Δήμητρα Μήττα, «Ετεοκλής Λαβδακίδης»

Paulus Hoffman, Man and computer, 2011, Oil, Height 60cm, Width 80cm.

- O Ετεοκλής, ο Τεό, δεν μπήκε καν στον κόπο να επιχειρήσει σχέσεις, ρίχτηκε στη δουλειά. 

¾-- Με υπολογιστές είχε να κάνει.

¾ -= Όλη μέρα μπροστά σε μία οθόνη. Κι όταν γυρνούσε στο σπίτι του, πάλι μπροστά στην οθόνη,

¾-- λάτρευε ό,τι είχε να κάνει με την εικόνα.

¾--Έφτιαξε και ένα blog με τέτοιου είδους αναρτήσεις -έργα τέχνης, ποιήματα, τραγούδια-,

¾     έβαλε και μια λεπτομέρεια του προσώπου του,

¾-   ωραία μάτια είχε, γιατί να μην τα προβάλει;

¾-   και να 'σου τα like στο προφίλ του, και να 'σου οι γνωριμίες, κυρίως οι κυρίες γοητεύονταν από τους υπαινιγμούς των ποιημάτων που αναρτούσε, από τα δικά του υπαινικτικά σχόλια στις δικές τους αναρτήσεις,

¾-και να 'σου οι γνωριμίες, να 'σου οι ανταλλαγές μηνυμάτων,

¾-  “και τι ωραία μάτια έχεις...”,

¾- και να 'σου και κάποιες που τον ερωτεύονταν. Εξαφανιζόταν μόλις καμιά τους του έγραφε ότι παίρνει τα μπογαλάκια της και του 'ρχεται να κάνουν μαζί το ρομαντικό ταξίδι της γνωριμίας τους,

¾- τις διέγραφε από “φίλες” και εύρισκε την υγειά του.

Jean-Léon Gérôme (1824–1904), Optician’s Sign (1902), oil on canvas, 87 x 66 cm, Private collection. Wikimedia Commons.

¾- Στο μεταξύ φίλους με σάρκα και οστά δεν είχε. 

¾- Ψάξε ψάξε στο διαδίκτυο αναπόφευκτα έπεσε και σε κάτι χαζοπαίχνιδα, μπάλες του ίδιου χρώματος που ο παίκτης έπρεπε να τις χτυπήσει, μπαμ, ακουγόταν μια κανονιά μόλις κατέρρεαν οι μπάλες,

¾- και να 'σου να τις χτυπάει, και να 'σου όταν τα πράγματα πήγαιναν στραβά να κατεβαίνουν καινούριες μπάλες μέχρι που έφταναν στο τέλος του τεραίν και έχανε.

¾- Κωλομηχάνημα.

¾- Άρχισε να κυνηγά τη νίκη,

¾- με μανία χτυπούσε μπάλες με τις ώρες,

¾- καμιά νίκη,

¾- πώς ήταν ρυθμισμένα έτσι τα ρημάδια;

¾- Μετά διαπίστωσε πόσες ώρες στεκόταν απέναντι από τις χρωματιστές του μπάλες,

¾- προσπάθησε να βάλει χρονικά πλαφόν,

¾     “θα παίζω λίγο το μεσημέρι μετά το φαγητό, για να ξεκουράζομαι”,

¾     είχε βρει και τη δικαιολογία –“για να ξεκουράζομαι”.

¾     Πάτησε όλα τα όρια, αυτό το “λίγο πριν...” ή “λίγο μετά...”, “νά, μια φορά μόνο να νικήσω το άτιμο το μηχάνημα...”. Αλλά αυτή η φορά δεν ερχόταν, άσε που κάποιες φορές που έμοιαζε ότι θα τα καταφέρει, τον έπιανε μια αγωνία ότι το παιχνίδι θα τελείωνε και δεν θα επιτρεπόταν να το ξεκινήσει ξανά.

¾     Παρακαλούσε λοιπόν να χάσει.

¾     Το λίγο πριν από τον ύπνο του δημιούργησε ένα πρόβλημα,

¾     πόσο θα ήταν αυτό το λίγο πριν;

Laura Chasman , Oliver at 20. Gouache on museum mounting board, 2010, Collection of the artist.

¾     Δυστυχώς, ήταν πολύ, κι όταν έκλεινε απότομα την οθόνη και έγερνε στο μαξιλάρι του, από την ένταση δεν μπορούσε να κοιμηθεί, ένιωθε μπάλες να πέφτουν από το ταβάνι, μπαλόνια να αιωρούνται μαλακά παντού και να κατακλύζουν τον χώρο.

¾     Στριφογυρνούσε από εδώ και από εκεί, χτυπούσε το ξυπνητήρι, ράκος πήγαινε στη δουλειά.

¾     Οι επιδόσεις του έπεσαν, ήρθαν οι πρώτες προειδοποιήσεις από τους από πάνω του.

