Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Περικλής Γιαννόπουλος, τρομακτικά επίκαιρος Έλλην: Νέον πνεύμα

Δημήτρης Πικιώνης, Ελπίς

σκοτώσατε τν λληνικν ΝΕΟΤΗΤΑ.

Κα θνος χωρς ΝΕΟΛΑΙΑΝ εναι νοιξις χωρς ΑΝΘΗ.

λλ δν εναι μόνον τυχς κα ατ π πλέον, τ πελπιστικόν. Πάντα τατα εναι μεταβλητ κα πάμπολλα δυνατν κα αθωρε μεταβλητά· διότι εναι κατασκευάσματα τεχνητ κα καταντήματα φυσικ ες τς ποβλακωμένας κα χλωροφορμισμένας Κοινωνίας κα δ μόνον π τν διευθύνουσαν ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΝ ΚΤΗΝΩΔΙΑΝ.

κενο τ ποο εναι ληθς κα βαθς ΑΠΕΛΠΙΣΜΟΣ, εναι ΕΛΕΕΙΝΟΤΗΣ ΤΗΣ ΝΕΟΤΗΤΟΣ. Τς Σχολιευομένης, τς Σπουδαζούσης, τς Στρατευομένης, τς Πανεπιστημιακς, τς Διανοουμένης, τς Καλλιτεχνούσης, τς ΠΤΩΧΗΣ κα τς τρισχειροτέρας ΠΛΟΥΣΙΑΣ, τς εσερχoμένης Νεότητος, ετε ες τν δεολογικόν, ετε ες τν Καλλιτεχνικόν, ετε ες τν Πρακτικν Κόσμον: Τν ΝΕΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Νεότης. ψυχος, καρδος, μυαλος, νανδρος, νελεύθερος, χαρακτήριστος, μ λας τς Νεανικς κδηλώσεις πούσας, μ λας τς νθρωπινς κφράσεις κα Δυνάμεις, κατεβασμένας π τ μηδέν. Νεότης, οτιδανή: ΜΙΣΘΟΣ, Νεότης, χυδαία: ΨΗΦΟΣ. Τ Σχολεα κφουρνίζοντα γράμματα κα νάγωγα κα μισελληνικ κα Φραγκομαν Κούτσουρα. Τ Πανεπιστήμιον κβράζον ντ ΝΕΩΝ ΑΝΔΡΩΝ Σαπισμένην νθρωπότητα Σάπιων Δικηγορίσκων κα Τιποτένιων πιστημόνων, να ξύτατον Πανωλικότατον όν, ξολοθρευτικν κα Κοινωνίας κα θνους, μεταδίδοντα π τν βαρυτάτην της μορφήν, τν δίαν της Σαπίλαν, Ψυχς, Καρδίας κα Νο, ες λον τν λλαδικν ργανισμόν.

Κα Νεότης ατ Τοιαύτη, σάπια ως τ κόκκαλον, σάπια κατ τν νον, κατ τν ψυχν κατ τ ασθήματα, χωρς τίποτε νδρικν κα τίποτε νθρωπινόν, ξαπολυομένη ες τος δρόμους τς Ερώπης κα ποφραγκευομένη κα ποκατεργαρευομένη, κα ποθρασυνομένη κα πογινομένη κα πανερχομένη δι ν καθαρίσ κα ποβορβοροσα, δι ν ξυγιάν κα ποτελματίζουσα, δι ν φωτίσ κα ποσκοταδιάζουσα, δι ν ξευγενίσ κα ποχωριατίζουσα, δι ν ξανθρωπίσ κα ποθηριώνουσα μ μίαν μοναδικν ΛΥΣΣΑΝ Πενταροθηρίας, Θεσιθηρίας, Ψηφοθηρίας, Προικοθηρίας ναισχυντοτάτης Ρεκλάμας, ναισχυντοτάτου ξευτελισμο λων τν παγγελμάτων κα λων τν θνικν, Κοινωνικν, ρχν, δεν κα Πραγμάτων, μ μίαν ΑΜΑΘΕΙΑΝ παντς Πράγματος κα μίαν ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ οουδήποτε Πράγματος Σοβαρο, οασδήποτε δέας Σοβαρς, καταπλήσσουσαν κα ΤΟΥΒΛΑ. Νέοι θέλοντες ν νεωτερίσουν κα φοροντες τος Πνευματικος τσουμπέδες το παπούλη των. Νέοι ναγλυφόμενοι δι ν πολιτικίσουν κα φέροντες τν Νεωτερισμόν τς... θνοσυνελεύσεως! Νέοι Μουσικοί, θέλοντες ν πολεμήσουν τ Βουλγαρικώτατον δεον κα γωνιζόμενοι ν βγάλουν τν Γερμανικήν του Γραμματικν δι ν βάλουν τν ταλικήν! Νέοι Ζωγράφοι, Γλύπται, Μουσικοί, ρχιτέκτονες πανερχόμενοι μ γωϊσμν φουσκωμένον σν ερόστατον, δι ν φωτίσουν τν Τόπον των κα ν μ πάρχ οτε ΜΙΑ, διωτικ τολάχιστον Σχολή, λλ. Ζωγραφικς. Οτε ΜΙΑ, λλ. Γλυπτικς. Οτε ΜΙΑ, λλ. ρχιτεκτονικς. Οτε ΜΙΑ, λλ. Μουσικς. Οτε κν να μάζευμα δύο, τριν, νθρώπων, κπροσωπούντων μίαν οανδήποτε -δέαν, στω κα ξένην, οασδήποτε Τέχνης, ργαζομένων δι᾿ ατήν, οτε κν δύο νθρωποι, γωνιζόμενοι δι θεωρίαν Τέχνης τινος, δυναμένην ν διατυπωθ στω κα μ δύο λέξεις, οτε κν νθρωπος ΕΝΑΣ, Καλλιτέχνης ΕΝΑΣ, δυνάμενος ν διατυπώσ τολάχιστον, μιλητικς, μίαν οανδήποτε θεωρίαν τς Τέχνης του μ διόμιση λέξεις!

