Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Αδέσποτα άστρα διασχίζουν το Γαλαξία με 3 εκατ. χιλιόμετρα την ώρα, Ultrafast Stars Discovered Racing Through Milky Way


Οι πορείες που ακολουθούν τα αδέσποτα άστρα δείχνουν ότι προέρχονται από το κέντρο του Γαλαξία. Hypervelocity stars zoom around the center of the Milky Way, where a supermassive black hole lurks. CREDIT: ESO/MPE

Άστρα που εκτινάχθηκαν από τη θέση τους λόγω της μαύρης τρύπας που κρύβεται στην καρδιά του Γαλαξία μας βρέθηκαν να τρέχουν σαν δαιμονισμένα στο Διάστημα με ταχύτητα 3,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα.

Τα έξι αδέσποτα άστρα που ανακάλυψε διεθνής ομάδα αστρονόμων πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν στο κέντρο του Γαλαξία, μια περιοχή έντονης αστρογένεσης που καλύπτεται όμως από ένα αδιαφανές πέπλο σκόνης.

Άστρα που κινούνται με αυτές τις ασύλληπτες ταχύτητες είχαν βρεθεί λίγες φορές και στο παρελθόν, όλα τους όμως ήταν γαλάζιοι, νεογέννητοι γίγαντες. Αυτή είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται άστρα-σπρίντερ στην κατηγορία του δικού μας Ήλιου.

Η μελέτη των έξι άστρων θα μπορούσε να προσφέρει λεπτομέρειες για το περιβάλλον του γαλαξιακού πυρήνα, ανέφεραν οι ερευνητές στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας, το οποίο ολοκληρώθηκε τον περασμένο μήνα.

Όπως αναφέρει το Space.com, τα έξι άστρα πιστεύεται ότι ήταν κάποτε μέλη δυαδικών συστημάτων -πρόκειται για ζευγάρια άστρων που κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο.



Καλλιτεχνική απεικόνιση της μαύρης τρύπας στο κέντρο του Γαλαξία. Cosmic maelstrom: An artist's impression of the supermassive black hole Sagittarius A* at the centre of the Milky Way.

Η πιθανότερη εξήγηση για το μηχανισμό που επιτάχυνε τα μοναχικά άστρα σε αυτές τις ταχύτητες είναι η βαρυτική επίδραση του Τοξότη Α*, της τερατώδους μαύρης τρύπας που πιστεύεται ότι κρύβεται στο κέντρο του Γαλαξία.

Τα μαθηματικά μοντέλα των ερευνητών δείχνουν ότι η μελανή οπή μπορεί να καταπιεί το ένα από τα δύο μέλη ενός δυαδικού συστήματος και ταυτόχρονα να εκτινάξει το άλλο στο Διάστημα με αστρονομικές ταχύτητες.

Σήμερα, τα έξι εκδιωγμένα άστρα συνεχίζουν να κινούνται μέσα στον Γαλαξία μας, χωρίς όμως να κινούνται σε τροχιά γύρω από το βαρυτικό κέντρο του, όπως συμβαίνει με όλα τα άλλα άστρα.






«Εξωγήινα» κρανία ανακαλύφθηκαν σε νεκροταφείο του Μεξικού, Archeologists Unearth Alien-Like Skulls In A Mexico Cemetery


Image Caption: 300 Meters from the village of Onavas, archaeologists discovered a site with 25 human burials, 13 of whom have cranial deformation. This image shows cranial deformation in one of the human skulls. Credit: Cristina Garcia / INAH


Παρόλο που αυτή η εκπληκτική φωτογραφία θα μπορούσε άνετα να είναι βγαλμένη από ταινία... του Ρϊντλεϊ Σκοτ, πρόκειται για πραγματικό εύρημα!

Συγκεκριμένα αρχαιολόγοι αποκάλυψαν, ότι σε νεκροταφείο του μικρού μεξικανικού χωριού Ονάβας βρέθηκε το κρανίο ενός ατόμου που φαίνεται να έπασχε από μια κρανιακή παραμόρφωση.



