Σικάγο 1886. Chicago 1886

Robert Koehler, The Strike, 1886. Courtesy of the Stiftung Deutsches Historisches Museum, Berlin, Germany.

Tα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων την 1η Μαΐου 1886 για το οκτάωρο, ωθούμενα από τις επιτυχημένες διεκδικήσεις των καναδών συντρόφων τους. Την περίοδο εκείνη το κανονιστικό πλαίσιο εργασίας στις ΗΠΑ ήταν σχεδόν ανύπαρκτο και οι εργοδότες μπορούσαν να απασχολούν το προσωπικό τους κατά το δοκούν, ακόμη και τις Κυριακές.

A bilingual English-German flier notifying people of a rally in support of striking workers (Chicago, 1886).

Το πρώτο αίμα χύθηκε δύο ημέρες αργότερα έξω από το εργοστάσιο ΜακΚόρμικ στο Σικάγο. Απεργοσπάστες προσπάθησαν να διασπάσουν τον απεργιακό κλοιό και ακολούθησε συμπλοκή. Η Αστυνομία και οι μπράβοι της επιχείρησης επενέβησαν δυναμικά. Σκότωσαν τέσσερις απεργούς και τραυμάτισε πολλούς, προκαλώντας οργή στην εργατική τάξη της πόλης.

"The anarchist riot in Chicago—A dynamite bomb exploding among the police," illustration by Thure de Thulstrup, Harper's Weekly (May 15, 1886). Courtesy of the American Social History Project, New York, NY.

Την επομένη αποφασίστηκε συλλαλητήριο καταδίκης της αστυνομικής βίας στην Πλατεία Χεϊμάρκετ, με πρωτοστατούντες τους αναρχικούς. Η συγκέντρωση ήταν πολυπληθής και ειρηνική. Το κακό, όμως, δεν άργησε να γίνει. Οι αστυνομικές δυνάμεις πήραν εντολή να διαλύσουν δια της βίας τη συγκέντρωση και τότε από το πλήθος των απωθούμενων διαδηλωτών ρίφθηκε μια χειροβομβίδα προς το μέρος τους, η οποία εξερράγη, σκοτώνοντας έναν αστυνομικό και τραυματίζοντας δεκάδες. Η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά βούληση κατά των συγκεντρωμένων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον τέσσερις διαδηλωτές και να τραυματιστεί απροσδιόριστος αριθμός, ενώ έξι αστυνομικοί έχασαν τη ζωή τους από πυρά (φίλια ή των διαδηλωτών παραμένει ανεξακρίβωτο), ανεβάζοντας τον αριθμό τους σε επτά.

Οι “μάρτυρες του Σικάγου”: οι Parsons, Engel, Spies και Fischer απαγχονίστηκαν, ο Lingg (στο κέντρο) αυτοκτόνησε στη φυλακή. Engraving of the seven anarchists sentenced to die for Degan's murder. An eighth defendant, Oscar Neebe, not shown here, was sentenced to 15 years in prison.

Για τη βομβιστική επίθεση, που προκάλεσε τον θάνατο του αστυνομικού, κατηγορήθηκαν οι αναρχοσυνδικαλιστές Άουγκουστ Σπις, Γκέοργκ Έγκελ, Άντολφ Φίσερ, Λούις Λινγκ, Μίκαελ Σβαμπ, Σάμουελ Φίλντεν, Όσκαρ Νίμπι και Άλμπερτ Πάρσονς, που ήταν από τους οργανωτές της διαδήλωσης. Όλοι, εκτός του Πάρσονς και του Φίλντεν, ήταν γερμανοί μετανάστες. Η δίκη των οκτώ ξεκίνησε στις 21 Ιουνίου 1886. Ο εισαγγελέας Τζούλιους Γκρίνελ ζήτησε τη θανατική ποινή και για τους οκτώ κατηγορουμένους, χωρίς να προσκομίσει κανένα στοιχείο που να τους συνδέει με τη βομβιστική επίθεση. Απλώς, είπε ότι οι κατηγορούμενοι ενθάρρυναν με τους λόγους τους τον άγνωστο βομβιστή να πραγματοποιήσει την αποτρόπαια πράξη του, γι' αυτό κρίνονται ένοχοι συνωμοσίας.

"Is Not This Only Another Form of 'Monoply'"? Puck Magazine, (March 31, 1886). Courtesy of the Special Collections and Archives, Georgia State University Library, Atlanta, Georgia.

