Μαρία Πολυδούρη, «Εξομολόγηση»

Ramón Casas, “Júlia”, (1908)

Ήμουν ανίδεη κι’ άπραγη, παρ’ όλο

που η παιδικότης  μούχε  πη το «χαίρε».

Ω, για να πω τα λόγια τούτα τώρα

θύμηση τις γλυκές πηγές σου φέρε.

Otto Mueller, “Pair of Lovers”, 1919

Είχαμε οι δυό καθήσει στο γεφύρι

του έρημου δρόμου που έβγαζε στο ρέμα,

ακίνητοι και παραπονεμένοι,

με σκεφτικό παράξενα το βλέμμα.

Marcus Stone, “Two Lovers”

Το σκεφτικό μας πρόσωπο η Σελήνη

το αγκάλιαζε με θέρμη και το εφίλει

μα εμείς μέναμε πάντα καθισμένοι

με σιωπηλά τα ξαφνισμένα χείλη.

Ramón Casas, “La Sargantain”, circa 1907, Cercle del Liceu, Barcelona.

Λιγάκι πριν δεν ήμαστε θλιμμένοι

μα μούπε ξαφνικά πως μ’ αγαπάει.

Αυτό ήταν! Τι να νοιώσαμε με τούτο;

Αχ! όλη η παιδική ψυχή μας πάει!

Μαρία Πολυδούρη