¾     Δικαιολογήθηκε όπως όπως και τους ζήτησε να δουλεύει από το σπίτι, εξάλλου όλη του η δουλειά με υπολογιστές είχε να κάνει. Το δέχτηκαν, ανέβηκαν οι επιδόσεις του, γιατί δούλευε όλο το εικοσιτετράωρο, δουλειά και παιχνίδι.

Salman Toor , East Village Iqbal Bano, Painted in 2018, oil on panel, 61 × 61 cm.

¾  - Ύστερα, κάποια στιγμή το νίκησε το μηχάνημα, εξόντωσε όλες τις μπάλες προτού αυτές φτάσουν στο δάπεδο και για πρώτη φορά άκουσε από το μηχάνημα ένα νικητήριο σάλπισμα. Ήταν νικητής. Μπράβο, μπράβο, ζήτω, ένιωσε καλά. Γύρισε στη δουλειά του, κανονικά την κάρτα του το πρωί στο γραφείο, επιστροφή στο σπίτι, καμιά εκπομπή στην τηλεόραση, ύπνος, ομαλοποιήθηκε η ζωή του. Αλλά ο διάβολος..., ο διάβολος πήρε τη μορφή μιας σκέψης και του εμφανίστηκε την ώρα που τον έπαιρνε γλυκά ο ύπνος: “Κι αν η νίκη ήταν τυχαία; Αν έγινε..., έτσι..., μια φορά μόνο, από σύμπτωση και όχι από ικανότητα; Αν σε λυπήθηκε το μηχάνημα;”

¾    - Τούρμπο έγινε ο Τεό, αυτός δεν ήθελε να χρωστάει χάρες σε κανέναν, δεν ήθελε να τον λυπάται κανένας, τι; τζάμπα και βερεσέ απομονώθηκε τόσα χρόνια από όλους;

¾     -  Σηκώθηκε κατακόκκινος από θυμό, άνοιξε με ορμή το μηχάνημα, “οι δυο μας τώρα”.

¾    - Ξημερώθηκε, πήγε στη δουλειά κουτουλώντας, ο ένας καφές μετά τον άλλον του διέγειραν το νευρικό σύστημα,

¾     και το έντερο…

¾   -  Προσοχή, δεν πρέπει κανένας να καταλάβει τίποτε, το πράγμα χρειάζεται στρατηγική,

¾     κυρίως πρέπει να μάθει να κρύβεται,

¾     έπρεπε να αναπτύξει τις στρατηγικές του κρυψίματος.

¾  -Τις επόμενες μέρες, όταν οι συνάδελφοι του έλεγαν, “κομμένο σε βλέπουμε”, “ε με την κοπέλα μου το ρίξαμε λίγο έξω χθες”. Τη φράση αυτή την έλεγε συχνά και επειδή δεν μπορούσε πια να τη λέει επινόησε: “μένει σε άλλη πόλη, έρχεται όποτε μπορεί, και όταν μπορεί το ξενυχτάμε”, και άφηνε υπονοούμενα για ωραίες βραδιές -ποιες βραδιές, ποια κοπέλα, ποιο όργανο...

¾     Τα συμφώνησε με τον εαυτό του: θα παίζει μόνο την ώρα που θα είναι στην τουαλέτα για τις σωματικές του ανάγκες, τόσο μόνο. Εγκατέστησε τον υπολογιστή πάνω στο πλυντήριο, και κάθε φορά που καθόταν στη λεκάνη της τουαλέτας, έριχνε τις μπαλιές του.

¾     Έλα όμως που παρασυρόταν και έμενε με τον υπολογιστή πάνω στα γυμνά γόνατα, άσε που από την αγωνία για την επόμενη μπαλιά που θα άνοιγε ρήγμα στις στενά τοποθετημένες πλάι πλάι μπάλες του αντιπάλου, σφιγγόταν,

¾     κατάντησε δυσκοίλιος,

¾     ή μήπως ήταν και αυτό μια τεχνική να καθυστερεί στη λεκάνη για να παρατείνει την παραμονή του εκεί πιστός στην υπόσχεσή του ότι θα παίζει μόνο στην τουαλέτα; Όπως και να έχει, το ρολόι έτρεχε,

¾     να τώρα σηκώνομαι, προλαβαίνω να φτάσω έγκαιρα στη δουλειά,

¾     αρκεί βέβαια να μην συναντήσει στον δρόμο ούτε ένα εμπόδιο και αρκεί να βρει παρκάρισμα ακριβώς στην πόρτα της δουλειάς του.

¾     Σηκωνόταν από το κάθισμα της λεκάνης, η στεφάνη κολλούσε στον πισινό του, γκραγκ ακουγόταν καθώς έπεφτε κάτω, τον κόκκινο κύκλο στον πισινό του δεν τον έβλεπε, τον ένιωθε όμως,

¾     κυρίως τα μουδιασμένα πόδια του που δεν μπορούσε να τα κουμαντάρει,

¾     επέμενε να τα πατάει για να τα βιάσει να σταθούν στη θέση τους,

¾     - το αίμα να κυκλοφορήσει σωστά και να σταθεί όρθιος. “Πάλι καθυστερήσατε κύριε Λάβδα”,

¾     - η ψυχρή φωνή του κλητήρα που έλεγχε τις προσελεύσεις.

¾    - Η χαρά του ήταν το Σ/κο. Κανένας δεν τον ενοχλούσε, έμπαινε στην τουαλέτα και δεν ένιωθε καμιά πίεση για να βγει.

Salman Toor , Man with Tote Bag and Laptop ,Executed in 2018, oil on panel, 91.4 by 60.9 cm.

¾     Τη Δευτέρα που δεν πήγε στη δουλειά, του έκαναν αναφορά, το ίδιο και την Τρίτη, την Τετάρτη ο προϊστάμενος ρώτησε αν είχε τηλεφωνήσει για να δηλώσει ασθένεια, παραίτηση, κάτι τέλος πάντων, τον αναζήτησαν στο τηλέφωνο, καμία απάντηση. Πέμπτη τίποτε, Παρασκευή ενημέρωσαν την αστυνομία, έσπασαν την κλειδαριά.

¾     Τον βρήκαν στην τουαλέτα,

¾     ζωντανό,

¾     τα χέρια του κοκαλωμένα πάνω στο ποντίκι του υπολογιστή, τα δάχτυλα αδύνατο να κινηθούν.

¾     Ξεκόλλησαν το ποντίκι από τα χέρια του, η παλάμη έμεινε καμπυλωμένη, σαν ακόμη να ήταν το ποντίκι από κάτω. Προσπάθησαν να τον σηκώσουν από την τουαλέτα, αδύνατον, η στεφάνη είχε γίνει ένα με το δέρμα του, φώναξαν μάστορα για να τη σπάσει σε όσα περισσότερα σημεία,

¾     όσα έμειναν πάνω του τα λείανε για να μην υπάρχουν αιχμές που θα τον πλήγωναν.

¾     Αδύνατον να του τεντώσουν τα γόνατα, τον μετέφεραν σαν να ήταν καθισμένος, τον ακούμπησαν στο χαλί του σαλονιού κάτω, τον έγειραν στο πλάι και φώναξαν φυσιοθεραπευτή, για να μπορέσει να τον ξεκολλήσει από την εμβρυική στάση.

¾     Πάνω από βδομάδα χρειάστηκε μέχρι να αποκτήσουν τα μέλη του μια σχετική ευκαμψία, κρακ ακουγόταν κάθε φορά που κατάφερνε ο φυσιοθεραπευτής να ισιώνει κάποιο μέλος. Ο κίνδυνος ήταν μην του σπάσει κάτι.

¾     Στο μεταξύ μια γυναίκα φρόντιζε για την καθαριότητά του. Του έφερνε την πάπια για τα ούρα, την πάπια για τα άλλα, τον τάιζε εκεί κάτω που ήταν σαν πεσμένη καρέκλα.

¾     Ε, κατάφεραν να τον κάνουν άνθρωπο, ήρθε η αστυνομία να του πάρει κατάθεση, τον βρήκαν να κάθεται στην πολυθρόνα κρατώντας ένα φλιτζάνι ζεστό τσάι, δεν μπόρεσαν να κρατήσουν τα γέλια τους οι άνθρωποι.

¾     «Προσπάθησα να το ελέγξω, να δεσμεύσω τον εαυτό μου με κάποιον όρκο, όμως σε ποιον να ορκιστώ; Στην υγεία μου, είπα στην αρχή, στην υγεία κάποιου άλλου, είπα μετά, αλλά ποιου; Δεν είχα κανέναν, δεν υπήρχε κανένας που να αγαπώ τόσο, ώστε να πιαστώ από αυτόν και να σωθώ, να πιαστώ από τον κίνδυνο που θα διέτρεχε αν εγώ καταπατούσα τον όρκο μου. Κάποιος να κινδυνεύσει για μένα κι εγώ να τον λυπηθώ.» 

¾     Ξαναγύρισε στο χωριό του, εκεί όπου οι άνθρωποι παντρεύονταν μεταξύ τους. 

Velyn, Philippus, Η Ιοκάστη κατηγορεί τον Ετεοκλή, 1801-5, χαλκογραφία για τη "Θηβαΐδα", από την εικονογραφημένη έκδοση "Άπαντα του Ρακίνα". Η Ιοκάστη καθισμένη σε θρόνο κατηγορεί τον Ετεοκλή που έχει έρθει από το πεδίο της μάχης, όπου πολεμά εναντίον του αδερφού του Πολυνείκη. Στα πόδια της Ιοκάστης είναι γονατισμένη η Αντιγόνη. Πίσω από την Ιοκάστη βρίσκεται η ακόλουθός της Ολυμπία που προσπαθεί να τη συγκρατήσει αγκαλιάζοντάς την. Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο, 2011,7059.30 © Trustees of the British Museum. Πηγή: https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/mythology/lexicon/lavdakides/page_008.html

Δήμητρα Μήττα

Απόσπασμα από το θεατρικό Θηβαΐς επί Τροία. Θεσσαλονίκη: Ρώμη 2019.