Κοσμήματα που είναι επισήμως «εξωγήινα», Egyprtians Had Iron from Heavens before Iron-Age

Researchers examined the iron bead of Gkerzech with scanner and created 3D models of the structure of (Open University)archaeologists struggling for decades to explain how the few iron artifacts constructed that found for example in the tomb of Tutankhamun – the Egyptians supposedly did not know then how to melt this metal. New study in the UK shows now confirmed a seemingly unlikely theory, according to which iron in these objects came from meteorites.

Θα μπορούσαν να αποτελούν απλώς ένα ακόμη προϊστορικό δείγμα του ότι στον άνθρωπο πάντα άρεσε να «στολίζεται». Οι ηλικίας άνω των 5.000 ετών χάντρες που έχουν βρεθεί στην Αίγυπτο, σε ένα νεκροταφείο της προδυναστικής περιόδου, περιβάλλονται όμως από ένα μοναδικό μυστήριο: είναι φτιαγμένες από σίδηρο σε μια εποχή που ακόμη ο σίδηρος δεν είχε εξορυχθεί. Πριν από μερικούς μήνες μια μελέτη είχε υποδείξει ότι μάλλον κατασκευάστηκαν από μέταλλο μετεωρίτη. Τώρα μια ομάδα επιστημόνων επιβεβαιώνει αυτή την άποψη αποδεικνύοντας πέραν πάσης αμφιβολίας ότι προήλθαν πραγματικά εξ ουρανού.

Επίσης, αποκαλύπτοντας τον τρόπο με τον οποίο είναι φτιαγμένες οι σιδερένιες χάντρες, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η κατεργασία του σιδήρου έχει… εξωγήινη προέλευση καθώς οι μετεωρίτες πρόσφεραν στους κατοίκους της Γης την ευκαιρία να αναπτύξουν την τέχνη της σιδηρουργίας χιλιετίες προτού μπορέσουν να εξορύξουν το μέταλλο από τον δικό μας πλανήτη.

Οι χάντρες του Γκερζέχ, όπως είναι γνωστές από το χωριό κοντά στο οποίο έχουν βρεθεί, θεωρούνται τα αρχαιότερα τέχνεργα από σίδηρο που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα. Καθώς τοποθετούνται χρονικά γύρω στο 3200 π.Χ. - δύο χιλιετίες πριν από την Εποχή του Σιδήρου - αποτέλεσαν συχνά εδώ και δεκαετίες πηγή απορίας και αντικείμενο μελέτης για τους αρχαιολόγους.

Τον περασμένο Μάιο ερευνητές του Ανοιχτού Πανεπιστημίου του Μίλτον Κέινς εξέτασαν μία από αυτές (η οποία βρίσκεται στο Μουσείο του Μάντσεστερ) με αξονικό τομογράφο και ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης.

Διαπίστωσαν ότι ο σίδηρός της περιείχε νικέλιο κατά 30% - ένδειξη ότι μάλλον προέρχεται από μετεωρίτη - ενώ η κρυσταλλική δομή του ήταν χαρακτηριστική των μεταλλικών μετεωριτών που έχουν υποστεί βραδεία ψύξη στο εσωτερικό μεγάλων αστεροειδών.

Μελέτη με ακτίνες νετρονίων

The FEI Quanta 200 was used to analyze an 5,300+ year old Egyptian bead. Dr Joyce Tyldesley, a Senior Lecturer in Egyptology at the University of Manchester, worked with Project Leader Diane Johnson of OU. She said: "To the ancient Egyptians, [iron] was a rare and beautiful material which, as it fell from the sky, surely had some magical/religious properties. They therefore used this remarkable metal to create small objects of beauty and religious significance which were so important to them that they chose to include them in their graves."  Photo Credit: Nature Protocols

Επιστήμονες του University College του Λονδίνου με επικεφαλής τον Τίλο Ρέρεν αποφάσισαν να διερευνήσουν το ζήτημα περαιτέρω. Εξέτασαν περισσότερες χάντρες - εννέα στον αριθμό, από τη συλλογή του Μουσείου Petrie - με μια πιο αναλυτική τεχνική, χρησιμοποιώντας ακτίνες νετρονίων και ακτίνες -γ. Η ανάλυση έδειξε την πλήρη σύσταση του κράματος του σιδήρου από το οποίο είναι κατασκευασμένα τα αρχαία κοσμήματα, αποκαλύπτοντας ότι περιέχει σε υψηλές συγκεντρώσεις νικέλιο, κοβάλτιο, φωσφόρο και γερμάνιο.

