Είδος προς εξαφάνιση οι άνδρες; The end of men?

Pablo Picasso, Homme À La Moustache, Man With The Moustache, 1971. Η φύση δεν... ευνοεί την παρουσία των ανδρών σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς. Το χρωμόσωμα Υ έχει μπει σε πορεία εξαφάνισης, αλλά αυτή θα είναι μια αργή διαδικασία. A man possesses XY sex chromosomes and women have XX. The Y chromosome is important in reproduction but has little other function critical for life, as a result the chromosome has become shrivelled and small over many generations.

Τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται στην επιστημονική κοινότητα μια έντονη αντιπαράθεση σχετικά με το μέλλον των... ανδρών. Αρχικά εμφανίσθηκαν κάποιες μελέτες που έδειχναν ότι το χρωμόσωμα Υ (που καθορίζει το άρρεν φύλλο) σταδιακά συρρικνώνεται σε σημείο εξαφάνισης! Στην συνέχεια εμφανίστηκαν άλλες μελέτες που αντέκρουαν τα ευρήματα και τα επιχειρήματα των δυσοίωνων μελετών για το χρωμόσωμα Υ.

Η συζήτηση αναζωπυρώνεται με μια νέα μελέτη που υπογράφουν ο Πίτερ Έλις και ο Ντάρεν Γκρίφιν, καθηγητές του Πανεπιστημίου του Κεντ στην Βρετανία. Οι δύο επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το χρωμόσωμα Υ έχει μπει σε πορεία εξαφάνισης αλλά προς αποφυγή ανησυχίας αυτό δεν πρόκειται να συμβεί σύντομα, αλλά θα είναι μια αργή διαδικασία που θα διαρκέσει περίπου πέντε εκατομμύρια έτη.

Είναι γνωστό ότι τα ανθρώπινα κύτταρα έχουν 23 ζευγάρια χρωμοσωμάτων, που δίνουν συνολικά 46 χρωμοσώματα ανά κύτταρο. Το χρωμόσωμα Υ φέρει το γονίδιο SRY που καθορίζει αν ένα έμβρυο θα αναπτυχθεί ως αρσενικό (XY) ή θηλυκό (XX). Το χρωμόσωμα Υ περιέχει πολύ λίγα άλλα γονίδια και είναι το μόνο χρωμόσωμα που δεν είναι απαραίτητο για τη ζωή αφού οι γυναίκες επιβιώνουν μια χαρά χωρίς αυτό. Έχει διαπιστωθεί ότι το χρωμόσωμα Υ διέθετε εκατοντάδες γονίδια αλλά στην διαδικασία της εξέλιξης απώλεσε σχεδόν το 90% εξ αυτών.

The Y chromosome is one of the sex chromosomes in animals and is responsible for the sex determination of unborn offspring. The chromosome is shrinking and is at risk of disappearing in the future. 

Κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η διαδικασία της απώλειας γονιδίων για το χρωμόσωμα Υ έχει σταματήσει, ενώ άλλοι όπως ο Έλις και ο Γκρίφιν ότι η διαδικασία αυτή συνεχίζεται και θα ολοκληρωθεί με την εξαφάνιση του χρωμοσώματος. 

Το μεγάλο μειονέκτημα του χρωμοσώματος Υ σε σχέση με όλα τα άλλα χρωμοσώματα είναι ότι, ενώ σε όλα τα χρωμοσώματα οι άνθρωποι έχουμε από δύο αντίγραφά τους σε κάθε κύτταρό μας, το χρωμόσωμα Y είναι πάντα παρόν μόνο ως ένα αντίγραφο, αυτό που περνά από τους πατέρες στους γιους τους. Αυτό σημαίνει ότι τα γονίδια στο χρωμόσωμα Y δεν ανασυνδυάζονται, διαδικασία που συμβαίνει σε κάθε νέα γενιά και βοηθά στην εξάλειψη των βλαβερών γονιδιακών μεταλλάξεων. Χωρίς τα πλεονεκτήματα του ανασυνδυασμού, τα γονίδια του χρωμοσώματος Y εκφυλίζονται με την πάροδο του χρόνου και τελικά χάνονται από το γονιδίωμα.

Κάποιες μελέτες έδειξαν ότι το χρωμόσωμα Υ κατάφερε να αναπτύξει ένα αμυντικό μηχανισμό απέναντι στην συρρίκνωση ή καλύτερα ένα μηχανισμό που εμποδίζει την περαιτέρω μείωση των γονιδίων του.

The scientific community is divided about the future of the Y chromosome. AFP/Getty

Οι δύο καθηγητές του Πανεπιστημίου του Κεντ όμως έρχονται τώρα να υποστηρίξουν ότι η συρρίκνωση συνεχίζεται προκαλώντας όπως είναι ευνόητο την συνέχιση του επιστημονικού debate γύρω από το θέμα αυτό, που είναι βέβαιο ότι θα μας απασχολήσει σύντομα ξανά με νέες παρεμβάσεις ειδικών.

Πηγές: https://academic.oup.com/mbe/article-abstract/34/12/3186/4211124 - http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500193033

Πιθανόν κατοικήσιμοι δύο πλανήτες του άστρου Trappist-1. TRAPPIST-1 system planets potentially habitable

Το εν λόγω άστρο, ένας αχνός ερυθρός νάνος σε απόσταση 39 ετών φωτός, ανακαλύφθηκε πέρυσι ότι διαθέτει επτά πλανήτες που όλοι έχουν περίπου το μέγεθος της Γης. Two exoplanets orbiting Trappist-1 are likely to be habitable, new research has revealed. Since Nasa  announced the discovery of seven Earth-like planets just 39 light-years away, imaginations have run wild as to what life could potentially exist on them (artist's impression).

Δύο εξωπλανήτες του άστρου Trappist-1 είναι πολύ πιθανό να είναι φιλόξενοι για ζωή, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις επιστημόνων.

Earth-sized worlds are orbiting a dwarf star known as Trappist-1. No other star system known contains such a large number of Earth-sized and probably rocky planets (artist's impression).

Το εν λόγω άστρο, ένας αχνός ερυθρός νάνος σε απόσταση 39 ετών φωτός, ανακαλύφθηκε πέρυσι ότι διαθέτει επτά πλανήτες που όλοι έχουν περίπου το μέγεθος της Γης.

Το γεγονός έχει δημιουργήσει έκτοτε μεγάλο ενδιαφέρον στην επιστημονική κοινότητα, καθώς είναι η πρώτη φορά που βρέθηκαν τόσοι «γήινοι» πλανήτες γύρω από το ίδιο άστρο.

Η νέα μελέτη, με επικεφαλής την Έιμι Μπαρ του Ινστιτούτου Πλανητικής Επιστήμης των ΗΠΑ, που θα δημοσιευθεί στο επιστημονικό έντυπο Astronomy & Astrophysics, εκτιμά -με βάση μαθηματικούς υπολογισμούς - ότι οι πλανήτες Trappist-1 d και e είναι οι πιθανότεροι να είναι κατοικήσιμοι λόγω των ήπιων θερμοκρασιών τους και γενικότερα των πιο ευνοϊκών κλιματολογικών συνθηκών τους.

A size comparison of the planets of the TRAPPIST-1 system, lined up in order of increasing distance from their host star. The planetary surfaces are portrayed with an artist’s impression of their potential surface features, including water, ice, and atmospheres. Amy Barr's paper “Interior Structures and Tidal Heating in the TRAPPIST-1 Planets” shows that planets d and e are the most likely to be habitable due to their moderate surface temperatures, modest amounts of tidal heating, and because their heat fluxes are low enough to avoid entering a runaway greenhouse state. Planet d is likely covered by a global water ocean. Credit: NASA/R. Hurt/T. Pyle

Έξι από τους επτά πλανήτες έχουν πιθανώς νερό με μορφή υγρή ή πάγου. Ο d είναι πιθανό να είναι ένας υδάτινος κόσμος, καλυπτόμενος όλος από έναν παγκόσμιο ωκεανό, με θερμοκρασία γύρω στους 15 βαθμούς Κελσίου. O e είναι πιο κρύος, με πιθανές θερμοκρασίες όπως της Ανταρκτικής.

Ο c είναι ο πιθανότερος να έχει στερεά βραχώδη επιφάνεια, αλλά πολύ λίγο έως καθόλου νερό.

Πηγές: A. C. Barr et al. Interior structures and tidal heating in the TRAPPIST-1 planets, Astronomy & Astrophysics (2017). DOI: 10.1051/0004-6361/201731992, On Arxiv: https://arxiv.org/abs/1712.05641 - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=936395