Φιλίπ Σουπώ, Γεωργία. Philippe Soupault, Georgia

André Masson, Gradiva (Metamorphosis of Gradiva), 1939

Δεν κοιμάμαι Γεωργία

Ρίχνω βέλη μέσα στη νύχτα Γεωργία

Περιμένω Γεωργία

Σκέφτομαι Γεωργία

Η φωτιά είναι σαν το χιόνι Γεωργία

Η νύχτα είναι γειτόνισσά μου Γεωργία

ακούω τους θορύβους χωρίς εξαίρεση Γεωργία

βλέπω τον καπνό που ανεβαίνει και που δραπετεύει Γεωργία

σαν το λύκο περπατώ μες στη σκιά Γεωργία

τρέχω να ο δρόμος των προαστίων Γεωργία

Να μια πόλη που είναι η ίδια

και που δεν την γνωρίζω Γεωργία

Κάνω γρήγορα να ο άνεμος Γεωργία

και το κρύο και η σιωπή κι ο φόβος Γεωργία

το σκάω Γεωργία

τρέχω Γεωργία

τα σύννεφα είναι χαμηλά θα πέσουν Γεωργία

απλώνω τα χέρια Γεωργία

δεν κλείνω τα μάτια Γεωργία

φωνάζω Γεωργία

κραυγάζω Γεωργία

φωνάζω Γεωργία

σε φωνάζω Γεωργία

Άραγες θα ρθεις Γεωργία

σύντομα Γεωργία

Γεωργία Γεωργία Γεωργία

Γεωργία

δεν κοιμάμαι Γεωργία

σε περιμένω

Γεωργία

H βαίνουσα, ανάγλυφο, περ. 2ος αι, π.Χ. Μουσείο Museo Chiaramonti, Ρώμη. Το μαρμάρινο ανάγλυφο παριστάνει μια νεαρή γυναίκα από αριστερά, καθώς βαδίζει. Η ηλικία της ίσως να μην αγγίζει τα είκοσι. Φοράει μαντήλι στο κεφάλι και ανασηκώνει τον μανδύα με τα δυο της χέρια, για να έχει ελεύθερο βάδισμα. Είναι ψηλή και λεπτή, με κυματιστή κόμη. Το πρόσωπο είναι μάλλον γλυκό, αλλά και χωρίς ιδιαίτερα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά. Η παρουσία της παρθένου δεν εντυπωσιάζει με την σωματική της γοητεία, αλλά με την χάρη και την ελαφρότητα του βαδίσματός της. Ακουμπάει την αριστερή πατούσα βηματίζοντας μπροστά, ενώ τα δάχτυλα του δεξιού ποδιού δεν έχουν ακόμα αφήσει το έδαφος, και μοιάζει να αιωρείται. Η κεφαλή είναι ριγμένη με ελαφρά κλίση προς τα μπροστά. Το ανάγλυφο ενέπνευσε τον Γερμανό συγγραφέα Βίλχελμ Γιένζεν στο μυθιστόρημά του Gradiva: Ein pompejanisches Phantasiestück. Ο Σίγκμουντ Φρόυντ το 1907 αγόρασε από το Βατικανό ένα αντίγραφο του ανάγλυφου για να αναλύσει το μυθιστόρημα στην εργασία του Der Wahn und die Träume in Jensens „Gradiva“.

 Salvador Dali, Gradiva Finds the Anthropomorphic Ruins, 1931

Ο Σαλβαντόρ Νταλί αποκαλούσε υποκοριστικά την γυναίκα του Gradiva, ενώ με τον τίτλο αυτό ζωγράφισε αρκετούς πίνακες, π.χ. Gradiva retrouve les ruines anthropomorphes – Fantaisie rétrospectif. Επίσης διάφοροι άλλοι σουρεαλιστές ζωγράφοι χρησιμοποίησαν το όνομα αυτό για τα έργα τους, π.χ. ο André Masson στο έργο του Gradiva (Metamorphosis of Gradiva). Ο Αντρέ Μπρετόν ονόμασε έτσι την πινακοθήκη του στο Παρίσι. Ο Τζιόρτζιο Αλμπερτάτσι σκηνοθέτησε το κινηματογραφικό έργο Gradiva, ενώ ο Γάλλος συγγραφέας Michel Leiris κυκλοφόρησε με τον τίτλο αυτό ένα καλλιτεχνικό περιοδικό.

