Pablo Picasso, Γκουέρνικα, Guernica, 1937, Huile sur Toile, 349,3x776,6 cm

Γκουέρνικα, το οικουμενικό μνημείο του περασμένου αιώνα. Το ανοικτό παράθυρο πάνω δεξιά συνηγορεί πως υπάρχει ελπίδα παρά το αίμα, το μίσος, τη βαναυσότητα που και σήμερα μας ισοπεδώνει.

Στις 25 Οκτωβρίου του 1881 γεννιέται ο σπουδαίος ζωγράφος, και γλύπτης Pablo Picasso, ο θεμελιωτής του κινήματος του Κυβισμού. Με έργα όπως οι Δεσποινίδες της Αβινιόν και Γκουέρνικα, ο Picasso συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων ζωγράφων του 20ου αιώνα.

Autoportrait, Self-Portrait, 1907, Huile sur Toile, 50x46 cm

«Όλοι μας ξέρουμε ότι η Τέχνη δεν είναι η αλήθεια. Η Τέχνη είναι ψέμα που μας κάνει να συνειδητοποιούμε την αλήθεια, τουλάχιστον την αλήθεια που μας δόθηκε να καταλάβουμε. Ο καλλιτέχνης πρέπει να γνωρίζει τον τρόπο με τον οποίο να πείθει τους άλλους για την ειλικρίνεια των ψεμάτων του. Αν δείχνει στο έργο του ότι μόνο ερεύνησε και αναζήτησε τον τρόπο να πει ψέματα, δεν θα μπορέσει ποτέ να πραγματοποιήσει οτιδήποτε.

La Mort d'Arlequin, The Death of Harlequin, 1906. Gouache sur carton  68,5x96 cm.

Παραλλαγή δεν σημαίνει εξέλιξη. Αν ένας καλλιτέχνης διαφοροποιεί τον τρόπο της έκφρασής του, αυτό σημαίνει μόνον ότι άλλαξε τρόπο να σκέπτεται και αλλάζοντας μπορεί να είναι για το καλύτερο ή για το χειρότερο.

Deux nus et un chat, Two naked and a cat, 1903, Dessin aquarelle et crayon sur papier, 18x26,5 cm

Όταν ήμουν νέος όπως όλοι οι νέοι, θρησκεία μου ήταν η τέχνη, η μεγάλη τέχνη. Αλλά με τα χρόνια είδα ότι η τέχνη όπως την εννοούσαν ως το τέλος τού 1800, είναι από δω και μπρος, τελειωμένη, ετοιμοθάνατη, καταδικασμένη και ότι η υποτιθέμενη καλλιτεχνική δραστηριότητα με όλη της την αφθονία δεν είναι παρά η πολύμορφη εκδήλωση της αγωνίας της. Όσο πάει ολοένα και περισσότερο οι άνθρωποι αποσπώνται, αδιαφορούν για τη ζωγραφική, την γλυπτική, την ποίηση. Παρά τα αντιθέτως φαινόμενα, οι σημερινοί άνθρωποι αγάπησαν εντελώς άλλα πράγματα. Την μηχανή, τις επιστημονικές ανακαλύψεις, τον πλούτο, την εξουσία πάνω στις δυνάμεις της φύσης και τις εκτάσεις τούτου τού κόσμου. Δεν αισθανόμαστε την τέχνη σαν ζωτική ανάγκη, σαν πνευματική επιταγή, όπως στους περασμένους αιώνες.

Le Chandail  jaune, Dora Maar, The yellow Pullover, Gilded Maar, 1939, Huile sur Toile, 81x65 cm

Πολλοί από μας εξακολουθούν να είναι καλλιτέχνες και να ασχολούνται με την τέχνη για λόγους άσχετους με την πραγματική τέχνη, μάλλον από μίμηση, από νοσταλγία της παράδοσης, από τη δύναμη της αδράνειας, από αγάπη της επίδειξης, της πολυτέλειας, από πνευματική περιέργεια, από μόδα ή από υπολογισμό. Από συνήθεια και σνομπισμό ζουν ακόμα μέσα σ’ ένα πρόσφατο παρελθόν, αλλά η πλειοψηφία σε όλα τα κοινωνικά περιβάλλοντα δεν έχει πλέον ένα ειλικρινές πάθος για την τέχνη, την θεωρεί το πολύ-πολύ σαν διασκέδαση, τεμπελίκι και στολίδι. Λίγο-λίγο, οι νέες γενιές με τον έρωτά τους για τα μηχανήματα, τα σπορ, ειλικρινέστερες, κυνικότερες και βίαιες, θα παρατήσουν την τέχνη στα μουσεία και τις βιβλιοθήκες σαν περιττό λείψανο τού παρελθόντος.