Από την πλευρά της, η υπεράσπιση έκανε λόγο για προβοκάτσια και συνέδεσε τη βομβιστική επίθεση με το διαβόητο πρακτορείο ντετέκτιβ «Πίνκερτον», που συχνά χρησιμοποιούσαν οι εργοδότες ως απεργοσπαστικό μηχανισμό. Οι ένορκοι εξέδωσαν την ετυμηγορία τους στις 20 Αυγούστου 1886 κι έκριναν ενόχους και τους οκτώ κατηγορούμενους. Οι Σπις, Έγκελ, Φίσερ, Λινγκ, Σβαμπ, Φίλντεν και Πάρσονς καταδικάστηκαν σε θάνατο, ενώ ο Νίμπι σε κάθειρξη 15 ετών. Μετά την εξάντληση και του τελευταίου ενδίκου μέσου, ο κυβερνήτης της Πολιτείας του Ιλινόις, Ρίτσαρντ Όγκλεσμπι, μετέτρεψε σε ισόβια τις θανατικές ποινές των Σβαμπ και Φίλντεν, ενώ ο Λιγκ αυτοκτόνησε στο κελί του. Έτσι, στις 11 Νοεμβρίου 1887 οι Σπις, Πάρσονς, Φίσερ και Έγκελ οδηγήθηκαν στην αγχόνη, τραγουδώντας τη «Μασσαλιώτιδα». Η δίκη των οκτώ θεωρείται από διαπρεπείς αμερικανούς νομικούς ως μία από τις σοβαρότερες υποθέσεις κακοδικίας στην ιστορία των ΗΠΑ.

This sympathetic engraving by English Arts and Crafts illustrator Walter Crane of "The Anarchists of Chicago" was widely circulated among anarchists, socialists, and labor activists.

Στις 26 Ιουνίου 1893 ο κυβερνήτης του Ιλινόις, Τζον Πίτερ Άλτγκελντ παραδέχθηκε ότι και οι οκτώ καταδικασθέντες ήταν αθώοι και κατηγόρησε τις αρχές του Σικάγου ότι άφησαν ανεξέλεγκτους τους ανθρώπους του «Πίνκερτον». Ως μια ύστατη πράξη δικαίωσης έδωσε χάρη στους φυλακισμένους Φίλντεν, Νίμπε και Σβαμπ. Αυτό ήταν και το πολιτικό του τέλος. Αργότερα, ο επικεφαλής της αστυνομίας του Σικάγου, που έδωσε την εντολή για τη διάλυση της συγκέντρωσης, καταδικάσθηκε για διαφθορά. Μέχρι σήμερα παραμένει ανεξακρίβωτο ποιος ήταν ο δράστης της βομβιστικής επίθεσης.

Crosby, Stills, and Nash began as (and still tour as) a trio – Young joined later. All three members had belonged to a significant band; David Crosby = The Byrds, Stephen Stills = the fabulous Buffalo Springfield, and Graham Nash = The Hollies. From the beginning the band made no secret of their political leanings with regards to the Vietnam War. They recorded two songs venting their displeasure. The first was Chicago, an answer to the trial of the Chicago 7 – a group of anti-war activists arrested during demonstrations and riots in downtown Chicago during the Democratic National Convention of 1968.

Βέβαια το Chicago, των Crosby, Stills, Nash and Young (σύνθεση του Graham Nash) αναφέρεται στα γεγονότα και τις ταραχές που έλαβαν χώρα στο Σικάγο τον Αύγουστο του 1968, κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου των Δημοκρατικών.

Κοινός τόπος με το Σικάγο του 1886 οι στίχοι του τραγουδιού: “we can change the world, rearrange the world…”

The second song, Ohio, was a response to the deaths of four students at Kent State University. The students were shot by Ohio National Guardsmen during an anti-war protest on 4th May 1970. There were a number of aspects to Ohio that made it revolutionary. In the main, that it was so bold in its denouncing of the US Government and its role in the Vietnam conflict. It even went as far as to name the then President, Richard Nixon.

Τσουνάμι εξαφάνισε τη «γέφυρα» Βρετανίας-Ευρώπης, Prehistoric North Sea 'Atlantis' hit by 5m tsunami

Ένα τσουνάμι από τη Νορβηγία είναι πιθανό να εξαφάνισε την Doggerland. A prehistoric "Atlantis" in the North Sea may have been abandoned after being hit by a 5m tsunami 8,200 years ago.

Έχει διαπιστωθεί ότι κατά την τελευταία εποχή παγετώνων στην Ευρώπη η Βρετανία δεν ήταν το νησί που γνωρίζουμε σήμερα αλλά ενωνόταν με την υπόλοιπη ήπειρο. Υπήρχε ένα μεγάλης έκτασης κομμάτι γης που έχει ονομαστεί Doggerland το οποίο ένωνε τη Βρετανία με τις ακτές της Ολλανδίας της Γερμανίας και της Δανίας. Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι η Doggerland αποτελεί κατά ένα τρόπο την «Ατλαντίδα» της Βρετανίας αφού η περιοχή βυθίστηκε μετά από ένα τεράστιο τσουνάμι.

