Η «γάτα» που γεννοβολά… άστρα. 'Cat's Paw Nebula' Bursting with New Star Growth

Μια από τις νέες εικόνες του νεφελώματος Cat's Paw που μελετούν οι επιστήμονες. Η συγκεκριμένη εικόνα δείχνει μια περιοχή του νεφελώματος που έχει διάμετρο 70 έτη φωτός. In this false-color image of NGC 6334, red represents the Herschel 70 micron IR image, green represents the IRAC 8 micron image and blue represents the NEWFIRM 1 micron J band. The region is about 70 light years wide. CREDIT: S. Willis (CfA+ISU); ESA/Herschel; NASA/JPL-Caltech/ Spitzer; CTIO/NOAO/AURA/NSF.

Βρίσκεται σε απόσταση 5,500 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Σκορπιού. Οι επιστήμονες το έχουν ονομάσει Νεφέλωμα «Η πατούσα της γάτας» και νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι δεν είναι απλά ένα ιδιαίτερα ενεργό νεφέλωμα αλλά ίσως το μεγαλύτερο μαιευτήριο άστρων στον γαλαξία μας.

Αστρογεννητούρια

Nebulae are perhaps as famous for being identified with familiar shapes as perhaps cats are for getting into trouble. Still, no known cat could have created the vast Cat's Paw Nebula visible in Scorpius. At 5,500 light years distant, Cat's Paw is an emission nebula with a red color that originates from an abundance of ionized hydrogen atoms. Alternatively known as the Bear Claw Nebula or NGC 6334, stars nearly ten times the mass of our Sun have been born there in only the past few million years. Pictured above, the end of the Cat's Paw nebula was imaged from the Blanco 4-meter Telescope in Chile. Credit & Copyright: T. A. Rector (U. Alaska), T. Abbott, NOAO, AURA, NSF

Τις νέες παρατηρήσεις έκανε ομάδα επιστημόνων του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian και του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αϊόβα. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές το νεφέλωμα βρίσκεται σε μια περίοδο όπου υπάρχει κυριολεκτικά μια «έκρηξη» γεννήσεων νέων άστρων. Στο νεφέλωμα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες νεαρά άστρα και σύμφωνα με τους ειδικούς οι ποσότητες των δομικών υλικών δημιουργίας άστρων (κυρίως η μάζα υδρογόνου) είναι τόσες ώστε μπορούν να δημιουργηθούν εκεί περί τα 200 χιλιάδες άστρα παρόμοια με τον Ήλιο.

Το νεφέλωμα παράγει με τρομερή ταχύτητα νέα άστρα και είναι χαρακτηριστικό ότι οι ερευνητές εντόπισαν δύο χιλιάδες άστρα τα οποία βρίσκονται ακόμη μέσα στον κοσμικό «πλακούντα» στον οποίο δημιουργήθηκαν. Βρίσκονται δηλαδή ακόμη μέσα στο «κουκούλι» κοσμικής σκόνης από την οποία δημιουργούνται. Τα ευρήματα των παρατηρήσεων ανακοινώθηκαν από τους ερευνητές στο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Αστρονομίας που γίνεται αυτές τις μέρες στην Ινδιανάπολη.

Τι άναψε το φιτίλι;

Οι επιστήμονες προσπαθούν να ανακαλύψουν τι άναψε το… φιτίλι αυτής της έκρηξης γεννήσεων άστρων στο νεφέλωμα. Το φιτίλι μπορεί να έχει ανάψει το ωστικό κύμα μιας έκρηξης υπερκαινοφανούς αστέρα ή εκείνο μιας σύγκρουσης γαλαξιών. Όμως μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ένδειξη για το τι προκάλεσε το φαινόμενο. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι αυτή η περίοδος έντονης δραστηριότητας θα έχει διάρκεια μερικά εκατομμύρια έτη.

Τα σαγόνια… σοκ και δέος, Dino Jaws! Meet the terrifying 150m-year-old ocean monster that weighed 12 tons (and his name's Kevan)

Ο Pliosaurus kevani μπορούσε να εξολοθρεύσει με μία μόλις κίνηση οτιδήποτε κυκλοφορούσε στα νερά πριν από 150 εκατομμύρια έτη. British scientists have identified a new species of a huge pre-historic sea monster. It is believed to have been the most powerful creature on earth.

