This dramatic new
image of cosmic clouds in the constellation of Orion reveals what seems to be a
fiery ribbon in the sky. The orange glow represents faint light coming from
grains of cold interstellar dust, at wavelengths too long for human eyes to
see. It was observed by the ESO-operated Atacama Pathfinder Experiment (APEX)
in Chile. In this image, the submillimetre-wavelength glow of the dust clouds
is overlaid on a view of the region in the more familiar visible light, from
the Digitized Sky Survey 2. The large bright cloud in the upper right of the
image is the well-known Orion Nebula, also called Messier 42. Credit: ESO/Digitized Sky Survey 2
Μια
εντυπωσιακή φωτογραφία από την περιοχή που βρίσκεται το Μέγα Νεφέλωμα του
Ωρίωνα έδωσε στη δημοσιότητα το Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο (ESO).
This chart shows
the famous constellation of Orion (The Hunter). This map shows most of the
stars visible to the unaided eye under good conditions, and the region shown in
a spectacular new image from the ESO-operated Atacama Pathfinder Experiment
(APEX) in Chile is highlighted with a red square on the image. Credit: ESO, IAU and Sky & Telescope
Ο
αστερισμός του Ωρίωνα διαθέτει πολλά νεφελώματα αλλά το Μέγα Νεφέλωμα που είναι
επίσης γνωστό ως M42 είναι το πιο «δραστήριο» και ενδιαφέρον για τους
επιστήμονες.
This wide-field
view shows a region of sky in the famous constellation of Orion (The Hunter),
as seen in visible light. The large, bright feature at the top of the image is
the well-known Orion Nebula (Messier 42). This view was created from images
forming part of the Digitized Sky Survey 2. Credit: ESO/Digitized Sky Survey 2. Acknowledgement: Davide De
Martin
Βρίσκεται
σε απόσταση περίπου 1350 ετών φωτός από τη Γη και η διάμετρος του εκτιμάται ότι
είναι 24 έτη φωτός. Αποτελεί μάλιστα το κοντινότερο στη Γη εργοστάσιο παραγωγής
νέων άστρων.
Στην
εικόνα το Μ42 εμφανίζεται σε όλη του την λαμπρότητα ενώ στην εικόνα διακρίνεται
μια πορτοκαλί λωρίδα η οποία αναπαριστά το ασθενές φως που εκπέμπει η ψυχρή
διαστρική κοσμική σκόνη.
Στην
πραγματικότητα η διαστρική ψυχρή σκόνη εκπέμπει φως σε μήκη κύματος που δεν είναι
ορατά από το άνθρωπινο μάτι.