Μετάφραση-επίμετρο: Κώστας Ριτσώνης

Robert Delaunay, Portrait of Philippe Soupault, 1922. Huile sur toile, Paris, Musée National d'Art Moderne.

Ο Φιλίπ Σουπώ ήταν ένας από τους ιδρυτές του ντανταϊσμού και μετά του υπερρεαλισμού. Από μεγάλη γαλλική οικογένεια τον καιρό του πολέμου ο ποιητής κυνηγήθηκε και φυλακίστηκε για έξι μήνες από το Βισύ και από τους Γερμανούς. Κατάφερε να διαφύγει στην Αμερική. Εργάστηκε σα δημοσιογράφος για την κυβέρνηση του Ντε Γκωλ και ταξίδεψε για λογαριασμό της Γαλλίας σε όλο τον πλανήτη. Έγραψε μυθιστορήματα και έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές. Το ποίημα του Γεωργία έγινε όπερα στη Σόφια. Ήταν κοσμοπολίτης και ανοικτός σε όλα τα κινήματα της εποχής. Οι στίχοι του έχουν συχνά αρκετό ρεαλισμό μέσα στον υπερρεαλισμό.

Georgia

André Masson, Femmes, 1921

Je ne dors pas Georgia

Je lance des flèches dans la nuit Georgia

j'attends Georgia

Le feu est comme la neige Georgia

La nuit est ma voisine Georgia 
J'écoute les bruits tous sans exception Georgia

je vois la fumée qui monte et qui fuit Georgia

je marche à pas de loup dans l'ombre Georgia

je cours voici la rue les faubourgs Georgia

Voici une ville qui est la même

et que je ne connais pas Georgia

je me hâte voici le vent Georgia

et le froid et le silence et la peur Georgia

je fuis Georgia

je cours Georgia

Les nuages sont bas il vont tomber Georgia

j'étends les bras Georgia

je ne ferme pas les yeux Georgia

j'appelle Georgia

je t'appelle Georgia

Est-ce que tu viendras Georgia

bientôt Georgia

Georgia Georgia Georgia

Georgia

je ne dors pas Georgia

je t'attends Georgia

André Masson, Nu au soleil noir, 1944

Man Ray, Philippe Soupault, Paris, 1922

Philippe Soupault, 1926.

Ήρθαν τα nano-αγάλματα. Nano-scale sculptures re-create the human body in the eye of a needle

Αυτό το άγαλμα έχει πλάτος μικρότερο από αυτό μιας ανθρώπινης τρίχας. A tiny sculpture on a human hair. Credit: Jonty Hurwitz

Ο Τζοντι Χάρβιτζ που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο είναι ένας πρωτοποριακός καλλιτέχνης μοντέρνας τέχνης με ιδιαίτερη τεχνοτροπία και φαντασία στα έργα του.

Ο Χάρβιτζ  αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια νέα επαναστατική τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης με την οποία κατάφερε να φτιάξει μικροσκοπικά αγάλματα.

Tender: The figures were based on Psyche Revived by Cupid’s Kiss, an 18th century sculpture by Antonia Canova that features the god Eros.

Τα αγάλματα αυτά έχουν πλάτος 50% μικρότερο από το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας!

Σχεδόν αόρατα

Muse: The human figures were made using data taken from hundreds of photos taken of a woman who posed in a number of positions.

Το πιο ενδιαφέρον από αυτά τα μικροσκοπικά έργα τέχνης είναι το άγαλμα μιας γυμνής γυναίκας. Ο Χάρβιτζ έστησε ένα υπερσύγχρονο εργαστήριο μέσα στο ατελιέ του. Τοποθέτησε τη γυναίκα που θα ποζάριζε για το άγαλμα σε ένα σημείο του ατελιέ και γύρω της τοποθέτησε 200 κάμερες.

Elegant: This piece, called trust, was made using 'digital clay' that was assembled from information contained in hundreds of photographs.

Από τις εικόνες που συνέλεξε και με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας 3D printing κατάφερε μετά από εργασία δέκα μηνών να φτιάξει το nano-άγαλμα της νεαρής γυναίκας και άλλα έξι τέτοιου μεγέθους έργα τέχνης.

