Σαρκοφάγος σπόγγος με εμφάνιση γλυπτού, Extraordinary harp-shaped carnivorous sponge discovered living on the Pacific Ocean floor

Ο σαρκοφάγος σπόγγος-λύρα θυμίζει μεταμοντέρνο γλυπτό

Weird predator: The harp sponge, or Chondrocladia lyra, so called because its strange body bears a remarkable resemblance to a harp or lyre

Ένα είδος σπόγγου που θυμίζει γλυπτό σύγχρονης τέχνης έχει εγκαταλείψει τις διατροφικές συνήθειές της οικογένειάς του και προτιμά να τρέφεται με μικρές γαρίδες.

Ο μεταμοντέρνος «σπόγγος-λύρα» έχει οριζόντιες και κάθετες διακλαδώσεις που προεξέχουν από τον λασπώδη βυθό σαν ανάποδος πολυέλαιος. Αντί να φιλτράρει το νερό για να συγκρατήσει μικρόβια και σωματίδια οργανικών ουσιών, όπως κάνουν οι περισσότεροι σπόγγοι για να τραφούν, το νέο είδος Chondrocladia lyra παγιδεύει κωπήποδα, μικρά καρκινοειδή που θυμίζουν γαρίδες.

Τα θύματα παγιδεύονται σε μικρά αγκάθια που θυμίζουν Velcro πάνω στις κάθετες διακλαδώσεις του σφουγγαριού, και στη συνέχεια τυλίγονται μέσα σε μια μεμβράνη όπου και χωνεύονται.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές του Ερευνητικού Ινστιτούτου του Ενυδρείου Μόντερεϊ Μπέι στην Καλιφόρνια, ο σπόγγος-λύρα πιθανότητα ανέπτυξε αυτή την ασυνήθιστη τακτική κυνηγιού λόγω της περιορισμένης διαθέσιμης τροφής στα μεγάλα βάθη όπου ζει, από 3.300 έως 3.500 μέτρα.

Οι διακλαδώσεις του σφουγγαριού, επισημαίνουν οι ερευνητές, δεν χρησιμεύουν μόνο ως παγίδες αλλά και ως αναπαραγωγικά όργανα: στην κορυφή τους υπάρχουν μικρές φούσκες με σπέρμα, το οποίο απελευθερώνεται στο νερό με την ελπίδα ότι θα βρει κάποιο άλλο σφουγγάρι του είδους του στην αχανή, σκοτεινή άβυσσο.

Σε πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν έφτιαξαν χρυσάφι 24 καρατίων χρησιμοποιώντας ένα βακτήριο! Scientists Create Gold From Bacteria

Ακολουθώντας τις αρχές της Φιλοσοφικής Λίθου, ως σύγχρονοι αλχημιστές του 21ου αιώνα, οι ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν των ΗΠΑ ανακάλυψαν ένα βακτήριο - «Μίδα» που παράγει... χρυσάφι 24 καρατίων!

Έπειτα από αιώνες αναζητήσεων, μία ομάδα επιστημόνων έφτασε στην… πηγή του χρυσού αφού επανεξέτασε το πρόβλημα της μεταστοιχείωσης, με τη χρήση της σύγχρονης μικροβιολογικής πρακτικής, λύνοντας το αρχαίο αίνιγμα.

After a weeklong bathroom break this is what the bacteria produces

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ομάδας, επίκουρο καθηγητή Μικροβιολογίας και Μοριακής Γενετικής, Καζέμ Κασεφί: «Μικροβιακή αλχημεία είναι αυτό που κάνουμε, να παράγουμε χρυσό μεταλλάσσοντας μια ουσία μηδενικής αξίας σ’ ένα στέρεο, πολύτιμο μέταλλο που είναι πανάκριβο». Η μελέτη βασίζεται στο βακτήριο με το επιστημονικό όνομα «Cupriavidus metallidurans», που είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στα βαριά, τοξικά μέταλλα, και έως 25 φορές πιο ισχυρό από ένα κοινό βακτήριο. Ο συγκεκριμένος μικροοργανισμός είναι σε θέση να επιβιώσει και να αναπτυχθεί λόγω της μοναδικής ικανότητάς του να μεταβολίζεται στο ακραία τοξικό περιβάλλον του χλωριδίου του χρυσού (AuCl3) -ή υγρού χρυσού, μιας τοξικής χημικής ουσίας που συναντάται στη φύση-, μετατρέποντάς το ύστερα από μία εβδομάδα σε στερεό χρυσό 24 καρατίων.

