Καραβάτζο, Ο
άπιστος Θωμάς, 1601–1602
Δεν πιστεύω σε
θαύματα
Τόσα χρόνια στο
κουρμπέτι
οι πληγές δεν
κλείνουν
Όταν στριφογυρνάω
το δάχτυλο μέσα
τους
νιώθω ζωντανός
Κανείς δεν άντεξε
ελευθερία, μου ’πες
Όλοι ψάξαμε τα
όρια
Αγαπήσαμε όπως
μπορούμε
Αντέξαμε για λίγο
Εκείνη τη νύχτα
μας μοίρασες
το λιγοστό σου
αίμα
Το λιπόσαρκο κορμί
σου
έτρεμε
Όταν ήρθαν να σε
πάρουν
σιωπήσαμε
Κανείς μας δεν
τόλμησε
ν’ ακολουθήσει
Στα μάτια των
άλλων η ζωή
χάνεται σαν
θλιβερό αστείο
Χθες σε
ονειρεύτηκα
Έλεγες πάλι εκείνα
τα όμορφα λόγια
που μας συνεπήραν
Τα μάτια σου
δεν με κοιτούσαν
-Άγγιξε με, είπες
γύρισα
Δεν σε πιστεύω πια
Τίποτα δεν θα
μείνει
Βαρέθηκα αυτήν την
λαγνεία
του πόνου
να μας κυνηγάνε
τα χρόνια
να εξηγούμε
Ας διαλέξουμε την
ελπίδα
και το θάνατo
χωρίς οπαδούς
Albert Birkle, Νυχτερινοί Ταξιδιώτες, 1923
(Περιοδικό Λόγου
και Τέχνης «Κύμα» τ.1)