Intricate: Hurwitz could not see the sculptures when they arrived - placed on a mirror in a jewellery box packed in layers of bubble wrap.

Για δει κάποιος το άγαλμα και τα υπόλοιπα έργα του Χάρβιτζ θα πρέπει να κοιτάξει ένα ισχυρό μικροσκόπιο όπως αυτά με τα οποία οι επιστήμονες παρατηρούν καρκινικά κύτταρα.

Dwarfed: This digital image reveals the scale of one of the seven pieces, inspired by a neoclassical sculpture, compared to the head of an ant.

Αυτά τα έργα τέχνης είναι τόσο μικρά που θα μπορούσαν άνετα να τοποθετηθούν πάνω στο κεφάλι ενός μυρμηγκιού.

Το άγαλμα της γυναίκας τοποθετήθηκε στο μάτι μιας βελόνας και δείτε πόσο μικρό είναι ακόμη και εκεί. Groundbreaking: The nano sculptures, created using 3D printing technology, were so small that they could be placed in the eye of a needle.

Ο Χάρβιτζ τοποθέτησε το άγαλμα της γυμνής γυναίκας στο μάτι μιας βελόνας όπου και εκεί με δυσκολία το βλέπει κάποιος ακόμη και σε μικροσκόπιο.

Fleeting: The sculptures, which took 10 months to create, were destroyed when Hurwitz's colleague accidentally crushed them with his finger.

Δυστυχώς ένας συνεργάτης του Χάρβιτζ δεν πρόσεξε και κατά λάθος έσπασε όλα τα μικροσκοπικά έργα τέχνης.

More at: http://www.art.ninja/nano 

Δεν θέλουν καλούς εκπαιδευτικούς αλλά αποτελεσματικούς. They do not want good teachers, but effective

Robert Harris, A Meeting of the School Trustees, 1885, National Gallery of Canada.

Το κείμενο αυτό γράφτηκε με αφορμή την διαπίστωση ότι το τελευταίο διάστημα οι καθηγητές που εργάζονται στα Λύκεια, στην πλειοψηφία τους, έχουν εναρμονιστεί πλήρως με το μοντέλο εκπαίδευσης που προωθεί το υπουργείο παιδείας αν και ίσως παιδαγωγικά να διαφωνούν. Δηλαδή έχουν αποδεχτεί ότι ο κύριος σκοπός τους είναι να προετοιμάσουν τους μαθητές τους για επιτυχία στις εξετάσεις και ότι η τράπεζα θεμάτων είναι το επίκεντρο της διδασκαλίας τους.

Με αυτό τον τρόπο είναι ορατός ο κίνδυνος να ενστερνιστούν τελικά το ρόλο του «αποτελεσματικού εκπαιδευτικού» απομακρυνόμενοι όμως από το ρόλο του «καλού εκπαιδευτικού». Βέβαια η θέση στην οποία έχουν βρεθεί είναι πολύ δύσκολη, οι πιέσεις είναι μεγάλες και τα διλήμματα αφόρητα. Το ερώτημα είναι αν μπορεί κάποιος να πάει κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα προβάλλοντας αντίσταση. Το δίλημμα είναι αν θα πρέπει να συνεχίσει να διδάσκει το μάθημά του έτσι όπως το πιστεύει ριψοκινδυνεύοντας όμως μια πιθανή αποτυχία των μαθητών του στις εξετάσεις ή να το υποβαθμίσει, παρόλο που παιδαγωγικά διαφωνεί, για να τους βοηθήσει να έχουν καλά αποτελέσματα στις εξετάσεις. Η απάντηση φυσικά δεν είναι καθόλου εύκολη και ούτε είναι και ο σκοπός του κειμένου αυτού. Στόχος αυτού του κειμένου είναι να αποσαφηνίσει τις μεγάλες διαφορές μεταξύ του αποτελεσματικού και του καλού εκπαιδευτικού, ένα θέμα που κατά τη γνώμη μου είναι θεμελιώδες για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Επίσης έχει σκοπό να αποκαλύψει τι κρύβεται πίσω από την προώθηση του μοντέλου του αποτελεσματικού εκπαιδευτικού εις βάρος εκείνου του καλού εκπαιδευτικού.

Ορισμός της έννοιας του αποτελεσματικού εκπαιδευτικού 

Jacob Taanman (Dutch, b. 1836 - d. 1923), When Teacher's Back Is Turned.  

