Benjamin West, Death
on a Pale Horse, 1796
ώριο σφαχτάριν
έσταζε το αίμα του στο χορτάρι
κι απέ βουβάθηκαν
πουλιά ή σιγανά το πήραν
στου ποιητή την
ταραχή του παραπονεμένου
θολό στο
ρακοπότηρο κόμπιαζε το κρασί μας
βλόγηση δίχως
εκκλησιά κατακαμπής στ’ αλώνια
τέσσεροι σήκωσαν
το νιό κι οι τέσσερις σαν ένας
υψώθη γόος
κοριτσιών βλέμματα ξεχείλισαν
μα το λουκούμι του
νεκρού στυφό στο μύγδαλό του
σ’ αδράχτια
Θρήνους ύφαιναν για σένα ψεύτη κόσμε
στάχυα δε δώσατε
καρπό καρπός το χώμα εγίνη
μαυρολογάει η
φαμελιά κι η μάνα πρώτη πρώτη
γύρω-τριγύρω οι
ψυχές ορθές σ’ ένα συνάφι
κι ο χάροντας
ρουθούνιζε μ’ αφρούς στο χάσκο στόμα
ο χάρος ποδοπάταγε
σκληρά πεταλωμένος!
William Blake, Death
on a Pale Horse, c.1800
Από
το αφιέρωμα στο έργο του ποιητή Κώστα Θ. Ριζάκη του περιοδικού Εμβόλιμον τ.79-80 Άνοιξη-Καλοκαίρι 2016.
