Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Ο πολικός δεινόσαυρος! New duck-billed dinosaur found in Alaska

Καλλιτεχνική απεικόνιση του μεγάλου φυτοφάγου δεινόσαυρου που ζούσε κυρίως στο σκοτάδι στην Αλάσκα. This original painting by James Havens of Ugrunaaluk kuukpikensis, the new species of duck-billed dinosaur described in research published today in the international journal Acta Palaeontologica Polonica, illustrates a scene from ancient Alaska during the Cretaceous Period. Credit: James Havens

Τα τελευταία χρόνια επιστήμονες που μελετούν απολιθώματα που είτε είναι επί χρόνια ξεχασμένα σε κάποιο κουτί είτε υπάρχει δυσκολία ή διχογνωμία για την ταυτότητα τους διαπιστώνουν ότι ανήκουν σε άγνωστα μέχρι σήμερα είδη. Έτσι συνέβη και με απολιθώματα που είχαν εντοπιστεί πριν από 25 έτη σε μια περιοχή της Βόρειας Αλάσκας. Διαπιστώθηκε ότι ανήκουν σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άγνωστο είδος δεινοσαύρων.

Ζούσε στο σκοτάδι

In this 2014 photo released by the University of Alaska Museum of the North, a sample of frozen bone is seen after researchers excavated it from the Liscomb Bed in the Prince Creek Formation near Nuiqsut, Alaska.

Ο δεινόσαυρος που έλαβε το όνομα Urgunaaluk kuukpikensis που σημαίνει «αρχαίο ζώο που βόσκει» στην διάλεκτο της τοπικής φυλής Εσκιμώων Ινούπιατ. Είναι ένας δεινόσαυρος που ανήκει στην οικογένεια των Αδρόσαυρων, που ήταν μεγάλου μεγέθους φυτοφάγα ζώα με χαρακτηριστική… μουσούδα που έμοιαζε με αυτή της πάπιας. 

Τα απολιθώματα που μελέτησαν οι επιστήμονες έχουν ηλικία 69 εκ. ετών αλλά πιθανώς ο U. Kuukpikensis να έχει μεγαλύτερη ηλικία. Ο δεινόσαυρος έφτανε σε μήκος τα 10 μέτρα και την εποχή που ζούσε στην Αλάσκα η περιοχή αυτή είχε πιο θερμό κλίμα και καλυπτόταν από δάση.

A handful of dinosaur bones are seen after they were discovered at the Liscomb Bonebed on the Colville River, near Nuiqsut, Alaska.

Διέθετε μεγάλη σε αριθμό οδοντοστοιχία η οποία ήταν ανατομικά σχεδιασμένη για να μπορεί να καταναλώνει εύκολα και γρήγορα μεγάλες ποσότητες φυτών. Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μουσείου Αλάσκας και του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Φλόριδα που εκτιμούν ότι ο δεινόσαυρος ζούσε μεγάλα χρονικά διαστήματα στο αρκτικό σκότος ενώ πιθανότατα βίωνε και χιονοπτώσεις, δύσκολες συνθήκες στις οποίες όμως είχε καταφέρει να προσαρμοστεί. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Acta Palaeontologica Polonic».

Ένα βήμα πιο κοντά στη… διακτίνιση. Physicists break distance record for quantum teleportation

Πάκετα φωτός τηλεμεταφέρθηκαν σε απόσταση 100 χλμ. This graphic shows how to teleport quantum information over 100 km of fiber. Credit: Content By Martin Stevens/NIST, Design By Kelly Irvine/NIST

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη πρόοδος στον ερευνητικό τομέα της κβαντικής τηλεμεταφοράς, της προσπάθειας ώστε ύλη  να εξαφανιστεί από μια θέση ενώ ένα τέλειο αντίγραφό της να εμφανίζεται κάπου αλλού. Απώτατος στόχος είναι η ανάπτυξη τεχνολογίας όμοιας με αυτή της περίφημης διακτίνισης στο Star Trek όπου άνθρωποι μεταφέρονταν στο Διάστημα σε χρόνο dt με το πάτημα ενός κουμπιού. Ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο έχουν καταφέρει να τηλεμεταφέρουν σωματίδια ύλης σε διάφορες αποστάσεις. Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας των ΗΠΑ (NIST) πραγματοποίησαν ρεκόρ τηλεμεταφοράς. Κατάφεραν να τηλεμεταφέρουν «πακέτα» φωτός σε απόσταση περίπου 100 χλμ. Το επίτευγμα θέτει βάσεις για ανάπτυξη νέων ακόμη πιο προηγμένων συστημάτων κρυπτογράφησης αλλά και μετάδοσης δεδομένων από τη Γη στο Διάστημα.

Φυσικά η εξέλιξη αυτή είναι ένα ακόμη βήμα προς το… όνειρο της διακτίνισης ανθρώπων που μπορεί να ακούγεται σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά με βάση τις ερευνητικές εξελίξεις διάφοροι επιστήμονες έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι μπορεί να επιτευχθεί και μάλιστα στο κοντινό μέλλον. Ένας από αυτούς είναι ο θεωρητικός φυσικός Μίκιο Κάκου καθηγητής στο βρετανικό Πανεπιστήμιο City που έχει γίνει διάσημος από την συμμετοχή του σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ επιστήμης. Ο Κάκου πριν από λίγες εβδομάδες είπε ότι η διακτίνιση ανθρώπων μπορεί να επιτευχθεί και η κβαντική τηλεμεταφορά είναι ίσως το κλειδί που θα ανοίξει αυτή την πόρτα.

