Οι άνθρωποι έλκονται από πρόσωπα ατόμων που δείχνουν υγιή. People are attracted to outward signs of health, not actual health, study finds

Vincent Van Gogh, Portrait de l'artiste par lui-même, Portrait of the artist by itself, 1886. Το ροδαλό δέρμα γίνεται αντιληπτό ως πιο ελκυστικό σύμφωνα με τη νέα αυστραλιανή μελέτη. Skin with yellow and red pigments is perceived as more attractive in Caucasian males, but this skin coloring does not necessarily signal actual good health, new research concludes.

Αμερικανική μελέτη αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι έλκονται από τα πρόσωπα που δείχνουν υγιή, χωρίς ωστόσο να σημαίνει ότι το άτομο όντως είναι σε καλή κατάσταση, σύμφωνα με στοιχεία δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Behavioral Ecology. 

Συγκεκριμένα, ένα δέρμα σε αποχρώσεις του κιτρινοκόκκινου γίνεται αντιληπτό ως πιο ελκυστικό όταν πρόκειται για άνδρες καυκάσιας καταγωγής, αλλά αυτές οι αποχρώσεις δέρματος δεν αποτελούν κατ’ ανάγκη σημάδι πραγματικά καλής υγείας.

Ορισμένοι άνθρωποι είναι πιο ελκυστικοί από κάποιους άλλους όταν πρόκειται για την επιλογή συντρόφου. Ένα χαρακτηριστικό που παίζει σημαντικό ρόλο στην επιλογή ερωτικού συντρόφου είναι η απόχρωση του δέρματος, η οποία επηρεάζεται από τα καροτενοειδή. Πρόκειται για φυτικές χρωστικές κίτρινου και κόκκινου χρώματος, που δίνουν την χαρακτηριστική απόχρωση σε πολλά φρούτα και λαχανικά.

Παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι διάφορα έμβια είδη, όπως τα πτηνά, τα ψάρια και τα ερπετά θηλυκού γένους, έλκονται περισσότερο από τα αρσενικά με έντονα χρώματα. Αυτό έκανε τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι, οι αποχρώσεις που επηρεάζονται από τα καροτενοειδή είναι σημάδι υγείας.

Ομοίως, οι άνθρωποι έλκονται από άτομα που δείχνουν υγιή διότι θεωρούνται κατάλληλα για αναπαραγωγή. Επίσης, όσοι δείχνουν υγιείς έχουν καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης, καλύτερη γονιμότητα και έχουν γονίδια που προάγουν την υγεία των απογόνων τους.

H νέα μελέτη

These are examples of color variation between pre- and post-supplementation by Treatment condition. The top photographs show the Beta-carotene participant, The bottom photographs show the placebo participant. The left side is pre-supplementation and the right side is post-supplementation. Credit: Yong Zhi Foo

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας μελέτησαν κατά πόσο υπάρχει συσχετισμός μεταξύ των «ενδείξεων υγείας» λόγω κατανάλωσης καροτενοειδών και της πραγματικής υγείας. Το δείγμα αποτελούνταν από 43 ετεροφυλόφιλους άνδρες καυκάσιας καταγωγής, κατά μέσο όρο 21 ετών. Οι επιστήμονες συγκρότησαν και μια ομάδα ελέγχου από επιπλέον 20 άνδρες.

Στην αρχή της μελέτης ελήφθησαν φωτογραφίες των συμμετεχόντων, ώστε να τεκμηριωθούν στη συνέχεια τυχόν αλλαγές στην απόχρωση του δέρματος. Οι άνδρες υποβλήθηκαν σε έλεγχο υγείας, που περιελάμβανε εξετάσεις για το οξειδωτικό στρες, την ανοσοποιητική τους λειτουργία και την ποιότητα του σπέρματος. Στη συνέχεια, οι άνδρες πήραν για 12 εβδομάδες συμπλήρωμα β-καροτένης ή εικονικό σκεύασμα. Μετά το τέλος της αγωγής υποβλήθηκαν εκ νέου σε έλεγχο υγείας και φωτογραφήθηκαν. Εξήντα έξι γυναίκες, καυκάσιας καταγωγής, κατά μέσο όρο 33 ετών κλήθηκαν να αξιολογήσουν την ελκυστικότητα των φωτογραφιών των ανδρών, πριν και μετά το συμπλήρωμα διατροφής.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, το συμπλήρωμα β-καροτένης άλλαξε την απόχρωση του δέρματος, όχι όμως και τη φωτεινότητα. Τα πρόσωπα των ανδρών μετά τη χρήση του συμπληρώματος είχαν 50% περισσότερες πιθανότητες να επιλεγούν ως ελκυστικά, καθώς και ως πιο υγιή, συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.

