Οι χιμπατζήδες masterchef. Chimpanzees Have Cognitive Abilities to Cook

Όπως φαίνεται οι χιμπατζήδες μπορούν να μαγειρέψουν. Findings suggest chimpanzees have the intellectual abilities required for cooking, which could have an impact on our view of human evolution. A chimpanzee at Tchimpounga Chimpanzee Sanctuary, where the study was conducted. Photograph: Alexandra Rosati/Tchimpounga Chimpanzee Sanctuary

Οι στενότεροι γενετικά συγγενείς μας, οι χιμπατζήδες, έχουν την ικανότητα για μαγείρεμα. Σε αυτό το απρόσμενο συμπέρασμα κατέληξαν Αμερικανοί επιστήμονες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι εξελικτικές ρίζες του μαγειρέματος φθάνουν έως τους χιμπατζήδες.

Η ικανότητα

Chimps (those used in the study are pictured) that had seen food being 'cooked' were then given a piece of raw potato and offered the choice of placing it in the 'cooking device', putting it in similar tub that didn't do any 'cooking', or eating it immediately. The majority attempted to 'cook' their food.

Οι Φίλιξ Γουόρνεκεν και Αλεξάντρα Ροζάτι του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ έκαναν πειράματα με χιμπατζήδες στο Κογκό και συμπέραναν ότι οι τελευταίοι έχουν σαφή προτίμηση για το μαγειρεμένο φαγητό. Έχουν, επίσης, την ικανότητα να καταλαβαίνουν τον μετασχηματισμό του άψητου φαγητού σε μαγειρεμένο και ακόμη μπορούν να αποθηκεύσουν και να μεταφέρουν φαγητό με στόχο να το μαγειρέψουν, βάζοντάς το πάνω από τη φωτιά.

The controlled use of fire led to the emergence of cooking.

Αν και σήμερα πια η διαδικασία του μαγειρέματος θεωρείται αυτονόητη, η σύλληψη από τους προγόνους μας της ιδέας ότι, χάρη στη φωτιά και στη θερμότητα, μια ακατέργαστη τροφή μετατρέπεται σε κάτι πιο εύγεστο και ευκολοχώνευτο, υπήρξε ορόσημο για την ανθρώπινη επινοητικότητα και για την ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Καθοριστική, εν προκειμένω, υπήρξε η συμβολή του καθηγητή βιολογικής ανθρωπολογίας Ρίτσαρντ Ράνγκαμ του Χάρβαρντ, σύμφωνα με τον οποίο το μαγείρεμα έπαιξε ρόλο-κλειδί στην ανθρώπινη εξέλιξη - την έχει αναπτύξει στο βιβλίο του «Παίρνοντας φωτιά: Πώς η μαγειρική μας έκανε ανθρώπους».

Τα πειράματα

This schematic shows the nine different experiments carried out by researchers at Yale University that were used to show chimps have the cognitive capabilities for cooking. They began by showing that given the choice of two pieces of sweet potato, the chimps would almost always choose the cooked one over the raw one.

Φαίνεται, όμως, πως μια τέτοια ικανότητα δεν είναι άγνωστη ούτε στους χιμπατζήδες. Σύμφωνα με τους ερευνητές, πέρα από τον έλεγχο της φωτιάς (άναμα-διατήρηση-σβήσιμο), που είναι μια καθαρά ανθρώπινη ικανότητα, οι χιμπατζήδες διαθέτουν όλες τις υπόλοιπες δεξιότητες και «ενοράσεις» για να κατανοήσουν το μαγείρεμα - και τελικά ίσως για να μαγειρέψουν.

Σε ένα εντυπωσιακό πείραμα, οι επιστήμονες έδωσαν στους χιμπατζήδες μια συσκευή μαγειρέματος και πατάτες, για να δουν αν θα έσπευδαν να τις φάνε αμέσως (όπως συνήθως κάνουν τα ζώα) ή αν θα προτιμούσαν να περιμένουν, εωσότου αυτές ψηθούν. Προς μεγάλη έκπληξη των ερευνητών, οι χιμπατζήδες, όταν πήραν τις άψητες πατάτες, προτίμησαν να τις βάλουν για μαγείρεμα, περιμένοντας να ψηθούν. Περίπου οι μισοί χιμπατζήδες έδειξαν προτίμηση στο μαγείρεμα, ενώ οι άλλοι μισοί βιάστηκαν να φάνε τις ωμές πατάτες.