Αποτελεσματικός εκπαιδευτικός (effective teacher) είναι εκείνος που έχει σαν αποκλειστικό στόχο την προετοιμασία των μαθητών του για να έχουν καλές επιδόσεις και επιτυχία στις εξετάσεις. Είναι αυτός που η δική του επιτυχία εξαρτάται από τις μαθητικές επιδόσεις όπως αυτές καταγράφονται σε ενδοσχολικές και εθνικές εξετάσεις.

Διαφορές αποτελεσματικού και καλού εκπαιδευτικού

Claude Lefebvre, A Teacher and his Pupil, second half of 17th century.

1) Ενώ ο καλός εκπαιδευτικός εστιάζει κυρίως στο παιδαγωγικό μέρος της διδασκαλίας του ο αποτελεσματικός εκπαιδευτικός εστιάζει αποκλειστικά στο γνωστικό. Μάλιστα δεν διστάζει να πάει κόντρα και στον παιδαγωγικό του ρόλο βάζοντας τους μαθητές να εξασκούνται σε ερωτήσεις και ασκήσεις για το οποία απαιτείται στείρα απομνημόνευση και πατενταρισμένη μεθοδολογία μόνο και μόνο επειδή είναι πιθανά θέματα στις εξετάσεις.

2) Ο καλός εκπαιδευτικός ασχολείται πρωτίστως με τους μαθητές του ενώ ο αποτελεσματικός με το μάθημα. Έτσι ο πρώτος ακολουθεί μαθητοκεντρικές μεθόδους ενώ ο δεύτερος δασκαλοκεντρικές μεθόδους αφού ο στόχος του είναι οι μαθητές του να μιμηθούν τον εκπαιδευτικό ώστε να επιτύχουν υψηλές επιδόσεις. Ο αποτελεσματικός εκπαιδευτικός είναι ο απόλυτος κομιστής της γνώσης στους μαθητές και τους εκγυμνάζει σε μια διαδικασία του τύπου «κάντε ότι κάνω» αναπτύσσοντας αυτοματισμούς του τύπου «όταν βλέπετε αυτό θα κάνετε τούτο». Οι μαθητές δεν προβαίνουν σε καμία αυτενέργεια και είναι απλά παθητικοί δέκτες της γνώσης η οποία πάντα καταλήγει ως «sos» θέμα για τις εξετάσεις. Μια ακραία μορφή αποτελεσματικού εκπαιδευτικού είναι ο καθηγητής του φροντιστηρίου που εκεί όμως δικαιολογείται λόγω του ρόλου του που είναι η προετοιμασία των μαθητών για εξετάσεις. Ποιός είναι, όμως ο ρόλος του καθηγητή του σχολείου; Να βλέπει τους μαθητές μόνο ως υποψήφιους επιτυχόντες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ή να τους βοηθήσει να γίνουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες, να αποκτήσουν κριτική ικανότητα και δημιουργική σκέψη;

3) Ο καλός εκπαιδευτικός δεν παρέχει διδασκαλία σταθερής μορφής και περιεχομένου, αλλά μπορεί να την προσαρμόζει μεθοδολογικά και ψυχολογικά ανάλογα με τους μαθητές που έχει απέναντί του. Ο αποτελεσματικός εκπαιδευτικός έχει τυποποιήσει τελείως το μάθημά του ώστε να αντιγράφεται γρήγορα και αποτελεσματικά από όλους τους μαθητές. Έχει συνταγές επιτυχίας που τις ακολουθεί πιστά.

