Ο
πλανήτης KOI 1843.03 σιγοψήνεται
καθώς περιφέρεται ταχύτατα γύρω από το μητρικό του άστρο. Artist's
concept of the close-orbiting alien planet Kepler-78b, whose scorching-hot
surface is likely a huge ocean of lava. Credit:
Cristina Sanchis Ojeda
Φανταστείτε
πώς θα ήταν αν η βάρδια σας στη δουλειά διαρκούσε δύο συνεχόμενα έτη. Αυτό θα
συνέβαινε αν εργαζόσασταν στον KOI
1843.03, τον πλανήτη με το συντομότερο έτος που έχει ανακαλυφθεί έως σήμερα.
Ερευνητές
του MIT ανέλυσαν δεδομένα
του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler,
το οποίο είχε δώσει ενδείξεις για την ύπαρξη του πλανήτη το 2012. Το Kepler είναι σχεδιασμένο να ανιχνεύει εξωπλανήτες
την ώρα που περνούν μπροστά από τα μητρικά τους άστρα.
Στην
περίπτωση του KOI
1843.03, τα περάσματα αυτά, γνωστά στους αστρονόμους ως διαβάσεις, ήταν
εξαιρετικά συχνά, ένδειξη ότι το έτος του πλανήτη έχει μικρή διάρκεια.
Οι
παρατηρήσεις, αναφέρουν οι ερευνητές στο επιστημονικό έντυπο «Astrophysical Journal Letters» δείχνουν ότι ο KOI 1843.03 είναι ο πλανήτης με τη μικρότερη
γνωστή περίοδο περιφοράς, δηλαδή το συντομότερο έτος, με διάρκεια μόλις 4 ώρες
και 15 λεπτά.
Η
μικρή διάρκεια περιφοράς οφείλεται στο γεγονός ότι ο πλανήτης βρίσκεται σε
εξαιρετικά μικρή απόσταση από το μητρικό του άστρο και κινείται ασυνήθιστα γρήγορα,
με ταχύτητα γύρω στα 250 χιλιόμετρα την ώρα. Συγκριτικά, η Γη «σέρνεται» γύρω
από τον Ήλιο με μόλις 30 χιλιόμετρα την ώρα.
Όμως
η μικρή απόσταση του KOI
1843.03 από το μητρικό του άστρο πιθανότατα έχει και άλλες συνέπειες: η
ερευνητική ομάδα εκτιμά ότι ο πλανήτης πρέπει να να έχει στραμμένη τη μία
πλευρά του μόνιμα προς το άστρο, όπως η Σελήνη έχει τη μία πλευρά της μονίμως
στραμμένη προς τη Γη.
Και
αυτό θα σήμαινε ότι η περίοδος περιφοράς είναι ίση με την περίοδο περιστροφής.
Με άλλα λόγια, ένας χρόνος στον KOI 1843.03 πρέπει να διαρκεί όσο μία ημέρα.
Στενή
«μητρική» σχέση
Τα
παράξενα όμως δεν σταματούν εδώ: όταν ένας πλανήτης βρίσκεται σε τόσο μικρή
απόσταση από το άστρο του δέχεται τις συνέπειες της βαρυτικής του έλξης, η
οποία μπορεί να έχει διαφορετική ένταση σε κάθε περιοχή και να δημιουργεί έτσι
ισχυρές παλιρροϊκές δυνάμεις.
«Όταν
βρίσκεται κανείς τόσο κοντά στο άστρο, οι παλιρροϊκές αλληλεπιδράσεις γίνονται
τόσο ισχυρές ώστε μπορούν να διαλύσουν τον πλανήτη. Ο μόνος τρόπος για να
μπορέσει ο πλανήτης να συγκρατήσει τη μάζα του είναι να έχει πολύ μεγάλη
πυκνότητα» σχολιάζει ο Ρομπέρτο Σάντσις-Οχέδα, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο
MIT.
Οι
υπολογισμοί της μελέτης του δείχνουν ότι ο ΚΟΙ 1843.03, ο οποίος έχει μάζα ίση
με 0,6 γήινες μάζες, είναι τόσο πυκνός ότι πρέπει να αποτελείται κατά
τουλάχιστον 70% από σίδηρο, ή ακόμα και από μασίφ σίδερο.
Η
αλήθεια πάντως είναι ότι ο ΚΟΙ 1843.03 είναι ακόμα ένας «πιθανός πλανήτης», του
οποίου η ύπαρξη δεν έχει επιβεβαιωθεί οριστικά.
Αν
τελικά αυτός ο κόσμος δεν υπάρχει, το ρεκόρ του συντομότερου έτους πηγαίνει
στον Kepler 87b.