Ακόμη πιο αξιοσημείωτο ήταν ότι, όταν οι επιστήμονες έδωσαν ωμές πατάτες και ξύλα στους χιμπατζήδες, οι τελευταίοι έβαλαν στη συσκευή μαγειρέματος μόνο τις πατάτες, καταλαβαίνοντας ότι τα ξύλα δεν μπορούν να μαγειρευτούν. Εξίσου εντυπωσιακό ήταν ότι, όταν οι ερευνητές έδωσαν ωμές πατάτες στους χιμπατζήδες, αλλά σε κάποια απόσταση από τη συσκευή του μαγειρέματος, οι τελευταίοι πήραν τις πατάτες και τις πήγαν εκεί που βρισκόταν η συσκευή, προφανώς με πρόθεση να τις μαγειρέψουν.

Η επιβεβαίωση ήλθε με το τελικό πείραμα, όταν οι επιστήμονες έδωσαν πάλι ωμές πατάτες στους χιμπατζήδες, αλλά εξαφάνισαν τελείως τη συσκευή μαγειρέματος. Αρκετοί χιμπατζήδες φύλαξαν σε μια άκρη τις πατάτες και περίμεναν για να τις μαγειρέψουν αργότερα, όταν η συσκευή θα εμφανιζόταν και πάλι.

Η φωτιά

Like other animals, wild chimpanzees eat their food raw. But unlike all others, chimps have all of the cognitive abilities necessary for cooking, except an understanding of how to control fire. PHOTOGRAPH BY CYRIL RUOSO, MINDEN/NATIONAL GEOGRAPHIC

Σύμφωνα με τους ερευνητές, όλα αυτά δείχνουν ότι οι άνθρωποι κατείχαν το κατάλληλο νοητικό «οπλοστάσιο» για το μαγείρεμα ήδη από την αρχή της εξέλιξής τους, αφού και οι χιμπατζήδες είχαν τέτοιες ικανότητες. Το μόνο -και κρίσιμο- που χρειάστηκε να κάνουν οι άνθρωποι, ήταν να ελέγξουν τη φωτιά και να τη χρησιμοποιήσουν για μαγείρεμα.

Οι επιστήμονες έχουν δει άγριους χιμπατζήδες να παρατηρούν τις φωτιές που ανάβουν μόνες τους στη φύση, π.χ. λόγω πτώσης κεραυνού, και έχουν προσέξει ότι μερικές φορές τρώνε ψημένο φαγητό που, από τύχη, έχει «μαγειρευτεί» στη φωτιά. Κάπως έτσι, πιθανότατα, οι πιθηκόμορφοι πρόγονοί μας κατάλαβαν τα οφέλη της φωτιάς, συσχετίζοντάς τη νοητικά με το μαγειρεμένο, πιο νόστιμο και πιο εύπεπτο φαγητό. Μετά, έπρεπε απλώς να βρουν τρόπο για να ανάψουν μόνοι τους τη φωτιά και να κάνουν το πρώτο μπάρμπεκιου! Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences».

Μαύρες τρύπες, σουπερνόβα και γαλαξίες στον ουρανό της Γης. Amazing animations reveal what our sky would look like if galaxies, nebulae and black holes were closer to Earth

Μια μελανή (αλλά λαμπερή) οπή στον ουρανό της Γης! The video was created by the Russian space agency, Roscosmos. It shows how the night sky would look if certain objects were closer. It includes supernova remnants known as the Ring and Crab nebulae. And it also reveals how a nearby black hole (shown) would be bright - not dark.

Η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος δημιούργησε ένα εντυπωσιακό βίντεο στο οποίο παρουσιάζεται ο νυχτερινός ουρανός της Γης αν κοντά στον πλανήτη μας υπήρχαν άλλοι γαλαξίες, μελανές οπές και υπερκαινοφανείς αστέρες.

Έτσι θα ήταν ο νυχτερινός ουρανός αν ήταν κοντά μας ο γαλαξίας της Ανδομέδας. The video shows what Andromeda, our nearest galaxy - excluding dwarf galaxies - would look like up close. Containing one trillion stars and with a length of 220,000 light-years, the galaxy would fill our night sky (shown) even from a considerable distance away.

