Πρόκειται για ένα άστρο νετρονίου που «κατασπαράσσει» το κοσμικό ταίρι του. Καλλιτεχνική απεικόνιση του εντυπωσιακού φαινομένου με το πάλσαρ (δεξιά στην εικόνα) να απορροφά την ύλη του γειτονικού του άστρου. The pulsar PSR B1957+20 is seen in the background through the cloud of gas enveloping its brown dwarf star companion. Credit: Dr. Mark A. Garlick; Dunlap Institute for Astronomy & Astrophysics, University of Toronto
Καναδοί
αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι έκαναν μια από τις πλέον υψηλής ανάλυσης
παρατηρήσεις στην ιστορία της αστρονομίας, παρατηρώντας δύο περιοχές έντονης
ακτινοβολίας, σε απόσταση 20 χιλιομέτρων η μία από την άλλη, σε ένα άστρο
νετρονίων (πάλσαρ) σε απόσταση 6.500 ετών φωτός από τη Γη.
They observed 2
intense regions of radiation on this rapidly spinning pulsar some 6,500
light-years away. “Like seeing a flea on the surface of Pluto,” they said. Here’s
a composite X-ray (red/white) and optical (green/blue) image of the Black Widow
pulsar, aka PSR B1957+20. The image shows an elongated cloud, or cocoon, of high-energy
particles flowing behind the rapidly rotating pulsar (the white point-like
source). Astronomers have announced a highly detailed observation of this
distant pulsar, which they accomplished using the gas in this cloud, or cocoon,
as a magnifier. This image,
from 2001, is via Chandra.
Οι
επιστήμονες, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Μέιν του Ινστιτούτου Αστρονομίας και
Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Τορόντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση
στο Nature, δήλωσαν ότι «η παρατήρηση είναι ισοδύναμη με το χρησιμοποιήσεις
ένα γήινο τηλεσκόπιο για να δεις ένα ψύλλο πάνω στην επιφάνεια του Πλούτωνα».
Οι αστρονόμοι μελέτησαν το άστρο νετρονίων με την ονομασία PSR B1957+20, ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν
βρεθεί μέχρι σήμερα, το οποίο περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σαν σβούρα,
κάνοντας πάνω από 600 περιστροφές το δευτερόλεπτο.
Καθώς
γυρνάει, εκπέμπει δέσμες ισχυρής ακτινοβολίας από δύο καυτά σημεία στην
επιφάνειά του. Το πάλσαρ έχει -σε απόσταση μόνο δύο εκατομμυρίων χιλιομέτρων-
ένα άλλο άστρο ως σύντροφο, ένα ψυχρό καφέ νάνο, με διάμετρο το ένα τρίτο του
Ήλιου μας, που είναι βαρυτικά «κλειδωμένος» γύρω από το πάλσαρ, κάνοντας μια
πλήρη περιφορά γύρω του κάθε εννέα ώρες.
Artist’s concept of
the B1957+20 system, moving through space, surrounded by a cloud of gas. The
companion star is too close to the pulsar to be visible at this scale. Read more about this image via Wikimedia Commons.
Το
άστρο αυτό, που βομβαρδίζεται από την ακτινοβολία του άστρου νετρονίων, έχει
μια ουρά αερίων, η οποία θυμίζει κομήτη. Τα αέρια αυτά λειτουργούν ως
μεγεθυντικός φακός μπροστά από το πάλσαρ, πράγμα που επέτρεψε την τόσο υψηλής
ανάλυση παρατήρηση. Τα πάλσαρ σε τέτοιου είδους «ζευγάρια» λέγονται «μαύρες
χήρες», όπως οι ομώνυμες αράχνες που τρώνε τους συντρόφους τους, επειδή
σταδιακά το άστρο νετρονίων θα εξαερώσει τον καφέ νάνο. Εκτός από την υψηλής
ανάλυσης παρατήρηση, που έγινε με το ραδιοτηλεσκόπιο Αρεσίμπο, η νέα μελέτη
μπορεί να ρίξει φως και στις μυστηριώδεις «Γρήγορες Ραδιο-Εκλάμψεις» (FRBs).
Πηγές: Pulsar
emission amplified and resolved by plasma lensing in an eclipsing binary, Nature (2018).
10.1038/s41586-018-0133-z , www.nature.com/articles/s41586-018-0133-z - http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=982411