Τον χαρακτηρίζουν «θαλάσσιο ρεξ» αφού προκαλούσε στις θάλασσες παρόμοιο τρόμο με εκείνο που προκαλούσε στη στεριά ο Τυραννόσαυρος Ρεξ. O Pliosaurus kevani, όπως ονομάστηκε το θαλάσσιο τέρας, είχε σύμφωνα με τους ειδικούς τα μεγαλύτερα και πιο ισχυρά σαγόνια έχουν εμφανιστεί ποτέ στη Γη.

Ο επίμονος…καφετζής

The sea monster has been named Pliosaurus kevani after Kevan Sheehan, the retired café owner who spent five years painstakingly unearthing it.

Ονομάζεται Κέβαν Σίχαν, είναι ιδιοκτήτης καφετέριας στην Αγγλία και έχει χόμπι την αναζήτηση απολιθωμάτων. Πριν από πέντε χρόνια ο Σίχαν εντόπισε τμήματα του κρανίου ενός δεινόσαυρου στην περιοχή Ντόρσετ στην οποία έχουν εντοπιστεί πολλά απολιθώματα δεινοσαύρων. Η μελέτη αυτών τμημάτων είχε υποδείξει την ύπαρξη ενός θαλάσσιου τέρατος το κεφάλι του οποίου είχε μήκος περίπου τρία μέτρα!

Dr Richard Forrest assembling the giant skull. Experts have hailed the fossil find as one of the most significant in the world and one of the most complete and best preserved skulls ever uncovered.

Για τα επόμενα πέντε έτη ο Σίχαν πήγαινε καθημερινά στην ίδια περιοχή και αναζητούσε και άλλα απολιθώματα του θαλάσσιου τέρατος. Ανακάλυψε τελικά τόσα ώστε οι ειδικοί να καταφέρουν να ανασυνθέσουν τα σαγόνια του τέρατος το οποίο ήταν κάποιο είδος πλειοσαύρου. Προς τιμήν του 68χρονου σήμερα εξερευνητή το τέρας ονομάστηκε… Pliosaurus kevani.

Τρομερές δαγκωνιές

The four-flippered pliosaurus would have weighed 12 tonnes, could have swallowed a great white shark whole and had a bite powerful enough to rip a car in half. Mr Shhehan said: 'I stumbled across the remains thinking they were fossilised wood and only picked them up because I thought they had a nice grain'.

Τα σαγόνια του τέρατος βρίσκονται στο Dorset County Museum και όπως φαίνεται σε αυτά υπήρχαν δόντια 30 εκατοστών! Σύμφωνα με τους ειδικούς που μελετούν τα σαγόνια ο κάτοχός τους ζούσε πριν από 150 εκατομμύρια έτη και ήταν ένα πλάσμα βάρους δώδεκα τόνων που μπορούσε να κάνει κυριολεκτικά μια χαψιά έναν μεγάλο λευκό καρχαρία ενώ μια δαγκωνιά του ήταν ικανή να διαλύσει ένα αυτοκίνητο.

Γνωρίστε τον μακρινό εξάδελφό μας. World's Oldest Primate Fossil Discovered

Καλλιτεχνική απεικόνιση του Archicebus achilles στο φυσικό περιβάλλον του. Archicebus Achilles.  Credit: Xijun Ni, Institute of Vertebrate Paleontology and Paleoanthropology, Chinese Academy of Sciences/Nature

Ένα απολίθωμα που ανήκε σε θηλαστικό με μέγεθος ποντικού ήλθε στο φως στην Κίνα μαρτυρώντας πολλά για την προέλευση όλων των θηλαστικών. Αυτό το απολίθωμα ηλικίας 55 εκατομμυρίων ετών εκτιμάται ότι αποτελεί τον μακρινό πρόγονο των θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου.

Από τους πρώτους συγγενείς μας

Τρισδιάστατη ανασύνθεση του σκελετού του Archicebus Achilles. A 3-D computer graphic image of the skeleton of Archicebus achilles above a background photo of the fossil. Credit: ESRF/P. Tafforeau

Το μικρό ον που παρουσιάζεται στην επιθεώρηση «Nature» ονομάστηκε Archicebus achilles από τους ερευνητές της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών και του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Carnegie στο Πίτσμπουργκ που το έφεραν στην επιφάνεια– ένα όνομα που μεταφράζεται ως «αρχαία μαϊμού Αχιλλεύς». Εκτιμάται ότι αυτός ο απολιθωμένος πλήρης σκελετός αποτελεί έναν από τους πρώτους συγγενείς μας και βοηθά στην κατανόηση της πολύπλοκης εξέλιξης των θηλαστικών που τελικώς οδήγησε στην εμφάνιση του ανθρώπου.