Αν και το συμπλήρωμα διατροφής αύξησε την ελκυστικότητα των ανδρών κάνοντας τους να δείχνουν πιο υγιείς, στην πραγματικότητα δεν επηρέασε σημαντικά την υγεία τους.

Τα αποτελέσματα εν ολίγοις δείχνουν ότι τα καροτενοειδή μπορούν να επηρεάσουν την εμφάνιση των ανθρώπων, όπως συμβαίνει και με τα ζώα. Επίσης, επιβεβαιώνει αποτελέσματα παλαιότερων μελετών ότι αυτό που τρώμε βελτιώνει την εμφάνιση μας και όχι κατ' ανάγκη την υγεία μας.

Πηγές: Yong Zhi Foo, Gillian Rhodes, Leigh W. Simmons. The carotenoid beta-carotene enhances facial color, attractiveness and perceived health, but not actual health, in humans. Behavioral Ecology, February 2017 DOI: 10.1093/beheco/arw188, http://www.tovima.gr/science/article/?aid=861880

Η αναζήτηση ζωής στον δορυφόρο του Δία Ευρώπη. NASA Receives Science Report on Europa Lander Concept

This artist's rendering illustrates a conceptual design for a potential future mission to land a robotic probe on the surface of Jupiter's moon Europa. The lander is shown with a sampling arm extended, having previously excavated a small area on the surface. The circular dish on top is a dual-purpose high-gain antenna and camera mast, with stereo imaging cameras mounted on the back of the antenna. Three vertical shapes located around the top center of the lander are attachment points for cables that would lower the rover from a sky crane, which is envisioned as the landing system for this mission concept. Image credit: NASA/JPL-Caltech

Η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος ξεκίνησε να καταστρώνει τα πρώτα πλάνα για την προετοιμασία μίας ρομποτικής αποστολής στην Ευρώπη, τον δορυφόρο του Δία και πιθανότερο προορισμό αναζήτησης εξωγήινης ζωής.

An alternate version of this artwork, with a vertical orientation. Image credit: NASA/JPL-Caltech

Η NASA ξεκίνησε να διερευνά το ενδεχόμενο μίας τέτοιας αποστολής παραγγέλνοντας μία έκθεση για τη σημασία που θα είχε η προσεδάφιση ενός ρομπότ στην παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου. Η έκθεση έχει πλέον ολοκληρωθεί και η υπηρεσία θα αναλύσει τα πορίσματά της με την επιστημονική κοινότητα.

This mosaic of images includes the most detailed view of the surface of Jupiter's moon Europa obtained by NASA's Galileo mission. Image credit: NASA/JPL-Caltech

Ο δορυφόρος του Δία έχει διάμετρο περίπου 3.000 χιλιόμετρα, κάτι που σημαίνει πως είναι μικρότερος από τη Σελήνη. Η «ηλικία» του αγγίζει τα 4,5 δισ. χρόνια. Εδώ και δεκαετίες, οι επιστήμονες υποπτεύονταν ότι κάτω από το έδαφος του δορυφόρου του Δία κρύβεται ένας μεγάλος ωκεανός.

Ο δορυφόρος του Δία έχει διάμετρο περίπου 3.000 χιλιόμετρα, κάτι που σημαίνει πως είναι μικρότερος από τη Σελήνη. Η «ηλικία» του αγγίζει τα 4,5 δισ. χρόνια. Εδώ και δεκαετίες, οι επιστήμονες υποπτεύονταν ότι κάτω από το έδαφος του δορυφόρου του Δία κρύβεται ένας μεγάλος ωκεανός.

