Ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης πλάτους 250 ετών φωτός. Cosmic Recycling: Astronomers locate newborn star clusters in Gum 56

Ζωή και θάνατος στο γιγάντιο Νεφέλωμα της Γαρίδας, το οποίο λειτουργεί ως γηροκομείο και ως μαιευτήριο. The rich patchwork of gas clouds in this new image make up part of a huge stellar nursery nicknamed the Prawn Nebula (also known as Gum 56 and IC 4628). Taken using the MPG/ESO 2.2-metre telescope at the La Silla Observatory in Chile, this may well be one of the best pictures ever taken of this object. It shows clumps of hot new-born stars nestled in among the clouds that make up the nebula. Credit: ESO

Εδώ και εκατομμύρια χρόνια, το γιγάντιο Νεφέλωμα της Γαρίδας λειτουργεί ταυτόχρονα ως γηροκομείο και ως μαιευτήριο: τα άστρα που πεθαίνουν δίνουν τροφή για την επόμενη γενιά αστέρων.

Στην υπέροχη εικόνα που παρουσίασε το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο, τα αέρια του νεφελώματος φωτίζονται από τα άστρα που γεννήθηκαν μέσα του. Βαθιά μέσα στο νεφέλωμα κρύβονται τρεις ομάδες νεαρών, θερμών άστρων που φωτίζουν στο φάσμα του υπεριώδους και ιονίζουν τα αέρια κάνοντάς τα να λάμπουν.

Όταν τα άστρα γεράσουν, θα αποτινάξουν ένα μέρος του υλικού τους. Τα μεγαλύτερα από αυτά θα εκραγούν σε σουπερνόβα, σκορπίζοντας βίαια τα σωθικά τους μέσα στο νεφέλωμα.

Το βίντεο ξεκινά με μια ευρυγώνια άποψη του κέντρου του γαλαξία και τελικά ζουμάρει στο Νεφέλωμα της Γαρίδας. This video sequence starts with a view of the rich central parts of the Milky Way and then closes in on a spectacular region of star formation known as the Prawn Nebula (also known as Gum 56 and IC 4628) in the constellation of Scorpius (The Scorpion). The final close up view is a very sharp image taken using the MPG/ESO 2.2-metre telescope at ESO’s La Silla Observatory in Chile. Credit: ESO/Nick Risinger (skysurvey.org). Music: Johan B Monell

Ένα μέρος αυτού του αστρικού υλικού είναι βαριά στοιχεία που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πυρηνικά καύσιμα από άλλα άστρα. Τα ετοιμοθάνατα άστρα απελευθερώνουν όμως και το αέριο υδρογόνο που δεν κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν -υδρογόνο που τελικά θα συμπυκνωθεί και θα σχηματίσει νέα άστρα.

This chart shows the prominent constellation of Scorpius (The Scorpion). Most of the stars that can be seen in a dark sky with the unaided eye are marked. The location of the star formation region called the Prawn Nebula (IC 4628) is indicated with a red circle. This cloud appears large but is very faint and cannot be seen visually with a small telescope. Credit: ESO, IAU and Sky and Telescope

Το Nεφέλωμα της Γαρίδας, γνωστό επίσημα ως Gum 56, βρίσκεται κοντά στο κέντρο του Γαλαξία. Είναι αρκετά μεγάλο, με διάμετρο γύρω στα 250 έτη φωτός, και απέχει από τη γη 6.000 έτη φωτός.

South of Antares, in the tail of the nebula-rich constellation Scorpius, lies emission nebula IC 4628. Nearby hot, massive stars, millions of years young, radiate the nebula with invisible ultraviolet light, stripping electrons from atoms. The electrons eventually recombine with the atoms to produce the visible nebular glow, dominated by the red emission of hydrogen. At an estimated distance of 6,000 light-years, the region shown is about 250 light-years across, spanning an area equivalent to four full moons on the sky. The nebula is also cataloged as Gum 56 for Australian astronomer Colin Stanley Gum, but seafood-loving astronomers might know this cosmic cloud as The Prawn Nebula. Credit: ESO; Acknowledgement: Martin Pugh

Αν θέλετε να το θαυμάσετε, στρέψτε το τηλεσκόπιο στον αστερισμό του Σκορπιού, και θα το δείτε να καταλαμβάνει έκταση τέσσερις φορές μεγαλύτερη από ό,τι το φαινόμενο μέγεθος της Σελήνης.