Κα Νέοι τρέμοντες ν σκεφθον λεύθερα, ν ξυσθον διαφορετικά. Νέοι τρέμοντες τν Νεότητα. Τ Νέον παράγον τρόμον. Νέα δέα παράγουσα συγκοπήν, σν προτεταμένον περίστροφον ες τ στθος. Νεότης σύσσωμος, Πλουσία, Πτωχή, πιστημονική, παγγελματική, Καλλιτεχνική, φιλολογική, στιβαζομένη ες τν θύραν κάθε μισθο, δι ν νοικιασθ, ν γγαρευθ, ν πουληθ, σύσσωμος, -ΠΛΟΥΣΙΑ κα ΠΤΩΧΗ- σπρωχνομένη κοπαδηδν κα λληλοπατουμένη κα γρονθοκοπουμένη, μ τ διπλώματα ες τ χέρια, σν ν σαν πιστοποιητικ ναπήρων, δι κάθε κατοντάδραχμον θέσιν Σσρωτο.

Κα Πλούσια Νεότης, δυνατοσα ν ννοήσ, τι εναι τ ΠΟΛΥΤΙΜΩΤΕΡΟΝ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ τς Πατρίδος της, μακρν δεν μακρν μακρν Τεχνν, μακρν νεργειν δυνατοσα ν ννοήσ, τι εναι σχυρότερος Κοινωνικς Παράγων Προόδου, δι τς τομικς Πρωτοβουλίας κα τς νεξαρτήτου ργασίας, καταντήσασα ες τοιοτον σημεον ξευτελισμο κα ΑΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ, στε ν μ κατορθώσ ν δημιουργήσ, ν στήσ ες τ πόδια της, ν ναθρέψ, οτε τουλάχιστον ΜΙΑΝ: ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΚΟΚΚΟΤΑ. Πανελλαδικ Νεότης, στάθη νίκανος ν δώσ ες τν Τόπον: ΜΙΑΝ ΚΟΚΚΟΤΑ. Κα Νεότης τοιαύτη ΠΛΟΥΣΙΑ Νεότης, εναι μόνον δι ν στοιβαχθ ες τ πόγεια το Κατακλούμ, χι μόνον μ τος φραγκικος Μαύρους Γάτους, λλ κα μ τος λλαδικος Λερόμαυρους Μπακαλόγατους τν Πανεπιστημίων κα τος Γρύζιους Γάτους τν Πατρίων, πο τν διέπλασαν τοιαύτην κα ν κατακλυσθ μ μίαν τρόμπαν νερο, ν πνιγ πως πνίγουν τ χρηστα γατιά.