Το γεγονός ότι τα στοιχεία αυτά υπάρχουν μόνο σε απειροελάχιστες ποσότητες στον σίδηρο που εξορύσσεται από τη Γη, τονίζουν οι ερευνητές στο σχετικό άρθρο τους στην επιθεώρηση «Journal of Archaeological Science», επιβεβαιώνει απόλυτα την εξωγήινη προέλευση του μετάλλου των αινιγματικών χαντρών.

«Το συναρπαστικό αποτέλεσμα αυτής της έρευνας είναι ότι για πρώτη φορά μπορέσαμε να δείξουμε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι σε αυτές τις χάντρες υπάρχουν χαρακτηριστικά ιχνοστοιχεία όπως το κοβάλτιο και το γερμάνιο, σε επίπεδα τα οποία συναντώνται μόνο σε μετεωριτικό σίδηρο» δήλωσε σε σχετικό δελτίο Τύπου ο καθηγητής Ρέρεν.

Προωθημένη τέχνη

Researchers have shown that ancient Egyptian iron beads held at the UCL Petrie Museum were hammered from pieces of meteorites, rather than iron ore. The objects, which trace their origins to outer space, also predate the emergence of iron smelting by two millennia. (Credit: UCL Petrie Museum/Rob Eagle)

Εκτός από τη σύσταση του μετάλλου, η τεχνική που εφάρμοσαν ο δρ Ρέρεν και οι συνεργάτες του έδειξε και τη μέθοδο της κατασκευής των κυλινδρικών χαντρών. «Είμαστε επίσης ενθουσιασμένοι γιατί μπορέσαμε να δούμε την εσωτερική δομή των χαντρών αποκαλύπτοντας πώς τυλίχθηκαν και σφυρηλατήθηκαν» πρόσθεσε ο αρχαιολόγος.

«Πρόκειται για μια τεχνολογία κατασκευής των λίθινων χαντρών πολύ διαφορετική από τη συνηθισμένη την εποχή εκείνη και δείχνει μια πολύ προωθημένη κατανόηση της επεξεργασίας ενός τόσο δύσκολου υλικού».

Οι χάντρες του Γκερζέχ αποτελούσαν μέρος ενός περιδέραιου με στοιχεία από χρυσό και πολύτιμους λίθους. Οι σιδερένιες χάντρες είναι φτιαγμένες με εντελώς διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχει χρησιμοποιηθεί για τα στοιχεία από χρυσό: ο σίδηρος έχει σφυρηλατηθεί σε φύλλο και μετά έχει τυλιχθεί σε κύλινδρο. Το γεγονός ότι οι κάτοικοι της προδυναστικής περιόδου της Αιγύπτου γνώριζαν πώς να επεξεργαστούν ένα τόσο διαφορετικό και σκληρό υλικό υποδηλώνει σύμφωνα με τον καθηγητή Ρέρεν ότι οι άνθρωποι είχαν αναπτύξει την τέχνη της σιδηρουργίας χιλιετίες προτού κατορθώσουν να εξορύξουν τον σίδηρο, χάρη στα μετέωρα που έφθαναν στη Γη.

Δορυφόρος με φωτοβολταϊκά θα «θρέφει» τη Γη, Solar panel satellite could beam a THIRD of humanity's power to Earth by 2025

Αποστολή του δορυφόρου SPS-ALPHA θα είναι η συλλογή όσο το δυνατό περισσότερης ηλιακής ενέργειας με στόχο την ηλεκτροδότηση της Γης. The system would be made up of thousands of thin, curved mirror-like pieces which could move around to ensure that they picked up as much sun as possible.

Έναν πανίσχυρο δορυφόρο, καλυμμένο από φωτοβολταϊκά και σε σχήμα που παραπέμπει σε… ποτήρι για κοκτέιλ, ο οποίος θα μπορούσε να σβήσει το 1/3 της ενεργειακής «δίψας» της Γης αναπτύσσει ο μηχανικός, Τζον Μάνκινς για χάρη της NASA.

SPS-Alpha Operation Concept Graphic.

Ο δορυφόρος Solar Power Satellite via Arbitarily Large Phased Array ή SPS-APLHA, σύμφωνα με τον σχεδιαστή του, θα μπορούσε να τεθεί σε τροχιά μέχρι το 2025.