Πηγή: in.gr

Ρομποτική μητέρα, «γεννάει» ρομποτάκια. Robot mother builds and improves its own children

Η ρομπο-μαμά μοιάζει με ρομποτικό βραχίονα. H μηχανή σχεδιάζει ρομπότ αποτελούμενα από έναν έως πέντε πλαστικούς κύβους που κρύβουν μικρούς κινητήρες. This robot marks an important step forward in the quest for artificial intelligence. Image credit: Cambridge University

Είναι η αρχή της φυσικής επιλογής προσαρμοσμένη στον κόσμο της ρομποτικής: ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ παρουσιάζουν μια ρομποτική μητέρα που σχεδιάζει και συναρμολογεί ρομποτάκια, ελέγχει τις επιδόσεις τους και επιλέγει τα καλύτερα χαρακτηριστικά για την επόμενη γενιά απογόνων.

Χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, η μηχανή σχεδιάζει ρομπότ που αποτελούνται από έναν έως πέντε πλαστικούς κύβους που συνδέονται με κόλλα. Κάθε κύβος περιέχει έναν μικρό κινητήρα, και κάθε ρομποτάκι κινείται με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με το πώς έχουν διαταχθεί οι κύβοι του.

Η ρομποτική μαμά αξιολογεί τα παιδιά της με βάση το πόσο μεγάλη απόσταση διανύουν σε ένα δεδομένο χρονικό διάστημα. Οι διατάξεις που αυξάνουν την κινητικότητα αναγνωρίζονται και εφαρμόζονται στο σχεδιασμό της επόμενης γενιάς απογόνων, ενώ οι προβληματικές διατάξεις απορρίπτονται.

Αυτή η διαδικασία βελτίωσης από γενιά σε γενιά μιμείται τη λειτουργία της φυσικής επιλογής, η οποία ευνοεί την επιβίωση των καλύτερων και καταδικάζει σε θάνατο όσους αδυνατούν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Σε αυτή την περίπτωση όμως, πρόκειται για την τεχνητή επιλογή μιας μηχανής.

«Στο μεγαλύτερο πείραμα που έχουμε πραγματοποιήσει ως τώρα δημιουργήσαμε 500 ρομπότ» λέει στο Reuters o Φούμια Ίντα, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην ανοιχτή επιθεώρηση «PLoS ONE».

Ρομπο-μαμά με κίνητρο επιβράβευσης

Scientists from the University of Cambridge build a robotic 'mother' that designs and builds its own 'children', assessing them to improve the performance of the next generation.

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το κίνητρο της ρομποτικής μητέρας να σχεδιάζει το ένα ρομποτάκι μετά το άλλο προέρχεται από ένα σύστημα «επιβράβευσης» που έχει εισαχθεί στον κώδικά του: «Προγραμματίσαμε στο ρομπότ συναρτήσεις που ορίζουν την επιβράβευση που θα λάβει το ρομπότ ανάλογα με τα σχέδια που κάνει [...] Όσο μεγαλύτερη είναι η απόσταση που διανύει το ρομποτάκι, τόσο μεγαλύτερη είναι η επιβράβευση που λαμβάνει η μητέρα» εξηγεί ο Άντρε Ροσέντο της ερευνητικής ομάδας.

Στη δοκιμή με τα 500 ρομποτάκια, ορισμένα από τα σχέδια που δημιούργησε η μητέρα «θα ήταν πολύ δύσκολο να σχεδιαστούν από ανθρώπους».

Το πείραμα ήταν άκρως επιτυχημένο, αφού τα ρομποτάκια της τελευταίας γενιάς διήνυαν διπλάσια απόσταση στον ίδιο χρόνο σε σχέση με τους απογόνους της πρώτης γενιάς.

Παραμένει όμως σαφές αν αυτή η τεχνητή επιλογή θα είχε κάποιο τέρμα, ή αν θα συνεχιζόταν επ΄αόριστον όπως η εξέλιξη της ζωής στη Γη.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για τη βελτίωση των βιομηχανικών ρομπότ. Στο παράδειγμα μιας αυτοκινητοβιομηχανίας, κάμερες θα μπορούσαν να παρακολουθούν την ποιότητα κατασκευής κάθε αυτοκινήτου ώστε να αναγνωρίζονται οι πιο ικανοί μηχανικοί εργάτες.

Βρέθηκε θαμμένο Στόουνχεντζ! Giant 'Stonehenge' more than 4,500 years old found buried a mile from ancient stone circle

Το μνημείο βρίσκεται σε βάθος ενός μέτρου σε κοντινή από το διάσημο βρετανικό αξιοθέατο. Έτσι θα ήταν το μνημείο αν βρισκόταν στην επιφάνεια. Ancient ring: Artist’s impression of the arena.

Σε απόσταση μόλις 1.6 χλμ από το μνημείο του Στόουνχεντζ εντοπίστηκε με ειδικά ραντάρ ένα παρόμοιο μνημείο που είναι θαμμένο περίπου ένα μέτρο κάτω από την επιφάνεια.

