Μετρήσεις του Rosetta ανατρέπουν θεωρία για τους ωκεανούς της Γης. Rosetta fuels debate on origin of Earth's oceans

Το νερό του πλανήτη μας δεν προέρχεται από κομήτες, αποκαλύπτουν οι επιστήμονες. Rosetta’s measurement of the deuterium-to-hydrogen ratio (D/H) measured in the water vapour around Comet 67P/Churyumov–Gerasimenko. The measurements were made using ROSINA’s DFMS double focusing mass spectrometer between 8 August and 5 September 2014. Deuterium is an isotope of hydrogen with an added neutron. The ratio of deuterium to hydrogen in water is a key diagnostic to determining where in the Solar System an object originated and in what proportion asteroids and/or comets contributed to Earth’s oceans. The graph displays the different values of D/H in water observed in various bodies in the Solar System. The data points are grouped by colour as planets and moons (blue), chondritic meteorites from the Asteroid Belt (grey), comets originating from the Oort cloud (purple) and Jupiter family comets (pink). Rosetta’s Jupiter-family comet is highlighted in yellow. Diamonds represent data obtained in situ; circles represent data obtained by astronomical methods. The lower part of the graph shows the value of D/H measured in molecular hydrogen in the atmosphere of the giant planets of the Solar System (Jupiter, Saturn, Uranus, Neptune) and an estimate of the typical value in molecular hydrogen for the protosolar nebula, from which all objects in our Solar System formed. The ratio for Earth’s oceans is 1.56 ×10–4 (shown as the blue horizontal line in the upper part of the graph). The value for Comet 67P/Churyumov–Gerasimenko is found to be 5.3 x 10–4, more than three times greater than for Earth’s oceans. The discovery fuels the debate on the origin of Earth’s oceans and whether asteroids or comets played the bigger role in delivering water. Image Credit: Spacecraft: ESA/ATG medialab; Comet: ESA/Rosetta/NavCam; Data: Altwegg et al. 2014 and references therein

Η θεωρία ότι το νερό της Γης προέρχεται από κομήτες αποδυναμώνεται από μετρήσεις της αποστολής Rosetta, οι οποίες δείχνουν ότι ο πάγος του κομήτη 67P διαφέρει από το θαλασσινό νερό.

Η μελέτη που δημοσιεύουν στο περιοδικό «Science» οι ερευνητές της αποστολής επιβεβαιώνει όσα είχαν γίνει ανεπίσημα γνωστά πριν από περίπου έναν μήνα.

O πάγος του κομήτη 67P περιέχει περισσότερο δευτέριο από ό,τι το θαλασσινό νερό. A four-image mosaic of comet 67P/Churyumov-Gerasimenko using images taken by Rosetta’s navigation camera on Dec. 7 at a distance of 19.7 kilometers (12.2 miles) from the center of the comet. Credit: ESA/Rosetta/NAVCAM

Όπως αναφέρουν, η αναλογία των ισοτόπων του υδρογόνου στο νερό του κομήτη παρουσιάζει μεγάλη απόκλιση από την αντίστοιχη αναλογία του νερού της Γης.

Σύμφωνα με μια από τις επικρατέστερες θεωρίες για το σχηματισμό της υδρογείου, η νεογέννητη Γη ήταν τόσο καυτή ώστε το αρχικό νερό που περιείχε έβρασε και χάθηκε στο Διάστημα. Το νερό που καλύπτει σήμερα τα δύο τρίτα του πλανήτη πρέπει επομένως να ήρθε αργότερα, πιθανότατα από προσκρούσεις κομητών και αστεροειδών.

Οι πλανητολόγοι συνεχίζουν σήμερα να διαφωνούν για το ποια κατηγορία σωμάτων είχε μεγαλύτερη συμβολή στο σχηματισμό των ωκεανών.

Η θεωρία ότι οι κομήτες έπαιξαν το βασικό ρόλο έδειξε να ενισχύεται πριν από τρία χρόνια, όταν ανακαλύφθηκε ότι η αναλογία ισοτόπων υδρογόνου στον κομήτη Χάρτλεϊ-2 είναι σχεδόν ίδια με του θαλασσινού νερού.