As part of the project, researchers at Strathclyde University aim to produce a 'swarm' of satellites that could one day power whole cities.

«Ένας και μόνο δορυφόρος ηλιακής ενέργειας θα μπορούσε να προσφέρει αρκετή ενέργεια για την κάλυψη του 1/3 των παγκόσμιων αναγκών» εξηγεί ο Μάνκινς.

Η τεχνολογία του ηλιακού «ποτηριού»

It looks like a cocktail glass floating in space, but the SPS-ALPHA machine might be might actually be the future of how we collect solar energy.

Η φουτουριστική τεχνολογία θα βασίζεται στην αποστολή της συσσωρευμένης ενέργειας σε μονάδες ενέργειας στη Γη, οι οποίες θα την διανέμουν στη συνέχεια σε πελάτες.

Το σύστημα του ενεργειακού δορυφόρου θα αποτελείται από χιλιάδες λεπτά και ελαφρώς καμπυλωτά κάτοπτρα, με δυνατότητα κίνησής τους ώστε να διασφαλίζεται η μέγιστη ενεργειακή συγκομιδή. Στο εσωτερικό του SPS-ALPHA θα πραγματοποιείται η μετατροπή της ηλιακής ενέργειας σε μικροκύμματα, τα οποία και θα αποστέλλονται στη συνέχεια στη Γη.

Αντιύλη από μπανάνες, Antimatter from bananas

Μια μέση μπανάνα παράγει, μέσω των ραδιενεργών διασπάσεων του στοιχείου Κάλιο-40 που περιέχει, ένα ποζιτρόνιο κάθε 75 λεπτά! Bananas Emit Antimatter Almost Every 75 Minutes!

Mπορούμε να ανιχνεύσουμε παντού ραδιενέργεια στο περιβάλλον μας – χωρίς αυτή να οφείλεται σε πυρηνικά ατυχήματα … ακόμη και σε μια μπανάνα (!).

Οι μπανάνες περιέχουν το ραδιενεργό ισότοπο κάλιο-40, που αποτελεί ένα πολύ μικρό ποσοστό του φυσικού καλίου. Το κάλιο-40 εκπέμπει ραδιενέργεια β+ . Όταν διασπάται ένας πυρήνας Καλίου-40, συνήθως εκπέμπεται ένα ποζιτρόνιο. Το ποζιτρόνιο όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά, το αντισωματίδιο του ηλεκτρονίου, δηλαδή αντιύλη !

Ενεργειακό διάγραμμα της διάσπασης του Καλίου-40.

Κάθε άνθρωπος βομβαρδίζεται από μια πληθώρα ειδών ακτινοβολίας: ακτίνες γάμμα, σωματίδια άλφα, νετρίνα, μιόνια κ.ά. Υπολογίζεται πως ένας μέσος άνθρωπος λαμβάνει κάθε χρόνο 360 μιλιρέμ ακτινοβολίας (το μιλιρέμ είναι δείκτης απορρόφησης ακτινοβολίας) κατά μέσο όρο, που ισοδυναμεί με την ακτινοβολία που λαμβάνουμε από 36 ακτινογραφίες.

Τα 200 μιλιρέμ, προέρχονται από το ουράνιο που υπάρχει σχεδόν παντού στη φύση σε μικρές ποσότητες, το οποίο παράγει ένα άοσμο και άχρωμο αέριο, το ραδόνιο. Εκτός από περιπτώσεις που υπάρχουν αυξημένες ποσότητες ραδονίου σε οικίες και κλειστούς χώρους, οι ποσότητες ραδιενέργειας που λαμβάνουμε από το ραδόνιο δεν είναι επικίνδυνες για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Το επόμενο αίτιο για την ακτινοβολία που δεχόμαστε είναι οι ακτινογραφίες, και οι υπόλοιπες ιατρικές εξετάσεις που χρησιμοποιούν ακτίνες. Στην επόμενη θέση όμως βρίσκονται όλα τα κοινά αντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά: τα ρούχα που φοράμε, το χαρτί από τις εφημερίδες που διαβάζουμε, ακόμη και το φαγητό μας.