Painting by Paul Kane, showing a Chinookan child in the process of having its head flattened, and an adult after the process.


Το συγκεκριμένο κρανίο πιστεύεται ότι είναι 1.000 ετών και φέρεται να είναι το πρώτο στην περιοχή που δείχνει την αρχαία πρακτική του δεσίματος ενός κρανίου για να αλλάξει το σχήμα του.



Three drawings of methods that were used by Maya peoples to shape a child's head.


«Η τεχνική της κρανιακής παραμόρφωσης χρησιμοποιήθηκε στους Μεσοαμερικανικούς πολιτισμούς για να διαφοροποιήσει μία κοινωνική ομάδα από μία άλλη, καθώς και για τελετουργικούς σκοπούς», δήλωσε η αρχαιολόγος Κριστίνα Γκαρσία Μορένο, διευθύντρια του ερευνητικού έργου.



The burial ground contained 25 individuals, and 13 of them have what researchers describe as 'intentional cranial deformation.


Στο νεκροταφείο βρέθηκαν συνολικά 25 άτομα, εκ των οποίων τα 13 έχουν υποστεί τεχνητή κρανιακή παραμόρφωση και άλλα 5 έχουν υποστεί οδοντικό ακρωτηριασμό.

«Αυτό το μοναδικό εύρημα δείχνει ένα μείγμα παραδόσεων από διαφορετικές ομάδες στο βόρειο Μεξικό», είπε η Μορένο.






Αστεροειδής… ανεκτίμητης αξίας. Near-Earth asteroid could be worth $200 billion


Ο αστεροειδής 2012DA14 μπορεί να υποκρύπτει ανακτήσιμο νερό αξίας 65 δισεκατομμυρίων και μέταλλα αξίας περίπου 130 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με τους ιθύνοντες της Deep Space.

Η αξία του αστεροειδούς 2012DA14, ο οποίος θα περάσει την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου «ξυστά» από τη Γη, αποτιμάται σε περίπου 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με την εταιρεία εξόρυξης Deep Space.

Συγκεκριμένα ο αστεροειδής, ο οποίος έχει διάμετρο λίγο περισσότερο από 45 μέτρα και μάζα 130.000 τόνους, μπορεί να υποκρύπτει ανακτήσιμο νερό αξίας 65 δισεκατομμυρίων και μέταλλα αξίας περίπου 130 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με τους ιθύνοντες της εταιρείας. Η εκτίμηση έγινε υποθέτοντας ότι μόνο το 10% της μάζας του αστεροειδή είναι εύκολα εξορύξιμο.

Η Deep Space δεν θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί τον αστεροειδή 2012DA14, καθώς η τροχιά του εμφανίζει πολύ μεγάλη κλίση συγκριτικά με τη Γη, γεγονός που θα έκανε ιδιαίτερα δύσκολο το εγχείρημα. Εξάλλου ακόμα δεν διαθέτει τον εξοπλισμό ώστε να προσγειωθεί στον αστεροειδή και να ξεκινήσει επιχειρήσεις εξόρυξης, ενώ και το κόστος θα ήταν απαγορευτικό.

Ο αστεροειδής 2012 DA14 όπως φαίνεται στη σύνθεση τριών φωτογραφιών στις 14 Φεβρουαρίου 2013 σε απόσταση 748,000 μιλίων. This animated set of three images depicts asteroid 2012 DA14 as it was seen on Feb. 14, 2013, at a distance of 465,000 miles (748,000 kilometers). Image credit: LCOGT/Faulkes

Ωστόσο στα επόμενα χρόνια θα πληροί αυτές τις προϋποθέσεις και το πολύ κοντινό πέρασμα του αστεροειδούς (μόλις 27.700 χιλιόμετρα μακριά από τη Γη) αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα των πόρων που βρίσκονται διαθέσιμοι προς εξόρυξη και εκμετάλλευση στο κοντινό διάστημα, σύμφωνα με τον πρόεδρο της εταιρείας Ρικ Τάμλινσον.