Έτσι θα εμφανιζόταν ένα σουπερνόβα. An supernova in the night sky is illustrated, with its light shining brighter than the moon. For a supernova to destroy life on Earth, it would have to be within 50 light-years of Earth - although fortunately there is no star that close that can go supernova.

Το αποτέλεσμα θυμίζει ντοκιμαντέρ και ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της Roscosmos μια μαύρη τρύπα στον ουρανό της Γης θα είχε την όψη της μελανής οπής που εμφανίστηκε στην ταινία επιστημονικής φαντασίας «Interstellar». 

Η οπτική αποτύπωση της μαύρης τρύπας στην ταινία βασίστηκε στις απόψεις ειδικών πάνω σε αυτό το θέμα δίνοντας μια νέα διαφορετική εικόνα για το πώς μπορεί να μοιάζει μια μελανή οπή.

«Σωλήνες» πλάσματος περικυκλώνουν τη Γη. Seeing tubular plasma structures in inner layers of magnetosphere surrounding Earth

Σωλήνες φορτισμένων σωματιδίων από τον Ήλιο περικυκλώνουν τον Γη. This is an artist's impression of tubular plasma structures in the Earth's magnetosphere, 600 kilometres above the ground. Credit: CAASTRO/Mats Bjorkland

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκανε η Κλίο Λόι, φοιτήτρια της Σχολής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Σίδνει και του κέντρου αστροφυσικής CAASTRO. Εντόπισε την παρουσία γιγάντιων δομών που μοιάζουν με σωλήνες να περικυκλώνουν τη Γη. Οι σωλήνες αυτοί δημιουργούνται από φορτισμένα σωματίδια του Ήλιου (πλάσμα) σε απόσταση 600 χλμ. από την επιφάνεια της Γης. Η Λόι κατάφερε μάλιστα να χαρτογραφήσει τρισδιάστατα αυτές τις δομές και να καταγράψει την κίνηση τους.

By creatively using a radio telescope to see in 3D, astronomers have detected the existence of tubular plasma structures in the inner layers of the magnetosphere surrounding the Earth.

Η ύπαρξη αυτών των δομών είχε προταθεί στο παρελθόν αλλά κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε καταφέρει να βρει στοιχεία που να αποκαλύπτει κάτι για την φύση τους. Η ανακάλυψη είναι σημαντική γιατί αποκαλύπτονται νέα δεδομένα για την αλληλεπίδραση της Γης με τον Ήλιο και τα φαινόμενα που παράγονται.

Πηγή: S.T. Loi et al. Real-time imaging of density ducts between the plasmasphere and ionosphere. Geophysical Research Letters, 2015 DOI: 10.1002/2015GL063699.

Το Cassini ακούμπησε το «σφουγγάρι» του Κρόνου. Cassini Spacecraft Sees Final, Stunning View of Saturn Moon Hyperion

Νέες κοντινές εικόνες του μικρού και παράξενου μορφολογικά δορυφόρου του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Color-composite image of Saturn’s moon Hyperion. Credit: NASA/JPL-CALTECH/SSI, composite by Jason Major

Το διαστημικό σκάφος Cassini που από το 2004 εξερευνά το σύστημα του Κρόνου πλησίασε πριν από τέσσερις μέρες πολύ κοντά από τον Υπερίωνα, τον μικρό δορυφόρο του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, και τράβηξε νέες κοντινές και μεγάλης λεπτομέρειας εικόνες οι οποίες θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να ανακαλύψουν νέα στοιχεία για αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον διαστημικό σώμα.

Μια από τις νέες κοντινές εικόνες που τράβηξε το Cassini από τον Υπερίωνα. A "crescent" Hyperion from May 31, 2015. Credit: NASA/JPL-CALTECH/SSI, edited by J. Major

Ο Υπερίωνας είναι ο μόνος γνωστός δορυφόρος του ηλιακού μας συστήματος που περιφέρεται χαοτικά. Είναι επίσης ο μοναδικός ομαλός δορυφόρος στο Ηλιακό Σύστημα που δεν είναι παλιρροϊκά κλειδωμένος με τον πλανήτη του.