Γυναικείο γυμνό 1, 1902

Από τη στιγμή που η τέχνη δεν είναι τροφή των εκλεκτών, ο καλλιτέχνης μπορεί να εκδηλώνει το ταλέντο του με κάθε ιδιοτροπία, όπως τού σφυρίξει, με κάθε επινόηση τού πνευματικού τσαρλατανισμού. Αλλά οι εκλεπτυσμένοι, οι πλούσιοι, οι χασομέρηδες, οι διυλίζοντες την πεμπτουσία, ψάχνουν για το καινούργιο, το αλλόκοτο, το πρωτοφανές, το σκανδαλώδες. Κι εγώ από τον κυβισμό κι ύστερα ικανοποίησα αυτούς τους κυρίους και τους κριτικούς με πάμπολλα παράξενα που πέρασαν από το νου μου και όσο λιγότερο τα καταλάβαιναν, τόσο τα θαύμαζαν. Με το να διασκεδάζω συνεχώς όλα τούτα τα παιχνίδια, τις λοιδορίες, τους γρίφους, τις σπαζοκεφαλιές και τα αραβουργήματα έγινα διάσημος και μάλιστα πολύ γρήγορα. Και η διασημότητα για έναν ζωγράφο σημαίνει: πωλήσεις, κέρδη, περιουσία, πλούτο.

Celestina, 1904, Huile sur Toile, 81x60 cm

Όπως γνωρίζετε, σήμερα είμαι διάσημος και πλούσιος, αλλά όταν μένω μόνος με τον εαυτό μου δεν έχω το θάρρος να εκλαμβάνω τον εαυτό μου σαν καλλιτέχνη με την αρχαία έννοια της λέξης. Ήταν μεγάλοι ζωγράφοι ο Τζιόττο, ο Τισιανός, ο Ρέμπραντ, ο Γκόγια. Είμαι μόνον ένας δημόσιος ψυχαγωγός, που κατάλαβε την εποχή του, που καταπράϋνε όσο μπορούσε την ηλιθιότητα, την κενοδοξία και την απληστία των συγχρόνων του.

Portrait d'Olga, Olga pensive, 1923, Dessin Pastel et crayon sur papier, 104x71 cm

Όλοι θέλουν να καταλάβουν τη ζωγραφική. Γιατί δεν προσπαθούν να καταλάβουν το κελάηδημα των πουλιών; Τους αρέσει η νύχτα, ένα λουλούδι, τόσα πράγματα γύρω τους, χωρίς να τα καταλαβαίνουν. Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να καταλάβουν τη ζωγραφική;

Paul en Arlequin, Paul as a Harlequin, 1924, Huile sur Toile, 130x97,5 cm

Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το θέμα είναι πώς θα παραμείνει καλλιτέχνης μεγαλώνοντας.

Jacqueline, 1962, huile sur papier, 42 X. 27 cm

Κάθε πράξη δημιουργίας είναι πρώτα μια πράξη καταστροφής.

Top Twenty Pablo Picasso Paintings

Πιείτε για μένα, πιείτε στην υγειά μου, ξέρετε ότι εγώ δεν μπορώ να πιω πια». (τα τελευταία του λόγια)

Scene from 'Visit to Picasso', a documentary by Paul Haesaert

Η Γκουέρνικα [(ή και Γκερνίκα (Guernica)] του Πάμπλο Πικάσο είναι τόσο οικεία, τόσο μεγάλη, τόσο σύγχρονη. Φυσικά είναι μεγαλύτερη από μια κινηματογραφική οθόνη.  Αλλά τι είναι αυτός ο πίνακας; Είναι ο μακάβριος απολογισμός της ισπανικής πόλης που σβήστηκε από το χάρτη από τα ναζιστικά πολεμικά αεροσκάφη; Είναι ένα κομμάτι του ρεπορτάζ; Γι' αυτό είναι σε μαύρο και άσπρο; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ζωγραφική έχει μια τέτοια επίδραση.

Αντί για ένα εργώδες ουσιαστικό σχόλιο σχετικά με τις γερμανικά πολεμικά αεροσκάφη, τους Βάσκους πολίτες και τις εμπρηστικές βόμβες, ο Picasso συνδέει αυτό το γεγονός με τους χειρότερους εφιάλτες μας. Μας λέει ξεκάθαρα από πού προέρχεται η φρίκη του κόσμου μας - Από τα σκοτεινά βάθη της ψυχής μας... Το μνημειώδες αυτό έργο βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείο των Τεχνών "Βασίλισσα Σοφία" στην Μαδρίτη.