Όμως, με δεδομένο πως δεν έχει σταλεί κάποιο ρομποτικό όχημα, το οποίο να εξερευνήσει επιτόπου την Ευρώπη, μέχρι σήμερα αυτή η υπόθεση δεν μπορούσε να επιβεβαιωθεί.

Ωστόσο, τον περασμένο Σεπτέμβριο, επιστήμονες της NASA ανακοίνωσαν πως εντόπισαν ισχυρές ενδείξεις από πίδακες νερού που εκτινάσσονται από την επιφάνεια της Ευρώπης. Η ανακάλυψη, που έγινε αναλύοντας εικόνες τηλεσκοπίου που αποτυπώθηκαν το 2012, ενισχύει την ύπαρξη ενός ωκεανού στο υπέδαφος.

Λίγους μήνες νωρίτερα, ερευνητές από το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA είχαν προσδιορίσει τη χημική σύσταση που θα πρέπει να έχει το νερό κάτω από την επιφάνεια της Ευρώπης, βρίσκοντας ότι η χημική του ισορροπία θα πρέπει να είναι παρόμοια με αυτήν των γήινων ωκεανών.

Αυτό σημαίνει πως οι ποσότητες υδρογόνου και οξυγόνου θα πρέπει να είναι αρκετές για την ανάπτυξη ζωής, παρόλο που ο δορυφόρος δεν παρουσιάζει ηφαιστειακή δραστηριότητα. Μάλιστα, αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν πως η Ευρώπη είναι ο καλύτερος «υποψήφιος» προορισμός για την αναζήτηση εξωγήινων μικροοργανισμών στο ηλιακό μας σύστημα.

Οι πίδακες νερού κάνουν επίσης σχετικά εύκολη τη μελέτη του ωκεανού στο υπέδαφος, από τον οποίο προέρχονται. Κι αυτό γιατί ένα ρομπότ θα μπορούσε να ψάξει για οργανικά μόρια ή ακόμη για ίχνη ζωής στον ωκεανό, χωρίς να χρειάζεται να σκάψει σε βάθος χιλιομέτρων.

Έχουν περάσει περισσότερα από 40 χρόνια από την προηγούμενη απόπειρα αναζήτησης ζωής πέρα από τη Γη, με τις αποστολές της NASA Viking 1 και 2 στον πλανήτη Άρη το 1976. Πάντως, για την προσεδάφιση ενός ρομπότ στην Ευρώπη, η διαστημική υπηρεσία θα πρέπει να ξεπεράσει αρκετά εμπόδια.

The top image is also provided at its original resolution, as a separate image file. It includes a vertical black line that resulted from missing data that was not transmitted by Galileo. This is the highest resolution view of Europa available until a future mission visits the icy moon. Image credit: NASA/JPL-Caltech

Κατ’ αρχάς θα χρειαστεί να μελετήσει διεξοδικότερα το ανάγλυφο του δορυφόρου, ώστε να αναπτύξει το κατάλληλο σύστημα προσεδάφισης. Επίσης, με δεδομένο πως η Ευρώπη δεν έχει ατμόσφαιρα, δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει αλεξίπτωτα, για να επιβραδύνει το σκάφος κατά την κάθοδό του.

Πηγές: naftemporiki.gr – www.jpl.nasa.gov

100 νέοι εξωπλανήτες, με τον πιο κοντινό σε απόσταση μόνο 8,1 ετών φωτός. Team makes planet hunting a group effort, finds more than 100 candidates

Οι αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν πάνω από 100 νέους μη επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες, σε απόσταση αναπνοής από τη Γη. Περί τα 8,1 έτη φωτός μακριά από τη Γη υπολογίζεται ότι βρίσκεται ο κοντινότερος από τους νέους δυνητικούς εξωπλανήτες που εντόπισαν οι αστρονόμοι. Astronomers released the largest-ever compilation of exoplanet-detecting observations made with a technique called radial velocity. They also demonstrated how these observations can be used to hunt for exoplanets by detecting 114 potential exoplanets, including one orbiting a star 8.1 light-years away. Artist’s concept of the super-Earth exoplanet GJ 411b. Image credit: Ricardo Ramirez

Οι αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν πάνω από 100 νέους δυνητικούς -με επιβεβαιωμένους ακόμη- εξωπλανήτες, μερικοί από τους οποίους είναι σχετικά κοντά στη Γη. Ιδίως ένας που βρίσκεται γύρω από το τέταρτο κοντινότερο άστρο, σε απόσταση «μόνο» 8,1 ετών φωτός.

