Οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης σε όλο τους το μεγαλείο. The Caryatids in all their grandeur and beauty

Εικ. 1. Οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης αποκαλύπτονται (φωτ. ΥΠΠΟΑ). Fig. 1. The Amphipolis Caryatids come to light. (Photo credit: Hellenic Ministry of Culture and Sports).

Νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες από τα ευρήματα των ανασκαφικών εργασιών στον λόφο Καστά Αμφίπολης, που συνεχίζονται από την ΚΗ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, έδωσε στο φως το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Εικ. 2. Οι χιτώνες φέρουν εξαιρετικής τέχνης πτυχώσεις (φωτ. ΥΠΠΟΑ). Fig. 2. The folds of their sleeved chitons are exceptionally crafted. (Photo credit: Hellenic Ministry of Culture and Sports)

Εικ. 3. Οι χιτώνες φέρουν εξαιρετικής τέχνης πτυχώσεις (φωτ. ΥΠΠΟΑ). Fig. 3. The folds of their sleeved chitons are exceptionally crafted. (Photo credit: Hellenic Ministry of Culture and Sports)

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, μετά την αφαίρεση του πρώτου δόμου του τοίχου σφράγισης μπροστά από τις καρυάτιδες αποκαλύφθηκε η συνέχεια των χειριδωτών χιτώνων των δύο γλυπτών (εικ. 1), οι οποίοι φέρουν εξαιρετικής τέχνης πτυχώσεις (εικ. 2, 3).

Εικ. 4. Οι καρυάτιδες, από την εξωτερική πλευρά, φαίνεται ότι ανασηκώνουν ελαφρά τον χιτώνα τους με το χέρι (φωτ. ΥΠΠΟΑ). Fig. 4. The caryatids seem to slightly lift their chitons with the corresponding hand. (Photo credit: Hellenic Ministry of Culture and Sports)

Οι καρυάτιδες, από την εξωτερική πλευρά, φαίνεται ότι ανασηκώνουν ελαφρά τον χιτώνα τους με το αντίστοιχο χέρι τους (εικ. 4).

Εικ. 5. Τμήματα του προσώπου και της πόλου της ανατολικής καρυάτιδας εντοπίστηκαν κατά την ανασκαφή και αποδόθηκαν στο γλυπτό (φωτ. ΥΠΠΟΑ). Fig. 5. Part of the eastern Caryatid’s missing face and polos were located during the excavations and were attributed to the sculpture. (Photo credit: Hellenic Ministry of Culture and Sports)

Κατά την ανασκαφή, εντοπίστηκαν επίσης τμήματα του προσώπου και της πόλου της ανατολικής καρυάτιδας και αποδόθηκαν στο γλυπτό (εικ. 5).

Τα μέλη της διεπιστημονικής ομάδας διαπίστωσαν ότι οι εσωτερικοί βραχίονες των καρυάτιδων δεν στήριζαν το επιστύλιο, καθώς δεν παρατηρούνται σύνδεσμοι μολυβδοχόησης, ούτε επεξεργασία της κάτω επιφάνειας του επιστυλίου, ώστε να δικαιολογείται η άποψη της στήριξης.

Προχώρησαν, επίσης, οι εργασίες απομάκρυνσης των αμμωδών χωμάτων στον χώρο, μπροστά και πίσω από τον διαφραγματικό τοίχο με τις καρυάτιδες. Μέχρι τη στάθμη της μαρμάρινης οροφής, οι δύο πλευρικοί τοίχοι του καλύπτονται από μαρμάρινους ορθοστάτες, οι οποίοι μιμούνται τον περίβολο.

Παράλληλα, προχώρησαν οι τεχνικές εργασίες για την αντιστήριξη και την υποστήλωση του μνημείου, στο χώρο πίσω από τις καρυάτιδες. Συγκεκριμένα, ολοκληρώθηκε η αντιστήριξη της βόρειας πλευράς του δεύτερου διαφραγματικού τοίχου με τις καρυάτιδες και της νότιας πλευράς του τρίτου διαφραγματικού τοίχου και η αντιστήριξη-υποστήλωση της θόλου στον χώρο πίσω από τις καρυάτιδες.

Όσον αφορά τη δυτική Καρυάτιδα, ελήφθησαν πρόσθετα μέτρα προστασίας της, με τοποθέτηση κατακόρυφης υποστήλωσης εκατέρωθεν αυτής. Η απαίτηση για πρόσθετη υποστήλωση οφείλεται στη διαπίστωση επιπλέον κατακόρυφης ρωγμής στην κεφαλή, που οφείλεται στο αυξημένο θλιπτικό φορτίο, το οποίο προέρχεται κυρίως από τη στήριξη της μαρμάρινης πλάκας της οροφής και από το δυτικό τμήμα του επιστυλίου. Ολοκληρώθηκε επίσης η ασφαλής υποστήλωση της μαρμάρινης πλάκας οροφής.

