Μουσική από τα δεδομένα του διαστημικού σκάφους Voyager 1. Scientists create music from NASA Voyager 1 spacecraft data

Artist's concept of NASA's Voyager spacecraft. Credit: NASA/JPL-Caltech

Μουσική η οποία δημιουργήθηκε από τα δεδομένα που έχει μεταδώσει πίσω στη Γη το διαστημόπλοιο Voyager 1, καθ’όλη τη διάρκεια των τεσσάρων δεκαετιών της αποστολής του, παρουσιάζει η NASA στο πλαίσιο της SC17 Supercomputing Conference στο Ντένβερ του Κολοράντο.

Excerpt of music created by Dr Domenico Vicinanza (Anglia Ruskin University and GEANT) and Dr Genevieve Williams (University of Exeter) using data measurements sent from the Voyager 1 spacecraft. Image Credit: NASA

Το διάρκειας τριών λεπτών μουσικό κομμάτι φτιάχτηκε για τα 40ά γενέθλια του Voyager 1 και βασίζεται στις πληροφορίες που έχει συλλέξει το όργανο LECP (Low-Energy Charged Particle), ένα ειδικό τηλεσκόπιο σχεδιασμένο για τον εντοπισμό πρωτονίων και άλλων σωματιδίων στο διάστημα. Ο κάθε αριθμός, που αντιστοιχεί σε έναν μέσο όρο μετρήσεων 26 ημερών που έχει ληφθεί από το Space Physics Data Facility της ΝASA μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα, μετατρέπεται σε μουσική νότα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας μελωδίας η οποία αντιπροσωπεύει όλο το ταξίδι του διαστημοπλοίου.

Dr Vicinanza, Director of the Sound And Game Engineering (SAGE) Research Group at Anglia Ruskin University.

Για να δημιουργήσουν τη μουσική, ο Dr. Ντομένικο Βιτσινάντζα, του Anglia Ruskin University και του GEANT και η Dr. Ζενεβιέβ Γουΐλιαμς, του University of Exeter, χρησιμοποίησαν μια διαδικασία με την ονομασία «data sonification», για τη μετατροπή των μετρήσεων και των χαρακτηριστικών της πτήσης σε μελωδία, αρμονία και ενορχήστρωση.

Artist’s concept of Voyager 1. Circles represent the orbits of the major outer planets: Jupiter, Saturn, Uranus, and Neptune. Image via NASA, ESA, and G. Bacon (STScI)

Η διαδικασία αυτή βασίζεται σε μετρήσεις του LECP οι οποίες αντικατοπτρίζουν τις μεταβολές που ανίχνευσε το Voyager 1 όταν πλησίασε πρώτα τον Δία, μετά τον Κρόνο και μετά όταν βγήκε εκτός ηλιακού συστήματος το 2012, βγαίνοντας στο διαστρικό διάστημα. Η κύρια μελωδία προέρχεται από τις μετρήσεις πάνω στην κοσμική ακτινοβολία, και παίζεται με βιολιά για τα δεδομένα μέχρι το 2012, και στη συνέχεια με φλάουτο, πίκολο και μεταλλόφωνο. Στη «επισκέψεις» στον Δία και τον Κρόνο συμμετέχουν επίσης πιάνο και γαλλικό κόρνο, υπογραμμίζοντας την αύξηση και τη μείωση της κοσμικής ακτινοβολίας κατά την είσοδο και την έξοδο από τις ατμόσφαιρες των πλανητών.

Όπως υπογράμμισε ο Βιτσινάντζα, το data sonification μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο ως προς το να «μοιραζόμαστε επιστημονικές ανακαλύψεις, και ελπίζουμε πως, μετατρέποντας 40 χρόνια δεδομένων σε μουσική, οι ακροατές θα είναι σε θέση να ακούσουν πλευρές του ταξιδιού του Voyager 1 οι οποίες ίσως να μην είναι τόσο προφανείς όταν κοιτά κανείς γραφήματα δεδομένων».