Μία γραφική απεικόνιση της διαδρομής που θα ακολουθήσει ο αστεροειδής 2012 DA14 έδωσε στη δημοσιότητα η NASA, με τη βοήθεια του λογισμικού «Eyes on the Solar System».

Με το σίδηρο και το νικέλιο που θα εξορυχθεί σε μελλοντικές αποστολές, η Deep Space σκοπεύει να αποτελέσει τον πυρήνα για τη δημιουργία μίας βιομηχανίας βασισμένη στο διάστημα, η οποία θα επεκταθεί σε κατασκευή οχημάτων, σταθμών και βάσεων μακριά από τη Γη. Η εταιρεία σχεδιάζει επίσης να μετατρέπει το νερό που θα αποσπά από τους αστεροειδείς σε καύσιμο το οποίο θα προμηθεύει σε δορυφόρους και διαστημόπλοια σε χαμηλό σχετικά κόστος.

«Η μεταφορά προμηθειών για την εξυπηρέτηση τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων και επανδρωμένων αποστολών στον Άρη από πηγές όπως αστεροειδείς είναι στοιχείο-κλειδί για την εξερεύνηση και την αποίκηση του διαστήματος», δήλωσε ο Τάμλινσον.


Σύμφωνα με στελέχη της εταιρείας προτεραιότητα αποτελεί η δραματική μείωση του κόστους μεταφοράς των υλικών που χρειάζονται να εκτοξευτούν από τη Γη, καθώς προς το παρόν το κόστος αποστολής υλικών ενός τόνου υλικών από τη Γη σε υψηλή τροχιά είναι 10 εκατομμύρια δολάρια.

Η Deep Space είναι η μία εκ των δύο εταιρειών που τον τελευταίο χρόνο εξέφρασαν την επιθυμία τους να εκμεταλλευτούν τους φυσικούς πόρους ενός αστεροειδούς. Η άλλη πρόκειται για την Planetary Resources, η οποία έχει χρηματοδότηση από τους ιθύνοντες της Google Λάρυ Πέητζ και Έρικ Σμιντ. Συνιδρυτής της Planetary Resources είναι ο ελληνοαμερικάνος επιχειρηματίας, φυσικός και μηχανικός Πήτερ Διαμαντής.

Η Deep Space σχεδιάζει την εκτόξευση μίας ομάδας μικρών ρομποτικών εξερευνητών με την ονομασία Fireflies το 2015, ενώ οι επιχειρήσεις εξόρυξης αναμένονται για μετά το 2020. Παρόμοιο χρονοδιάγραμμα ακολουθεί και η Planetary Resources, με πιθανή ημερομηνία εκτόξευσης ρομποτικών τηλεσκοπίων-εξερευνητών το 2014.







«Φρέσκια», παράξενη μαύρη τρύπα στον Γαλαξία, Rare Explosion Created Our Galaxy's Youngest Black Hole


The highly distorted supernova remnant W49B in this image may contain the youngest black hole in the Milky Way galaxy. The image combines X-rays from NASA's Chandra X-ray Observatory in blue and green, radio data from the NSF's Very Large Array in pink, and infrared data from Caltech's Palomar Observatory in yellow. Image released Feb. 13, 2013. CREDIT: X-ray: NASA/CXC/MIT/L.Lopez et al; Infrared: Palomar; Radio: NSF/NRAO/VLA

Επιστήμονες στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι εντόπισαν την ύπαρξη μιας μαύρης τρύπας σε απόσταση 26 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, πρόκειται για τη νεότερη μελανή οπή που έχει δημιουργηθεί στον γαλαξία μας η οποία μάλιστα δεν οφείλει την ύπαρξη της στον συνήθη μηχανισμό παραγωγής μελανών οπών αλλά σε ένα σπάνιο κοσμικό φαινόμενο.

Οι εκρήξεις

Όταν άστρα πολύ μεγάλης μάζας «ξεμένουν» από καύσιμα ο πυρήνας τους αρχίζει να γίνεται ασταθής προκαλώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση που καταλήγει σε μια έκρηξη σουπερνόβα. Κάποιες φορές οι εκρήξεις σουπερνόβα αφήνουν πίσω τους το «πτώμα» του άστρου, ένα μικρό, υπέρπυκνο και ταχύτατα περιστρεφόμενο σώμα που εκπέμπει έντονο φως. Τα σώματα αυτά είναι γνωστά ως άστρα νετρονίου ή πάλσαρ. Άλλες φορές το αποτέλεσμα της έκρηξης είναι η δημιουργία μιας μαύρης τρύπας.

