς όπως συμβαίνει με τις τωρινές μαύρες τρύπες που περιέχονται στο σύμπαν μας, οι νόμοι της φύσης μας υπαγορεύουν κάτι εξαιρετικό. Μας  λένε ότι εδώ ο χρόνος πρέπει να σταματήσει. Δεν μπορούμε να φτάσουμε σε κάποια χρονική στιγμή πριν από την Μεγάλη Έκρηξη γιατί δεν υπάρχει χρόνος πριν από την Μεγάλη Έκρηξη. Ανακαλύψαμε τελικά κάτι που δεν έχει αιτία, αφού δεν υπήρχε ο χρόνος για να υπάρξει η αιτία. Για μένα αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα για έναν δημιουργό, διότι δεν υπάρχει χρόνος για υπάρξει ένας δημιουργός. Οι άνθρωποι θέλουν απαντήσεις στις μεγάλες ερωτήσεις, όπως γιατί είμαστε εδώ. Δεν περιμένουν οι απαντήσεις να είναι εύκολες, έτσι είναι προετοιμασμένοι να δυσκολευτούν λίγο. Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν αν ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν, τους λέω ότι η ίδια η ερώτηση δεν έχει νόημα. Ο χρόνος δεν υπήρχε πριν από την Μεγάλη Έκρηξη, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για την δημιουργία του Σύμπαντος από τον Θεό. Είναι σαν να ρωτάμε που βρίσκεται η άκρη της Γης – η Γη είναι μια σφαίρα που δεν έχει κάποια άκρη, έτσι ψάχνουμε μάταια για κάτι που δεν υπάρχει. Έχω πίστη; Είμαστε όλοι ελεύθεροι να πιστέψουμε ότι θέλουμε, και θεωρώ πως η απλούστερη εξήγηση είναι ότι δεν υπάρχει Θεός. Κανείς δεν δημιούργησε το σύμπαν και κανείς δεν κατευθύνει την μοίρα μας(…)».

Πηγές: https://owlcation.com/humanities/Stephen-Hawking-Says-There-Is-No-God-Heres-Why - physicsgg