Αναλύοντας
τις εικόνες που έλαβε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από το 2009 έως το 2020, οι αστρονόμοι
διαπίστωσαν ότι η μέση ταχύτητα της θύελλας ακριβώς εντός των ορίων της μεγάλης
κόκκινης κηλίδας, που ξεκινά από το εξωτερικό του πράσινου κύκλου (βλέπε
παραπάνω εικόνα), αυξήθηκε έως και 8% από το 2009 έως το 2020 και ξεπερνά τα 400
μίλια την ώρα. Αντίθετα, οι άνεμοι κοντά στην εσωτερική περιοχή της καταιγίδας,
που ξεκινούν από τον μικρότερο πράσινο δακτύλιο, κινούνται πολύ πιο αργά. Και οι
δύο κινούνται αριστερόστροφα. By analyzing images taken by NASA's Hubble Space
Telescope from 2009 to 2020, researchers found that the average wind speed just
within the boundaries of the Great Red Spot, set off by the outer green circle,
have increased by up to 8 percent from 2009 to 2020 and exceed 400 miles per
hour. In contrast, the winds near the storm's innermost region, set off by a
smaller green ring, are moving significantly more slowly. Both move
counterclockwise. Credits: NASA, ESA, Michael H. Wong (UC Berkeley)
Υπενθυμίζεται
ότι η μεγάλη ερυθρά κηλίδα είναι μια επίμονη περιοχή υψηλών πιέσεων
(«βαρομετρικό υψηλό σύστημα») στην ατμόσφαιρα του πλανήτη Δία, που συντηρεί μια
αντικυκλωνική θύελλα, την μεγαλύτερη σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα, 22ο νοτίως
του ισημερινού του Δία. Δείτε το σχετικό βίντεο της ΝΑSA:
Like the speed of
an advancing race car driver, the winds in the outermost “lane” of Jupiter’s
Great Red Spot are accelerating – a discovery only made possible by NASA’s
Hubble Space Telescope, which has monitored the planet for more than a decade.
Researchers analyzing Hubble’s regular “storm reports” found that the average
wind speed just within the boundaries of the storm, known as a high-speed ring,
has increased by up to 8% from 2009 to 2020. In contrast, the winds near the
red spot’s innermost region are moving significantly more slowly, like someone
cruising lazily on a sunny Sunday afternoon. Credits: NASA's Goddard Space
Flight Center/Paul Morris - Lead Producer
Παρατηρείται
συνεχώς από το έτος 1830 και μετά. Υπάρχουν ιστορικές αναφορές για μία «μόνιμη
κηλίδα» στην επιφάνεια του Δία, οι οποίες ξεκινούν ήδη από το 1665 έως το 1713,
αν και οι σημερινοί αστρονόμοι διαφωνούν κατά πόσο όντως επρόκειτο από τότε για
την ίδια «μεγάλη ερυθρά κηλίδα». Αν αυτό αληθεύει, τότε η κηλίδα υπάρχει εδώ
και τουλάχιστον 360 έτη.
Πηγές: Michael H. Wong et al: Evolution of
the Horizontal Winds in Jupiter’s Great Red Spot From One Jovian Year of
HST/WFC3 Maps -https://www.nasa.gov/feature/goddard/2021/hubble-shows-winds-in-jupiters-great-red-spot-are-speeding-up - https://physicsgg.me/2021/09/28/
