Νεκροταφείο κομητών που φιλοξενεί και... Λαζάρους. Astronomers Discovery a Graveyard for Comets

Εντοπίστηκε νεκροταφείο κομητών αλλά κάποιοι από αυτούς καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι τον Ήλιο και... ανασταίνονται. An artist's concept of an asteroid belt orbiting a star like the Sun. Credit: NASA/JPL-Caltech 

Μια ομάδα αστρονόμων του Πανεπιστημίου Anitoquia στην Κολομβία ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός νεκροταφείου κομητών. Οι ερευνητές, που καθοδηγούνται από τον αστρονόμο Ignacio Ferrin, περιγράφουν πως κάποια από αυτά τα αντικείμενα, ανενεργά για εκατομμύρια χρόνια, έχουν επιστρέψει στη ζωή, αποκτώντας δίκαια την επωνυμία «κομήτες Λάζαροι».

Αυτές οι εικόνες αναπαριστούν την ζώνη των αστεροειδών, που βρίσκεται ανάμεσα στον Ήλιο [μαζί με τους τέσσερις πιο κοντινούς στον Ήλιο πλανήτες] και τον Δία, όπως είναι σήμερα και όπως ήταν στις αρχές του Ηλιακού Συστήματος. Η πάνω εικόνα δείχνει το μέχρι τώρα μοντέλο για τη ζώνη των αστεροειδών. Απαρτίζεται σε μεγάλο βαθμό από βραχώδες υλικό. Η μεσαία εικόνα δείχνει το νέο προτεινόμενο μοντέλο, με έναν μικρό αριθμό ενεργών κομητών και έναν πληθυσμό αδρανών κομητών. Το κάτω διάγραμμα δείχνει πως ήταν η ζώνη των αστεροειδών στις απαρχές του Ηλιακού Συστήματος, με έντονη δραστηριότητα κομητών. These illustrations show the asteroid belt in the present day and in the early Solar System, located between the Sun (at centre) and four terrestrial planets (near the Sun) and Jupiter (at bottom left). The top image shows the conventional model for the asteroid belt; largely composed of rocky material. The middle image shows the proposed model, with a small number of active comets and a dormant cometary population. The lower diagram shows how the asteroid belt might have looked in the early Solar System, with vigorous cometary activity. (Credit: Ignacio Ferrin / University of Anitoquia)

Όπως αναφέρει ο Ignacio Ferrin, «φανταστείτε όλους αυτούς τους αστεροειδείς να περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο για αιώνες, χωρίς ίχνος δραστηριότητας. Έχουμε διαπιστώσει ότι ορισμένοι από αυτούς, τελικά, δεν είναι νεκροί βράχοι, αλλά αδρανείς κομήτες οι οποίοι μπορούν ακόμα να επιστρέψουν στη ζωή αν αυξηθεί λίγο περισσότερο η ενέργεια που λαμβάνουν από τον Ήλιο.»

Οι «βρώμικες χιονόμπαλες», όπως είχε αποκαλέσει τους κομήτες ο αμερικανός αστρονόμος Fred Whipple το 1949 λόγω της περιεκτικότητάς τους σε σκόνη και πάγο, θεωρείται ότι προέρχονται από δύο τοποθεσίες, πολύ μακριά από τον Ήλιο: από τη Ζώνη του Kuiper και από το νέφος του Oort. Αυτό εξηγεί γιατί οι κομήτες χρειάζονται χιλιάδες χρόνια για να ολοκληρώσουν την ελλειπτική τους πορεία γύρω από τον Ήλιο και γιατί αυτοί οι σπάνιοι επισκέπτες δεν έχουν καταγραφεί ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Υπάρχουν ωστόσο περίπου 500 κομήτες μικρής περιόδου, όπως λέγονται, των οποίων η τροχιά εκτρέπεται λόγω της βαρυτικής έλξης του Δία, και επιστρέφουν ανά διαστήματα, που κυμαίνονται από λίγα χρόνια μέχρι ένα-δύο αιώνες.

New observations from NASA's NEOWISE project reveal the hidden nature of centaurs, objects in our solar system that have confounded astronomers for resembling both asteroids and comets. The centaurs, which orbit between Jupiter and Neptune, were named after the mythical half-horse, half-human creatures called centaurs due to their dual nature. This artist's concept shows a centaur creature together with asteroids on the left and comets at right. (Credit: NASA/JPL-Caltech)

Όπως αναφέρει ο Ferrin, τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν βρεθεί τουλάχιστον 12 ενεργοί κομήτες στην κύρια αστεροειδή ζώνη. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί μία χωματερή διαστημικών βράχων, μπάζα από έναν αγέννητο πλανήτη.

Η νέα μελέτη όμως δείχνει πως ουσιαστικά πρόκειται για ένα τεράστιο νεκροταφείο αρχαίων αδρανών κομητών, οι οποίοι επέστρεψαν στη ζωή μετά τη μετακίνησή τους πιο κοντά στον Ήλιο. Αυτό μπορεί να συμβεί εάν ένα μικρό σπρώξιμο από τη βαρυτική δύναμη του Δία αλλάξει την πορεία της τροχιάς του κομήτη, μικραίνοντας ελάχιστα την απόστασή του από τον Ήλιο. Η μικρή αυτή αλλαγή στη μέση θερμοκρασία από τη μείωση της απόστασης μετατρέπει ποσότητα πάγου σε αέριο που σπρώχνεται από το φως και τους ηλιακούς ανέμους προς τα πίσω, σχηματίζοντας τη χαρακτηριστική ουρά αερίου και σκόνης που ακολουθεί τον κομήτη.

"Αυτά τα αντικείμενα είναι ‘Κομήτες Λάζαροι’, που επιστρέφουν στη ζωή μετά από αδράνεια χιλιάδων ή εκατομμυρίων ετών. Δυνητικά, κάθε ένας από τις πολλές χιλιάδες των ήσυχων γειτόνων τους μπορεί να κάνει ακριβώς το ίδιο”, σύμφωνα με τον Ferrin. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στο Oxford University Press journal Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.