Η κατολίσθηση

These young Mesolithic women from Teviec, Brittany, were brutally murdered. As sea levels rose competition for resources may have intensified.

Ομάδα ερευνητών του Imperial College του Λονδίνου ανάμεσα στους οποίους και ο έλληνας επιστήμονας Αλέξανδρος Αβδής πραγματοποίησαν σειρά προσομοιώσεων για να διαπιστώσουν την αιτία της εξαφάνισης της Doggerland στην οποία έχει εξακριβωθεί ότι ζούσαν κάποιες φυλές της μεσολιθικής περιόδου. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια από τις μεγαλύτερες κατολισθήσεις εδαφών που γνωρίζουμε ήταν η αιτία της εξαφάνισης της Doggerland.

The North Sea has given up wonderful prehistoric finds, like these bone points now kept at the National Museum of Antiquities in Leiden, The Netherlands.

Στις νότιες ακτές της Νορβηγίας μέσα σε μια χρονική περίοδο περίπου τριών χιλιάδων ετών συνέβησαν τρεις τεράστιες κατολισθήσεις που έχουν ονομαστεί κατολισθήσεις Storegga. Σύμφωνα με τους ειδικούς οι κατολισθήσεις αυτές ξεκίνησαν υποθαλάσσια στην υφαλοκρηπίδα της Νορβηγίας και κάθε φορά καταβύθιζαν πολύ μεγάλα κομμάτια εδάφους. Υπολογίζεται ότι συνολικά από τις τρεις κατολισθήσεις κατέρρευσε μια περιοχή μήκους 290 χλμ. Σε κάθε κατολίσθηση δημιουργούνταν ένα μεγάλο τσουνάμι. Σύμφωνα με τους ερευνητές μια από τις κατολισθήσεις αυτές σημειώθηκε πριν από 8.200 χρόνια και δημιούργησε ένα τσουνάμι ύψους 5 μέτρων το οποίο κατάπιε κυριολεκτικά την Doggerland. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Ocean Modelling».

Ένας πλανήτης… σβούρα! Meet Beta Pictoris b, The Exoplanet With An 8-Hour Day, Located 63 Light-Years From Earth

Ο Beta Pictoris B είναι ο... ταχύτερος εξωπλανήτης. This artist’s view shows the planet orbiting the young star Beta Pictoris. This exoplanet is the first to have its rotation rate measured. Its eight-hour day corresponds to an equatorial rotation speed of 100,000 kilometers/hour — much faster than any planet in the Solar System. Credit: ESO L. Calçada/N. Risinger

Ο Beta Pictoris B ανακαλύφθηκε το 2008. Πρόκειται για ένα εξωπλανήτη που κινείται γύρω από ένα άστρο που βρίσκεται σε απόσταση 63 ετών φωτός από τη Γη. Νέες παρατηρήσεις σε αυτόν αποκαλύπτουν εντυπωσιακά στοιχεία. Περιστρέφεται πιο γρήγορα από οποιοδήποτε άλλο από τους περίπου χίλιους εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα.

Τι γράφει το… ταχύμετρο

On Beta Pictoris b, a planet still forming nearly 64 light-years away, a day lasts only 8.1 hours. Credit: By Karl Tate, Infographics Artist

Ο Beta Pictoris B είναι ένας γίγαντας αερίου με μέγεθος περίπου 7 μεγαλύτερο από εκείνο του Δία. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Leiden στην Ολλανδία χρησιμοποίησαν το πολύ ισχυρό τηλεσκόπιο VLT στη Χιλή για να μελετήσουν τον Beta Pictoris B. Έκαναν μια σειρά από ανακαλύψεις όπως ότι διαθέτει μια πυκνή ατμόσφαιρα που κυριαρχείται από σκόνη ενώ η θερμοκρασία σε αυτόν ξεπερνάει τους 1300 βαθμούς Κελσίου.

This graphic shows the rotation speeds of several of the planets in the Solar System along with the recently measured spin rate of the planet Beta Pictoris b. Credit: ESO/I. Snellen (Leiden University)

Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του Beta Pictoris B όμως είναι η ταχύτητα με την οποία περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο πλανήτης κινείται με ταχύτητα 25 χλμ/δευτ. Αυτό σημαίνει ότι ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον εαυτό του σε μόλις 8 ώρες. Ο Beta Pictoris B είναι μέχρι στιγμής ο ταχύτερα περιστρεφόμενος εξωπλανήτης  που γνωρίζουμε και οι επιστήμονες θα συνεχίσουν να τον παρατηρούν για να μάθουν και άλλα στοιχεία για αυτόν. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».