Για παράδειγμα, κάθε ζωντανός οργανισμός χρειάζεται κάλιο. Περίπου ένα άτομο καλίου στα 8.550 είναι το ραδιενεργό στοιχείο κάλιο-40. Το κάλιο-40 διασπάται πολύ σπάνια, κάθε ένα δισεκατομμύριο χρόνια, ωστόσο μεγάλες ποσότητες ατόμων καλίου σημαίνει και αυξημένη πιθανότητα διάσπασης ενός από αυτά.

Έτσι, οι μπανάνες που έχουν μεγάλη συγκέντρωση καλίου είναι ένα από τα πιο «ραδιενεργά» φαγητά. Υπολογισμοί δείχνουν πως μια μέση μπανάνα, παράγει μέσω ραδιενεργών διασπάσεων ένα ποζιτρόνιο (το αντισωματίδιο του ηλεκτρονίου) κάθε 75 λεπτά! 

A positron is basically the opposite of an electron. It has the same mass as an electron, but a positive charge instead of a negative one. It is the electron’s antimatter doppelgänger.

Τα ποζιτρόνια αυτά αλληλεπιδρούν με την ύλη και εξαϋλώνονται, απελευθερώνοντας ακτίνες γάμμα και άλλες ακτινοβολίες. Με αυτό τον τρόπο, φυσική που για να παρατηρηθεί αλλού χρειάζονται εξεζητημένα και ακριβά πειράματα, μπορεί να συμβαίνει μέσα στον ίδιο μας το οργανισμό, αν και πολύ πιο σπάνια.

Αξίζει να σημειωθεί πως η ποσότητα ακτινοβολίας που λαμβάνουμε από τέτοια φαγητά είναι ελάχιστη και σε καμία περίπτωση επικίνδυνη, ενώ το κάλιο είναι απαραίτητο για την υγεία μας. Ωστόσο, όταν κανείς καταναλώσει 600 περίπου μπανάνες, έχει δεχτεί ακτινοβολία ίση με μία ακτινογραφία!

Στην τελευταία θέση από τις ακτινοβολίες που δεχόμαστε από το περιβάλλον, είναι η κοσμική ακτινοβολία: κυρίως πρωτόνια και σωματίδια άλφα που έρχονται από το διάστημα. Σε όσο μεγαλύτερο υψόμετρο μένουμε τόσο μεγαλύτερη είναι και η ακτινοβολία που δεχόμαστε, ενώ σε κάθε ταξίδι με αεροπλάνο διάρκειας έξι ωρών που κάνουμε, λαμβάνουμε περίπου 2 μιλιρέμ παραπάνω.

Άλλες πηγές ακτινοβολίας μπορεί να είναι οι πυρηνικές δοκιμές σε κάποιο απομακρυσμένο μέρος του πλανήτη (1 μιλιρέμ) ή η σύγκρουση ενός νετρίνου με κάποιο άτομο του οργανισμού μας, ένα σπάνιο φαινόμενο που προκαλεί κάθε ένα εκατομμύριο χρόνια όση ακτινοβολία δεχόμαστε από μία μπανάνα! Τέλος, το αν κοιμάμαστε μαζί με κάποιον τα βράδια, προσθέτει άλλο ένα μιλιρέμ ετήσιως!

Ακόμη και το ανθρώπινο σώμα εκπέμπει ραδιενέργεια. Χρησιμοποιώντας το μέγεθος της ενεργότητας - [Eνεργότητα είναι ο αριθμός διασπάσεων ανά μονάδα χρόνου και το 1 Bq (Μπεκερέλ) είναι ίσο με μία διάσπαση ανά δευτερόλεπτο] - τα ραδιοϊσότοπα που έχουν βρεθεί σε ανθρώπινα σώματα κατατάσσονται κατά σειρά μειούμενης ενεργότητας ως εξής:

Κάλιο-40,

Άνθρακας-14,

Τρίτιο (υδρογόνο-3),

Ρουβίδιο-87,

Στρόντιο-90,

Μόλυβδος-228,

Πολώνιο-210,

Ράδιο-226,

Μόλυβδος-228,

Πολώνιο-210,

Ουράνιο-238.

Το Κάλιο-40 και ο Άνθρακας-14 στο ανθρώπινο σώμα έχουν ενεργότητα 480 και 322 Bq (Μπεκερέλ), ενώ το ουράνιο-238, 0,096 Bq. 

Τα δεδομένα αυτά είναι από J. Shapiro, “Radiation protection”, 1990, Harvard Press.