Ανατροπή των δεδομένων

Illustration showing the two main reservoirs of comets in the Solar System: the Kuiper Belt, at a distance of 30–50 astronomical units (AU: the Earth–Sun distance) from the Sun, and the Oort Cloud, which may extend up to 50 000–100 000 AU from the Sun. Halley’s comet is thought to originate from the Oort Cloud, while 67P/Churyumov–Gerasimenko, the focus of ESA’s Rosetta mission, hails from the Kuiper Belt. It is now in a 6.5-year orbit around the Sun between the orbits of Earth and Mars at its closest and just beyond Jupiter at its furthest. Image Credit: ESA

Ο Χάρτλεϊ-2 πιστεύεται ότι σχηματίστηκε στην ίδια ζώνη του Ηλιακού Συστήματος από όπου προέρχεται ο 67P -τη λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, έναν δακτύλιο παγωμένων σωμάτων πέρα από τις τροχιές των πλανητών. Θα περίμενε κανείς επομένως ότι οι δύο κομήτες θα είχαν και την ίδια σύσταση.

Αυτό όμως δεν επιβεβαιώνεται. Τα φασματόμετρα του Rosetta εξέτασαν τους υδρατμούς που πηγάζουν από τον 67P και μέτρησε την αναλογία δευτερίου-πρωτίου (D/H), δύο βασικών ισοτόπων υδρογόνου.

The different values of the deuterium-to-hydrogen ratio (D/H) in water observed in various bodies in the solar system. Credit: Data from Altwegg et al. 2014 and references therein

H αναλογία του κομήτη είναι τρεις φορές μεγαλύτερη από ό,τι στο νερό της Γης, αναφέρει τώρα η ομάδα της Κάθριν Άλτβεγκ, καθηγήτριας του Πανεπιστημίου της Βέρνης.

Δεδομένου ότι η αναλογία των ισοτόπων παραμένει σταθερή για δισεκατομμύρια χρόνια, τα ευρήματα οδηγούν σε δύο βασικά συμπεράσματα.

Πρώτον, οι κομήτες της κατηγορίας στην οποία ανήκουν ο 67P και ο Χάρτλεϊ-2 δεν μπορεί να σχηματίστηκαν όλοι στην ίδια περιοχή του Ηλιακού Συστήματος. Δεύτερον, τα ευρήματα διαψεύδουν τη θεωρία ότι όλο το νερό της Γης προέρχεται από κομήτες.

An image from Japan's Hayabusa probe shows asteroid Itokawa. Japan recently launched a second Hayabusa spacecraft that is meant to bring samples back from a different asteroid in 2020.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, βασικοί ύποπτοι για το νερό της Γης θα πρέπει τώρα να γίνουν οι αστεροειδείς. Οι διαστημικοί αυτοί βράχοι περιέχουν πολύ λιγότερο νερό από ό,τι οι κομήτες, υπάρχουν όμως σε πολύ μεγάλους αριθμούς, και θα μπορούσαν να είχαν φέρει όλο το νερό της υδρογείου.

Εξάλλου, μετρήσεις στους βράχους της Ζώνης των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία, έχουν δείξει ότι η αναλογία των ισοτόπων υδρογόνου ταιριάζει με την αναλογία στους ωκεανούς της Γης.

Όπως λέει η δρ Άλτβεγκ, «τα ευρήματά μας αποκλείουν την ιδέα ότι οι κομήτες αυτής της κατηγορίας περιέχουν αποκλειστικά νερό σαν τους ωκεανούς της Γης, και δίνει νέα στήριξη στα μοντέλα που δίνουν έμφαση στους αστεροειδείς ως τον κύριο μηχανισμό μεταφοράς νερού για τους ωκεανούς της Γης».

Το Rosetta, μια αποστολή της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, θα συνεχίσει να ακολουθεί τον 67P σχεδόν μέχρι τα τέλη του 2015.

Ο Θεόδωρος Ράλλης… με το βλέμμα στην Ανατολή. Theodore Ralli: Looking East

«Γυναίκα με πέπλο», ελαιογραφία σε δέρμα, 22 εκ. Συλλογή Alpha Bank. Theodore Ralli, Veiled woman, 1880. Alpha Bank Collection, Athens. The painter Theodore Ralli, originating from Chios, was born in Constantinople and lived in France, for the majority of his life. His work, inspired by Greece and the Middle East, formed in the European current framework of Orientalism and carried out according to the academic technique of the French school, contributed to the creation of a new artistic tradition in Greece.

Την έκθεση «Θεόδωρος Ράλλης: Με το Βλέμμα στην Ανατολή» εγκαινίασε το Μουσείο Μπενάκη στους χώρους του Μουσείου Ισλαμικής Τέχνης. Η έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 22 Φεβρουαρίου 2015, είναι αφιερωμένη στο έργο του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου και πραγματοποιείται με αφορμή τον εορτασμό των 10 χρόνων λειτουργίας του Μουσείου Ισλαμικής Τέχνης, ενώ συγχρόνως αποτελεί την πρώτη παγκόσμια παρουσίαση του έργου του Θεόδωρου Ράλλη μετά το θάνατό του, το 1909.

