Ρενέ Σαρ, «…Το δέντρο είναι που βλέπει». René Char, «Feuillets d' Hypnos»

Φωτογραφία: © Κωνσταντίνος Βακουφτσής

32.

Ένας άνθρωπος χωρίς ελάττωμα είναι ένα βουνό χωρίς χαράδρες. Δεν μ’ ενδιαφέρει.

Un homme sans defauts est une montagne sans crevasses. Il ne m’ interesse pas.

46.

Η πράξη είναι αγνή, ακόμα κι αν την επαναλάβεις.

L’act est vierge, meme repete.

62.

Καμιά διαθήκη δεν προηγήθηκε της κληρονομιάς μας.

Notre heritage n’est precede d’aucum testament.

78. 

Το σημαντικότερο σε ορισμένες καταστάσεις είναι να ελέγχεις έγκαιρα την ευεξία σου.

Ce qui importe le plus dans certaines situations c’est de maitriser a temps l’euphorie.

81.

Η συγκατάθεση φωτίζει το πρόσωπο. Η άρνηση του δίνει κάλλος. L’aquiescement eclaire le visage. Le refus lui donne la beaute.

104.

Μόνο τα μάτια μπορούν ακόμα να βγάλουν κραυγή.

Les yeux seuls sont encore capables de pousser un cri.

110.

Η αιωνιότητα δεν έχει απαραιτήτως μεγαλύτερη διάρκεια από τη ζωή.

L’eternite n’est guere plus longe que la vie.

165.

Ο καρπός είναι τυφλός. Το δέντρο είναι που βλέπει.

Le fruit est aveugle. C’est l’arbre qui voit.

169.

Η διαύγεια είναι η πληγή η πιο κοντινή στον ήλιο.

La lucidite est la blessure la plus rapprochee du soleil.

193.

Πρέπει άλλη μια φορά, να αγαπήσουμε πολύ τον εαυτό μας, να αναπνεύσουμε πιο δυνατά από τα πνευμόνια του δήμιου.

Il faut beaucoup nous aimer, cette fois encore, respirer plus fort que le poumon du bourreau.

197.

Να επιζητείς το άλμα. Όχι ό,τι ακολουθεί, το ξεφάντωμα.

Etre du bond. N’etre pas du festin, son epilogue.

198.

Ας μπορούσε η ζωή να είναι μονάχα αποκαρδιωτικός ύπνος.

Si la vie pouvait n’etre que du sommeil desppointe.

224.

Άλλοτε, τη στιγμή που έπεφτα στο κρεβάτι, με παρηγορούσε στη μέση του ύπνου η ιδέα ενός προσωρινού θανάτου, σήμερα αποκοιμιέμαι για να ζήσω έστω κάποιες ώρες.

Autrefois au moment de me mettre au lit, l’idee d’une mort temporaire au sein du sommeil me rasserenait, aujourd’hui je m’endors pour vivre quelques heures.

227.

Ο άνθρωπος είναι ικανός να κάνει αυτό που είναι ανίκανος να φανταστεί. Ο νους του διασχίζει τους γαλαξίες του παράλογου.

L’homme est capable de faire ce qu’il est capable d’imaginer. Sa tete sillone la galaxie de l’absurde.

R.B. Kitaj, The Man on the Ceiling, 1989

«...Το δέντρο είναι που βλέπει» (αποσπάσματα), μτφρ. Κατερίνα Τρακάκη-Σωτήρης Γουνελάς, Αθήνα, Αρμός, 2005.

H ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων σημαντικότερη εξέλιξη στη Φυσική το 2016. LIGO's gravitational-wave discovery is Physics World 2016 Breakthrough of the Year

Οι ανιχνευτές LIGO ανίχνευσαν ρυτιδώσεις που σχηματίστηκαν στον χωροχρόνο από τη σύγκρουση δύο μελανών οπών. Gravitational waves emerging from the collision of two black holes. Credit: LIGO

Ήταν βέβαια αναμενόμενο: η ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων που επιβεβαίωσε φέτος μια από τις τελευταίες προβλέψεις του Αϊνστάιν ανακηρύχθηκε η κορυφαία ανακάλυψη στη Φυσική για το 2016 από το περιοδικό Physics World.

Τα βαρυτικά κύματα είναι «ρυτιδώσεις» του χωροχρόνου, που προκαλούνται από βίαια κοσμικά συμβάντα, όπως η σύγκρουση μεταξύ μαύρων οπών. Είχαν προβλεφθεί θεωρητικά στο πλαίσιο της Γενικής Σχετικότητας, ανιχνεύθηκαν όμως για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο από τους ανιχνευτές LIGO στις ΗΠΑ.

Περισσότερα από 80 πανεπιστήμια και άλλοι ερευνητικοί φορείς από όλο τον κόσμο συμμετέχουν στην κοινοπραξία LIGO, με επικεφαλής ερευνητές από τα αμερικανικά πανεπιστήμια ΜΙΤ και Caltech.

Οι υπόλοιπες εξελίξεις που συμπληρώνουν το Top 10 του Physics World:

The ion trap used by Dave Wineland and colleagues at NIST to entangle two different kinds of ions. The gold-on-alumina trap can be seen in the oval window at the centre of the photograph. The oval window is about 2 cm across. (Courtesy: Blakestad/NIST)

Η δημιουργία και μέτρηση της κβαντικής διεμπλοκής ανάμεσα σε ζεύγη διαφορετικών ιόντων.

An image of the ion trap inside the vacuum chamber. (Courtesy: Johannes Roßnagel)

Η μηχανή που αποτελείται από ένα μόνο άτομο.

The new gravimeter is held within this fused-silica support structure. The proof mass is illuminated by an LED and its position is detected by its shadow on a photodiode. (Courtesy: Giles Hammond)

Η δημιουργία ενός άκρως ευαίσθητου, μικρού και φθηνού μετρητή βαρύτητας.

