«Τιμή στον Τεριάντ». “Hommage à Tériade”

Ο Στρατής Ελευθεριάδης-Tériade μέσα από το φακό του Henri Quartier-Bresson (Ιδιωτική συλλογή). «Ο άνθρωπος που μιλά για την τέχνη της εποχής του, την τέχνη εν εξελίξει, χαράσσει με κόπο το ίχνος του, ίχνος σκοτεινό ή αυθεντικό, ανάμεσα στη θαυμαστή δύναμη της μαντικής και το εύθραυστο πνεύμα της επικαιρότητας». E. Tériade.

Ο κοσμοπολίτης ευπατρίδης Στρατής Ελευθεριάδης-Tériade (1897-1983), που έφυγε από τη Μυτιλήνη για το Παρίσι το 1915 για να σπουδάσει νομικά και έφτασε να τιμάται από τη Γαλλική Δημοκρατία για την προσφορά του στην ανάδειξη της σύγχρονης τέχνης εξήντα χρόνια αργότερα -αν και εξακολουθητικά αφανής στη γενέτειρα χώρα του-, ήταν μια πολυσχιδής προσωπικότητα που επέδειξε μια εντυπωσιακά πολύπλευρη δραστηριότητα στον χώρο της τέχνης.

Verve 8, Kαλοκαίρι 1940, εξώφυλλο Henri Matisse.

Ποιητής, ζωγράφος, τεχνοκριτικός, συλλέκτης και εκδότης, αγάπησε βαθιά την τέχνη και την αντιλήφθηκε ως τρόπο εμπλοκής, αλλά και τεκμήριο για τη βαθύτερη κατανόηση κάθε εποχής στην Ιστορία. Η εκδοτική του δραστηριότητα, κυρίως μέσα από το περιοδικό τέχνης Verve, αλλά και τις πολυτελείς εκδόσεις Grandes Livres d'Artistes (Μεγάλα Βιβλία των Καλλιτεχνών) που εξέδιδε και από τις οποίες παρέλασε σύσσωμη σχεδόν η καταξιωμένη αλλά και η φύουσα διανόηση της εποχής του, αποτυπώνει το όραμά του για τη δημιουργική διαλεκτική κειμένου και εικόνας και τη συνέχεια της τέχνης από την παράδοση στη σύγχρονη δημιουργία, αναγνωρίζοντας την αξία του παρελθόντος και αναδεικνύοντας παράλληλα ό,τι άξιο στον καιρό του.

Η έκθεση με τίτλο «Τιμή στον Τεριάντ» που παρουσιάζεται από τις 14 Νοέμβρη στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών θέτει ως στόχο την ευρύτερη διάδοση του ονόματος και της δράσης του Teriade στη χώρα του, αλλά και την ανάδειξη της πολύπλευρης προσωπικότητας και δραστηριότητάς του. Στο πλαίσιο της έκθεσης, επιχειρείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια πολυδιάστατη προσέγγιση του έργου του Teriade, με υλικό που προέρχεται από την προσωπική συλλογή του ίδιου που φιλοξενείται στο Μουσείο-Βιβλιοθήκη Teriade της Μυτιλήνης, από ιδιωτικές συλλογές, αλλά και τη συλλογή του Τελλόγλειου, η οποία βασίζεται σε τρεις άξονες.

Verve 7. «Ιστορικά Μεσαιωνικά Χειρόγραφα». Συναξάρι του Δούκα του Berry. Το καλαντάρι. 1940, Παρίσι.

Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να εισαχθούν στον κόσμο του Teriade μέσω της επαφής τους με τυπωμένες μικρογραφίες από γαλλικά μεσαιωνικά χειρόγραφα, αυτά που τον γοήτευσαν με την ενότητα κειμένου και εικόνας και την κομψότητά τους και τον ενέπνευσαν να οραματιστεί τη δημιουργία μεγάλων χειροποίητων βιβλίων-λευκωμάτων τέχνης στα οποία το ίδιο χέρι (εκείνο του καλλιτέχνη) ενορχηστρώνει τον δημιουργικό διάλογο ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες.

Verve 37 - 38. «Αφιέρωμα σε καλλιτέχνη». Marc Chagall. 1960, Παρίσι.

Τον κύριο όγκο της έκθεσης καταλαμβάνουν αποσπάσματα από την εκδοτική δραστηριότητα του Teriade που αποτυπώνει τις σημαντικότερες καλλιτεχνικές τάσεις του 20ου αιώνα. Παρουσιάζονται τεύχη και σελίδες από το Verve (38 τεύχη από το 1937 ως το 1960), την πολυτελή έκδοση που έθεσε ως στόχο την αναγέννηση του εικονογραφημένου βιβλίου τέχνης, ανθολογώντας καλλιτεχνικές δημιουργίες από τον Μεσαίωνα και κατόπιν, άρθρα και κριτικές, με εξώφυλλα φιλοτεχνημένα από σπουδαίους καλλιτέχνες της εποχής όπως Matisse, Picasso, Braque, Bonnard κ.α. σε δισέλιδες έγχρωμες λιθογραφίες, και κατόρθωσε να μειώσει την απόσταση ανάμεσα στους «λίγους» και τους «πολλούς» και να διασώσει την κατά Benjamin απωλεσθείσα αύρα του αναπαραγόμενου έργου τέχνης, προσφέροντας υψηλής ποιότητας αναπαραγωγές που καθιστούν ουσιαστικά τις ίδιες τις εκδόσεις αυτοτελή έργα τέχνης. 

Το Ποίημα της Ορθής Γωνίας. Le Poème de l’ Angle Droit. Λε Κορμπυζιέ. 1955, Παρίσι.

Παράλληλα εκτίθενται αποσπάσματα από τα «Μεγάλα Βιβλία των Καλλιτεχνών» (27 από το 1943 ως το 1975), τους «καλλιτεχνικούς μικρόκοσμους» όπως ο ίδιος τα αποκαλούσε, στα οποία καταξιωμένοι καλλιτέχνες αναλαμβάνουν με παρότρυνση του φίλου τους Teriade και αφιλοκερδώς να εικονογραφήσουν κλασικά λογοτεχνικά κείμενα, πχ. «Δάφνις και Χλόη» του Λόγγου (Chagall), «Μάκβεθ» (Marcel Gromaire) ή να δημιουργήσουν οι ίδιοι τις λέξεις και τις εικόνες της έκδοσης, π.χ. «Το ποίημα της Ορθής Γωνίας» του Le Corbusier ή το εμβληματικό «Jazz» του Matisse, έχοντας σχεδόν πλήρη εποπτεία του συνόλου της παραγωγής.

Τέλος, η έκθεση υπογραμμίζει τη σημασία της παράδοσης στη θεώρηση του Teriade φωτίζοντας τον ρόλο του στην ανάδειξη και αναγνώριση στην Ελλάδα και την Ευρώπη του συντοπίτη του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου, που εκθειάστηκε ως παραγνωρισμένη μεγαλοφυία και κάποτε αποκηρύχθηκε ως υπερεκτιμημένη απάτη. Παρουσιάζονται έργα που ο ίδιος ο Θεόφιλος φιλοτέχνησε για τον Teriade, ανταποδίδοντας την καλλιτεχνική πατρωνία του δεύτερου προς το πρόσωπό του κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ενώ για πρώτη φορά παρουσιάζονται έξι φορητές θρησκευτικές εικόνες που ζωγράφισε ο Θεόφιλος κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Σμύρνη. Η αφιερωμένη στον Θεόφιλο ενότητα τεκμηριώνεται από υλικό για την ιστορία της αναγνώρισης του Θεόφιλου στην Ελλάδα από το αρχείο Σπητέρη που φιλοξενείται στο Τελλόγλειο.

 Τσίρκο. Cirque. Μαρκ Σαγκάλ (1889-1985). 1967, Παρίσι.

Η ετερόκλητη, και αρκετά ανομοιογενής στην απόπειρά της να πραγματευτεί ένα τόσο σύνθετο και ετερογενές υλικό, έκθεση, πλαισιώνεται παράλληλα από φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό και από έργα του ζωγράφου Κώστα Μανιατόπουλου, διευθυντή του Μουσείου-Βιβλιοθήκης Teriade, σε μια μάλλον άκαρπη απόπειρα να αναπαρασταθεί το περιβάλλον, φυσικό και διαπροσωπικό, μέσα στο οποίο έδρασε ο Teriade. Ο κόσμος όμως που στήνει, μας επιτρέπει να γίνουμε για λίγο κοινωνοί αυτών των θαυμαστών, αλλά στενών κύκλων της γαλλικής και ευρωπαϊκής καλλιτεχνικής δημιουργίας και διανόησης του 20ου αιώνα, αυτών στους οποίους εισέβαλε ο Teriade με το δαιμόνιο και την ευρύτητα του πνεύματός του, τους αναδιάταξε και τους διαμεσολάβησε σε ένα ευρύτερο κοινό.

Όσο για το κοινό της αγνώμονος γενέτειρας χώρας του, ίδρυσε στη Μυτιλήνη με προσωπικά του έξοδα ένα Μουσείο για τον Θεόφιλο και το Μουσείο-Βιβλιοθήκη που φέρει το όνομά του, δίνοντάς του τη δυνατότητα μιας μόνιμης σχέσης με τη σπουδαία τέχνη του παρελθόντος που σπάνια έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε στα μέρη μας, για να μπορέσει μόνο του κάποια στιγμή να καταφέρει να αναγνωρίζει τα ταπεινά και τα μεγάλα του καιρού του. «Η ιστορία ενός ανθρώπου είχε τελειώσει για μας κι άρχιζε για τους άλλους - και για τους αιώνες» γράφει ο Ελύτης, περιγράφοντας τη διαδικασία ανέγερσης του Μουσείου για τον Θεόφιλο, γνωρίζοντας ότι κατά βάθος μιλάει για τον ίδιο τον Teriade.

Διάλογοι. Dialogues. Ανρί Λωράνς (1885-1954). Λουκιανός από τα Σαμοσάτα (120-190 μ.Χ.). 1951, Παρίσι.

Γενική ευθύνη έκθεσης: Καθ. Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά. Ώρες λειτουργίας: Δε.-Τρ.-Πε.-Πα. 09:00-14:00, Τετ. 09:00-14:00 και 17:00-21:00, Σαβ.- Κυρ. 10.00-18:00. Διάρκεια έκθεσης: 14 Νοεμβρίου 2014 - 18 Μαρτίου 2015.

Μια «αεροπολιτεία» στην Αφροδίτη. NASA considers possibilities for manned mission to Venus

Καλλιτεχνική απεικόνιση του στόλου των αερόπλοιων που θα εξερευνούν την Αφροδίτη. NASA's Systems Analysis and Concepts Directorate has issued a report outlining a possible way for humans to visit Venus, rather than Mars—by hovering in the atmosphere instead of landing on the surface. The hovering vehicle, which they call a High Altitude Venus Operational Concept (HAVOC), would resemble a blimp with solar panels on top, and would allow people to do research just 50 kilometers above the surface of the planet. Credit: NASA Langley Research Center

Ένα νέο πρόγραμμα εξερεύνησης της Αφροδίτης βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας επεξεργάζεται η NASA.

Τα αερόπλοια

NASA Langley researchers want to get a better idea about conditions on our nearest planetary neighbor, Venus, so they have come up with HAVOC or a High Altitude Venus Operational Concept – a lighter-than-air rocket ship that would help send two astronauts on a 30-day mission to explore the planet’s atmosphere. Exploration of Venus is a challenge not only because its smog-like sulfuric acid-laced atmosphere, but also its extremely hot surface temperature and extremely high air pressure on the surface.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πιθανώς κάποτε η Αφροδίτη διέθετε συνθήκες αν όχι παρόμοιες με αυτές της Γης πάντως αρκετά φιλικές στην παρουσία της ζωής. Κάποια στιγμή όμως οι γεωατμοσφαιρικές συνθήκες μεταβλήθηκαν δραματικά μετατρέποντας τον πλανήτη σε ένα άκρως τοξικό για την ζωή περιβάλλον. Τίποτε δεν μπορεί να σταθεί στην επιφάνεια της Αφροδίτης, σύμφωνα με τους ειδικούς μέσα σε διάστημα λίγων ωρών ένα σκάφος θα διαλυόταν. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει νέες παρατηρήσεις και ερευνητικές αποστολές στην Αφροδίτη αλλά η NASA θέλει να την εξερευνήσει εκ του σύνεγγυς.

Artist’s conception of the High Altitude Venus Operational Concept (HAVOC) mission, a far-out concept being developed by NASA, approaching the planet. Credit: NASA Langley Research Center/YouTube (screenshot)

Για αυτό η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος έχει ζητήσει από τους τεχνικούς και τους μηχανικούς της νέες ιδέες για την εξερεύνηση της Αφροδίτης. Στο πλαίσιο αυτό μηχανικοί του Κέντρου Ερευνών Langley της NASA σχεδίασαν το HAVOC (High Altitude Venus Operational Concept), ένα αερόπλοιο που θα μπορεί να εγκαθίσταται πάνω από τα τοξικά νέφη της Αφροδίτης. 

The proposed Venus exploration plan for HAVOC. Credit: Space Mission Analysis Branch, NASA Langley Research Center.

Οι σχεδιαστές υποστηρίζουν ότι θα μπορούν να σταλούν πολλά HAVOC στην Αφροδίτη τα οποία να σχηματίσουν όχι απλά μια εναέρια βάση αλλά μια μικρή «αερόπολη» όπως την χαρακτηρίζουν οι ίδιοι. Τα πληρώματα των αερόπλοιων θα μπορούν να συλλέγουν δεδομένα και να πραγματοποιούν σε ασφαλές περιβάλλον μελέτες και αναλύσεις της Αφροδίτης.

Πώς η άσκηση αλλάζει τη λειτουργία του DNA. How Exercise Changes Our DNA

Edgar Degas, Young Spartans Exercising, 1860. Oil on canvas, 109.5 cm × 155 cm, The National Gallery, London. Νέα μελέτη δείχνει ότι η άσκηση ανοιγοκλείνει τους διακόπτες χιλιάδων γονιδίων. Exercise, a new study finds, changes the shape and functioning of our genes, an important stop on the way to improved health and fitness.

Πώς ακριβώς μπορεί η γυμναστική να αλλάξει το σώμα μας; Η απάντηση είναι περίπλοκη και εν πολλοίς άγνωστη, ωστόσο μια πρώτη εικόνα έρχεται από μελέτη του διάσημου Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Σουηδίας, η οποία δείχνει ότι η αερόβια άσκηση ανοιγοκλείνει τους διακόπτες χιλιάδων γονιδίων.

Οι παράγοντες

Η μελέτη αφορά τους λεγόμενους επιγενετικούς παράγοντες, διαδικασίες που ενεργοποιούν ή απενεργοποιούν γονίδια χωρίς να επηρεάζουν την ίδια την αλληλουχία του DNA. Αυτό γίνεται κυρίως μέσω της «μεθυλίωσης», κατά την οποία ομάδες ατόμων που ονομάζονται μεθυλομάδες συνδέονται σε συγκεκριμένες θέσεις του DNA και αυξάνουν ή περιορίζουν τη λειτουργία, ή έκφραση, συγκεκριμένων γονιδίων.

Το πρόβλημα είναι ότι τα μοτίβα μεθυλίωσης του DNA επηρεάζονται από μια πληθώρα περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως για παράδειγμα η διατροφή και η έκθεση σε ρύπους. Ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να απομονώσει κανείς την επίδραση μεμονωμένων παραγόντων όπως η σωματική άσκηση.

Το εμπόδιο

Επί τρεις μήνες, οι εθελοντές της μελέτης ασκούνταν στο στατικό ποδήλατο κάνοντας πεντάλ μόνο με το ένα πόδι. Who’s resolving to go to the gym more in 2015? If you need some more motivation, The New York Times reports that scientists have now discovered that physical exercise is changing your body right down to the level of DNA. By having volunteers pedal a bicycle with only one leg for 3 months, researchers were able to compare the exercised leg with its lazy counterpart. They found that, in the active leg, 5000 sites along the DNA were altered by a process known as methylation that regulates when and how genes are used. NOTTINGHAM TRENT UNIVERSITY/FLICKR (CC BY-NC-ND 2.0)

Οι ερευνητές του Καρολίνσκα ξεπέρασαν το εμπόδιο με έναν ευρηματικό τρόπο: ζήτησαν από τους εθελοντές του πειράματος να γυμνάζουν μόνο το ένα πόδι, ώστε να μπορούν να το συγκρίνουν άμεσα με το αγύμναστο άκρο. Κατά κάποιο τρόπο, οι εθελοντές έγιναν η ομάδα ελέγχου του εαυτού τους, σχολιάζει η εφημερίδα New York Times,

Συνολικά 23 υγιείς άνδρες και γυναίκες υποβλήθηκαν σε ένα μπαράζ ιατρικών εξετάσεων, συμπεριλαμβανομένης μιας βιοψίας στους μυς του ποδιού. Στη συνέχεια ακολούθησαν πρόγραμμα άσκησης στο οποίο έκαναν πεντάλ στο ποδήλατο μόνο με το ένα πόδι σε μέτριο ρυθμό για 45 λεπτά, τέσσερις φορές την εβδομάδα επί τρεις μήνες. Στο τέλος του προγράμματος, οι ιατρικές εξετάσεις και οι βιοψίες επαναλήφθηκαν.

Τα μοτίβα

So for a study published this month in Epigenetics, scientists at the Karolinska Institute in Stockholm recruited 23 young and healthy men and women, brought them to the lab for a series of physical performance and medical tests, including a muscle biopsy, and then asked them to exercise half of their lower bodies for three months. Getty Images

Χρησιμοποιώντας σύγχρονες γενετικές μεθόδους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μυϊκά κύτταρα του γυμνασμένου ποδιού παρουσίαζαν αλλαγές των μοτίβων μεθυλίωσης σε 5.000 θέσεις του γονιδιώματος. Σε άλλες θέσεις είχαν προστεθεί μεθυλομάδες και σε άλλες είχαν αφαιρεθεί, ωστόσο οι αλλαγές ήταν εκτεταμένες και στατιστικά σημαντικές.

Επιπλέον, σημαντικές αλλαγές καταγράφηκαν στα μοτίβα έκφρασης χιλιάδων γονιδίων, πολλά από τα οποία είναι γνωστό ότι παίζουν ρόλο στο μεταβολισμό, την απόκριση στην ινσουλίνη και τη φλεγμονή των μυών. Τέτοιες αλλαγές δεν παρατηρήθηκαν στο αγύμναστο πόδι, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση «Epigenetics».

Το συμπέρασμα της μελέτης είναι προφανές. Όπως το θέτει η Μαλίν Λίντχολμ, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης, «μέσω της άσκησης αντοχής, μια αλλαγή του τρόπου ζωής που μπορούν να υιοθετήσουν χωρίς κόστος οι περισσότεροι άνθρωποι, μπορούμε να φέρουμε αλλαγές που επηρεάζουν το πώς χρησιμοποιούμε τα γονίδιά μας και, μέσω αυτού, να αποκτήσουμε πιο υγιείς και λειτουργικούς μύες που τελικά βελτιώνουν την ποιότητα ζωής μας». Η ομάδα της Λίντχολμ σχεδιάζει τώρα περαιτέρω μελέτες για να εξακριβώσει το εάν οι αλλαγές στα μοτίβα μεθυλίωσης είναι μόνιμες, ημιμόνιμες ή παροδικές.

Μια νέα Υπερ-Γαία ανακάλυψε το Kepler. Kepler Spacecraft Finds 1st Alien Planet of New Mission

Ο νέος πλανήτης HIP 116454b έχει διπλάσια διάμετρο από τη Γη και μάζα 12 φορές μεγαλύτερη. This artist's conception portrays the first planet discovered by the Kepler spacecraft during its K2 mission. A transit of the planet was teased out of K2's noisier data using computer algorithms developed by a CfA researcher. The newfound planet, HIP 116454b, has a diameter of 20,000 miles (2½ times the size of Earth) and weighs 12 times as much as Earth. It orbits its star once every 9.1 days. Credit: David A. Aguilar (CfA)

Για να παραφράσουμε τον Μαρκ Τουέιν, οι αναφορές για το θάνατο του Kepler ήταν άκρως υπερβολικές. Παρά τη σοβαρή βλάβη που απείλησε να τερματίσει την αποστολή, το διαστημικό τηλεσκόπιο που σχεδιάστηκε για τον εντοπισμό μακρινών πλανητών ζει και βασιλεύει. Απόδειξη η ανακάλυψη ενός ακόμα εξωπλανήτη σε απόσταση 180 ετών φωτός.

Το τηλεσκόπιο

Ο κυνηγός πλανητών αναδύεται από τις στάχτες του και συνεχίζει να εξερευνά τον Γαλαξία. An artist's illustration depcits NASA's planet-hunting Kepler spacecraft working in a new mission profile called K2. Astronomers have used publicly available data to confirm K2's first exoplanet discovery, proving Kepler can still locate planets. Credit: NASA Ames/JPL-Caltech/T Pyle

«Σαν το μυθικό πουλί του Φοίνικα που αναδύθηκε από τις στάχτες του, το Kepler ξαναγεννήθηκε και συνεχίζει να προσφέρει ανακαλύψεις» καμαρώνει ο  Άντριου Βάντερμπεργκ του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο, το οποίο εκτοξεύτηκε το 2009, είναι σχεδιασμένο να ανιχνεύει την απειροελάχιστη μείωση της φωτεινότητας ενός άστρου όταν τύχει να περάσει από μπροστά του κάποιος πλανήτης. Στα τέσσερα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, το Kepler μπόρεσε να εντοπίσει πάνω από 3.500 πιθανούς εξωπλανήτες.

Η αποστολή

Η αποστολή κόντεψε όμως να τερματιστεί στα μέσα του 2013, όταν το Kepler έχασε δύο από τους τέσσερις «σφόνδυλους αντίδρασης», μηχανισμούς που βοηθούν το σκάφος να διατηρεί τη θέση και τον προσανατολισμό του. Αυτό σήμαινε ότι το σκάφος δεν μπορούσε πια να κρατά σταθερό το βλέμμα του στην περιοχή του ουρανού που ήταν σχεδιασμένο να κοιτάει.

Οι μηχανικοί της NASA έδωσαν τελικά τη λύση με ένα ευφυές τρικ: διατηρούν το σκάφος σταθερό αξιοποιώντας την πίεση του ηλιακού φωτός. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, το φως ασκεί πίεση. Κι αυτό σημαίνει ότι το Kepler μπορεί να διατηρείται σταθερό αν κρατά τους ηλιακούς συλλέκτες του ομοιόμορφα φωτισμένους.  Στη νέα φάση της αποστολής, η οποία βαφτίστηκε K2 από το όνομα της δεύτερης ψηλότερης κορυφής των Ιμαλαΐων, το Kepler αναγκαστικά εξετάζει διαφορετική περιοχή του ουρανού.

Η νέα ανακάλυψη

An international team of astronomers using NASA’s Kepler space telescope has discovered a new exoplanet, named HIP 116454b. This artistic impression shows a super-Earth exoplanet. Image credit: ESO / M. Kornmesser / Nick Risinger, skysurvey.org.

Αυτό όμως δεν στερεί τη δυνατότητα νέων ανακαλύψεων. Η τελευταία είναι ο εξωπλανήτης HIP 116454b, o οποίος περιφέρεται γύρω από έναν πορτοκαλί νάνο σε απόσταση 180 ετών φωτός, στην κατεύθυνση του αστερισμού των Ιχθύων. Έχει διάμετρο 32.000 χιλιόμετρα, περίπου διπλάσια από της Γης, και μάζα περίπου 12 φορές μεγαλύτερη.

Αυτό σημαίνει ότι ο πλανήτης είναι μια «υπερ-Γαία», μια κατηγορία πλανητών που δεν υπάρχουν στο Ηλιακό Σύστημα. Η μέση πυκνότητά του υποδηλώνει ότι ο HIP 116454b πρέπει να αποτελείται είτε από τρία τέταρτα νερό και ένα τέταρτο βράχων, είτε να αποτελείται από αέρια όπως ο Ποσειδώνας, με πολύ παχιά ατμόσφαιρα.

Η ανακάλυψη του νέου πλανήτη επιβεβαιώθηκε με επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια, οπότε οι ερευνητές είναι σίγουροι ότι το Kepler λειτουργεί. Απώτερος στόχος της αποστολής είναι η ανακάλυψη του πρώτου πλανήτη με τα χαρακτηριστικά της Γης ο οποίος βρίσκεται στην κατάλληλη απόσταση από το μητρικό άστρο του ώστε να διαθέτει υγρό νερό.

Αν το Kepler δεν καταφέρει να βρει ένα τέτοιο σώμα, οι αστρονόμοι θα πρέπει να περιμένουν μέχρι το 2017, οπότε προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το TESS της NASA, ένας ακόμα καλύτερος κυνηγός εξωπλανητών. Η ανακάλυψη του HIP 116454b έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση από το The Astrophysical Journal.