«Το ιερό φίδι», ελαιογραφία σε καμβά, 41,4x32,3 εκ. Ιδιωτική Συλλογή. Με την ευγενική παραχώρηση των Kalfayan Galleries, Αθήνα, Θεσσαλονίκη. Theodore Ralli, The Sacred Serpent, oil on canvas. Private collection. Kindly granted by the Kalfayan Galleries, Athens - Thessaloniki. The exhibition “Theodore Ralli: Looking East” at the Benaki Museum in Athens reveals the work of this prominent Greek artist though selected paintings, documents, correspondence and photographs. His drawings for the illustration of books, works inspired by literature and poetry, excerpts from the diary he kept while visiting Mount Athos, as well as a selection of his articles published in the press, are also on show.

Η έκθεση φιλοδοξεί να αναδείξει το έργο του μέσα από επιλεγμένα έργα, εξερευνώντας το «βλέμμα» της Δύσης προς την «άλλη» Ανατολή. Τα έργα προέρχονται από τη συλλογή της Alpha Bank, από δημόσιες συλλογές (Εθνική Πινακοθήκη Μουσείο Αλέξανδρου-Σούτζου, Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου Ευταξία και Διεύθυνση Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΥΠΠΟ), καθώς και από ιδιωτικές συλλογές. Ορισμένα από αυτά, μάλιστα, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο ευρύτερο κοινό, όπως τα «Γητεύτρα πυθώνων» (ιδιωτική συλλογή, Αθήνα), «Η ευνοούμενη του σουλτάνου» (ιδιωτική συλλογή, Λονδίνο) και «Η Νασλή» (ιδιωτική συλλογή, Αθήνα).

Ο κυριότερος εκπρόσωπος του Οριενταλισμού στην Ελλάδα

Πορτρέτο του Θεόδωρου Ράλλη.

Ο Θεόδωρος Ράλλης, με καταγωγή από τη Χίο και γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, έζησε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του στη Γαλλία. Εκεί διαμορφώθηκε το έργο του μέσα στο ευρωπαϊκό ρεύμα του Οριενταλισμού και σύμφωνα με την ακαδημαϊκή τεχνική της γαλλικής σχολής. Στη συνέχεια αναδείχθηκε ως ο κυριότερος εκπρόσωπος του Οριενταλισμού στην Ελλάδα και συνέβαλε στην δημιουργία της νεότερης καλλιτεχνικής παράδοσης της χώρας.

«Ελληνική ομορφιά» (περίπου 1890), υδατογραφία σε χαρτί, 24 εκ. x 16 εκ. Ιδιωτική συλλογή. Theodore Ralli, Greek Beauty.

Το έργο του είναι εμπνευσμένο από την Ελλάδα και τη Μέση Ανατολή και αντανακλά τη σχέση των δύο κόσμων μέσα από το πρίσμα της γαλλικής σχολής του 19ου αιώνα.

«Η λεία» (περίπου 1905), ελαιογραφία σε καμβά, 133 εκ. x 100 εκ. Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. Theodore Ralli, The Booty.

Το ιδιαίτερο στοιχείο της τέχνης του έγκειται στην απόδοση μιας βιωμένης Ανατολής και ως εκ τούτου οικείας και κατανοητής. Οι μορφές στα έργα του παρουσιάζονται στις ανθρώπινες διαστάσεις τους, ενώ το βλέμμα του καλλιτέχνη παρατηρεί με οικειότητα, κατανόηση και συμπάθεια τη ζωή τους. Ο ζωγράφος χρησιμοποίησε ένα ακαδημαϊκό ιδίωμα, που μαζί με το υλικό των συμβόλων του και τη θεατρική χειρονομία, δημιούργησαν τον μύθο της δικής του Ανατολής, αυτής που οραματίστηκε, έζησε και αγάπησε.

Οι ενότητες της έκθεσης

«Το εργαστήριο του καλλιτέχνη στο Παρίσι, 1880-1990», Φωτογραφία, The Frick Collection, Νέα Υόρκη. Theodore Ralli’s Paris studio 1880-1990, photograph. The Frick Collection, New York. The exhibition is developed in three parts –an introduction presenting archival material, a second part entitled “Faith in the East” and a third dedicated to “The Harem and the bath”– as it attempts to explore the “look” of the West towards the “other” East, whose depiction, as it has been studied until today, raises a lot of questions and is being continuously revised.

Η έκθεση χωρίζεται σε τρεις βασικές ενότητες: Η πρώτη ενότητα αποτελεί την  εισαγωγική ενότητα της έκθεσης και επιχειρεί μια γνωριμία με τη ζωή του καλλιτέχνη. Θα εκτεθούν αυτοπροσωπογραφίες του, σπουδές, επιστολές αλλά και φωτογραφίες από τα εργαστήριά του στο Παρίσι και στο Κάιρο. Επίσης, θα εκτεθούν σχέδια από την εικονογράφηση βιβλίων, ένας τόμο από το αρχείο του, το ημερολόγιό του από το ταξίδι του στο Άγιο Όρος και αποσπάσματα από την αρθρογραφία του στον τύπο της εποχής.

«Ανατολίτικο λουτρό», 1900, Πινακοθήκη Αβέρωφ, Μέτσοβο. Theodore Ralli, Oriental bath.

Η δεύτερη ενότητα με τίτλο «Το Χαρέμι και το Λουτρό» περιλαμβάνει έργα όπου ο καλλιτέχνης αποδίδει το χαρέμι ως στερεοτυπικό τόπο γοητείας και ερωτισμού επιλέγοντας να απεικονίσει τη γυναίκα στο εσωτερικό δωματίων, πάνω σε ντιβάνια, περιτριγυρισμένη από μεγάλα μαξιλάρια και βαρύτιμα υφάσματα, καθώς και καλλωπιστικά φυτά, ναργιλέδες και ντέφια. Παράλληλα όμως αποδίδει στη γυναίκα, εκτός από τον ρόλο της οδαλίσκης, πρόσθετους ρόλους οι οποίοι προβάλλουν έναν χώρο οικείο και καθημερινό που αντιστοιχεί περισσότερο στην πραγματικότητα.

Theodore Ralli, Repos au bain, 1888.

Στα έργα του καλλιτέχνη το λουτρό αποτελεί ένα χώρο φανταστικό, στον οποίο το ιδιωτικό στοιχείο και η σωματική οικειότητα είναι τα κυρίαρχα γνωρίσματα. Ο Ράλλης, μέσα από αλλεπάλληλες παραλλαγές, εστιάζει στο γυμνό σώμα και στο πρόσωπο προσδίδοντάς τους έτσι ένα ιδεαλιστικό ύφος.

«Γυναίκα σε εσωτερικό εκκλησίας (Η κανδήλα)», ελαιογραφία σε καμβά, 35χ22 εκ. Κληροδότημα Θεόδωρου Ράλλη. Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Αθήνα.

Η τρίτη ενότητα με τίτλο «Η πίστη στην Ανατολή» περιλαμβάνει έργα που σχετίζονται με τις μονοθεϊστικές θρησκείες της Ανατολής.  Απεικονίζουν ιερούς τόπους, σκηνές λατρείας και εσωτερικά ναών και τζαμιών.

 «Παραμονή εορτής», ελαιογραφία σε καμβά. Ιδιωτική Συλλογή.

Στα έργα αυτά η μυσταγωγική ατμόσφαιρα τονίζεται από την ιδιαίτερη χρήση του φωτός. Η παρουσία του ανθρώπου στους χώρους αυτούς ποικίλλει, ενώ στα έργα όπου εικονίζονται τζαμιά η παρουσία των μορφών είναι σπάνια.

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει η δρ Μίρκα Παλιούρα, ιστορικός τέχνης, ενώ υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και τη γραφιστική επιμέλεια είναι ο Σταμάτης Ζάννος.

«Η νυχτερία του πασά της Ταγγέρης», 1884, ελαιογραφία σε μουσαμά, 116x191 εκ. Δωρεά Γεωργίου Αλεξ. Γαϊτάνου. Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. Theodore Ralli, Wake of the Pasha of Tangier.

Την έκθεση συνοδεύει δίγλωσσος ομότιτλος κατάλογος (ελληνικά/αγγλικά), έκδοση του Μουσείου Μπενάκη, σε κείμενα και επιμέλεια της δρος Μίρκας Παλιούρα. Την έκδοση χαιρετίζει η Μίνα Μωραΐτου, Επιμελήτρια της Ισλαμικής Συλλογής του Μουσείου Μπενάκη, και προλογίζει η Κατερίνα Κοσκινά, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου.

Πού και πότε

Theodore Ralli, At The Bath.

Μουσείο Μπενάκη – Ισλαμικής Τέχνης, Ασωμάτων 22 και Διπύλου 12, Τηλ. 210 3251311. Ωράριο λειτουργίας: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 9.00-17.00, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη: Κλειστά. Διάρκεια έκθεσης: 11 Δεκεμβρίου 2014 – 22 Φεβρουαρίου 2015.

Πιο υγιείς όσοι ανήκουν σε κοινωνικές ομάδες. Greater number of group identifications is associated with healthier behavior

Pieter Codde, The Meagre Company, 1637. «Ασπίδα» κατά της κατάθλιψης αποτελεί η ταύτισή μας με μια κοινωνική ομάδα σύμφωνα με τους επιστήμονες. Researchers from a number of disciplines - especially social epidemiologists - have investigated the link between social ties and health behaviour in the past. These researchers have shown that, overall, greater ties predict healthier behaviour.

Η μοναξιά κάνει κακό στη σωματική και ψυχική υγεία, ενώ αντίθετα η ένταξη σε κοινωνικές ομάδες, από έναν αθλητικό όμιλο έως μια χορωδία, λειτουργεί προστατευτικά. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας βρετανικής επιστημονικής έρευνας, που έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν από προσωπική εμπειρία.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Φάμπιο Σάνι του Πανεπιστημίου του Νταντί, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε συνέδριο της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας στη Σκωτία, μελέτησαν δύο ομάδες ανθρώπων: ένα δείγμα 1.814 ενηλίκων και ένα δείγμα 1.111 μαθητών.

Τα ενδιαφέροντα ευρήματα

Pieter Codde, Musical Company, 1639. H μοναξιά βλάπτει σοβαρά στη σωματική και στην ψυχική υγεία υπογραμμίζουν οι επιστήμονες. This paper investigates the interplay between group identification (i.e., the extent to which one has a sense of belonging to a social group, coupled with a sense of commonality with in-group members) and four types of health behaviour, namely physical exercise, smoking, drinking, and diet. Specifically, we propose a positive relationship between one's number of group identifications and healthy behaviour.

Στην πρώτη περίπτωση μελετήθηκε ο βαθμός που κάποιος αισθανόταν ότι ανήκει σε μια ομάδα, είτε αυτή ήταν η οικογένειά του, είτε κάποια άλλη κοινωνική ομάδα. Οι ερευνητές συσχέτισαν τον βαθμό ένταξης και ταύτισης των εθελοντών, με το ιατρικό ιστορικό καθενός και συγκεκριμένα, το αν είχε λάβει αντικαταθλιπτικά φάρμακα μέσα στο τελευταίο εξάμηνο.

Στη δεύτερη περίπτωση αξιολογήθηκε κατά πόσο ένας μαθητής ταυτιζόταν επίσης με την οικογένειά του, με τους φίλους του και με τις παρέες ή το σχολείο του γενικότερα. Παράλληλα, έγινε ανάλογη συσχέτιση με την εκδήλωση τυχόν ψυχολογικών προβλημάτων.

Στην περίπτωση των ενηλίκων διαπιστώθηκε ότι όσοι ένιωθαν να μην ταυτίζονται με κάποια κοινωνική ομάδα, αντιμετώπιζαν 20 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης, ενώ είχαν τριπλάσια πιθανότητα να έχουν πάρει αντικαταθλιπτικά κατά το τελευταίο εξάμηνο, σε σχέση με όσους αισθάνονταν να εντάσσονται και να ταυτίζονται με την οικογένεια, την τοπική κοινότητα ή κάποια άλλη κοινωνική ομάδα.

Pieter Codde, Student at His Desk - Melancholy, 1633.

Αλλά και στην περίπτωση των μαθητών, όσοι δεν ταυτίζονταν με κάποια παρέα ή άλλη ομάδα, εμφάνιζαν τετραπλάσια πιθανότητα εκδήλωσης ψυχολογικού στρες σε σχέση με τους συνομηλίκους τους, που δήλωναν εντεταγμένοι σε ομάδες και κοινωνικά δίκτυα.

Η διαπίστωση ότι όσο πιο εντεταγμένος είναι κανείς στις διάφορες κοινωνικές ομάδες, τόσο λιγότερα ψυχολογικά προβλήματα εμφανίζει, βρέθηκε να ισχύει ανεξάρτητα από το φύλο, την ηλικία ή το κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο κάποιου.

«Η ομαδική ζωή μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους προστασία από την κατάθλιψη. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο όταν κάποιος υποκειμενικά νιώθει να ταυτίζεται με τις ομάδες. Επιπλέον, με όσες περισσότερες ομάδες ταυτίζεται κανείς, τόσο καλύτερη είναι πιθανό να είναι η ψυχική υγεία του» δήλωσε ο Φάμπιο Σάνι.