Θεραπευτές από τον Τρωικό Πόλεμο. The Healing Art in the Iliad

«Η θεά της παπαρούνας». Ανακαλύφθηκε το 1936 στο Γάζι της Κρήτης, πιο κάτω από την Κνωσό. Το διάδημα έχει κάλυκες από παπαρούνες και η θεά έχει βλέμμα εκστασιασμένο.

Κάψες από παπαρούνες φαίνεται να ξεφυτρώνουν από τα μαλλιά της πήλινης θεάς με τα υψωμένα χέρια που λάτρευαν οι Μινωίτες της Κρήτης.

Detail of "Poppy Goddess," ca. 1300-1250 BCE. The name poppy goddess was given to a large female figurine which is believed to represent a Minoan goddess, discovered in a sanctuary of the Post-palace period (LM III, 1400–1100 BC) at Gazi, Crete. The terracotta figurine has raised hands and seeds of opium poppies on her head.

«Απεικονίζεται έτσι γιατί παράγει και ελέγχει το φυτό, τις ιδιότητες του οποίου γνώριζε η ίδια, οι υπηρέτες της, ιερείς και ιέρειες, οι γιατροί του ανθρώπινου πόνου, καθώς το γάλα από την κάψα του φυτού είναι το όπιο, ισχυρό παυσίπονο και αναλγητικό».

The poppy goddess in the middle. Heraklion Archaeological Museum.

Κάπως έτσι, παραστατικά και τεκμηριωμένα, παρουσιάζει ο καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης Νικόλαος Σταμπολίδης το θέμα της νέας μεγάλης έκθεσης του μουσείου που θα έχει τίτλο «ΙΑΣΙΣ: Υγεία, νόσος, θεραπεία από τον Όμηρο στον Γαληνό» (Νοέμβριος 2014).

Κάπως έτσι, παραστατικά και τεκμηριωμένα, παρουσιάζει ο καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης Νικόλαος Σταμπολίδης το θέμα της νέας μεγάλης έκθεσης του μουσείου που θα έχει τίτλο «ΙΑΣΙΣ: Υγεία, νόσος, θεραπεία από τον Όμηρο στον Γαληνό» (Νοέμβριος 2014).

Γαληνός και Ιπποκράτης, ιταλική τοιχογραφία. Galen and Hippokrates from Anagni Italy. Photo: Nina Aldin Thune

Η προετοιμασία της έκθεσης έχει ξεκινήσει και θα είναι πλούσια. Θα παρουσιαστούν 300 εκθέματα από 41 ευρωπαϊκά μουσεία τα οποία θα χρονολογούνται από το 1200 π.Χ., δηλαδή από την εποχή των ομηρικών επών, μέχρι τον 3ο αι. μ.Χ. και τον περίφημο Έλληνα ιατρό Γαληνό.

Μια πρώτη γεύση όσων θα δούμε στην Αθήνα πρόσφερε ο κ. Σταμπολίδης σε δύο διαλέξεις του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στη Βοστόνη και στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης.

Ο Ιάπυξ, ως θεραπευτής, αφαιρεί την αιχμή ενός βέλους από το πόδι του Αινεία ενώ ο μικρός γιος του Αινεία, ο Ασκάνιος, κλαίει δίπλα του. Iapyx the mythological son of Daedalus or Lycaon Aeneas' healer during the Trojan war (who escaped to Italy after the war and founded Apulia) removing an arrowhead from Aeneas thigh using a forceps. Aenas is shown with his young crying son Iulus Ascanius. Even of divine origin Iapyx is not successful and Aphrodite his mother intervenes (the woman behind Iapyx) by giving her son a herb from the island of Crete (or Asia?), dittany, to be used to heal the wound. 1st century AD Pompeii Fresco.

Μαζί με τον αρχαιολόγο Γιώργο Τασούλα παρουσίασαν την εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι τα ρωμαϊκά, δηλαδή μια ιστορία 15 αιώνων. Η έκθεση θα διαρθρώνεται σε τρεις ενότητες που θα πραγματεύονται την Ίαση. Αφετηρία τους η Ιατρική των ομηρικών επών, δηλαδή οι θεραπευτικές πρακτικές που εφαρμόζονταν κατά τον Τρωικό Πόλεμο.

