Μια
από τις εντυπωσιακές νέες εικόνες του Χάροντα στην οποία διακρίνεται το
γιγάντιο φαράγγι που διατρέχει απ΄άκρη σε άκρη τον δορυφόρο. Charon
in Enhanced Color NASA's New Horizons captured this high-resolution enhanced
color view of Charon just before closest approach on July 14, 2015. The image
combines blue, red and infrared images taken by the spacecraft’s
Ralph/Multispectral Visual Imaging Camera (MVIC); the colors are processed to
best highlight the variation of surface properties across Charon. Charon’s
color palette is not as diverse as Pluto’s; most striking is the reddish north
(top) polar region, informally named Mordor Macula. Charon is 754 miles (1,214
kilometers) across; this image resolves details as small as 1.8 miles (2.9
kilometers). Image Credit: NASA/JHUAPL/SwRI
Στο
εβδομαδιαίο ραντεβού της NASA
με τα ευρήματα της αποστολής New
Horizons από το σύστημα
του Πλούτωνα αυτή τη φορά έχουμε την αποκάλυψη ενός εκ των δορυφόρων του, του
Χάροντα.
This composite of
enhanced color images of Pluto (lower right) and Charon (upper left), was taken
by NASA’s New Horizons spacecraft as it passed through the Pluto system on July
14, 2015. This image highlights the striking differences between Pluto and
Charon. The color and brightness of both Pluto and Charon have been processed
identically to allow direct comparison of their surface properties, and to
highlight the similarity between Charon’s polar red terrain and Pluto’s
equatorial red terrain. Pluto and Charon are shown with approximately correct
relative sizes, but their true separation is not to scale. The image combines
blue, red and infrared images taken by the spacecraft’s Ralph/Multispectral
Visual Imaging Camera (MVIC). Image Credit: NASA/JHUAPL/SwRI
Για
ακόμη μια φορά ο κόσμος του Πλούτωνα προκαλεί θαυμασμό εκπλήσσοντας τους επιστήμονες
αλλά και τους φίλους του Διαστήματος. Οι περισσότεροι ανέμεναν ότι ο Χάροντας
θα ήταν ένας… αδιάφορος μεγάλος σκοτεινός παγωμένος βράχος. Δεν είναι όμως
έτσι. Οι εικόνες του New
Horizons αποκαλύπτουν
ένα εντυπωσιακό γεωλογικά κόσμο.
Εντυπωσιακός
Είναι
τρεις φορές μεγαλύτερο από τον Γκραντ Κάνιον. The rugged uplands
at the top are broken by a series of canyons, and replaced on the bottom by
smoother, rolling plains. Charon's cratered uplands at the top are broken by
series of canyons, and replaced on the bottom by the rolling plains of the
informally named Vulcan Planum. The scene covers Charon’s width of 754 miles
(1,214 kilometers) and resolves details as small as 0.5 miles (0.8
kilometers). Credit: NASA/Johns Hopkins
University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute
Ο
Χάροντας διαθέτει όρη, μικρότερα και μεγαλύτερα φαράγγια, κρατήρες, κοιλάδες. Η
πιο εντυπωσιακή γεωλογική δομή είναι ένα γιγάντιο φαράγγι που διατρέχει σε όλο
το μήκος του τον Χάροντα. Το φαράγγι
αυτό έχει μήκος 1.600 χλμ είναι δηλαδή τρεις φορές μεγαλύτερο από τον Γκραν
Κάνιον. Οι επιστήμονες κάνουν κάποιες πρώτες εικασίες για την γεωλογία του
Χάροντα. Θεωρούν ότι κεντρικό ρόλο έχει παίξει η λεγόμενη κρυοηφαιστειακή
δραστηριότητα.
Images from NASA's
New Horizons spacecraft were used to create this flyover video of Pluto's
largest moon, Charon. The “flight” starts with the informally named Mordor
(dark) region near Charon’s north pole. The camera then moves south to a vast
chasm, descending from 1,100 miles (1,800 kilometers) to just 40 miles (60
kilometers) above the surface to fly through the canyon system. From there it’s
a turn to the south to view the plains and "moat mountain,"
informally named Kubrick Mons, a prominent peak surrounded by a topographic
depression. New Horizons Long-Range
Reconnaissance Imager (LORRI) photographs showing details at up to 400 meters
per pixel were used to create the basemap for this animation. Those images,
along with pictures taken from a slightly different vantage point by the
spacecraft’s Ralph/ Multispectral Visible Imaging Camera (MVIC), were used to
create a preliminary digital terrain (elevation) model. The images and model
were combined and super-sampled to create this animation. Credit:
NASA/JHUAPL/SwRI/Stuart Robbins
Εικάζουν
ότι υπήρχε ένας υπόγειος ωκεανός στον Χάροντα το νερό του οποίου κάποια στιγμή
πάγωσαν με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα γεωλογικό ντόμινο που οδήγησε στην
διάνοιξη ρωγμών στην επιφάνεια του δορυφόρου μέσα από τις οποίες άρχισε να ρέει
υδάτινη λάβα η οποία και έκανε ένα είδος… λίφτινγκ στην επιφάνεια του Χάροντα.
Για αυτό και κάποιες περιοχές του δορυφόρου είναι απρόσμενα λείες και μοιάζουν
πολύ νέες.