Καλλιτεχνική
απεικόνιση του μεγάλου φυτοφάγου δεινόσαυρου που ζούσε κυρίως στο σκοτάδι στην
Αλάσκα. This original painting by James Havens of Ugrunaaluk kuukpikensis, the new species of duck-billed dinosaur
described in research published today in the international journal Acta
Palaeontologica Polonica, illustrates a scene from ancient Alaska during the
Cretaceous Period. Credit:
James Havens
Τα
τελευταία χρόνια επιστήμονες που μελετούν απολιθώματα που είτε είναι επί χρόνια
ξεχασμένα σε κάποιο κουτί είτε υπάρχει δυσκολία ή διχογνωμία για την ταυτότητα
τους διαπιστώνουν ότι ανήκουν σε άγνωστα μέχρι σήμερα είδη. Έτσι συνέβη και με
απολιθώματα που είχαν εντοπιστεί πριν από 25 έτη σε μια περιοχή της Βόρειας
Αλάσκας. Διαπιστώθηκε ότι ανήκουν σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άγνωστο είδος
δεινοσαύρων.
Ζούσε στο σκοτάδι
In this 2014 photo
released by the University of Alaska Museum of the North, a sample of frozen
bone is seen after researchers excavated it from the Liscomb Bed in the Prince
Creek Formation near Nuiqsut, Alaska.
Ο
δεινόσαυρος που έλαβε το όνομα Urgunaaluk
kuukpikensis που σημαίνει «αρχαίο ζώο που βόσκει» στην διάλεκτο της τοπικής
φυλής Εσκιμώων Ινούπιατ. Είναι ένας δεινόσαυρος που ανήκει στην οικογένεια των
Αδρόσαυρων, που ήταν μεγάλου μεγέθους φυτοφάγα ζώα με χαρακτηριστική… μουσούδα
που έμοιαζε με αυτή της πάπιας.
Τα απολιθώματα που μελέτησαν οι επιστήμονες
έχουν ηλικία 69 εκ. ετών αλλά πιθανώς ο U.
Kuukpikensis να έχει μεγαλύτερη ηλικία. Ο δεινόσαυρος έφτανε σε μήκος τα 10
μέτρα και την εποχή που ζούσε στην Αλάσκα η περιοχή αυτή είχε πιο θερμό κλίμα
και καλυπτόταν από δάση.
A handful of
dinosaur bones are seen after they were discovered at the Liscomb Bonebed on
the Colville River, near Nuiqsut, Alaska.
Διέθετε
μεγάλη σε αριθμό οδοντοστοιχία η οποία ήταν ανατομικά σχεδιασμένη για να μπορεί
να καταναλώνει εύκολα και γρήγορα μεγάλες ποσότητες φυτών. Την ανακάλυψη έκαναν
ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μουσείου Αλάσκας και του Πολιτειακού
Πανεπιστημίου της Φλόριδα που εκτιμούν ότι ο δεινόσαυρος ζούσε μεγάλα χρονικά
διαστήματα στο αρκτικό σκότος ενώ πιθανότατα βίωνε και χιονοπτώσεις, δύσκολες
συνθήκες στις οποίες όμως είχε καταφέρει να προσαρμοστεί. Η ανακάλυψη
δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Acta
Palaeontologica Polonic».