Ο Όμηρος στην Ιλιάδα περιγράφει παθήσεις που απαιτούν ανθρώπινη επέμβαση και φροντίδα και αφορούν αποκλειστικά τραυματιστούς στο πεδίο της μάχης αλλά και στο κυνήγι, λέει ο κ. Σταμπολίδης. «Αναφέρονται περίπου 150 τραυματισμοί από ακόντια, σπαθιά, βέλη, σφενδόνες και περιγράφονται με εκπληκτική ανατομική ακρίβεια».

Η ιατρική περίθαλψη στρατιωτών του Τρωικού Πολέμου

But take me safely back to my black ship,

cut the arrow from my thigh, and with warm water

wash away the black blood there, then rub on

fine soothing medication, whose use, they say,

Achilles taught you, an art he learned

from Chiron, most righteous of the Centaurs.

Iliad Book 11

Σε ένα ασημένιο κύπελλο του 1ου αι. μ.Χ. απεικονίζεται ο Οδυσσέας να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες στον Φιλοκτήτη, που τον είχε δαγκώσει ένα φίδι. Γνώσεις ιατρικής φαίνεται πως είχαν κι άλλοι ομηρικοί ήρωες, όπως παρατηρεί ο αρχαιολόγος. «Ο Αχιλλέας, για παράδειγμα, θεραπεύει το τραύμα που είχε ο ίδιος προκαλέσει στο μηρό του Τήλεφου, ξύνοντας πάνω στην πληγή τη σκουριά από τη λόγχη του ή για να αφαιρέσει το βέλος από τον βραχίονα του Πατρόκλου και να επιδέσει το τραύμα με λευκό μάλλινο επίδεσμο».

Medical instruments excavated at Abdera. Recently Greek archaeologists discovered in Abdera evidence of a skilled surgeon who practiced skull surgery centuries before Hippocrates. http://www.archaeology.org/0603/abstracts/surgery.html/.

Την ίδια περίπου εποχή, ίσως και λίγο νωρίτερα, γράφεται η πήλινη πινακίδα της Γραμμικής Β' Γραφής που έχει βρεθεί στα ανακτορικά αρχεία της Πύλου, στην οποία διαβάστηκε η λέξη i-ja-te, που έχει φωνητική ομοιότητα με την ομηρική λέξη ιητήρ, που παραπέμπει σε ιατρό-θεραπευτή.

Σε άλλη πινακίδα του ίδιου αρχείου διαβάστηκε η λέξη pa-ma-ko, δηλαδή φάρμακο. Γίνεται πιθανότατα καταγραφή φαρμάκων ή ιατρικών εφοδίων ίσως για το θεραπευτή του ανακτόρου. Σε άλλες πινακίδες από τα ανακτορικά αρχεία της Κνωσού, της Πύλου και των Μυκηνών ταυτίστηκαν διάφορα αρωματικά φυτά που έχουν θεραπευτικές ιδιότητες (μάραθος, κορίανδρος, σέλινο, δυόσμος, κάρδαμο, ίριδα) και μπορούσαν να χρησιμοποιούνται και ως φάρμακα.

A bag of a physician with various medical instruments. “Physicians who cut, burn, stab and rack the sick, demand a fee for it which they do not deserve to get.” Heraclitus

Οι θεραπευτές της ηρωικής εποχής στρέφονταν στο πλούσιο φαρμακείο της φύσης, απ' όπου προμηθεύονταν τις πρώτες ύλες.

Votive table representing cupping and bleeding instruments from Temple of Asclepius at Athens. In centre is represented a folding case containing scalpels of various forms. On either side are cupping vessels.

Η θεουργική-θεραπευτική με τον Ασκληπιό, «τον μόνο που γεννήθηκε θνητός» και ηρωοποιήθηκε ή καλύτερα αγιοποιήθηκε, δίνει τη θέση της στην επιστημονική Ιατρική ήδη από τα τέλη του 6ου αι. π.Χ.

Various volumes in the Corpus Hippocrates had relevance to Orthopedics. One such volume is the one on joints. Here dislocation of the shoulder was described together with the various methods used in reduction. There were also sections describing the reduction of acromioclavicular, temporomandibular, knee, and hip and elbow joint dislocations. The correction of clubfoot was described. The problem of infection after compound fractures was described and treated with pitch cerate and wine compresses without forcible bandaging. Probing into any compound fracture was avoided.

Από τα μέσα του 5ου αι. π.Χ. έχουμε τον Ιπποκράτη, που κατηγοριοποιεί την Ιατρική (προγνωστική, Ανατομική, Φυσιολογία, Διαιτητική, γενική Παθολογία, Χειρουργική, Θεραπευτική, Γυναικολογία-Μαιευτική) και εισάγει τον κώδικα δεοντολογίας του γιατρού και της θεραπευτικής τέχνης.