Ο Υπερίωνας πράγματι μοιάζει πολύ με ένα σφουγγάρι. Hyperion on May 31, 2015. Credit: NASA/JPL-CALTECH/SSI

Η πορώδης μορφολογία της επιφάνειάς του έχει προσδώσει μια όψη την οποία οι επιστήμονες έχουν παρομοιάσει με... σφουγγάρι.

Αρχαία θέατρα στη δυτική Θεσσαλία. Ancient Greek theatres in western Thessaly

Το αρχαίο θέατρο της Λάρισας. Ancient theatre of Larissa.

Το θέατρο, ως αποτέλεσμα του χορού, της μίμησης και του διαλόγου κατά τις θρησκευτικές γιορτές που γίνονταν για να τιμήσουν τον Διόνυσο, συνδέθηκε αρχικά με τη λατρεία του θεού, την καρποφορία της γης, τη χαρά της ζωής. Στη συνέχεια, μέγιστη υπήρξε η συμβολή των πολιτών της Αθήνας στην ανάπτυξη του θεάτρου, ως μορφής τέχνης και ως αρχιτεκτονικού δημιουργήματος. Το θέατρο συνδέθηκε με την Αθήνα, το πολίτευμα της δημοκρατίας και τη διαμόρφωση των δημοκρατικών θεσμών.

Το αρχαίο ελληνικό θέατρο, όπως το γνωρίζουμε, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Λεωνίδας Π. Χατζηαγγελάκης, αρχαιολόγος, επίτιμος Διευθυντής Αρχαιοτήτων (Δυτικής Θεσσαλίας), αποτελεί τον θεμελιακό θεσμό της αρχαίας ελληνικής πόλης-κράτους, που γεννήθηκε στα τέλη της αρχαϊκής περιόδου και διαμορφώθηκε πλήρως κατά την κλασική περίοδο. Στο μεταίχμιο του 6ου προς τον 5ο αι. π.Χ. οι νέες μορφές κοινωνικής οργάνωσης δημιουργούν καινοτομίες και στην τέχνη, όπως την εισαγωγή του δράματος ως καλλιτεχνικής έκφρασης που συνδυάζει την κίνηση, τον λόγο, τη μουσική και αποτελεί τη μέθεξη πολλών ανθρώπων που βιώνουν το πολίτευμα της δημοκρατίας. Θεωρείται παραδεκτό ότι σε κάθε πόλη και σε κάθε ιερό υπήρχε κάποιο θέατρο.

Το αρχαίο θέατρο Δημητριάδος. Το θέατρο της Δημητριάδος κατασκευάστηκε ταυτόχρονα με την ίδρυση της πόλης (το 294-2 π.Χ.) από τον Μακεδόνα βασιλέα Δημήτριο Πολιορκητή. Λειτούργησε μέχρι την τελική του εγκατάλειψη τον 4ο αι. μ.Χ., όταν με την επικράτηση των νέων κοινωνικοπολιτικών δομών στην πόλη, το θέατρο σταμάτησε να φιλοξενεί εκδηλώσεις της δημόσιας ζωής. Ancient Theatre of Demetrias.

Στη Θεσσαλία, σύμφωνα με τον ίδιο, θέατρα γνωστά είναι αυτά της Λάρισας (το α’ και το β’), της Δημητριάδας, των Φθιωτίδων Θηβών, όλα στην ανατολική πλευρά του διαμερίσματος. Είναι πολύ πιθανό και στο χώρο της δυτικής Θεσσαλίας να υπάρχουν αρχαία θέατρα που δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί, αποκαλυφθεί και καταγραφεί, δεν παραλείπει να διευκρινίσει.

Κιέριον

Άποψη των τειχών της Ακρόπολης του Κιερίου.

Ο επίτιμος Διευθυντής Αρχαιοτήτων επικεντρώνεται στο αρχαίο «Κιέριον» που υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Θεσσαλιώτιδας, κατείχε πρωτεύουσα θέση στην πεδιάδα της δυτικής Θεσσαλίας ελέγχοντας όλες τις διαβάσεις της περιοχής και το όνομά του έχει επιβεβαιωθεί επιγραφικά τόσο σε στήλες, όσο και σε σφραγίσματα σε πολλές κεραμίδες στέγης.

Κιέριον. Αργυρό νόμισμα. Δίας - Άρνη που παίζει αστραγάλους (400-344 π.Χ.). THESSALY, Kierion. Circa 400-350 BC. AR Diobol (1.32 g, 6h). Laureate head of Zeus right / Arne kneeling right, head left, playing with astragaloi.

