Πανάρχαιος μετεωρίτης περιέχει στοιχεία για την ύπαρξη της ζωής. Organic makeup of ancient meteorites sheds light on early Solar System

Σημαντικά ευρήματα για την ύπαρξη της ζωής στην Γη και σε άλλους πλανήτες στο Σύμπαν. Οι ερευνητές έδωσαν στην δημοσιότητα μια φωτογραφία του πανάρχαιου μετεωρίτη που μελετούν. The origin of organic matter found in meteorites that formed during the birth of the Solar System 4.5 billion years ago may provide key clues to understanding the birth of life here on Earth. It could also help astronomers investigate the potential habitability of other solar systems. The Orgueil carbonaceous meteorite, a scientific treasure that fell in 1864 in southwest France. The main mass of the meteorite can be seen at the meteorite exhibit at the Muséum National d'Histoire Naturelle in Paris until January 2019. The stand on which the meteorite is displayed is about 30 cm across Credit: K.H. Joy

Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες της Σχολής Επιστημών Γης και Περιβάλλοντος του Μάντσεστερ ανακοίνωσαν τα πρώτα αποτελέσματα των μελετών που πραγματοποιούν τα τελευταία δύο έτη σε ένα μετεωρίτη που έχει ηλικία παρόμοια με εκείνη του ηλιακού μας συστήματος. Ο μετεωρίτης είναι ένας ανθρακούχος χονδρίτης, μια σπάνια κατηγορία μετεωριτών οι οποίοι σχηματίστηκαν κατά την διαδικασία γέννησης του ηλιακού μας συστήματος. Οι επιστήμονες αναζητούν επίμονα τέτοιους μετεωρίτες αφού η μελέτη τους ανασύρει στοιχεία πολύτιμα για την κατανόηση όχι μόνο του ηλιακού μας συστήματος και των πλανητών του αλλά και για την ύπαρξη και εξέλιξη και άλλων πλανητικών συστημάτων.

The CAMECA NanoSIMS instrument at The University of ManchesterMore details at https://sites.google.com/view/manchester-nanosims/home. Credit: K.L. Moore

Η μελέτη αυτού του μετεωρίτη που έχει ηλικία περίπου 4,5 δισ. έτη (ίδια με το ηλιακό μας σύστημα) παρέχει στους επιστήμονες πολύτιμα στοιχεία για την ύπαρξη της ζωής στην Γη αλλά και την πιθανή παρουσία της σε άλλες περιοχές του Γαλαξία και του Σύμπαντος. Οι ερευνητές εντόπισαν στον μετεωρίτη τα ίχνη διαφόρων οργανικών ουσιών (άνθρακα, οξυγόνο, άζωτο, θείο, υδρογόνο) οι οποίες αποτελούν δομικά συστατικά της ζωής και οι οποίες φαίνεται πώς ήταν παρούσες στην γέννηση του ηλιακού μας συστήματος.

Πολλοί επιστήμονες έχουν διατυπώσει την άποψη ότι τα δομικά υλικά της ζωής υπήρχαν στους μετεωρίτες, οι οποίοι με την πτώση τους τα έσπειραν στον πλανήτη μας, οι συνθήκες του οποίου επέτρεψαν στα υλικά αυτά να «δράσουν» και να δημιουργήσουν τις πρώτες μορφές ζωής. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αν πράγματι αυτές οι απαραίτητες για την ζωή ουσίες δημιουργούνται με απλό τρόπο στην βρεφική ηλικία ενός πλανητικού συστήματος τότε θα διασπείρονται με διαφόρους τρόπους στους πλανήτες του συστήματος και αν κάποιος πλανήτης έχει τις κατάλληλες συνθήκες τότε η ζωή θα κάνει εκεί την εμφάνιση της όπως εκτιμάται ότι συνέβη και στην περίπτωση της Γης. Αν αυτό ισχύει τότε η ζωή θα πρέπει να είναι πολύ πιο διαδεδομένη στο Σύμπαν από όσο εκτιμούν οι ειδικοί.

Πηγές: Romain Tartèse el al., "Insights into the origin of carbonaceous chondrite organics from their triple oxygen isotope composition," PNAS (2018). www.pnas.org/cgi/doi/10.1073/pnas.1808101115 - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=1012749

Πλανήτης 12πλάσιος από τον Δία βρέθηκε να τριγυρνάει στο Διάστημα. Astronomers discover a free-range planet with incredible magnetism

Επιστήμονες πέτυχαν να εντοπίσουν ένα «αδέσποτο» γιγαντιαίο αντικείμενο με πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο να κόβει βόλτες στη γαλαξιακή μας «γειτονιά,» με τη βοήθεια του ραδιοτηλεσκοπίου Very Large Array (VLA). SIMP J01365663+0933473, shown here in this artist’s concept, is a massive, nearby exoplanet with a powerful, aurora-generating magnetic field. Credit: Caltech/Chuck Carter; NRAO/AUI/NS

Ένα πλανήτη 12 φορές μεγαλύτερο από τον Δία που βρέθηκε να «τριγυρνάει» μόνος του στο διάστημα, περίπου 20 έτη φωτός μακριά από τη Γη, ανακάλυψαν Αμερικανοί αστρονόμοι σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του επιστημονικού εντύπου The Astrophysical Journal.