4) Ο καλός εκπαιδευτικός έχει σαν γνώμονα τη λειτουργικότητα της διδασκαλίας ενώ ο αποτελεσματικός εκπαιδευτικός την αποτελεσματικότητά της. Γι’ αυτόν «το αποτέλεσμα μετράει» και το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι η ανάδειξη πρωταθλητών. Έτσι δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στους μαθητές «που τραβάνε» με αποτέλεσμα να μην έχει το κίνητρο και το χρόνο να βοηθήσει όσους μαθητές είναι αδύναμοι οπότε αυτοί αναπόφευκτα οδηγούνται στο περιθώριο της διδασκαλίας και καταλήγουν να είναι οι παράπλευρες απώλειες του πρωταθλητισμού. Αντί δηλαδή, όπως θα έπραττε ο καλός εκπαιδευτικός, να δείχνει θετική διάκριση στους αδύναμους μαθητές τους θεωρεί «χαμένη υπόθεση» και «βαρίδια» για τους πρωταθλητές που προπονεί. Αυτό βέβαια απέχει πολύ από την παροχή ίσων ευκαιριών και δυνατοτήτων μάθησης σε όλους τους μαθητές. Στα πλαίσια επίσης της αναζήτησης της αποτελεσματικότητας ο αποτελεσματικός εκπαιδευτικός μοιραία θα συμφωνήσει κάποια στιγμή σε ότι του προταθεί που μπορεί να βοηθήσει στην επίτευξη αυτού του στόχου. Θα πει ναι σε μια πρόταση για ομοιογενή τμήματα με βάση την επίδοση των μαθητών. Μετά θα πει ναι και στα ομοιογενή σχολεία της αριστείας από τη μια και της μαθητείας και της κατάρτισης από την άλλη.

5) Όσον αφορά την αξιολόγηση των μαθητών ενώ ο καλός εκπαιδευτικός επιβραβεύει την προσπάθεια και πάντα συγκρίνει τη πρόοδο με το σημείο εκκίνησης του μαθητή, ο αποτελεσματικός εκπαιδευτικός επιβραβεύει μόνο την αντικειμενική επίτευξη υψηλής βαθμολογίας στις εξετάσεις.

6) Τα κίνητρα μάθησης που αξιοποιεί ο αποτελεσματικός εκπαιδευτικός ώστε να επιτύχει τους στόχους του είναι εξωτερικά: η ανταμοιβή, το κέρδος και ο ανταγωνισμός. Έτσι βοηθάει στο να μετατρέπονται τα σχολεία έχουν σε χώρους όπου τα παιδιά μπολιάζονται στη λογική της αγοράς, του ακραίου ανταγωνισμού και ατομικισμού. Αντιθέτως τα κίνητρα μάθησης που προσπαθεί να εμφυσήσει στους μαθητές του ο καλός εκπαιδευτικός είναι εσωτερικά: προσπάθεια βελτίωσης του «εαυτού» ως στάση ζωής μη περιμένοντας καμία εξωτερική ανταμοιβή. Στα πλαίσια αυτά μαθαίνει τον μαθητή να επιδιώκει και να παλεύει για την βελτίωση και των υπολοίπων και όχι να αγωνιά και να μεθοδεύει τη δική του αναρρίχηση εις βάρος αυτών. Ο αποτελεσματικός εκπαιδευτικός επενδύει στο «εγώ» ενώ καλός εκπαιδευτικός στο «εμείς», στο μοίρασμα. 

Τι ισχυρίζονται τα «thinktank» του υπουργείου

Οι δεξαμενές σκέψης του υπουργείου Παιδείας προσπαθούν να μας πείσουν ότι η καλή και η αποτελεσματική διδασκαλία μπορούν να συνδυαστούν αρμονικά και να συνθέσουν την ποιοτική διδασκαλία (ΙΕΠ -Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής). Δεν μας λένε όμως πως θα γίνει αυτό σε ένα Λύκειο όπου οι δύο ρόλοι είναι τελείως αντικρουόμενοι. Πως μπορούν να συνδυαστούν ο παιδαγωγικός ρόλος και ο ρόλος του προγυμναστή για τις εξετάσεις σε ένα Λύκειο που έχει μετατραπεί σε σύγχρονο κολαστήριο για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι οδηγούνται αμφότεροι στην εξουθένωση, με την εξετασιομανία να έχει σαρώσει τα πάντα και με τους αδύναμους μαθητές να οδηγούνται στην σχολική εγκατάλειψη; Θα τολμήσω να κάνω μια πρόβλεψη. Θεωρώ ότι η επιμονή των συμβούλων του υπουργείου ότι ο καλός και ο αποτελεσματικός εκπαιδευτικός μπορούν να συνυπάρχουν θα οδηγήσει τελικά σε διπλή αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, του καλού μέσω της ατομικής αξιολόγησης και του αποτελεσματικού με βάση τις επιδόσεις των μαθητών του. Εύχομαι να διαψευστεί αυτή μου η πρόβλεψη.