Συνεχίστηκε η τοπογραφική αποτύπωση του τμήματος του περιβόλου, που αποκαλύφθηκε φέτος, δεξιά και αριστερά της εισόδου του ταφικού μνημείου, με δορυφορικές και επίγειες γεωδαιτικές μεθόδους (τρισδιάστατη ψηφιακή σάρωση). Επιπλέον, ξεκίνησαν οι εργασίες τοπογραφικής τεκμηρίωσης του περιβάλλοντος χώρου του μνημειακού συγκροτήματος .

Τέλος για την προστασία του μνημείου και των εργαζομένων τοποθετήθηκε αλεξικέραυνο στην κορυφή του λόφου.

Πηγή: http://www.archaiologia.gr/

Ο ρομποτικός εξερευνητής Curiosity φτάνει στον προορισμό του. NASA’s Mars Curiosity Rover Arrives at Martian Mountain

Πλησιάζει τους πρόποδες του αρειανού βουνού που θα μελετήσει. Artist concept features NASA’s Mars Science Laboratory Curiosity rover, a mobile robot for investigating Mars’ past or present ability to sustain microbial life. Image Credit: NASA/JPL-Caltech

Δύο χρόνια χρειάστηκε το Curiosity για να σπεύσει βραδέως μέχρι τον κύριο προορισμό του, ένα βουνό ψηλότερο από τις Άλπεις που ορθώνεται στο μέσο ενός μεγάλου κρατήρα.

This image from NASA’s Mars Curiosity rover shows the “Amargosa Valley,” on the slopes leading up to Mount Sharp on Mars. This area represents a boundary between the plains of Gale Crater, named Aeolis Palus, and the layered slopes of Mount Sharp, or Aeolis Mons. Curiosity has recently crossed into this terrain and now is on the Mount Sharp side of the transition zone. Image credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS

Το ρομπότ έχει ήδη επιβεβαιώσει ότι ο Άρης ήταν κάποτε υγρός και φιλόξενος για τη ζωή, ωστόσο τα εκτεθειμένα πετρώματα του «Όρους Σαρπ» θα μπορούσαν να δώσουν νέα στοιχεία για το παρελθόν του έρημου σήμερα πλανήτη.

Η περιπέτεια συνεχίζεται

This image shows the old and new routes of NASA’s Mars Curiosity rover and is composed of color strips taken by the High Resolution Imaging Science Experiment, or HiRISE, on NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter.  Image Credit: NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona

Η απόσταση που χωρίζει τους πρόποδες του βουνού από το σημείο όπου προσεδαφίστηκε το Curiosity τον Αύγουστο του 2012 είναι μικρότερη από εννέα χιλιόμετρα. Δεδομένου όμως ότι το ρομπότ κινείται με μέγιστη ταχύτητα μόλις 0,14 χιλιόμετρα την ώρα, και χρειάστηκε να σταματήσει πολλές φορές για να μελετήσει πετρώματα στη διαδρομή, το ταξίδι μέχρι τον κύριο προορισμό του διήρκεσε 24 μήνες.

This portion of a color mosaic taken by NASA’s Mars Curiosity rover shows strata exposed along the margins of the valleys in the “Pahrump Hills” region on Mars. The scale of layering increases upward, providing what’s called a “thickening upward” trend. This is consistent with a variety of ancient environments, in particular those that involved water. Credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS

«Έπειτα από μια ιστορική προσεδάφιση και μια σειρά επιτυχημένων επιστημονικών ανακαλύψεων, το επιστημονικό σίκουελ μας περιμένει» σχολίασε ο Τζιμ Γκριν, διευθυντής του Τμήματος Πλανητικών Επιστημών στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσινγκτον.

Το κινούμενο επιστημονικό εργαστήριο, σε μέγεθος αυτοκινήτου, εμφάνισε τρύπες σε τέσσερις από τους έξι αλουμινένιους τροχούς του όταν διέσχισε μια περιοχή με αιχμηρές πέτρες, και οι υπεύθυνοι της αποστολής χρειάστηκε να αλλάξουν το δρομολόγιο για να αποφύγουν περαιτέρω φθορές. Το Curiosity θα αρχίσει τώρα να εξερευνά τους πρόποδες στη νότια πλευρά του βουνού -τα διαδοχικά στρώματα από τα οποία σχηματίζεται το Όρος Σαρπ, ύψους 5.,5 χιλιομέτρων, δίνουν μια εικόνα για τα διαδοχικά στάδια στην εξέλιξη του πλανήτη.