Οι νέες παρατηρήσεις έγιναν με το φασματόμετρο υψηλής ανάλυσης HIRES του διαμέτρου δέκα μέτρων αμερικανικού τηλεσκοπίου Κεκ της Χαβάης, με επικεφαλής τον Στιβ Βογκτ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ και τον Πολ Μπάτλερ του Ινστιτούτου Επιστημών Κάρνεγκι της Ουάσιγκτον.

Tο HIRES ανιχνεύει εξωπλανήτες με τη μέθοδο της «ακτινικής ταχύτητας» (radial velocity method), με βάση τις ανεπαίσθητες βαρυτικές ανωμαλίες που οι εξωπλανήτες προκαλούν στα μητρικά άστρα τους. H τεχνική αυτή εντοπισμού είναι διαφορετική από την πιο δημοφιλή μέθοδο «των διελεύσεων» (transit method) που, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιεί το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» και η οποία βασίζεται στις αμυδρές αυξομειώσεις του φωτός ενός άστρου, όταν περνά μπροστά του ένας εξωπλανήτης.

Το νέο «σμήνος» εξωπλανητών

Artist's conceptions of the probable planet orbiting a star called GJ 411. Credit: Ricardo Ramirez

Η νέα «φουρνιά», που προέκυψε από σχεδόν 61.000 παρατηρήσεις σε περισσότερα από 1.600 άστρα και παρουσιάσθηκε σε σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας "The Astronomical Journal", περιλαμβάνει 60 δυνητικούς εξωπλανήτες που θα χρειασθούν επιβεβαίωση, καθώς και 54 άλλες περιπτώσεις που χρειάζονται περαιτέρω μελέτη, προτού πάρουν τον χαρακηρισμό των δυνητικών εξωπλανητών.

Ο πιο κοντινός πιθανός εξωπλανήτης περιφέρεται γύρω από το άστρο GJ 411, γνωστό και ως Λαλάντ 21185, που βρίσκεται σε απόσταση 8,1 ετών φωτός και έχει μόνο το 40% της μάζας του Ήλιου μας. Μόνο τρία άλλα άστρα είναι πιο κοντά. Το πιο κοντινό είναι ο Εγγύτατος (Proxima) του Κενταύρου, σε απόσταση 4,22 ετών φωτός από τη Γη, γύρω από τον οποίο πέρυσι τον Αύγουστο ανακαλύφθηκε ένας εξωπλανήτης που πιθανώς έχει ομοιότητες με τον δικό μας πλανήτη.

Ο δυνητικός εξωπλανήτης GJ 411b του άστρου GJ 411 είναι περίπου τετραπλάσιος από τη Γη και πιθανώς πολύ καυτός για να είναι κατοικήσιμος, καθώς κινείται πολύ κοντά στο άστρο του, ολοκληρώνοντας την τροχιά του (το έτος του) κάθε δέκα γήινες μέρες.

Έως σήμερα οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει 3.450 επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες, τα δύο τρίτα εκ των οποίων με τη βοήθεια του «Κέπλερ», ενώ αρκετές ακόμη χιλιάδες αναμένουν επιβεβαίωση.

Ο αριθμός αυτός ασφαλώς θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, καθώς θα γίνουν νέες παρατηρήσεις από το αστρονομικό παρατηρητήριο Gaia του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που εκτοξεύθηκε το Δεκέμβριο του 2013, καθώς και από τον δορυφόρο TESS (Transit Exoplanet Survey Satellite) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), που προγραμματίζεται να εκτοξευθεί στις αρχές του 2018.

Πηγές: "The Lick-Carnegie Exoplanet Survey (LCES) HIRES/Keck Precision Radial Velocity Exoplanet Survey," R. Paul Butler et al., 2017, to appear in the Astronomical Journal. Preprint: home.dtm.ciw.edu/ebps/wp-content/uploads/2017/02/Keck_planet_search.pdf, http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=862047