Η έρευνα του Κασεφί και του καθηγητή Ηλεκτρονικής Τέχνης και Intermedia, Ανταμ Μπράουν, βρήκε εφαρμογή σ’ ένα φορητό εικαστικό εργαστήριο που φέρει τον τίτλο «The Great Work of the Metal Lover», μέσα από το συνδυασμό βιοτεχνολογίας, Τέχνης και αλχημείας. «Το μεγάλο έργο του Λάτρη του Μετάλλου», κατασκευασμένο από 24 καρατίων επίχρυσο υλικό, ένα γυάλινο βιοαντιδραστήρα και το βακτήριο, παρουσιάστηκε στον παγκοσμίου φήμης διαγωνισμό Τέχνης στον κυβερνοχώρο Ars Electronica, στην Αυστρία, όπου πήρε την τιμητική μνεία Prix Ars Electronica. Οι επιστήμονες «τάισαν» επί μία εβδομάδα το βακτήριο με τεράστιες ποσότητες χλωριδίου του χρυσού και αυτό μετέτρεψε τις τοξίνες σε καθαρό χρυσάφι μπροστά στα μάτια του κοινού!

Professors at Michigan State University have found that a certain bacteria can hold up against high toxicity levels to create 24 carat gold. They have created an art installation titled 'The Great Work of the Metal Lover,' that uses principles of alchemy to turn the toxic liquid gold into a gold nugget using the bacteria.  In an effort to reproduce what they believe happens in nature, the researchers gave the bacteria lots of liquid gold chloride in a glass bioreactor and after about a week, it turned into 24 carat gold. They then created a series of prints with some of the bacterial gold on them that was made in the bioreactor.  "Microbial alchemy is what we're doing -- transforming gold from something that has no value into a solid, precious metal that's valuable," said Kazem Kashefi, assistant professor of microbiology and molecular genetics who worked on the project with Adam Brown, associate professor of electronic art and intermedia at Michigan State University.  The process is cost prohibitive for mass gold production but the research leads wanted to spur questions on science, environment, and greed.

Κατά τους ερευνητές, «αυτή είναι η νέα αλχημεία. Κάθε στάδιο του σχεδίου αποτελεί συνδυασμό μεταξύ μικροβιολογίας και αλχημείας. Η επιστήμη προσπαθεί να εξηγήσει τον κόσμο των φαινομένων και η Τέχνη προωθεί την επιστημονική έρευνα». Σύμφωνα με τον καθηγητή Μπράουν, «όπως η αλχημεία, έτσι και ο χρυσός είναι διαποτισμένος με τα μυστικά της Γης, την προέλευση της ζωής και τις αρχές των μεταβολικών διεργασιών. Έχει διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην πορεία της ανθρωπότητας για τη σπανιότητα και τις μοναδικές ιδιότητές του. Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας παρουσιάζουν αδιάσειστα στοιχεία ότι πολλά από τα κοιτάσματα χρυσού της Γης δε διαμορφώνονται μόνο μέσα από τη θερμότητα, την πίεση και τις γεωχημικές διεργασίες, αλλά σχηματίζονται και από μικροοργανισμούς». Ωστόσο, όπως εξηγεί, η διενέργεια της διαδικασίας σε μεγαλύτερη κλίμακα θα ήταν μια πολύ ακριβή υπόθεση, γι’ αυτό και καλεί τους θεατές να αντιμετωπίσουν το έργο του ως «τροφή» για σκέψη στα ζητήματα «της απληστίας, της οικονομίας και του περιβαλλοντικού αντίκτυπου, εστιάζοντας στα ηθικά διλήμματα που εγείρουν η επιστήμη και η μηχανική της φύσης. Η Τέχνη διερωτάται για τον αντίκτυπο της επιστήμης στον κόσμο. ''Το μεγάλο έργο του Λάτρη του Μετάλλου'' μιλάει απευθείας για τις επιστημονικές προκαταλήψεις την ώρα που διαμορφώνει και οδηγεί τη βιολογία σε συνάρτηση με τη βούληση στη μεταβιολογική εποχή».