Ο στόχος

Το Όρος Σαρπ, ύψους 5,5 χλμ, που θα μελετήσει το Curiosity. 'Mount Sharp' Inside Gale Crater, Mars. Image Credit: NASA/JPL-Caltech/ESA/DLR/FU Berlin/MSSS

Το Όρος Σαρπ βρίσκεται στο κέντρο του Κρατήρα Γκέιλ, με διάμετρο γύρω στα 150 χιλιόμετρα -είναι ουσιαστικά μια μεγάλη τρύπα στο έδαφος του Άρη που επέτρεψε στους επιστήμονες να κοιτάξουν πιο πίσω στο γεωλογικό παρελθόν του πλανήτη.

A swept Martian rock called “Bonanza King” can be seen in this image take by NASA’s Mars Curiosity rover. This rock is located across the boundary that defines the base of Mount Sharp. The rover later partially drilled into and analyzed the rock, representing a first “taste” of the “Murray Formation” of rocks on the slopes of Mount Sharp, where the rover will continue exploring. Credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS

Η μεγάλη ανακάλυψη του Curiosity ήρθε στον πρώτο χρόνο μετά την άφιξή του: μέσα στη λεκάνη του κρατήρα ο ρομποτικός γεωλόγος ανακάλυψε ιζηματογενή πετρώματα που περιέχουν άργιλο και πρέπει να σχηματίστηκαν παρουσία υγρού νερού. Το συμπέρασμα ήταν ότι η περιοχή φιλοξενούσε κάποτε μια λίμνη γλυκού νερού η οποία θα μπορούσε να είχε παράσχει κατάλληλες χημικές συνθήκες και θρεπτικά συστατικά για την εμφάνιση μικροβιακής ζωής. Η εξερεύνηση συνεχίζεται.

Δεινόσαυρος 4x4 κατάπινε ολόκληρους καρχαρίες! Spinosaurus fossil: 'Giant swimming dinosaur' unearthed

Ο Σπινόσαυρος τρομοκρατούσε ότι κινούνταν στη στεριά αλλά και στη θάλασσα. Μπορούσε να κάνει κυριολεκτικά μια... χαψιά καρχαρίες. Spinosaurus is thought to be the largest known carnivore and would have feasted on huge fish and sharks.

Στη στεριά ήταν τρία μέτρα μεγαλύτερος από τον τρομερό Τυραννόσαυρο, πράγμα που τον έκανε επίφοβο θηρευτή. Στη θάλασσα κολυμπούσε σαν ψάρι και έκανε μια χαψιά έναν ολόκληρο καρχαρία. Ο λόγος για τον 15μετρο σαρκοβόρο τετράποδο Σπινόσαυρο, βάρους επτά τόνων, ένα πλάσμα βγαλμένο από τις σελίδες των πιο τρομακτικών μύθων της ανθρωπότητας.

Φόβος και τρόμος στεριάς και θάλασσας

Ο Σπινόσαυρος είναι ο μεγαλύτερος θηρευτής που εμφανίστηκε στη Γη. A model of the Cretaceous predator Spinosaurus appears to loom from the mist at a photo shoot. PHOTOGRAPH BY MIKE HETTWER, ASSISTED BY MARK THIESSEN, NGM STAFF

Είναι ο πρώτος αμφίβιος δεινόσαυρος που ανακαλύπτεται το απολίθωμά του και το μεγαλύτερο αρπακτικό που υπήρξε ποτέ στη Γη. Υπήρχαν μεγαλύτερα σε είδη δεινοσαύρων αλλά ήταν όλα φυτοφάγα.

Spinosaurus had jaws filled with vicious slanted teeth and a snout like that of a massive crocodile. The creature also had powerful forelimbs with curved, blade-like claws ideal for hooking into or slicing prey.

Αν κανείς σήμερα τρέμει στην εικόνα του μικρού πτερύγιου του καρχαρία που εξέχει από το νερό, υπάρχουν και χειρότερα: Ο Σπινόσαυρος, που είχε μουσούδα κροκόδειλου, διέθετε στην πλάτη του ένα τεράστιο πτερύγιο ύψους δύο μέτρων σαν ιστίο, που εξείχε για τα καλά, όταν κυνηγούσε… καρχαρίες.

The dinosaur has a number of anatomical features that suggest it was semi-aquatic. A digital model of an anatomically precise 3D replica of a Spinosaurus skeleton, which was a cross between a Tyrannosaurus rex, a crocodile and a whale that was the largest predator ever to walk the Earth.