Στη «χώρα» της αρχαίας πόλης, που αναπτύχθηκε οικονομικά κατά τον 4ο αι. π.Χ., όπου έκοψε τα πρώτα αργυρά και χάλκινα νομίσματα με την επιγραφή ΚΙΕΡΙΕΩΝ, περιλαμβάνονταν και άλλοι μικρότερης εμβέλειας οικισμοί και ιερά, όπως το Ασκληπιείο στη θέση «Παλαιόκαστρα».

Κιέριον. Πήλινο σύμπλεγμα Αφροδίτης-Άδωνη. Από οικία της αρχαίας πόλεως. (Ε. Νικολάου)

Μέχρι σήμερα η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή του αρχαίου Κιερίου, σύμφωνα με τον ίδιο, έλαβε χώρα σε οικόπεδα ιδιωτών στο πλαίσιο οικοδόμησης κατοικιών από τους πολίτες και δημοτικών έργων από την πλευρά του δήμου με τη διενέργεια σωστικών κατά βάση ανασκαφικών εργασιών. Από τις έρευνες αυτές δεν εμφανίστηκαν απτές ενδείξεις που να βεβαιώνουν την ύπαρξη θεάτρου. Ωστόσο, θεωρείται παράξενο να παρατηρείται απουσία θεάτρου σε μια από τις πιο παλιές, ιστορικές και κύριες πόλεις της δυτικής Θεσσαλίας, όταν στις αρχαίες πόλεις στο ανατολικό τμήμα της Θεσσαλίας, στην Ήπειρο, στην Αιτωλία-Ακαρνανία έχουν αποκαλυφθεί και ερευνηθεί μια σειρά από αρχαία θέατρα.

Κιέριον. Επιτύμβια στήλη αθλητή. (τρίτο τέταρτο 5ου αι. π.Χ.) (Αδρύμη-Σισμάνη 2004)

Εξετάζοντας λοιπόν τη διαμόρφωση του χώρου στα πρανή του λόφου «Ογλάς», όπου η ακρόπολη της αρχαίας πόλης του Κιερίου, τόσο στη βορειοανατολική πλευρά, όσο και στη νοτιοανατολικά, παρατηρούνται, σύμφωνα με τον αρχαιολόγο, κοίλες επιφάνειες και πλατώματα, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν κατάλληλες και πρόσφορες για τη δημιουργία θεατρικής κατασκευής, στο πλαίσιο των αρχών της εξεύρεσης του κατάλληλου φυσικού τόπου, της κλίσης του εδάφους, της δομής της κατασκευής και της ακουστικής του συγκεκριμένου χώρου, καθώς επίσης της λειτουργίας των θεσμών της σε συνάρτηση με την ενασχόληση των κατοίκων της με τα δημόσια πράγματα. Έτσι, στα ανατολικά πρανή του λόφου «Ογλάς», στα όρια με τον σύγχρονο οικισμό, παρατηρείται το πρώτο κοίλωμα, το οποίο παρουσιάζει στοιχεία κοίλου θεάτρου, ο πρώτος «ανοιχτός χώρος» για παράσταση θεάματος, ενώ στο πεδινό τμήμα έχει τη διαμόρφωση πλατείας, ως ορχήστρα. Η δεύτερη πιθανή θέση για την ύπαρξη θεάτρου βρίσκεται στη νότια, ΝΑ πλευρά του λόφου της αρχαίας πόλης, που δείχνει μια εικόνα με διαζώματα στο κύριο κοίλο μέρος και αναχώματα στις πλευρές. Ακόμη, στο αμέσως υψηλότερο πλάτωμα διατηρείται η θεμελίωση μεγάλου δημόσιου κτιρίου, ίσως ιερού, από πλίνθους ασβεστολίθου. Αυτές όμως είναι απλές παρατηρήσεις και χρήζουν ανασκαφικής επιβεβαίωσης, με στόχο οι εικασίες να αποδειχτούν ότι έχουν σχέση με την πραγματικότητα, καταλήγει ο ίδιος.

Πέλιννα

Ο προμαχώνας της ακροπόλεως της αρχαίας Πέλιννας.