  

Αυξάνεται το μυστήριο

Καλλιτεχνική απεικόνιση του μνημείου με τους λίθους όπως θα ήταν αυτό αν βρισκόταν στην επιφάνεια. British Science Association image showing how the Durrington Walls monoliths might have looked more than 4,500 years ago.

Τα ραντάρ εντόπισαν περίπου 90 λίθους ύψους πέντε μέτρων ο καθένας εξ αυτών. Σε αντίθεση με το Στόουνχεντζ που οι λίθοι είναι τοποθετημένοι κυκλικά οι… υπόγειοι λίθοι είναι τοποθετημένοι σε ευθεία γραμμή.

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών το μνημείο έχει ηλικία περίπου 4.5 χιλιάδες έτη και αποτελούσε μέρος ή κάποιου είδους προέκταση του μνημείου που γνωρίζουμε αλλά επιλέχθηκε από τους δημιουργούς του να παραμείνει αθέατο τοποθετώντας τους λίθους κάτω από το έδαφος.

A motorised magnetometer system being used to survey the land around Stonehenge.

Αυτό το θαμμένο μνημείο δεν είναι το πρώτο που έχει εντοπιστεί τα τελευταία χρόνια στην ευρύτερη περιοχή του Στόουχεντζ. Έχουν εντοπιστεί και άλλα μνημεία και κατασκευές κάτω από το έδαφος σε κοντινές αποστάσεις από το μυστηριώδες αρχαίο αξιοθέατο της Βρετανίας.

 Stone circle: Stonehenge. PA

Τα νέα ευρήματα κάνουν τους ειδικούς να πιστεύουν ότι υπήρχε στην περιοχή του Στόουνχεντζ ένα πολύ μεγάλο θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο με επίκεντρο πιθανώς το μνημείο που έχει διασωθεί.

Γαλαξιακός «ανεμοστρόβιλος». Messier 96: a galactic maelstrom

Πραγματικά εντυπωσιακή εικόνα του γαλαξία NGC 3368 που όντως μοιάζει με ανεμοστρόβιλο. This new NASA/ESA Hubble Space Telescope image shows Messier 96 (M96 or NGC 3368), a spiral galaxy just over 35 million light-years away in the constellation of Leo (The Lion). It is of about the same mass and size as the Milky Way. It was first discovered by astronomer Pierre Méchain in 1781, and added to Charles Messier’s famous catalogue of astronomical objects just four days later. The galaxy resembles a giant maelstrom of glowing gas, rippled with dark dust that swirls inwards towards the nucleus. Messier 96 is a very asymmetric galaxy; its dust and gas is unevenly spread throughout its weak spiral arms, and its core is not exactly at the galactic centre. Its arms are also asymmetrical, thought to have been influenced by the gravitational pull of other galaxies within the same group as Messier 96. Image credit: NASA / ESA / Hubble / LEGUS Team / R. Gendler.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε μια ακόμη εντυπωσιακή φωτογραφία. Αυτή τη φορά φωτογράφησε τον γαλαξία NGC 3368 που είναι γνωστός επίσης και ως Μ96. Πρόκειται για ένα γαλαξία σε απόσταση περίπου 32 εκ. έτη φωτός στον αστερισμό του Λέοντα. Είναι ο λαμπρότερος γαλαξίας του σμήνους στο οποίο ανήκει. Η λαμπρότερη κεντρική περιοχή έχει διάμετρο 65.000 έτη φωτός.

Not all spiral galaxies have to be picture-perfect to be striking. Messier 96, also known as NGC 3368, is a case in point: its core is displaced from the centre, its gas and dust are distributed asymmetrically and its spiral arms are ill-defined. But this portrait, taken with the FORS1 instrument on ESO’s Very Large Telescope, shows that imperfection is beauty in Messier 96. The galaxy’s core is compact but glowing, and the dark dust lanes around it move in a delicate swirl towards the nucleus. And the spiral arms, patchy rings of young blue stars, are like necklaces of blue pearls. Messier 96 lies in the constellation of Leo (The Lion). It is the largest galaxy in the Leo I group of galaxies; including its outermost spiral arms, it spans some 100,000 light-years in diameter — about the size of our Milky Way. Image: ESO/Oleg Maliy

Όπως αναφέρει στην ανακοίνωση της δημοσίευσης της φωτογραφίας o Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ο γαλαξίας μοιάζει με ένα κολοσσιαίο κοσμικό ανεμοστρόβιλο από έντονης λάμψης αέρια. Ο NGC 3368 έχει την ίδια μάζα και μέγεθος με τον δικό μας γαλαξία. Η νέα εικόνα αναμένεται να επιτρέψει στους επιστήμονες να μελετήσουν καλύτερα και βάθος τον γαλαξία NGC 3368 και τα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα σε αυτόν.