Σε διάφορα μουσεία σε όλο τον κόσμο υπήρχαν ορισμένα απολιθώματα Σπινοσαύρων αλλά διεθνής ομάδα επιστημόνων εντόπισαν στη Μαροκινή Σαχάρα νέα απολιθώματα του δεινοσαύρου που επέτρεψαν στους ειδικούς να διαπιστώσουν την (τρομακτική) ολοκληρωμένη εικόνα του. «Ήταν σαν να μελετούμε ένα εξωγήινο ζώο από το διάστημα. Δεν μοιάζει με κανέναν άλλο δεινόσαυρο που έχω δει ποτέ», δήλωσε ο Νιζάρ Ιμπραχίμ, παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου του Σικάγο που ήταν επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

Βιογραφικό

A life-size model of a Spinosaurus dinosaur at the National Geographic Society in Washington. Spinosaurus waded and swam after prey like sharks, car-size fish and crocodilians.

Ο «Σπινόσαυρος ο Αιγυπτιακός» (όπως είναι η πλήρης ονομασία του), το σώμα του οποίου έμοιαζε με τεράστια πάπια, ζούσε πριν από περίπου 95 έως 97 εκατ. χρόνια. Αρχικά ήταν καθαρά στεριανό είδος, αλλά σταδιακά εξελίχτηκε για να κυνηγά ψάρια και στο νερό με τα γιγάντια δόντια του. Από ένα σημείο και μετά πιο άνετα κολυμπούσε, παρά περπατούσε στην ξηρά.

The 3D digital reconstruction was made possible after a local fossil hunter unearthed a partial skeleton in southeastern Morocco in 2008 near the Sahara oasis town of Erfoud.

Η πρώτη ένδειξη για την ύπαρξη του Σπινόσαυρου ήλθε στο φως το 1912, όταν ο Γερμανός αιγυπτιολόγος Ερνστ Φράιχερ Στρόμερ φον Ράιχενμπαχ ανακάλυψε τα πρώτα απολιθώματα στην Αιγυπτιακή Σαχάρα. Όμως αυτά τα πολύτιμα ευρήματα καταστράφηκαν το 1944, στον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τον βομβαρδισμό του Μουσείου του Μονάχου από βρετανικά αεροπλάνα.

The fossil was unearthed from the Kem Kem fossil beds in Morocco.

Όμως, ο παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου του Σικάγο μπόρεσε να μελετήσει ό,τι διασώθηκε από τις σημειώσεις και εικόνες του Ερνστ Φράιχερ Στρόμερ στο οικογενειακό κάστρο του τελευταίου στη Βαυαρία, καταφέρνοντας τελικά να ανακαλύψει νέα απολιθώματα στην ανατολική Μαροκινή Σαχάρα, στην περιοχή Κεμ-Κεμ. 

Spinosaurus's existence has been known for a century since fragmentary remains were found in Egypt by German paleontologist Ernst Stromer. Pictured are the teeth of the dinosaur from fossils found in Morocco.

Στο μακρινό παρελθόν, αυτή η περιοχή ήταν καταπράσινη αλλά άκρως επικίνδυνη, καθώς φιλοξενούσε ένα τεράστιο δίκτυο μεγάλων ποταμών, γεμάτων από επτάμετρα ιπτάμενα ερπετά, αρπακτικούς δεινόσαυρους, καρχαρίες, 11μετρους κροκόδειλους και άλλα υδρόβια πλάσματα.

Η «ανάσταση»

Pictured is an artist's impression of Spinosaurus hunting an Onchopristis while two Carcharodontosaurus eat the carcass Ouranosaurus in the background.

Αν και τα απολιθώματα που βρέθηκαν, δεν είναι πλήρη, οι επιστήμονες κατάφεραν, χάρη στη σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία, να «αναστήσουν» στον υπολογιστή την εικόνα του Σπινόσαυρου.

Μία τρισδιάστατη αναπαράστασή του σε πραγματικό μέγεθος θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά σε νέα έκθεση του Εθνικού Γεωγραφικού Μουσείου της Ουάσιγκτον (12/9/14 έως 12/4/15). Παράλληλα εντός του Νοεμβρίου θα προβληθεί το πρώτο σχετικό ντοκιμαντέρ που γύρισαν το «National Geographic» και η NOVA.

Το 2001, το φιλμ «Τζουράσικ Παρκ 3» περιλάμβανε μια εντυπωσιακή σκηνή όπου ένας τεράστιος δεινόσαυρος σαν Σπινόσαυρος επιτίθετο σε έναν Τυρανόσαυρο Ρεξ. Όμως, υπάρχει μια επιστημονική ανακρίβεια: οι Τυρανόσαυροι ζούσαν στη Βόρεια Αμερική περίπου 30 εκατ. χρόνια μετά την εξαφάνιση του Σπινόσαυρου, ο οποίος περιφερόταν στη Βόρεια Αφρική.