Περικλής Γιαννόπουλος

Κα περβανον κάθε περιγραφν τς Τραγικοτάτης ληθείας Στεφάνωμα ντάξιον τς λλαδικς Νεότητος, νας δθεν Νέος λληνισμός, φευρεθες ες τος Καφφενέδες, κκολαφθες πό τος Μπελτέδες των Καφφέδων, σημαιοφορούμενος π τ ρχικατεργαρικότατον πιστημονικν φς -ΚΥΝΑΙΔΙΚΟΤΑΤΟΝ ΨΕΥΔΟΣ- νς Παρισινο ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΥ, νς φραγκολεβαντίνου, περιγράπτου πνευματικς ενουχικότητος κα ποτροπαιοτάτης ΑΜΑΘΕΙΑΣ, νς Κτήνους, δυνατοντος ν ννοήσ τίποτε π τν στορίαν τς φυλς κα τν λλην. δέαν κα τν λλην. Γλσσαν, παραδουχούμενος π δευτέρου Μουρλο Κουκκουλεμπόρου, Λονδρέζου ατο, φανταστικς Νεοελληνισμς Μισελληνικώτατος, θέλων ν σπάσ τν νότητα τς στορίας, τν νότητα τς Γλώσσης, τν νότητα τς Θρησκείας, ν ποκόψ τν λληνισμόν, π κάθε παρελθόν του -σν ν εναι Τορκος, σν ν εναι Βούλγαρος, σν ν εναι χειρότερος λων, ΦΡΑΓΚΟΣ, ποος παιδεύεται ναν αἰῶνα τώρα, ν κατορθώσ ατό, δι᾿ λων τν μέσων κα τν βδελυροτέρων κα τν πανθρωποτέρων- Παραδίδων Ατός, μ τ δια του τ χέρια, ες τος Φράγκους, τ δολοφόνα ατ πλα κα ξυμνν ατούς, πο τ ρπάζουν λλαλάζοντες κα τν ξωθον μ τος μνους των, πως τος τρισκαταράτους Φαρμακίδας λλοτε, ες τ ν κατακομματιάσ κα ξουθενώσ τν φυλήν του, νας Νέος λληνισμός. Λώβα ληθινή, τοιαύτης οβόλου δριμύτητος, στε ν προξενήσ ντελ παραίσθησιν, ες νθρώπους καθ᾿ λα λογικωτάτους κα Σεβαστοτάτους, στε ν παρασυρθον, ν πιτρέψουν ν δημιουργηθ δ, ες τς ΑΘΗΝΑΣ, ες τος πρόποδας το περτάτου Ναο τς Οκουμένης, νας Νοσταλγικότστος ΝΕΟΤΣΑΡΟΥΧΙΣΜΟΣ φραγκοβρακάδων, μ Σύμβολον να φηνιασμένον ΤΣΑΡΟΥΧΙ, θέλων ν γκρεμίσ τν Παρθεννα, δι ν στήσ τ παληοτσάρουχον το παπούλη του κα γκαρίζ νέτως τν μανέ του.

13

Κάτω λλς τν: ΨΗΦΩΝ, τν ΜΙΣΘΩΝ, τν ΧΑΡΤΟΠΑΙΚΤΩΝ κα τν ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ.

Ατ εναι Τωριν λλάς, Καταχρεωκοπημένη Πνευματικς π τν πρώτην της μέραν. Καταχρεωκοπημένη Πραγματικς. Μ Κράτος γνήσιον, ληστρικότατον, Τσουλν. Στρυφογυρίζουσα διεξοδως ες τ δια καμώματα κα τ δια ψεύματα, τν πρώτων μερν τς λευθερίας της, τ ποα βαρύνθησαν κα ο πέτρες, δυνατοσα ν σταθ ες τ πόδια της, δυνατοσα ν δημιουργήσ τ παραμικρν θνικόν, ναρκώνουσα κα καταπνίγουσα τν Τιτάνειον δύναμιν το λληνικο τόμου, καταδολοφονοσα κα καταατιμάζουσα, καθ᾿ λα τ σημεα το λληνισμο, π να δη αἰῶνα, μ τος Προξένους της, καταληστεύουσα ατόν, δένουσα τ χέρια του κα κρατοσα σφικτ ατόν, ες τ πανταχόθεν ραπίσματα χάριν της, ν Ατ στουπ ες τ Βουλευτικόν της μεθύσι, κυλιέται ες τ Παραδείσειον περιβόλι της, κατατρωγομένη π τν σωτάτην της λέπραν, τν μάθειαν, τν νηθικότητα κα τν χυδαιότατον γωϊσμόν, θεόστραβη πρ το ργου τ ποον νέλαβε ν κτελέσ, ναίσθητος πρ τν κακν κα τν χαμν, πο προξενε ες τν φυλν κα ες αυτήν, μ πρόσωπον φουσκολωβιασμένον κα γκέφαλον παράλυτον, λόκληρον καρκίνον, μεταδίδοντα σπασμωδικάς, τρελλς κινήσεις ες τ Σμα το λληνισμο. Ατ εναι Τωριν λλάς. λλς τν Κλεφτν-ρώων. Τν Κλεφτν Κουτσούρων· Κα λλς τν Παιδιν ατν -ντ ψηλν ριστοκρατν φορτωμένων μ τν Πατρικν Δόξαν το Πυρς κα τν δίαν Δόξαν Πνεύματος κα Εγενείας- Τραμπουκογαλάντιδων κα τέλος τν πογόνων ατν κα τν διαδόχων τν Συστημάτων των, Κλεφτν το 97, Κλεφτν κφυλισμένων, Κλεφτν νηθίκων, Κλεφτν Γραμματοστραβν κα Γραμματολεπρν, Κλεφτν ΜΠΟΥΦΩΝ κα τρισχειρότερον κα συνολικότερον, λων, ΕΛΛΑΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ.


Ατή, μυδρς, εναι Τωρινή Σας λλάς. Κα θ το νεξήγητον θαμα, πς εναι δυνατν ν πάρχ τ τερατδες ατ κατασκεύασμα, ἐὰν δν τ στήριζεν ερ Συμμαχία τν Μεγάλων Κροκοδείλων, ποκύψασα ες τν θικν πίεσιν τν Λαν κα ναγκασθεσα ν κυρώσ τν λευθερίαν κα δημιουργήσ θνος νεξάρτητον -λλ φαινομενικς, λλ δέσασα τος πάντας κα τ πάντα χειροπόδαρα νέκαθεν, λλ᾿ ξωθοσα Ατ ες λους τος κρημνος κα τος τιμασμος- ἐὰν δν εχε συμφέρον μέγιστον ν τ διατηρ, πως το τν αἰῶνα ατόν, πως εναι τώρα κα χειρότερον κόμη, δι ν κατακομματιάζ κα διαρπάζ Ατ τν λληνισμν νέτως, δημιουργοσα κα ξωθοσα Βλάχους κα Βουλγάρους, λαος βλάκας, λυσσντας καθ᾿ μν, τν φυσικν των Εεργετν κα Προστατν, φουσκώνοντας σν νδιάνους, κα σν νδιάνους βλάκας, δυνατοντας ν ννοήσουν, τι παχύνονται μάταια τρώγοντες μς, δι ν χρησιμεύσουν μίαν μέραν δι τν Πασχαλινν Βότκα το Μουζίκου κα τ Χριστούγεννα το φράγκου. Κα κόμη θ το θαμα, πς φίσταται τοιοτον κατασκεύασμα, ἐὰν δν τ κράτει, κυριώτερον κόμη, κολοσσαία Δύναμις το λληνισμο, πραγματικ Ατ Δύναμις κα τ Γόητρον τς ρχαίας μας λλάδος, Γόητρον σχυρότερον το Γοήτρου τν Θεν, δύο δυνάμεις τρισμέγισται, νυπολόγιστοι, τς ποίας νηθίκως κα χυδαιότατα κμεταλλεύεται Τωρινή, χωρς κν ν τς ννο κα α ποαι κρατον βύθιστον τ Ληστρικν ατ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟΝ.

Κα διέξοδος; Μία κα μόνη. να καλ πρωΐ,  Τωρινο όμματοι Βλάκες, θ ερεθτε παναστατημένοι, χωρς ν γνωρίζετε τ πς κα τ τί κα τ διατί, χωρς ν ξεύρετε τ θέλετε κα τ γυρεύετε κα πο πηγαίνετε. Κα τν πανάστασιν ατν τν ασθάνεσθε, τν πικαλεσθε, τν ποθετε, ρχίσατε πρ καιρο ν τν λέγετε, ν τν γράφετε, ν τν συνηθίζετε, ν τν περιμένετε ς μόνην Σας Σωτηρίαν: δι ν Σς γλυτώσ π τος νηθίκους λαβυρίνθους κα πό τους τραγελάφους -δι ν Σς γλυτώσ π τν αυτόν Σας. Κα  πανάστασις ατή, πως κα οαδήποτε λλη μεταβολή, μ τ μυαλ πο χετε κα μ τος νθρώπους πο βάζετε ες τν σβέρκον Σας, θ Σς ξαπατήσ κα θ Σς βυθίσ χειρότερα, ες χειροτέρους τραγελάφους κα σκότη, θ Σς ποτελειώσποσχομένη ν Σς διορθώσ -πως  κάθε μεταβολ πο κάματε,- κα θ Σς ποκοιμίσ, δι ν πεταχθτε μετ λίγα τη ρθοί, π τν Νέον Σας πνον... κα δτε τέλος μ πεταγμένα μάτια μπρός Σας, τν Πραγματικόν... ΧΑΡΟΝ.

Νέον Πνεύμα  (1906) (απόσπασμα)

Περικλής Γιαννόπουλος  (1871-1910)