Ο πλανήτης αυτός δεν συνδέεται με κανένα άστρο και είναι το πρώτο αντικείμενο αυτού του είδους που ανακαλύπτεται με ραδιοτηλεσκόπιο. Τόσο η μάζα όσο και η τεράστια δύναμη του μαγνητικού του πεδίου θέτουν υπό αμφισβήτηση αυτά που μέχρι σήμερα γνωρίζουν οι επιστήμονες για την ποικιλία των αστρονομικών αντικειμένων που βρίσκονται στα βάθη του Διαστήματος.

«Αυτό το αντικείμενο βρίσκεται ακριβώς στα όρια μεταξύ ενός πλανήτη και ενός καφέ νάνου και μας προκαλεί κάποιες εκπλήξεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τις μαγνητικές διεργασίες τόσο στα αστέρια όσο και στους πλανήτες», λέει η Δρ Μέλοντι Κάο από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.

Οι καφέ νάνοι είναι δύσκολα αντικείμενα ως προς την ταξινόμηση τους, αφού είναι ταυτόχρονα τεράστια για να θεωρηθούν πλανήτες και όχι αρκετά μεγάλα για να θεωρηθούν αστέρια. Ο νέος πλανήτης, που αρχικά είχε εντοπιστεί το 2016 μέσω του τηλεσκοπίου Very Large Array (VLA) που βρίσκεται στο Νέο Μεξικό, είχε θεωρηθεί καφέ νάνος.

Πολλά από αυτά τα αστρονομικά σώματα παραμένουν άγνωστα – με το πρώτο να εντοπίζεται μόλις το 1995 – και οι επιστήμονες προσπαθούν ακόμα να κατανοήσουν όσο περισσότερα μπορούν για τα μαγνητικά πεδία και τις ραδιοεκπομπές πέντε καφέ νάνων.

Ωστόσο, όταν μια άλλη ομάδα ειδικών εξέτασε όλα τα μέχρι σήμερα διαθέσιμα δεδομένα για τους καφέ νάνους και συνειδητοποίησαν ότι ένα από τα αντικείμενα, το SIMP J01365663 + 0933473, ήταν πολύ νεώτερο από τα άλλα.

Η ηλικία του τους έκανε να θεωρήσουν ότι επρόκειτο για έναν πλανήτη που έπλεε ελεύθερος στο Διάστημα. Το όριο που χρησιμοποιούν συχνά οι επιστήμονες για να διακρίνουν ένα γιγάντιο εργοστάσιο αερίου από έναν καφέ νάνο είναι το «όριο καύσης δευτερίου», η μάζα κάτω από την οποία το στοιχείο δευτέριο σταματά να συγχωνεύεται στον πυρήνα των αντικειμένων.

Το όριο αυτό είναι γύρω στις 13 μάζες Δία, και του νέου πλανήτη είναι στα 12,7. Η Δρ Καο έκανε μετρήσεις μαγνητικού πεδίου σε αυτό το απομακρυσμένο πλανήτη, τις πρώτες για ένα πλανητικό αντικείμενο έξω από το ηλιακό μας σύστημα.

«Όταν ανακοινώθηκε ότι το SIMP J01365663 + 0933473 είχε μάζα κοντά στο όριο καύσης δευτερίου, μόλις είχα ολοκληρώσει την ανάλυση των νεώτερων δεδομένων από το τηλεσκόπιο VLA», εξηγεί.

Παρόμοια με το βόρειο σέλας της Γης, αυτός ο πλανήτης και κάποιοι καφέ νάνοι είναι γνωστοί ότι έχουν δικές τους αύρες- παρά την έλλειψη ηλιακών ανέμων που παραδοσιακά τις κατευθύνουν. Και ήταν η ακτινική «υπογραφή» της αύρας που επέτρεψε στους ερευνητές να ανιχνεύσουν αυτά τα μακρινά αντικείμενα, χωρίς όμως να είναι ακόμα σαφές πώς διαμορφώνονται.

This schematic of Jupiter’s magnetic field shows the Io plasma torus (red), which is filled with energetic charged particles, and Io’s flux tube (yellow-green), which connects Io to Jupiter’s upper atmosphere like a giant umbilical cord, spawning auroras near the poles of the planet. Credit: Yned/Wikimedia Commons

Ωστόσο, η ανάλυση της ερευνητικής ομάδας έδειξε ότι το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη είναι απίστευτα ισχυρό, περίπου 200 φορές ισχυρότερο από το Δία του, και αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί έχει επίσης ισχυρή αύρα.

«Αυτό το αντικείμενο είναι συναρπαστικό επειδή η μελέτη των μαγνητικών μηχανισμών του μπορεί να μας δώσει νέες ιδέες για το πώς ο ίδιος τύπος μηχανισμών μπορεί να λειτουργήσει σε εξωπολικούς πλανήτες – πλανήτες πέρα ​​από το ηλιακό μας σύστημα», εξηγεί η Δρ Καο.

«Νομίζουμε ότι αυτοί οι μηχανισμοί μπορούν να λειτουργήσουν όχι μόνο σε καφέ νάνους, αλλά και τους χερσαίους πλανήτες», συμπληρώνει.

Σε κάθε περίπτωση η μελέτη δείχνει ότι οι ραδιενεργές εκπομπές από τις αύρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ανακαλυφθούν περισσότεροι πλανήτες πέρα ​​από το ηλιακό μας σύστημα, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων που δεν συνδέονται με αστέρια.

Πηγές: The Astrophysical Journal - http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=1012294