A nearly-complete skeleton of a palm-sized primate that lived about 55 million years ago is being hailed as the oldest known member of the primate family and may lead to new insights into the origins of primates. (Photo: Credit: Mat Severson, Northern Illinois University)

Ο Archicebus ζύγιζε 28 γραμμάρια ή και λιγότερο και δεν ήταν άμεσος πρόγονός μας. Με δεδομένο όμως ότι τοποθετείται τόσο πίσω στο γενεαλογικό μας δέντρο δίνει τις καλύτερες ενδείξεις που έχουμε ως σήμερα στα χέρια μας σχετικά με το πώς θα ήταν και οι άμεσοι πρόγονοί μας.

«Πρόκειται ουσιαστικά για έναν στενό εξάδελφό μας» ανέφερε ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης ο Κρίστοφερ Μπίαρντ από το Μουσείο Carnegie και προσέθεσε: «Είναι ό,τι πιο κοντινό έχουμε βρει ως τώρα σε ό,τι αφορά τους τόσο αρχαίους προγόνους του ανθρώπου».

Χαρακτηριστικά των ανθρωποειδών

Το εξελικτικό δέντρο των πρωτευόντων στο οποίο ο Archicebus βρήκε τη θέση του - βρίσκεται κοντά σε ένα κλαδί το οποίο οδήγησε στην εμφάνιση του ανθρώπου. Phylogeny diagram by M.A. Klingler via the Carnegie Museum of Natural History

Η τάξη των θηλαστικών περιλαμβάνει τους ανθρώπους μαζί με τους πιθήκους, τις μαϊμούδες και τους λεμούριους. Μεταξύ των θηλαστικών υπάρχουν τρεις υποτάξεις: τα ανθρωποειδή που περιλαμβάνουν τους πιθήκους, τις μαϊμούδες και τον άνθρωπο καθώς και άλλες δύο υποτάξεις που περιλαμβάνουν τους λεμούριους και τους λιγότερο γνωστούς τάρσιους. Το είδος που ανακαλύφθηκε τώρα ανήκει στην ομάδα των ταρσίων, τοποθετείται όμως κοντά σε ένα κλαδί του οικογενειακού δέντρου από το οποίο προέρχονται οι άνθρωποι – έφερε άλλωστε, όπως είδαν οι επιστήμονες, κάποια χαρακτηριστικά των ανθρωποειδών.

«Ήταν ένα γλυκό μικρό ον, απίστευτα μικρό» είπε ο δρ Μπίαρντ και συμπλήρωσε ότι «αυτή είναι μια από τις πιο σημαντικές επιστημονικές πτυχές της ιστορίας». Ο κορμός του φουντωτού Archicebus ήταν μόλις 71 χιλιοστά σε μήκος – το μήκος αυτό είναι μάλλον το μικρότερο που μπορεί να έχει ένα ον και παρόλα αυτά να συνεχίσει να θεωρείται θηλαστικό. Όπως συμβαίνει με τους ελέφαντες και τα άλογα, όσο πιο πίσω πάμε στον χρόνο σε ό,τι αφορά τα σημερινά μεγάλα θηλαστικά, τόσο πιο πολύ… συρρικνώνονταν οι πρόγονοί τους.

Σε συνεχή κίνηση

Εξαιτίας του ότι το συγκεκριμένο ζώο ήταν τόσο μικρό και θερμόαιμο χρειαζόταν να τρέφεται συνεχώς με έντομα και να κινείται αδιάκοπα ώστε να μην χάνει την εσωτερική του θερμότητα.

Αυτό σύμφωνα με τον ερευνητή σημαίνει ότι οι πρώτοι συγγενείς μας «έτρεχαν σε φρενήρεις ρυθμούς, βρίσκονταν σε συνεχές στρες γυρνώντας γύρω-γύρω για να βρουν το επόμενο γεύμα τους». Ο Αrchicebus ζούσε σε μια περιοχή γεμάτη δέντρα κοντά σε μια λίμνη της Κίνας και… έκανε κούνια από δέντρο σε δέντρο.

Η μελέτη αυτή εκτός από το να μας… συστήσει τον μακρινό εξάδελφό μας ενισχύει και άλλη μια θεωρία η οποία αναφέρει ότι τα πρώτα πρωτεύοντα αναπτύχθηκαν αρχικώς στην Ασία, παρότι οι άνθρωποι εμφανίστηκαν περί τα 50 εκατομμύρια έτη αργότερα στην Αφρική.