Είμαστε
τρισδιάστατα όντα. Άρα και ο εγκέφαλός μας είναι ένα τρισδιάστατο αντικείμενο. Ή μήπως
όχι; Current advances in neurosciences deal with the functional architecture of
the central nervous system, paving the way for general theories that improve
our understanding of brain activity. From topology, a strong concept comes into
play in understanding brain functions, namely, the 4D space of a
"hypersphere's torus", undetectable by observers living in a 3D world.
Τα
τελευταία χρόνια γίνονται μεγάλες προσπάθειες στις νευροεπιστήμες για να
κατανοηθεί η λειτουργική αρχιτεκτονική του κεντρικού νευρικού συστήματος και να
διατυπωθούν θεωρίες που θα περιγράψουν την κατανόηση της εγκεφαλικής
λειτουργίας.
Σύμφωνα
λοιπόν με την περίληψη του άρθρου με τίτλο «Towards a fourth spatial
dimension of brain activity» των Arturo Tozzi και James F. Peters, για
την ερμηνεία της εγκεφαλικής δραστηριότητας απαιτείται μια τέταρτη χωρική
διάσταση!
Πρόκειται
για μια περίεργη ιδέα που φιλοδοξεί να εξηγήσει τις εγκεφαλικές λειτουργίες
διαμέσου της τοπολογίας. Εισάγεται η έννοια της υπερσφαίρας, ο τετραδιάστατος
χώρος ενός «τόρου μιας υπερσφαίρας», στο πλαίσιο της λειτουργικής
δραστηριότητας του εγκεφάλου. Ο τόρος μπορεί να συγκριθεί με ένα βιντεο γκέιμ
με αεροπλάνα σε μια εναέρια μάχη: όταν το αεροπλάνο πετάει και συναντάει την
μια άκρη της οθόνης, δεν καταστρέφεται, αλλά εμφανίζεται στην αντίθετη άκρη της
οθόνης. Οι σκέψεις μας φαίνεται να παρουσιάζουν παρόμοια συμπεριφορά, δηλαδή
έχουν την μοναδική ικανότητα να συνδέουν γεγονότα του παρελθόντος, του παρόντος
και του μέλλοντος σε μια ενιαία συνεκτική εικόνα, σαν να είχαμε τη δυνατότητα
να βλέπουμε τις τρεις οθόνες του παρελθόντος-παρόντος-μέλλοντος «κολλημένες»
μαζί σε ένα ψυχικό καλειδοσκόπιο.
Οι
Tozzi και Peters υποθέτουν ότι οι λειτουργίες του εγκεφάλου
είναι ενσωματωμένες σε μια αδιόρατη τέταρτη χωρική διάσταση και προτείνουν μια
μέθοδο για τον εμπειρικό προσδιορισμό της. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, η
νευροαπεικόνιση μπορεί να ψάξει για αποδείξεις της παρουσίας μιας τέταρτης
διάστασης. Υποστηρίζουν ότι υπάρχει ένα τυπικό χαρακτηριστικό που αποκαλύπτει
την ύπαρξη μιας λειτουργικής υπερσφαίρας: η ταυτόχρονη ενεργοποίηση περιοχών
που βρίσκονται απέναντι μεταξύ τους στην τρισδιάστατη επιφάνεια του φλοιού. Η
υπόθεση των Tozzi
και Peters – που
υποστηρίζονται από τα πρόσφατα ευρήματα – ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα
λαμβάνει χώρα σε μια κλειστή τροχιά σαν ντόνατ βοηθά να λυθούν μακροχρόνια
μυστήρια σχετικά με τις ψυχολογικές δραστηριότητες, όπως η αναπόληση, η
ανάκτηση μνήμης και η ονειρική κατάσταση.
Το
να χρησιμοποιούνται οι τοπολογικές έννοιες ως αναλογία για την περιγραφή των
εγκεφαλικών λειτουργιών είναι θεμιτό. Έτσι, αν στην εργασία των Tozzi και Peters η έννοια της τέταρτης διάστασης στον
εγκέφαλο χρησιμοποιείται μεταφορικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αν όμως
υπονοείται ότι μια τέταρτη χωρική διάσταση εμφανίζεται στην κλίμακα του
μεγέθους ενός εγκεφάλου, τότε αυτό είναι μια μεγάλη ανοησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου