Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

O ναός του Ποσειδώνα έγινε πλανητάριο! The Milky Way over the Temple of Poseidon

Ο ναός του Ποσειδώνα φωτίζει τον νυχτερινό ουρανό με μοναδικό τρόπο. What's that glowing in the distance? Although it may look like a lighthouse, the rays of light near the horizon actually emanate from the Temple of Poseidon at Cape Sounion, Greece. Some temple lights are even reflected in the Aegean Sea in the foreground. Although meant to be a monument to the sea, in this image, the temple's lights seem to be pointing out locations on the sky. For example, the wide ray toward the right fortuitously points toward the Lagoon Nebula in the central band of our Milky Way, which runs diagonally down the image from the upper left. Also, the nearly vertical beam seems to point toward the star clouds near the direction of the Wild Duck open cluster of stars. The featured image was taken less than three weeks ago. Image Credit & Copyright: Alexandros MaragosRollover Annotation: Judy Schmidt

Μια εκπληκτική φωτογραφία του νυχτερινού ουρανού πάνω από τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο έγινε viral τις τελευταίες ώρες. Τη φωτογραφία τράβηξε πριν από τρεις εβδομάδες ένας ταλαντούχος Έλληνας φωτογράφος και σκηνοθέτης και υπέπεσε στην αντίληψη της NASA η οποία την αναδημοσίευσε με σχόλια και ένα επιπλέον γράφημα με αποτέλεσμα η εικόνα να κάνει τον γύρο του διαδικτύου.

Την εικόνα τράβηξε ο Αλέξανδρος Μαραγκός που ανάμεσα στις άλλες δραστηριότητες του είναι συντάκτης του Momentum, ενός πολυθεματικού blog αφιερωμένο στον ανεξάρτητο κινηματογράφο που χρησιμοποιεί κάμερες HD DSLR. Στην φωτογραφία ο ναός του Ποσειδώνα μοιάζει σαν φάρος με τις ακτίνες φωτός να μοιάζουν σαν τροχιοδεικτικά σε ένα πεντακάθαρο νυχτερινό ουρανό όπου διακρίνονται όχι μόνο άστρα αλλά μεγάλες δομές του γαλαξία μας.

Το γράφημα όπου καταγράφονται όλα τα κοσμικά σώματα και αντικείμενα που υπάρχουν στην εικόνα.

«Μπορεί να μοιάζει σαν φάρος, οι ακτίνες φωτός στον ορίζοντα στην πραγματικότητα προέρχονται από τον ναό του Ποσειδώνα στο ακρωτήρι Σούνιο. Σε πρώτο πλάνο, λίγο από το φως του ναού αντανακλά στο Αιγαίο Πέλαγος. Αν και επρόκειτο να είναι ένα μνημείο στη θάλασσα, σε αυτή την εικόνα, τα φώτα του ναού φαίνεται να δείχνουν τοποθεσίες στον ουρανό» αναφέρει στο σχόλιο της φωτογραφίας η NASA δίνοντας στη δημοσιότητα ένα γράφημα στο οποίο καταγράφονται οι αστερισμοί, νεφελώματα και πλανήτες που αποτυπώνονται στον φωτογραφικό φακό.

Ζουμ στον Οδυσσέα του ηλιακού συστήματος. Crater Odysseus

Μια από τις νέες εικόνες της Τηθύος στην οποία δεσπόζει πραγματικά ο γιγάντιος κρατήρας Οδυσσέας. Like most moons in the solar system, Tethys is covered by impact craters. Some craters bear witness to incredibly violent events, such as the crater Odysseus (seen here at the right of the image). While Tethys is 660 miles (1,062 kilometers) across, the crater Odysseus is 280 miles (450 kilometers) across, covering about 18 percent of the moon's surface area. A comparably sized crater on Earth would be as large as Africa! This view looks toward the anti-Saturn hemisphere of Tethys. North on Tethys is up and rotated 42 degrees to the right. The image was taken in visible light with the Cassini spacecraft narrow-angle camera on April 11, 2015. Credit: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute

Το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά από το 2004 το σύστημα του Κρόνου πλησίασε την Τηθύ, ένα από τους δεκάδες δορυφόρους του πλανήτη και κατέγραψε νέες κοντινές, λεπτομερείς εικόνες από την παγωμένη επιφάνεια του. Στις νέες εικόνες ξεχωρίζει ο Οδυσσέας, ένας γιγάντιος κρατήρας που σχηματίστηκε μετά την πτώση κάποιου γιγάντιου αστεροειδούς στον παγωμένο δορυφόρο.

The 420 kilometer diameter Odysseus impact basin dominates Saturn's icy moon Tethys. This view shows the eastern two-thirds of Odysseus. Odysseus is relatively young, perhaps only 1 billion years old. It is therefore well preserved. The 2 to 3 kilometers high rim ridge defines the outer edge of the basin. The total depth from rim to floor is 8 kilometers, making Odysseus one of the deepest impact features in the Solar System. A rugged central mountain complex (at center right) forms a crude topographic ring rising 3 to 5 kilometers above the basin floor, roughly half way up to the level of the surrounding crater rim. Video is based on stereo topography derived from Cassini orbiter imaging data at 450 meters resolution. Image processing, stereo topography, and visualization were by Dr. Paul Schenk, Lunar and Planetary Institute, Houston.

Η Τηθύς έχει διάμετρο περίπου 1,065 χλμ και η επιφάνεια παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία. Στην Τηθύ υπάρχουν πολλοί κρατήρες. Ο μεγαλύτερος ονομάστηκε «Οδυσσέας» και έχει διάμετρο 450 χιλιόμετρα, δηλαδή καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της επιφάνειας του δορυφόρου. Αν μεταφέρουμε αυτές τις αναλογίες στη Γη αν υπήρχε ένας τέτοιος κρατήρας θα είχε το μέγεθος της... Αφρικής!

Πετυχημένη δοκιμή του... UFO της NASA. NASA 'Flying Saucer' Launches to Test Mars Landing Tech

Ο ιπτάμενος δίσκος LDSD θα μεταφέρει στο Διάστημα μεγάλα φορτία αλλά και ανθρώπους. NASA's inflatable flying saucer, called the Low-Density Supersonic Decelerator, lifts off on the second test flight of Mars landing technologies on June 8, 2015. The inflatable decelerator also includes the largest supersonic parachute ever made by NASA. Credit: NASA TV

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα το βίντεο της πετυχημένης δοκιμής ενός επαναστατικού νέου διαστημικού σκάφους σε σχήμα ιπτάμενου δίσκου. Η δοκιμή πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα στις εγκαταστάσεις του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ στο Καουάι της Χαβάης.

Spacecraft use multiple methods to slow down enough for a safe landing on Mars. See how Mars landings work in this Space.com infographic. Credit: By Karl Tate, Infographics Artist

To LDSD (Low Density Supersonic Decelerator) είναι ένα σκάφος σε σχήμα ιπτάμενου δίσκου που σε πρώτη φάση θα μεταφέρει εξοπλισμό και μεγάλου βάρους φορτία στο Διάστημα ενώ οι επιτελείς της NASA ευελπιστούν ότι στο μέλλον θα μπορεί να μεταφέρει και ανθρώπους σε άλλους πλανήτες.

Ο μηχανισμός

NASA's saucer-shaped Low-Density Supersonic Decelerator prototype is carried skyward by a high-altitude balloon during a Mars landing technology test flight from Kauai, Hawaii on June 8, 2015. Credit: NASA TV

Το μεγάλο εμπόδιο μέχρι σήμερα στη μεταφορά βαρύ φορτίου σε διαστημικά σκάφη είναι ότι τα υπάρχοντα συστήματα προσεδάφισης δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα σκάφη με μεγάλο βάρος και η προσεδάφιση να γίνει ομαλά και με ασφάλεια. Το LDSD ενσωματώνει ένα νέο σύνθετο σύστημα προσεδάφισης το οποίο του επιτρέπει να μεταφέρει βαρύ φορτίο και να προσεδαφίζεται ομαλά.

Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο της δοκιμής του ιπτάμενου δίσκου της NASA. NASA is launch testing its ‘Low-Density Supersonic Decelerator,’ known among its staff as the ‘flying saucer,’ with hopes that it will allow for human exploration of Mars in the near future. The landing system is designed to create a safe landing for a human mission to the red planet.

Το σύστημα αυτό που ονομάζεται «ουράνιος γερανός» (sky crane) αποτελείται από αλεξίπτωτα αλλά και πυραύλους ανάσχεσης ώστε η προσεδάφιση του σκάφους να γίνεται απόλυτα ομαλά. Στις δοκιμές του LDSD χρησιμοποιείται ένα αερόστατο που μεταφέρει το σκάφος σε ύψος δεκάδων χλμ και στη συνέχεια το απελευθερώνει. Όταν το σκάφος απελευθερώνεται ενεργοποιούνται πυραυλοκινητήρες με τους οποίους σταθεροποιεί την κίνηση του και την διαδικασία της καθόδου του.

Αμφισβητείται η καταγωγή των Καλάς από τον Μ. Αλέξανδρο. Kalash people are not the descendants of Alexander the Great

Οι ερευνητές τονίζουν ότι, αν και αρκετές προφορικές παραδόσεις αναφέρουν πως οι Καλάς είναι απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η νέα ανάλυση δεν δείχνει κάτι τέτοιο. New research has found that there are stronger links with Siberian hunter-gatherers than Greeks.

Οι Καλάς του Πακιστάν θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όμως μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα δεν βρήκε στο γενετικό υλικό τους ενδείξεις που να επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο.

Οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Ιταλία και το Πακιστάν, με επικεφαλής τον Κασίμ Αγιούμπ του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger του Κέμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό γενετικής «American Journal of Human Genetics», ανέλυσαν δείγματα DNA από 23 Καλάς, οι οποίοι ζούσαν σε τρεις διαφορετικές κοιλάδες, ενώ προχώρησαν και στην πλήρη ανάλυση του γονιδιώματος ενός ατόμου.

Η μελέτη φαίνεται να ενισχύει προηγούμενες αναλύσεις του χρωμοσώματος και του μιτοχονδριακού DNA των Καλάς, καθώς δεν επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς περί ελληνικής καταγωγής τους. Η νέα γενετική έρευνα υποστηρίζει ότι οι Καλάς ζουν ουσιαστικά απομονωμένοι εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, αφότου αποκόπηκαν από έναν κοινό πρόγονο στην Ευρασία.

Η σύγκριση με το DNA αρχαίων κυνηγών-συλλεκτών και Ευρωπαίων αγροτών δείχνει ότι οι Καλάς έχουν μεγαλύτερη γενετική συγγένεια με παλαιολιθικούς κυνηγούς-συλλέκτες της Σιβηρίας. Είναι πιθανό ότι αποτελούν έναν αρχαίο λαό από τη βόρεια Ευρασία, πράγμα που μπορεί να παρανοήθηκε ότι παραπέμπει σε πιο πρόσφατη επιμιξία με σύγχρονους δυτικοευρωπαίους.

Οι Καλάς, μια θρησκευτική μειονότητα με εξωτικές πολιτισμικές παραδόσεις, είναι ένας αινιγματικός απομονωμένος πληθυσμός που επιβιώνει εν μέσω ισλαμικών λαών. The Kalash people – the blonde-haired and blue-eyed tribe of Pakistan – claim to be the direct descendants of Alexander the Great, however extensive genetic testing has shown no connection. DNA testing on 23 Kalash people by the Wellcome Trust Sanger Institute of Cambridge took samples from Kalash residents of three different valleys but could not confirm Greek lineage.

Οι Καλάς, μια θρησκευτική μειονότητα με εξωτικές πολιτισμικές παραδόσεις, είναι ένας αινιγματικός απομονωμένος πληθυσμός που επιβιώνει εν μέσω ισλαμικών λαών. Μιλά μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και ζει εδώ και πολλούς αιώνες στην οροσειρά Ινδοκούς του βορειοδυτικού Πακιστάν, κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν.

Από τότε που αποκόπηκαν από τους άλλους λαούς της Νότιας Ασίας, οι Καλάς έχουν διατηρήσει έναν πληθυσμό 2.300 έως 5.000 ατόμων και φαίνεται να μην έχουν προχωρήσει σε γενετικές επιμιξίες με τους γείτονές τους στο Πακιστάν ή στην ευρύτερη ευρασιατική περιοχή όπου ζουν.

Οι Καλάς είναι ίσως οι πρώτοι που διαχωρίστηκαν από τους άλλους πληθυσμούς της Κεντρικής και Νότιας Ασίας, κάτι που, σύμφωνα με τη νέα γενετική ανάλυση, εκτιμάται ότι συνέβη πριν από περίπου 11.000 χρόνια. Οι σημερινοί Καλάς αποτελούν τους απογόνους κάποιων πρώιμων μεταναστών από τη Βόρεια ή Δυτική Ασία, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην ινδική υπο-ήπειρο (σημερινή Ινδία και Πακιστάν).

Μία παλαιότερη γενετική ανάλυση είχε φτάσει στην εκτίμηση ότι για κάποια περίοδο, μεταξύ 900 και 210 π.Χ., είχε συμβεί μια γενετική επιμιξία των Καλάς με δυτικούς Ευρασιάτες και είχε συσχετίσει αυτό με την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε εκείνη την περιοχή το 327-326 π.Χ.

Όμως, κατοπινές γενετικές έρευνες –και η νέα μελέτη– δεν φαίνεται να επιβεβαιώνουν κάποια επιμιξία με πληθυσμούς ευρωπαϊκής καταγωγής (π.χ. ελληνικής). Οι ερευνητές τονίζουν ότι, αν και αρκετές προφορικές παραδόσεις αναφέρουν πως οι Καλάς είναι απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η νέα ανάλυση δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία πατήστε εδώ.

Πηγή: Ayub et al., The Kalash Genetic Isolate: Ancient Divergence, Drift, and Selection, The American Journal of Human Genetics (2015), http://dx.doi.org/10.1016/j.ajhg.2015.03.012.