The waterclock of Herophilos (Mitteilung zur Geschichte der Medizin). Herophilos (or Herophilus) of Chalcedon (about 280 BC) is said to have constructed a portable waterclock used to measure the pulse of patients. Looking at these instruments we understand why surgery has not been a popular topic in the history of medicine, perhaps because one needs a strong stomach to work even as a historian in this area. As Celsus said of the ideal surgeon, ‘Now a surgeon should be youthful, or at any rate nearer youth than old age, with a strong and steady hand that never trembles, and ready to use the left hand as well as the right; with vision sharp and clear, and spirit undaunted; filled with pity, so that he wishes to cure his patient, yet is not moved by his cries to go too fast or cut less than is necessary, but he does everything just as if the cries of pain cause him no emotion’.

Οι πρώτες συστηματικές ανατομικές έρευνες γίνονται πάντως τον 3ο αι. π.Χ. στην Πτολεμαϊκή Αλεξάνδρεια (Ηρόφιλος, Ερασίστρατος). Ο Ρωμαίος Κορνήλιος Κέλσος τον 1ο αι.μ.Χ. κάνει πρώτη φορά γνωστά τα επιτεύγματα της ελληνικής ιατρικής στον λατινόφωνο κόσμο και ο Γαληνός από την Πέργαμο τον 2ο αι. μ.Χ. συστηματοποιεί τις γνώσεις της αρχαίας ελληνικής ιατρικής.

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Γιγάντιο ηλιακό πάρκο στη Σελήνη, Japanese engineers plan to turn the moon into a giant solar panel station

Το ηλιακό πάρκο της Σελήνης υπόσχεται να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της Γης. The Luna Ring: Electric power generated by a belt of solar cells around the lunar equator would be transmitted and beamed to the Earth from the near side of the Moon. Image credit: Shimizu Corporation.

Μια από τις αρχαιότερες και μεγαλύτερες αρχιτεκτονικές και κατασκευαστικές εταιρίες της Ιαπωνίας, η Shimizu, παρουσίασε το όραμα της για την επίλυση των ενεργειακών προβλημάτων του πλανήτη. Πρόκειται για ένα γιγάντιο ηλιακό πάρκο το οποίο θα δημιουργηθεί στη Σελήνη. Οι συλλέκτες του πάρκου θα καλύπτουν έκταση 400 χλμ. και θα στέλνουν την ενέργεια που θα παράγεται εκεί στη Γη με δέσμες λέιζερ ή μικροκυμάτων.

Σούπερ ενεργειακό δαχτυλίδι

Η ιδέα της ιαπωνικής εταιρείας είναι η τοποθέτηση ηλιακών συλλεκτών περιμετρικά του ισημερινού της Σελήνης σε μια έκταση 400 χλμ. Για αυτό και το πάρκο αυτό ονομάστηκε «Σεληνιακό Δαχτυλίδι». Σύμφωνα με τους εμπνευστές της ιδέας το Δαχτυλίδι θα μπορεί να παράγει ημερησίως 13 χιλιάδες terawatt ενέργειας ποσότητα 3 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που παράγουν ετησίως οι ΗΠΑ.

Τα στελέχη της εταιρείας υποστηρίζουν ότι η κατασκευή του ηλιακού πάρκου μπορεί να ξεκινήσει το 2035 και θα γίνει εξ ολοκλήρου από ρομπότ. Όμως δεν μπορούν ακόμη να κάνουν εκτιμήσεις για το κόστος κατασκευής και λειτουργίας του Δαχτυλιδιού.

Οι μικρές μαύρες τρύπες έχουν απογοητευτικά μεγάλη όρεξη. Fast, furious, refined: Smaller black holes can eat plenty

Η μαύρη τρύπα M101 ULX-1 εκπέμπει πολύ ισχυρή ακτινοβολία, δεν έχει όμως αντίστοιχα μεγάλη μάζα.  An artist’s concept of M101 ULX-1, a star system with an unexpectedly small black hole. Image credit: Jingchuan Yu

Οι κοσμολόγοι πιστεύουν σήμερα ότι οι τερατώδεις μαύρες τρύπες που κρύβονται στα κέντρα όλων των γαλαξιών προέρχονται από μικρούλες μαύρες τρύπες που σταδιακά μεγάλωσαν. Άρα, στο Σύμπαν πρέπει να υπάρχουν και μικρομεσαίες μαύρες τρύπες που βρίσκονται σε ενδιάμεσα στάδια ανάπτυξης. Κι όμως, μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Nature περιπλέκει την εικόνα.