Μία άλλη αρχαία πόλη με πιθανές θέσεις θεατρικού οικοδομήματος, σύμφωνα με τον κ. Χατζηαγγελάκη, είναι η αρχαία Πέλιννα ή Πελινναίον, στην τετράδα Εστιαιώτιδα, που απλωνόταν ανάμεσα στην Τρίκκη και τη Φαρκαδόνα, στην αριστερή όχθη του Πηνειού ποταμού.

Χρυσό περιδέραιο από την Πέλιννα (2ος αι. π.Χ.).

Η αρχαία Πέλιννα, προσθέτει, έχει ταυτιστεί με τα ερείπια στο βραχώδες ύψωμα που βρίσκεται στον ορεινό όγκο του Πελινναίου όρους, στη θέση «Παλαιογαρδίκι», 3 χλμ. βορειανατολικά του χωριού Πετρόπορος. Η Πέλιννα τον 6ο και τον 5ο αι. π.Χ. ήταν περιορισμένη στην κορυφή και τις μεσημβρινές κλιτύες του λόφου. Τα αρχαία λείψανα φανερώνουν μια μεγάλη πόλη με ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, κυρίως κατά τη διάρκεια της μακεδονικής παρουσίας στη Θεσσαλία (354-197 π.Χ.), αφού η Πέλιννα ακολούθησε φιλομακεδονική πολιτική. Στο δυτικό τμήμα του πολεοδομικού ιστού της Πέλιννας ανασκάπτεται μεγάλο δημόσιο κτίριο, ίσως ιερό του Ασκληπιού και του Διόνυσου. Η αρχαία Πέλιννα αρχίζει να παρακμάζει από το τέλος του 2ου αι. π.Χ.

Πελινναίο - χρυσά ενώτια από τάφο.

Στον αρχαιολογικό χώρο της Πέλιννας εξετάστηκαν, διευκρινίζει ο κ. Χατζηαγγελάκης, δύο θέσεις όπου ενδεχομένως θα μπορούσε να δημιουργηθεί και να λειτουργήσει θεατρική κατασκευή. Αρχικά προτάθηκε αμφιθεατροειδής χώρος, όπου παρατηρούνται στοιχεία λατόμευσης στο φυσικό βράχο στη νότια, ΝΑ πλευρά του αρχαιολογικού χώρου, κοντά στο ανατολικό σκέλος του τείχους. Η δεύτερη πιθανή θέση προτείνεται στις νότιες υπώρειες του λόφου «Παλαιογαρδίκι», όπου ο Stahlin παρατήρησε βύθισμα, ίσως του κοίλου του θεάτρου, καθώς και ίχνη της σκηνής. Την ίδια θέση προτείνει και ο Αθαν. Τζιαφάλιας που συμπληρώνει ότι το αρχαίο θέατρο της Πέλιννας είχε προσανατολισμό προς το νότο, όπου σύμφωνα με τις ενδείξεις τοποθετείται η αρχαία αγορά της πόλης. Η πρόταση ενισχύεται και από το γεγονός, τονίζει ο αρχαιολόγος, ότι τα κοίλα των θεάτρων χρησιμοποιούνταν όχι μόνο για τα θρησκευτικού χαρακτήρα δρώμενα, αλλά και για τις συναθροίσεις των πολιτικών αρχών των αρχαίων πόλεων και αποτελούσαν και κέντρο της κοινωνικής ζωής των πολιτών. Και στην περίπτωση της Πέλιννας ίσως να ισχύουν όσα είναι σχετικά με τα Ασκληπιεία και τη Διονυσιακή λατρεία. Μελλοντικές επισταμένες έρευνες στον αρχαιολογικό χώρο ίσως προσφέρουν νέα δεδομένα στην έρευνα.

Ενδιαφέρον πάντως παρουσιάζει το στοιχείο, καταλήγει ο κ. Χατζηαγγελάκης, ότι και στις αρχαίες πόλεις της δυτικής Θεσσαλίας, στις τετράδες της Εστιαιώτιδας και της Θεσσαλιώτιδας, διοργανώνονταν δραστηριότητες με τη συμμετοχή σε δρώμενα και σε θεατρικές παραστάσεις και είναι θέμα χρόνου και έρευνας επί του πεδίου ο εντοπισμός και η αποκάλυψη αρχαίων θεάτρων στη δυτική Θεσσαλία.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ (Α. Ζώης).