Πηγές:  naftemporiki.gr – Anglia Ruskin University

Στην Γεωργία το αρχαιότερο κρασί στον πλανήτη. World's oldest wine 'made in Georgia'

Εντοπίστηκαν πήλινα δοχεία που περιείχαν κρασί ηλικίας περίπου 8.000 ετών. 8,000-year-old pottery fragments from two sites in the Republic of Georgia, South Caucasus, have revealed the earliest biomolecular archaeological and archaeobotanical evidence of grape wine and winemaking. The discovery is described in a paper published online in the Proceedings of the National Academy of Sciences. Early Neolithic jar, circa 6000-5000 BC, from Khramis Didi-Gora in the Republic of Georgia. Note the probable grape cluster motives encircling the mouth of the vessel, and the small base, which would have been inadequate for a free-standing vessel. The latter feature suggests that the jar was once partly or wholly buried underground, like modern qvevris (Georgian, ‘large jars’). This specimen is nearly a meter (3.3 feet) tall and a meter (3.3 feet) broad, with a volume exceeding 80 gallons. Image credit: Mindia Jalabadze / National Museum of Georgia

Καναδοί, Αμερικανοί, Ευρωπαίοι και Γεωργιανοί επιστήμονες και αρχαιολόγοι ανακάλυψαν σε δύο νεολιθικούς οικισμούς περίπου 50 χιλιόμετρα νότια της Τυφλίδας, πρωτεύουσας της Γεωργίας, μεγάλα πήλινα δοχεία που στο εσωτερικό τους υπήρχαν τα αρχαιότερα μέχρι σήμερα ίχνη κρασιού, ηλικίας περίπου 8.000 ετών. Επιβεβαιώνεται έτσι ότι η παραγωγή κρασιού άρχισε κάπου στο νότιο Καύκασο, στα σύνορα ανατολικής Ευρώπης και δυτικής Ασίας.

Η ανακάλυψη

The excavated sites contained the remains of two Neolithic villages at Gadachrili Gora (pictured) and Shulaveris Gora.

Τα χημικά ίχνη του κρασιού (ταρταρικό οξύ και άλλα οργανικά οξέα) ανακαλύφθηκαν σε οκτώ δοχεία, από το οποίο το αρχαιότερο χρονολογείται από το 5980 π.Χ. περίπου. Παρόμοια πιθάρια χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα στη Γεωργία για τη ζύμωση του κρασιού (στη χώρα καλλεργούνται πάνω από 500 ποικιλίες κρασιών). Σε κάθε ένα από τα δύο νεολιθικά γεωργιανά χωριά εκτιμάται ότι ζούσαν περίπου 60 άτομα, που ήσαν γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Κάθε δοχείο έχει ύψος περίπου 80 εκατοστών και διάμετρο 40 εκατοστών.

Κάποια από τα αγγεία, που έχουν γκριζωπή απόχρωση, φέρουν εικόνες αμπελιών και έναν άνδρα που χορεύει (μάλλον μεθυσμένος...). Μέχρι σήμερα οι αρχαιότερες ενδείξεις οινοποιΐας είχαν βρεθεί σε κεραμικά ηλικίας περίπου 7.000 έως 7.500 ετών από τα όρη του Ζάγρου στο βορειοδυτικό Ιράν (5400 έως 5000 π.Χ.). Στην Κίνα έχουν ανακαλυφθεί ίχνη κρασιού όχι από αμπέλια, αλλά από ρύζι, μέλι και φρούτα, που χρονολογούνται πρι 7.000 ετών περίπου.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής στον Στέφεν Μπατιούκ του Πανεπιστημίου του Τορόντο, που έκαναν την ανακάλυψη στις περιοχές ανασκαφών Γκανταχρίλι Γκόρα και Σουλαβέρις Γκόρα, καθώς και τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «PNAS» δήλωσαν ότι «πρόκειται για το αρχαιότερο παράδειγμα καλλιέργειας άγριου ευρασιατικού αμπελιού με αποκλειστικό στόχο την παραγωγή κρασιού». 

For the Neolithic Georgians, the drinking and offering of wine would have permeated nearly every aspect of life from medical practice to special celebrations. Pictured is a Neolithic jar from the site of Khramis Didi Gora.

Είναι μια ακόμη ένδειξη, σύμφωνα με τους επιστήμονες, για τον κεντρικό, πανάρχαιο και πολύπλευρο ρόλο του κρασιού στον πολιτισμό και ειδικότερα στη θρησκεία, στην ιατρική, στις κοινωνικές επαφές, στην κουζίνα, την οικονομία κ.α. Σύμφωνα με τον Μπατιούκ, «το ευρασιατικό αμπέλι, από το οποίο σήμερα παράγεται το 99,9% του κρασιού παγκοσμίως, έχει τις ρίζες του στην περιοχή του Καυκάσου».

Πηγές: http://www.pnas.org/content/early/2017/11/07/1714728114.abstract - http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=915651