Πειράματα πάνω σε θαλάσσια σαλιγκάρια από ερευνητές στις ΗΠΑ. Biologists report they have transferred a memory from one marine snail to another, creating an artificial memory, by injecting RNA from one to another. This research could lead to new ways to treat traumatic memories with RNA -- perhaps a traumatic memory could be altered -- and perhaps new ways to restore lost memories. This is David Glanzman holding a marine snail. Credit: Christelle Snow/UCLA
Βιολόγοι
στις ΗΠΑ κατάφεραν να μεταφέρουν μια συγκεκριμένη άσχημη ανάμνηση από ένα
θαλάσσιο σαλιγκάρι σε ένα άλλο, δημιουργώντας έτσι στο δεύτερο μια τεχνητή
μνήμη.
Η
μεταπήδηση της μνήμης έγινε μέσω μεταφοράς του μορίου RNA από το ένα πειραματόζωο στο άλλο, αν και ο
ακριβής βιολογικός μηχανισμός που επέτρεψε την «μεταμόσχευση» της μνήμης, δεν
είναι ακόμη κατανοητός στους επιστήμονες.
Οι
ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή βιολογίας Ντέηβιντ Γκλάντζμαν του
Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο
επιστημονικό έντυπο eNeuro, δήλωσαν ότι η έρευνα αυτού του είδους
μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους για τη θεραπεία επώδυνων αναμνήσεων στους
ανθρώπους λόγω ψυχικού τραύματος, καθώς και αντίστροφα για την αποκατάσταση
χαμένων αναμνήσεων.
«Νομίζω ότι στο, όχι τόσο, μακρινό μέλλον θα μπορούμε να χρησιμοποιούμε το RNA για να μετριάζουμε τις συνέπειες της νόσου Αλτσχάιμερ ή του μετατραυματικού στρες», δήλωσε ο Γκλάντζμαν.
Το
RNA είναι κατ’ εξοχήν
γνωστό ως ο χημικός αγγελιαφόρος που δημιουργεί πρωτεΐνες και μεταφέρει τις
εντολές του DNA
σε άλλα σημεία του κυττάρου. Έχει όμως και άλλες σημαντικές λειτουργίες, όπως
δείχνει και η νέα μελέτη.
Placing RNA from
one sea slug into another appeared to transfer a simple version of a memory, a
controversial study finds. DIVEDOG/SHUTTERSTOCK
Οι
ερευνητές υπέβαλαν σαλιγκάρια (του είδους Aplysia) σε μια
σειρά από ήπια ηλεκτροσόκ, έτσι ώστε τα ζώα να σχηματίσουν μια δυσάρεστη
ανάμνηση, με συνέπεια η ουρά τους να συστέλλεται ανακλαστικά κάθε φορά που
αισθανόταν ένα άγγιγμα, ακόμη και όταν δεν επρόκειτο πια για ηλεκτροσόκ.
The researchers
added RNA to Petri dishes containing neurons extracted from different snails
that did not receive shocks. Some dishes had RNA from marine snails that had
been given electric tail shocks, and some dishes contained RNA from snails that
had not been given shocks. Some of the dishes contained sensory neurons, and
others contained motor neurons, which in the snail are responsible for the
reflex. NeuroscienceNews.com image
Στη
συνέχεια οι επιστήμονες μετέφεραν RNA από αυτά τα σαλιγκάρια σε άλλα που δεν είχαν υποστεί κανένα
ηλεκτροσόκ. Τότε και αυτά άρχισαν να συμπεριφέρονται σαν να είχαν περάσει την
ίδια άσχημη εμπειρία στο παρελθόν. Όταν κάποιος άγγιζε την ουρά τους, αυτή
αντιδρούσε σπασμωδικά από φόβο, σαν να προσπαθούσε να αποφύγει κάτι δυσάρεστο.
Το «ρεφλέξ» αυτό δεν ήταν στιγμιαίο, αλλά διαρκούσε έως 40 δευτερόλεπτα.
«Είναι σαν να μεταφέραμε την ανάμνηση»,
δήλωσε ο Γκλάντζμαν και υποστήριξε ότι οι μνήμες δεν αποθηκεύονται στις
συνάψεις των νευρώνων (κάθε νευρώνας έχει αρκετές χιλιάδες συνάψεις), όπως
πιστεύεται ευρέως, αλλά στον πυρήνα των νευρώνων. «Αν οι αναμνήσεις αποθηκεύονταν στις συνάψεις, δεν θα υπήρχε κανείς
τρόπος το πείραμά μας να πετύχει», όπως είπε.
Παρόλο
που το σαλιγκάρι διαθέτει μόνο 20.000 νευρώνες στο κεντρικό νευρικό σύστημά
του, ενώ ο άνθρωπος περίπου 100 δισεκατομμύρια, οι κυτταρικοί και μοριακοί
μηχανισμοί φαίνεται να είναι πολύ όμοιοι στα σαλιγκάρια και στους ανθρώπους.
Αυτό κάνει αισιόδοξους τους επιστήμονες ότι η έρευνά τους θα είναι δυνατό να
«μεταφρασθεί» και στους ανθρώπους μελλοντικά.
Πηγές: RNA
from Trained Aplysia Can Induce an Epigenetic Engram for Long-Term
Sensitization in Untrained Aplysia. eneuro, 2018; ENEURO.0038-18.2018
DOI: 10.1523/ENEURO.0038-18.2018 - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=978072