Νέα και περίεργη

Chandra X-ray Image of W49B showing just the iron (purple) and silicon (blue).

Σε απόσταση 26 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς βρίσκονται τα απομεινάρια μιας έκρηξης σουπερνόβα η κωδική ονομασία των οποίων είναι W49B. Επιστήμονες του ΜΙΤ χρησιμοποίησαν το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra για να μελετήσουν τα υπολείμματα W49B. Δεν εντόπισαν την παρουσία ενός άστρου νετρονίου καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι σε αυτή την περίπτωση η έκρηξη οδήγησε στη δημιουργία μιας μαύρης τρύπας. Υπολόγιζουν ότι η μελανή οπή δημιουργήθηκε πριν από περίπου χίλια χρόνια και είναι έτσι η νεότερη που γνωρίζουμε στον Γαλαξία. Εκτός από την ηλικία της η μελανή οπή παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και εξαιτίας του τρόπου που δημιουργήθηκε.

Ο μηχανισμός


The supernova remnant known as W49B is, let's say, a bit unorthodox looking. Many supernova remnants appear rather spherical in shape. This is in large part because astronomers think that most supernovas explode more or less evenly in all directions. W49B, however, is an exception to that rule. Researchers instead think that the star that created W49B ejected more material at higher speeds from its poles than from its equator during its explosion. The result is this unusual barrel-shaped remnant we see today. While most supernovas leave behind a dense rotating core called a neutron star, there is no evidence that one is present within W49B. This and other evidence suggest that an even more exotic object, that is, a black hole, was produced during the explosion. Since W49B's explosion occurred about a thousand years ago as seen from Earth, this means this may be the most recent black hole formed in our Milky Way galaxy. Credit: NASA/CXC/A. Hobart

Οι εκρήξεις σουπερνόβα είναι κατά βάση «συμμετρικές» - η αστρική ύλη εκτοξεύεται με την την ίδια ταχύτητα προς κάθε κατεύθυνση. Στην περίπτωση της έκρηξης των W49B η ύλη του άστρου εκτοξευόταν από τις περιοχές κοντά στους πόλους με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από την ύλη που προερχόταν από τον ισημερινό. Οι πίδακες της ύλης από τους πόλους ήταν εκείνες που σύμφωνα με τους ερευνητές καθόρισαν τελικά το είδος της έκρηξης αλλά και τη μορφή των υπολειμμάτων της.

Αυτά τα υπολείμματα λάμπουν σε διάφορα μήκη κύματος, γεγονός που αποδεικνύει ότι είναι προϊόντα μιας ασυνήθιστης έκρηξης. Οι εκρήξεις σουπερνόβα δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί πλήρως και η μελέτη ενός σπάνιου είδους τους, όπως αυτό των W49B, αναμένεται να αποκαλύψει νέα άγνωστα μέχρι σήμερα δεδομένα για αυτές.

«Τα απομεινάρια W49B είναι ένα είδος υπολειμμάτων αστρικής έκρηξης που για πρώτη φορά εντοπίζονται στον γαλαξία μας. Όπως φαίνεται το άστρο πέθανε με έναν ασυνήθιστο τρόπο. Αν και δεν έχουμε αποδείξεις, τα ευρήματα από τα W49B μας κάνουν να πιστεύουμε ότι η έκρηξη οδήγησε στη δημιουργία μιας μαύρης τρύπας. Αν τελικά η υποψία μας επιβεβαιωθεί θα έχουμε τη σπάνια ευκαιρία να μελετήσουμε μια έκρηξη σουπερνόβα υπεύθυνη για τη δημιουργία μιας νεαρής μαύρης τρύπας» αναφέρει η Λόρα Λόπεζ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal».