Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Κολλαγόνο 195 εκ. ετών! Scientists Find 195-Million-Year-Old Collagen In Dinosaur Bone

Είναι η αρχαιότερη πρωτεΐνη που έχει ποτέ βρεθεί διατηρημένη. A slice of the 195-million-year-old fossilized rib of Lufengosaurus reveals vascular canals, many of which contain hematite, probably derived from the dinosaur’s blood when it was alive. Credit: Robert Reisz

Οι επιστήμονες βρήκαν ίχνη κολλαγόνου μέσα στο απολιθωμένο οστό ενός δεινοσαύρου ηλικίας 195 εκατομμυρίων ετών. Είναι η αρχαιότερη πρωτεΐνη που έχει ποτέ βρεθεί διατηρημένη, επεκτείνοντας έτσι το προηγούμενο ρεκόρ κατά τουλάχιστον 100 εκατομμύρια χρόνια. Για «εντυπωσιακή ανακάλυψη» έκαναν λόγο οι επιστήμονες, αν και κάποιοι δεν έχουν πειστεί ακόμη.

Η τεχνική

A thin section of the rib of the 195 million year old dinosaur Lufengosaurus, cut along the length of the rib showing a vascular canal with dark hematite particles. These were probably derived from the iron rich blood cells of the living dinosaur, and would have provided the internal environment for the preservation of collagen. Lacunae, where adult bone cells would reside, are also preserved with dark hematite particles inside them. Credit: Robert Reisz

Οι μαλακοί ιστοί αποτελούν μοναδική πηγή βιολογικών και εξελικτικών πληροφοριών, όμως σπάνια διατηρούνται κατά τη διαδικασία της απολίθωσης, ενώ και η σύγχρονη εξαγωγή του δείγματος για ανάλυση μπορεί να ‘μολύνει' το πανάρχαιο υλικό.

An artist’s rendering of Lufengosaurus, an Early Jurassic dinosaur first unearthed in southwestern China in the 1930s and now seen in a new light, so to speak, thanks to infrared chemical signatures found in a fossilized rib. Credit: debivort/Wikimedia Commons

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον παλαιοντολόγο  Ρόμπερτ Ράιζ του Πανεπιστημίου του Τορόντο στον Καναδά χρησιμοποίησαν μια τεχνική υπέρυθρης φασματοσκοπίας, με τη βοήθεια ενός επιταχυντή-συγχρότρου στην Ταϊβάν, για να εξετάσουν τα απομεινάρια στο οστό ενός μεγάλου φυτοφάγου δεινόσαυρου (Lufengosaurus), ο οποίος ζούσε στην Κίνα κατά την πρώιμη Ιουρασική περίοδο, χωρίς να χρειασθεί να διακινδυνεύσουν τη βιολογική μόλυνσή του.

Τα ευρήματα

Close up of oblique cut of rib of 195 Million year old Lufengosaurus, showing how the bone was organized around vascular canals that contained blood vessels in the living dinosaur, and ran along the length of the rib. Some of the vascular canals are partially filled by dark hematite particles, likely derived from the blood of the dinosaur, and would have helped preserve the proteins within these canals. Small dark areas within the bone, around the vascular canals are lacunae, or spaces where the adult bone cells would have lived in the dinosaur. Credit: Robert Reisz

Οι αναλύσεις αποκάλυψαν μέσα στα κοιλώματα του οστού, όπου κάποτε υπήρχαν τα αιμοφόρα αγγεία, τμήματα πρωτεϊνών με την χαρακτηριστική μορφή του κολλαγόνου και άλλων πρωτεϊνών πλούσιων σε σίδηρο. Πάντως κάποιοι άλλοι επιστήμονες εμφανίσθηκαν πιο επιφυλακτικοί, θεωρώντας ότι η ανακάλυψη «είναι πολύ καλή, για να είναι αληθινή» και δήλωσαν ότι χρειάζονται περαιτέρω αναλύσεις που θα βεβαιώσουν, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι όντως πρόκειται για τόσο παλαιό κολλαγόνο. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications».

Πηγή:  Yao-Chang Lee et al. Evidence of preserved collagen in an Early Jurassic sauropodomorph dinosaur revealed by synchrotron FTIR microspectroscopy, Nature Communications (2017). DOI: 10.1038/ncomms14220, http://www.tovima.gr/science/medicine-biology/article/?aid=860156


Τα πιο μακρινά και ισχυρά blazars στο σύμπαν. NASA's Fermi Discovers the Most Extreme Blazars Yet

Black-hole-powered galaxies called blazars are the most common sources detected by NASA's Fermi. As matter falls toward the supermassive black hole at the galaxy's center, some of it is accelerated outward at nearly the speed of light along jets pointed in opposite directions. When one of the jets happens to be aimed in the direction of Earth, as illustrated here, the galaxy appears especially bright and is classified as a blazar. Credits: M. Weiss/CfA

Το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-γάμα Fermi της NASA ανακάλυψε πέντε από τα πιο μακρινά και ισχυρά blazars, ένα είδος γαλαξιών που εκπέμπουν πανίσχυρες ακτίνες-γάμα λόγω των τεράστιων μαύρων που διαθέτουν στο κέντρο τους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Ρουπές Ότζα της NASA, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal Letters». Τα blazars αποτελούν περίπου τις μισές πηγές ακτίνων-γάμα που έχει ανακαλύψει το τηλεσκόπιο Fermi μέχρι σήμερα.

NASA's Fermi Gamma-ray Space Telescope has discovered the five most distant gamma-ray blazars yet known. The light detected by Fermi left these galaxies by the time the universe was two billion years old. Two of these galaxies harbor billion-solar-mass black holes that challenge current ideas about how quickly such monsters could grow. Credits: NASA's Goddard Space Flight Center/Scott Wiessinger, producer 

Οι ισχυρές αυτές εκπομπές ακτίνων-γάμα πιστεύεται ότι δημιουργούνται, όταν ύλη θερμαίνεται και διασπάται, καθώς πέφτει μέσα σε μια γιγάντια μαύρη τρύπα, με μάζα εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του Ήλιου. Τα blazars φωτίζουν έντονα το σύμπαν με την ακτινοβολία τους.    

                                






































































































Είναι τελικά το Σύμπαν ένα ολόγραμμα; Substantial evidence of holographic universe

Ερευνητές με επικεφαλής Έλληνα επιστήμονα στηρίζουν την επαναστατική θεωρία. A sketch of the timeline of the holographic Universe. Time runs from left to right. The far left denotes the holographic phase and the image is blurry because space and time are not yet well defined. At the end of this phase (denoted by the black fluctuating ellipse) the Universe enters a geometric phase, which can now be described by Einstein's equations. The cosmic microwave background was emitted about 375,000 years later. Patterns imprinted in it carry information about the very early Universe and seed the development of structures of stars and galaxies in the late time Universe (far right). Credit: Paul McFadden

Τις πρώτες απτές ενδείξεις από παρατηρήσεις ότι το Σύμπαν δεν αποτελεί παρά ένα γιγάντιο και πολύπλοκο ολόγραμμα, μέσα στο οποίο όλοι ζούμε, πιστεύουν ότι ανακάλυψαν οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής Κώστα Σκενδέρη, καθηγητή Μαθηματικών Επιστημών του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον.

Τα ευρήματα

A UK, Canadian and Italian study has provided what researchers believe is the first observational evidence that our universe could be a vast and complex hologram. Theoretical physicists and astrophysicists, investigating irregularities in the cosmic microwave background (the 'afterglow' of the Big Bang), have found there is substantial evidence supporting a holographic explanation of the universe -- in fact, as much as there is for the traditional explanation of these irregularities using the theory of cosmic inflation.

Η θεωρία αυτή έχει υποστηριχθεί εδώ και χρόνια, αλλά έως τώρα δεν υπήρχαν δεδομένα για να την υποστηρίξουν. Τώρα ομάδα επιστημόνων από τη Βρετανία, την Ιταλία και τον Καναδά ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν ανωμαλίες στην κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (η οποία εμφανίσθηκε 375.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη), οι οποίες παραπέμπουν σε μια ολογραφική εξήγηση του σύμπαντος.

Μάλιστα, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι ενδείξεις περί σύμπαντος-ολογράμματος στις παρατηρήσεις της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο «Πλανκ» είναι τόσες, όσες και εκείνες που στηρίζουν την παραδοσιακή εξήγηση για το σύμπαν, με βάση τη θεωρία του «κοσμικού πληθωρισμού». Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Physical Review Letters».

Η θεωρία

Σύμφωνα με την νέα θεωρία το Σύμπαν είναι μια δομή δύο διαστάσεων και αυτό που βιώνουμε εμείς είναι ένα τρισδιάστατο ολόγραμμα.

Η ιδέα του ολογραφικού σύμπαντος πρωτοεμφανίσθηκε στη δεκαετία του ‘90 και, σε γενικές γραμμές, υποστηρίζει ότι όλη η πληροφορία που συνιστά την τρισδιάστατη πραγματικότητα της ζωής μας (συν τον χρόνο), εμπεριέχεται σε μια δισδιάστατη επιφάνεια στα σύνορα της πρώτης.

Professor Kostas Skenderis is Director of STAG within Mathematical Sciences at the University of Southampton.

Όπως λέει ο Κενδέρης, βασικός υπέρμαχος διεθνώς της εν λόγω θεωρίας, «φανταστείτε ότι οτιδήποτε βλέπετε, νιώθετε και ακούτε σε τρεις διαστάσεις, καθώς και η αντίληψη του χρόνου, στην πραγματικότητα πηγάζει από ένα επίπεδο πεδίο δύο διαστάσεων. Η ιδέα είναι παρόμοια με εκείνη των συνηθισμένων ολογραμμάτων, στα οποία μια τρισδιάστατη εικόνα κωδικοποιείται σε μια δισδιάστατη επιφάνεια, όπως σε ένα ολόγραμμα πάνω σε μια πιστωτική κάρτα. Όμως, εν προκειμένω, όλο το σύμπαν είναι έτσι κωδικοποιημένο!».

Ένα σχετικό παράδειγμα αφορά το σινεμά, όταν κανείς βλέπει μια ταινία σε 3D. Οι εικόνες φαίνεται να έχουν ύψος, πλάτος και βάθος, αλλά όλες προέρχονται από μια οθόνη δύο διαστάσεων. Στο σύμπαν-ολόγραμμα μπορούμε επιπλέον να αγγίξουμε τα αντικείμενα και έτσι η «προβολή» τους φαίνεται «πραγματική» από τη δική μας οπτική γωνία.

«Η ολογραφία συνιστά ένα τεράστιο άλμα προόδου στον τρόπο που σκεπτόμαστε για τη δομή και τη δημιουργία του σύμπαντος», τονίζει ο Σκενδέρης και ελπίζει ότι η ολογραφική θεωρία μπορεί να συμφιλιώσει σε ένα ενοποιημένο κοσμολογικό μοντέλο τις έως σήμερα «εχθρικές» θεωρίες της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν και τις κβαντικές. «Η έρευνά μας μάς πάει ένα βήμα ακόμη προς αυτή την κατεύθυνση», όπως λέει και αισιοδοξεί ότι η νέα μελέτη ανοίγει το δρόμο για την περαιτέρω κατανόηση του αρχέγονου σύμπαντος και του πώς αναδύθηκαν ο χώρος και ο χρόνος.

Πηγή: Niayesh Afshordi, Claudio Corianò, Luigi Delle Rose, Elizabeth Gould, Kostas Skenderis. From Planck Data to Planck Era: Observational Tests of Holographic CosmologyPhysical Review Letters, 2017; 118 (4) DOI: 10.1103/PhysRevLett.118.041301, http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=860140