Μοναδικό βίντεο εξωπλανήτη να γυροφέρνει το άστρο του. Watch This Amazing Video of an Exoplanet in Motion

Όλα συμβαίνουν στο σύστημα του βήτα Οκρίβαντα (β Pictoris) σε απόσταση 60 ετών φωτός από τη Γη. An annotated diagram of the Beta Pictoris system. Image credit: ESO/A.-M Lagrange et al.

Από τους εκατοντάδες εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, ελάχιστοι έχουν γίνει άμεσα ορατοί. Ο μακρινός πλανήτης «β Pic β» διαφέρει, αφού έδωσε την ευκαιρία στους αστρονόμους να παρακολουθήσουν την περιφορά γύρω από το μητρικό του άστρου.

The star β Pictoris (Beta Pictoris) lies about 63 light-years from Earth in the southern constellation of Pictor (The Painter’s Easel). Planet Beta Pictoris b is a gas giant and astronomers captured the best view yet of an exoplanet moving in its orbit. The images, captured between November 2013 to April 2015, show β Pic b as it moves through 1 ½ years of its 22-year orbital period. Credit: ESO/Digitized Sky Survey 2/Nick Risinger, M. Millar-Blanchaer, University of Toronto; R. Marchis (SETI Institute)

Το σπάνιο βίντεο εστιάζει στο σύστημα του βήτα Οκρίβαντα (β Pictoris), ένα φωτεινό, νεαρό άστρο στο νότιο αστερισμό του Οκρίβαντα, το οποίο απέχει από τη Γη 60 έτη φωτός. Περικυκλωμένο από κομμήτες και έναν γιγάντιο δίσκο αερίων και σκόνης, το βήτα του Οκρίβαντα εξάπτει την περιέργεια των αστρονόμων, καθώς τους δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τα αρχικά στάδια του σχηματισμού ενός νέου πλανητικού συστήματος.

Η κίνηση

Η εικόνα του άστρου έχει καλυφθεί με έναν μαύρο κύκλο προκειμένου να αναδειχθεί το αμυδρό φως του πλανήτη δεξιά. This looping animation of a series of images taken between November 2013 and April 2015 with the Gemini Planet Imager (GPI) on the Gemini South telescope in Chile shows the exoplanet β Pictoris b orbiting the star β Pictoris, which lies over 60 light-years from Earth. In the images, the star is at the centre of the left-hand edge of the frame; it is hidden by the Gemini Planet Imager’s coronagraph. We are looking at the planet’s orbit almost edge-on; the planet is closer to the Earth than the star. Image credit: M. Millar-Blanchaer, University of Toronto; F. Marchis, SETI Institute.

Οι τελευταίες παρατηρήσεις δείχνουν τον β Pic b, έναν αέριο πλανήτη με μάζα 12 φορές μεγαλύτερη από του Δία. Χάρη στο μεγάλο μέγεθος και τη σχετικά μικρή απόστασή του από τη Γη, o β Pic b είναι ένας από τους ελάχιστους πλανήτες που έχουν γίνει άμεσα ορατοί με τηλεσκόπια.

The Heavyweight world B Pictoris b vs planets in our solar system… note the rapid rotation rate! Image credit: ESO/I. Snellen (Leiden University)

Ο εξωπλανήτης χρειάζεται 22 γήινα χρόνια για να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από το μητρικό του άστρο. Μια μεγάλη ευκαιρία ήρθε το 2013, όταν ο β Pic b βρέθηκε στην ιδανική θέση για παρατηρήσεις.

The Gemini Planet Imager on the Gemini South telescope. In the photo, GPI comprises the three box-like components attached to the telescope and hanging closest to the observatory floor. Other box-like components on the telescope are other instruments. Image credit: Manuel Paredes/Gemini Observatory/AURA.

Το προηγμένο όργανο GPI (Gemini Planet Imager), το οποίο έχει εγκατασταθεί ειδικά για την παρατήρηση εξωπλανητών στο τηλεσκόπιο Gemini South στη Χιλή, παρακολούθησε το στόχο για διάστημα 1,5 έτους, μέχρι τον Απρίλιο του 2015. Η συρραφή των εικόνων δείχνει τον πλανήτη να διανύει μια σχετικά μικρή απόσταση καθώς γυροφέρνει το βήτα του Οκρίβαντα.

The location of Beta Pictoris in the southern hemisphere sky. Image credit: Stellarium

«Οι εικόνες αυτές αντιστοιχούν στις ακριβέστερες μετρήσεις της θέσης του πλανήτη που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα» καμαρώνει ο Μάξουελ Μίλαρ-Μπλανσέρ του Πανεπιστημίου του Τορόντο, πρώτος συγγραφέας της μελέτης στο έγκριτο «Astrophysical Journal».