Τι κρύβεται πίσω από την προώθηση του μοντέλου του αποτελεσματικού εκπαιδευτικού;

 Jan Steen, The Severe Teacher, 1668.

Πρέπει να δούμε την ενέργεια αυτή μέσα στα γενικότερα πλαίσια όλων εκείνων των σκοτεινών σχεδίων που υφαίνονται στις μέρες μας για την δημόσια εκπαίδευση στη χώρα μας. (την αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας, την ατομική αξιολόγηση, την αξιολόγηση των μαθητών του Λυκείου σε εθνικό επίπεδο, τις μορφές κρυφής ιδιωτικοποίησης κ.α). Για να τα πετύχουν όλα αυτά έχουν φροντίσει να κάνουν τον εκπαιδευτικό να αισθάνεται αδύναμος σε τέτοιο βαθμό που να έχει παραλύσει και να μην μπορεί να προβάλει αντίσταση. Τον έχουν φορτώσει με παραπάνω δουλειές από ότι του αναλογούν, τον έχουν τρομοκρατήσει με το πειθαρχικό δίκαιο και με τις κάθε είδους αξιολογήσεις, τον έχουν βάλει ακόμα και τα απογεύματα να τρέχει δεξιά και αριστερά να μαζεύει προσόντα και τον έχουν εξαθλιώσει οικονομικά. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τώρα του βάζουνε το πιστόλι στον κρόταφο ρωτώντας τον τι προτιμά να είναι καλός εκπαιδευτικός ή να έχουν επιτυχία οι μαθητές του στις εξετάσεις. Αυτό που θέλανε από την αρχή ήταν να τον παγιδέψουν και να τον κάνουν συνένοχο στο έγκλημα.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη ο στόχος τους είναι η εξαφάνιση του καλού εκπαιδευτικού. Τον καλό εκπαιδευτικό τον φοβούνται γιατί δεν μπορούν να τον ελέγξουν. Φοβούνται την δύναμη που έχει ο λόγος του στα παιδιά. Φοβούνται την επιστημοσύνη του όταν αυτή εκφράζεται ελεύθερα και με τόλμη. Τους βασανίζει πραγματικά η κλειστή πόρτα της αίθουσας και για πολλά χρόνια εφεύρισκαν τρόπους να τρυπώσουν μέσα. Τώρα απλά αποφάσισαν ότι υπάρχει και πιο εύκολος τρόπος να ελέγξουν τον καλό εκπαιδευτικό. Πως; Τυποποιώντας τον. Αφαιρώντας του όλα τα παιδαγωγικά και πολιτικά χαρακτηριστικά του. Μετατρέποντάς τον σταδιακά σε μηχανή που λειτουργεί με manual την τράπεζα θεμάτων και που τροφοδοτείται με ενέργεια μόνο από τις μετρήσιμες μαθητικές επιδόσεις.

Πίσω από την τυποποίηση και τον έλεγχο των εκπαιδευτικών βρίσκεται ο έλεγχος της ίδιας της εκπαίδευσης. Και όποιος ελέγχει την εκπαίδευση ελέγχει το μέλλον του κόσμου.

Αναρωτιέμαι πότε θα καταλάβει ο εκπαιδευτικός τη δύναμή του. Πότε θα αποφασίσει να πάρει ο ίδιος την εκπαίδευση στα χέρια του; Το γεγονός ότι όλο το κυρίαρχο σύστημα αυτή την στιγμή τον πολεμάει με μανία τι άλλο είναι παρά απόδειξη της δύναμής του;

Πηγές: 1) Έκθεση ΟΟΣΑ 2011. Προτάσεις για την εκπαιδευτική πολιτική στην Ελλάδα. 2)Το ΦΕΚ της Αξιολόγησης των εκπαιδευτικών 240 -5 /10/ 2013. 3) Προκαταρκτικές Ενέργειες για την Εφαρμογή Συστήματος Αξιολόγησης (ΙΕΠ). 