Researchers have created a two-mode "Schrödinger's cat state" for the first time. (Courtesy: Michael S Helfenbein/Yale University)

Η δημιουργία μιας γάτας του Σρέντιγκερ που ζει και πεθαίνει σε δύο κουτιά ταυτόχρονα.

Illustration of electrons undergoing negative refraction at a p–n junction in graphene. (Courtesy: Cory Dean)

Η μέτρηση της αρνητικής διάθλασης των ηλεκτρονίων στο γραφένιο.

This artist's impression shows a view of the surface of the planet Proxima b orbiting the red-dwarf star Proxima Centauri, the closest star to the solar system. The double star Alpha Centauri AB also appears in the image to the upper-right of Proxima itself. Proxima b is a little more massive than the Earth and orbits in the habitable zone around Proxima Centauri, where the temperature is suitable for liquid water to exist on its surface. (Courtesy: ESO/M Kornmesser)

Η ανακάλυψη του πλησιέστερου στη Γη βραχώδους εξωπλανήτη στον Εγγύτατο του Κενταύρου.

The experimental set-up used by Lars von der Wense and colleagues to make the first direct detection of the excited nuclear state Th-229m. The various vacuum chambers house (from left to right) the buffer-gas cell containing the uranium isotope U-233, and the instruments dedicated to ion-beam extraction, mass separation and determination of the decay spectrum. (Courtesy: L von der Wense/LMU)

Το πυρηνικό ρολόι με βάση το θόριο-229.

Image of a mouse embryo taken using the new mesolens. The large rectangle shows a high-resolution detail of the mouse's eye contained within the small white rectangular frame in the main image. (Courtesy: Gail McConnell/University of Strathclyde)

Ένας νέος φακός μικροσκοπίου που συνδυάζει μεγάλο οπτικό πεδίο και υψηλή ανάλυση.

Artist's impression of the production of an electron–positron pair. (Courtesy: IQOQI/Harald Ritsch)

Η προσομοίωση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ θεμελιωδών σωματιδίων με τη χρήση κβαντικού υπολογιστή.

Πηγή: physicsworld.com

Όταν ο άνδρας έγινε μονογαμικός έχασε το οστό του πέους του. New Research Suggests Monogamy Killed the Penis Bone in Humans

R.B. Kitaj, The Wedding, 1983–93. Όπως φαίνεται η μονογαμία κατέστησε άχρηστο το οστό που υπήρχε στο πέος του άνδρα. Speed of human mating might be behind the lack of a baculum in humans, suggests study tracing bone’s evolution. Humans may have lost their penis bones when monogamy emerged as the dominant reproductive strategy.

Το ανθρώπινο πέος μπορεί να σκληραίνει, αλλά δεν διαθέτει οστό στο εσωτερικό του, αντίθετα με τους πιθήκους και πολλά άλλα θηλαστικά ζώα. Γιατί όμως ο άνδρας έχασε το οστό στο δικό του γεννητικό όργανο; Γιατί, αφότου το έριξε στη μονογαμία, απλούστατα δεν το χρειαζόταν! Αυτή είναι η σύντομη απάντηση των επιστημόνων.

Η μελέτη

Μια νέα μελέτη δίνει απάντηση σε ένα ενδιαφέρον εξελικτικό ερωτηματικό. Penis bones from various mammals. The baculum varies so much in terms of length and whether it is present at all, that it is described as the most diverse bone ever to exist. Photograph: KPA/Zuma/REX/Shutterstock

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Κιτ Όπι του Τμήματος Ανθρωπολογίας του University College του Λονδίνου μελέτησαν την εξελικτική ιστορία του οστού στα αρσενικά γεννητικά όργανα. Το εν λόγω οστό εκτιμάται ότι πρωτοεμφανίσθηκε πριν από 145 έως 95 εκατ. χρόνια. Ποικίλει εντυπωσιακά από είδος σε είδος (σε μήκος και όχι μόνο), γι' αυτό έχει θεωρηθεί ως το πιο διαφοροποιημένο οστό που έχει υπάρξει ποτέ. Όμως στην πορεία μερικά ζώα το έχασαν και οι πρόγονοι του ανθρώπου ήσαν μεταξύ αυτών.

Το οστό του πέους βοηθά στην παρατεταμένη συνουσία. Τα πολυγαμικά ζώα, όπως οι χιμπατζήδες και οι μπονόμπο, που αλλάζουν συντρόφους σαν τα... πουκάμισα (εάν είχαν πουκάμισα), έχουν κάθε λόγο να διαθέτουν ένα πέος με κόκαλο, κάτι που αυξάνει την πιθανότητα εύρεσης συντρόφου και, στη συνέχεια, της γονιμοποίησης της συντρόφου.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το χρονικό όριο για τη διάρκεια της διείσδυσης του αρσενικού οργάνου, πέρα από το οποίο το οστό κρίνεται αναγκαίο, είναι τα τρία λεπτά. Κάτω από τα τρία λεπτά συνουσίας, το οστό αρχίζει να γίνεται περιττό (και αυτή είναι η περίπτωση του ανθρώπου!).

Όταν η μονογαμία αναδύθηκε ως βασική αναπαραγωγική στρατηγική στους προγόνους του σύγχρονου ανθρώπου, κάτι που εκτιμάται ότι συνέβη κατά την εποχή του «Όρθιου ανθρώπου» (Homo erectus), το οστό του πέους ατρόφησε έως σημείου εξαφάνισης. Όταν ο ανταγωνισμός μειώθηκε και ο άνδρας έδεσε το γάιδαρό του, μπορούσε πλέον να το πάει πιο μαλακά... Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society».