Μικρή αλλά με μεγάλο... στομάχι

Artist’s visualization of the environment around M101 ULX-1, showing a stellar-mass black hole (foreground) with accretion disk. Gas from the Wolf-Rayet star (background) feeds the black hole’s voracious appetite. Credit: Gemini Observatory/AURA artwork by Lynette Cook.

Διεθνής ομάδα αστρονόμων αναφέρει ότι μια μαύρη τρύπα σε απόσταση 21 εκατομμυρίων ετών φωτός, με την ονομασία M101 ULX-1, έχει πολύ μικρότερη μάζα από την «μεσαία» μαύρη τρύπα που περίμεναν να βρουν οι επιστήμονες.

Το αρχικό συμπέρασμα ήταν λανθασμένο επειδή η μαύρη τρύπα καταβροχθίζει εξαιρετικά μεγάλες ποσότητες αερίου, και οι αρχικές εκτιμήσεις την ήθελαν να έχει αντίστοιχα μεγάλη μάζα. Η μαύρη τρύπα M101 ULX-1 εκτιμάται τώρα ότι έχει μάζα μόνο 20 με 30 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου, ένδειξη ότι σχηματίστηκε σχετικά πρόσφατα από την κατάρρευση ενός γερασμένου, μεγάλου άστρου. Επιπλέον, η συμπεριφορά της μαύρης τρύπας καθώς καταβροχθίζει τεράστιες ποσότητες υλικού δεν συμμορφώνεται για τις προβλέψεις.

Τα μοντέλα

ULX-1 is located near a spiral arm of M101. The image for M101 is composed from X-ray (Chandra X-ray Observatory; Purple), Infrared (Spitzer Satellite; Red), Optical (Hubble Space Telescope; Yellow) and Ultraviolet (GALEX satellite; Blue). Credit: Chandra X-ray Observatory, Spitzer Satellite, Hubble Space Telescope, and GALEX Satellite.

Αυτό σημαίνει ότι οι αστρονόμοι θα πρέπει να αναθεωρήσουν τα μοντέλα τους και να συνεχίσουν να αναζητούν «μικρομεσαίες» μαύρες τρύπες, με μάζα 100 έως 1.000 φορές τη μάζα του Ήλιου. Η ανακάλυψη τέτοιων σωμάτων θα προσέφερε στήριξη στην κρατούσα θεωρία για τη γέννηση των μελανών οπών που κρύβονται στα κέντρα όλων των γαλαξιών.

Τα τέρατα αυτά έχουν μάζα έως και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, πιστεύεται όμως ότι προήλθαν από μαύρες τρύπες μικρής μάζας που μεγάλωσαν σταδιακά απορροφώντας υλικά από το περιβάλλον τους. Η μαύρη τρύπα M101 ULX-1 ήταν ένας από τους καλύτερους υποψήφιους για τον εντοπισμό μιας μαύρης τρύπας σε ενδιάμεσο στάδιο εξέλιξης.

Οι ίδιες οι μαύρες τρύπες είναι εξ' ορισμού μαύρες, δηλαδή δεν εκπέμπουν φως. Ωστόσο το αέριο που περιβάλλει το M101 ULX-1 θερμαίνεται και εκπέμπει ισχυρή ακτινοβολία λόγω των δυνάμεως τριβής που δέχεται καθώς περιδινίζεται και ετοιμάζεται να χαθεί σε μαύρη τρύπα.

Το M101 ULX-1 εκπέμπει εξαιρετικά ισχυρή ακτινοβολία, ένδειξη ότι θα έπρεπε να έχει και μεγάλη μάζα. Η τελευταία μελέτη όμως εκτίμησε τη μάζα του αντικειμένου με βάση τις επιδράσεις της βαρύτητάς του σε ένα γειτονικό άστρο, και διαπιστώνει ότι η μάζα είναι είναι δεκάδες φορές μικρότερη από το αναμενόμενο.

Οι επιστήμονες παραδέχονται ότι δεν γνωρίζουν το γιατί. «Πολλοί ερευνητές πίστευαν ότι θα ήταν θέμα χρόνου να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη μιας μαύρης τρύπας μέσου μεγέθους στο M101 ULX-1» σχολίασε ο Τζιφέγκ Λιού της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Οι θεωρητικοί φυσικοί θα πρέπει τώρα να βρουν τρόπο να εξηγήσουν τι συμβαίνει» είπε.