Constantin Somov, Lover. Evening, 1910
Τι ωραίος που ήταν
ο έρωτας!
Πολιορκούσε χωρίς
ενοχές
πολεμούσε χωρίς
αιχμές, χωρίς φιλοδοξίες.
Λιοπύρι τα
μεσάνυχτα
καλοκαιριά στον
πάγο
έρωτας, το
αντίθετο του αληθινού
έδινε στο
πραγματικό ουσία.
Ήταν ωραία η
ευωδιά του ιδρώτα
σοφά τα
συμπεράσματα της σάρκας τότε
της σάρκας, της
πιο παραμελημένης θεάς.
Τη ζωή μου βλέπω
τώρα
σαν ένα
ντοκιμαντέρ
που δείχνει σπάνια
της φύσης πουλιά
ξεχασμένες του
κόσμου ακτές
απλησίαστες
κορφές.
Τις κινήσεις της
ψυχής μου
παρακολουθώ στην
οθόνη.
Ποια μέθοδο
ακολουθεί άραγε η ψυχή
για να επιζήσει
για λίγο ακόμη χωρίς μέλλον;
Το ψέμα; Την
αλήθεια;
Ή αφήνεται στη
φυσικότητα του είναι;
Ποιανού «είναι»;
Πώς μπορεί να
υπάρξει «είναι» χωρίς μέλλον;
Όταν πια μόνο μια
κάποια ιδέα οδηγεί στο σώμα
μόνο τ’ όνειρο
φέρνει το πάθος;
Όσο για τον έρωτα
τον τελευταίο
είναι σαν τον πρώτο:
βλασταίνει στο
χωράφι του Πλάτωνα.
Felice Casorati, Conversazione Platonica, 1925
Κατερίνα Αγγελάκη –
Ρουκ (22 Φεβρουαρίου 1939 – 21 Ιανουαρίου 2020)