Δημήτρης Τσιριγώτης. Φυσικός

Πηγή: AlfaVita - Εκπαιδευτικό Ενημερωτικό Δίκτυο

Πρώτες εικόνες του Philae να αναπηδά στον κομήτη 67P. First pictures of Philae 'bounce' released

Το Philae, η σκιά του και το σύννεφο σκόνης που σήκωσε καταλαμβάνουν μόνο λίγα εικονοστοιχεία στην εικόνα του Rosetta. The image on the left shows the dust cloud thrown up by the landing. Right: Philae and its shadow. Credits: ESA/Rosetta/NAVCAM; pre-processed by Mikel Canania

Σχεδόν τέσσερις μέρες μετά την πρώτη, ιστορική προσεδάφιση σε κομήτη, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA δημοσιοποίησε εικόνες που δείχνουν το ρομπότ Philae τη στιγμή που αναπηδά για πρώτη φορά στη σκονισμένη επιφάνεια του κομήτη 67P.

Οι εικόνες ελήφθησαν στις 12 Νοεμβρίου από το μητρικό σκάφος Rosetta, το οποίο παρακολουθούσε από ψηλά την κάθοδο της συσκευής μέχρι τον κομήτη. Το ρομπότ μόλις που διακρίνεται ως φωτεινή κουκκίδα δίπλα στην πιο σκούρα σκιά του, προκύπτει από την ανάλυση της ομάδας Δυναμικής Πτήσης της αποστολής. Λίγο πιο πέρα, μια μεγαλύτερη σκούρα κηλίδα πρέπει να είναι το σύννεφο σκόνης που σήκωσε το Philae ακουμπώντας για λίγο στην επιφάνεια.

Το πρώτο καρέ του animation ελήφθη στις 17.30 ώρα Ελλάδας την Τετάρτη, μόλις πριν την πτώση του Philae. Το δεύτερο τραβήχτηκε πέντε λεπτά αργότερα και δείχνει ίχνη τoυ Philae. Philae touchdown site seen by Rosetta's navigation camera. The first image in this sequence was taken on 12 November at 15:30 UTC, just before the lander's first touchdown; the second image was taken at 15:35 UTC, right after touchdown. The large red circle indicates the position of the shadow of the dust cloud caused by the landing. The third image in the sequence is the same as the second, with the likely position of Philae and its shadow highlighted. Credits: ESA/Rosetta/NAVCAM; pre-processed by Mikel Canania

Μετά την πρώτη αναπήδηση, το Philae παρέμεινε ιπτάμενο για δύο ώρες και ανέβηκε σε ύψος τουλάχιστον ενός χιλιομέτρου πριν πέσει ξανά. Αναπήδησε και δεύτερη φορά πριν καταλήξει στην τελική του θέση, η οποία παραμένει ακόμα άγνωστη. Οι λιγοστές εικόνες που πρόλαβε να μεταδώσει το Philae υποδηλώνουν ότι το ρομπότ, το οποίο έχει μέγεθος πλυντηρίου, έπεσε στη σκιά ενός γκρεμού.

Το «σκοτεινό» τέλος

Philae took this shot when it was still 10km above the surface. Photograph: Esa/Rosetta/Philae/ROLIS/DLR

Λόγω της περιορισμένης ηλιοφάνειας το Philae δεν κατάφερε να φορτίσει τη μπαταρία του και σώπασε τα ξημερώματα του Σαββάτου, πιθανώς για πάντα. Τα δεδομένα που πρόλαβε να μεταδώσει, των οποίων η ανάλυση εκκρεμεί, θα δείξουν μεταξύ άλλων αν το τρυπάνι του λειτούργησε και έδωσε δείγματα για ανάλυση.

Πριν την απώλεια επαφής, οι μηχανικοί της αποστολής στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας έδωσαν εντολή στο Philae να ανυψώσει τον κορμό του κατά 4 εκατοστά και να στρέψει το σώμα του προς το φως. Ελπίζουν ότι αυτό θα προσφέρει λίγη περισσότερη λιακάδα για τη φόρτιση της μπαταρίας του, αν και μέχρι το βράδυ της Κυριακής δεν είχε υπάρξει νέα επικοινωνία. Η αποστολή Rosetta, κόστους 1,3 δισ. δολαρίων, εκτοξεύτηκε το 2004 και έγινε φέτος η πρώτη που ακολουθεί έναν κομήτη στο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο.

Οι κομήτες, σώματα από πάγους, σκόνη και βράχια, θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια. Τα δεδομένα του Rosetta θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν τη θεωρία που θέλει τους κομήτες να έφεραν στη Γη το νερό της, ίσως και τα βασικά συστατικά της ζωής.