Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Χαμένη πόλη των Μάγιας έρχεται στο φως, Lost Mayan city discovered in Mexican jungle... but will stunning find shed light on civilization's collapse 1,000 YEARS ago?

Τα γλυπτά και τα άλλα απομεινάρια της αλλοτινής δόξας της Τσακτούν κρύβονταν επί αιώνες μέσα στη ζούγκλα. The Slovenian Academy of Sciences and Arts recently discovered lost Maya artifacts.

Μία ολόκληρη αρχαία πόλη των Μάγιας με πυραμίδες, πλατείες, γήπεδα και γλυπτά, παρέμενε κρυμμένη επί αιώνες στα πυκνά τροπικά δάση του Ανατολικού Μεξικού.

 Archaeologists named the city Chactun, meaning 'Red Rock' or 'Large Rock'.

Οι αρχαιολόγοι που την έφεραν στο φως ανακοίνωσαν ότι πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες που έχουν ανακαλυφθεί στη χερσόνησο του Γιουκατάν και της έδωσαν το όνομα Τσακτούν - Κόκκινος Βράχος ή Μεγάλος Βράχος.

A National Institute of Anthropology and History worker shows the remains of a building at the newly discovered ancient Maya city Chactun in Yucatan peninsula.

Η προκολομβιανή πόλη βρέθηκε 120 χλμ. δυτικά του Τσετουμάλ και υπολογίζεται ότι φιλοξενούσε 30.000 ως 40.000 κατοίκους - οι ειδικοί θεωρούν ότι ήταν λίγο μικρότερη σε πληθυσμό από το Τικάλ (τη διάσημη μεγαλούπολη των Μάγιας που βρίσκεται στη Γουατεμάλα), αν και τόνισαν ότι περαιτέρω έρευνες απαιτούνται για τον ακριβή προσδιορισμό του μεγέθους και του πληθυσμού της.

The site covers 22 hectares (54 acres) and lies 75 miles due west of Chetumal.

Όπως δήλωσε πάντως ο επικεφαλής της ομάδας Ιβάν Σπράιτς, επίκουρος καθηγητής στην Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών της Σλοβενίας, μέχρι στιγμής έχουν ανασκαφεί 15 πυραμίδες (εκ των οποίων μία ύψους 23 μ.), γήπεδα όπου παιζόταν το ιδιαίτερα διαδεδομένο παιχνίδι της μπάλας και γλυπτά λαξεμένα σε πέτρα (γνωστά ως «στήλες»).

Chactun likely had its heyday during the late Classic period of Maya civilization between 600 and 900 A.D.

Η Τσακτούν γνώρισε μάλλον τη μεγαλύτερη άνθησή της στην ύστερη περίοδο του πολιτισμού των Μάγιας, το 600-900 μ.Χ. Ο καθηγητής Σπράιτς και οι συνεργάτες του «οδηγήθηκαν» σε αυτήν από αεροφωτογραφίες που είχαν ληφθεί πριν από 15 χρόνια από την Εθνική Επιτροπή Γνώσης και Χρήσης της Βιοποικιλότητας για την καταγραφή των φυσικών βιοτόπων του Μεξικού. Εντοπίζοντας στις φωτογραφίες αυτές κάποια ίχνη που έμοιαζαν με ερείπια, οι επιστήμονες αποφάσισαν να μεταβούν στην περιοχή και να κάνουν επιτόπιες έρευνες.

Traditional mask at Quintana Roo, Yucatan in Mexico.

Αυτό δεν ήταν εύκολο. Επί τρεις εβδομάδες χρειάστηκε να ανοίξουν ένα μονοπάτι 16 χιλιομέτρων μέσα στη ζούγκλα ώσπου να φθάσουν στο σημείο, το οποίο όμως τους αποζημίωσε πλήρως αποκαλύπτοντας πληθώρα ευρημάτων. 

Researchers found evidence that other people had been to the site as recently as 20 or 30 years ago.

Αφού χαρτογράφησαν την περιοχή και κατέγραψαν τα μνημεία, ο καθηγητής Σπράιτς και οι συνεργάτες του έκλεισαν ξανά το μονοπάτι για να εμποδίσουν την πρόσβαση. Και αυτό γιατί, αν και η αρχαία πόλη ήταν άγνωστη στην αρχαιολογική κοινότητα, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι κάποιοι την είχαν επισκεφθεί πριν από 20 με 30 χρόνια, αλλά κανένας έκτοτε.

Aerial view of Palenque Mayan site.

«Ολόκληρο το μέρος ήταν καλυμμένο από τη ζούγκλα, όμως ξυλοκόποι και συλλέκτες ρητίνης είχαν οπωσδήποτε βρεθεί εκεί, επειδή είδαμε τομές στα δένδρα» εξήγησε ο καθηγητής. «Το θέμα είναι ότι δεν είπαν τίποτε σε κανέναν».

Academics say the lost city was abandoned around the year 1,000, probably due to demographic pressure, climate change, wars and rebellions.

Τα κτίσματα της Τσακτούν, και κυρίως το γεγονός ότι διέθετε τόσο πολλά γήπεδα, αποτελούν σύμφωνα με τον δρ Σπράιτς ενδείξεις ότι ήταν μία πολύ μεγάλη και σημαντική πόλη. Ο αρχαιολόγος εκτιμά ότι εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της γύρω στο έτος 1.000 μ.Χ., υποκύπτοντας μάλλον στη δημογραφική πίεση, την κλιματική αλλαγή, τους πολέμους και τις εξεγέρσεις.

Όπως τόνισε, οι έρευνες που θα ακολουθήσουν θα ανασύρουν σαφέστερες απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα και ενδεχομένως θα ρίξουν νέο φως στις σχέσεις ανάμεσα στις διάφορες περιοχές της αυτοκρατορίας των Μάγιας εκείνης της περιόδου.


Σε άγνωστα «νερά» το Voyager 1, NASA's Voyager 1 Probe Enters New Realm Near Interstellar Space

This artist's concept shows plasma flows around NASA's Voyager 1 spacecraft as it gets close to entering interstellar space. Image released Dec. 3, 2012. CREDIT: NASA/JPL-Caltech/The Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory

Τρεις ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες παρακολούθησαν και μελέτησαν την πορεία του διαστημικού σκάφους Voyager 1 που ταξιδεύει στο Διάστημα από το 1977. Το σκάφος βρίσκεται πλέον στα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος και τα τελευταία 2 χρόνια διάφορες ερευνητικές ομάδες έχουν κάνει ανακοινώσεις και προβλέψεις για την πορεία του.

Πριν από λίγους μήνες επιστήμονες στις ΗΠΑ είχαν ανακοινώσει ότι το Voyager 1 εγκατέλειψε το ηλιακό σύστημα. Οι τρεις νέες μελέτες παρουσιάζουν παρόμοια ευρήματα σύμφωνα με τα οποία το Voyager 1 βρίσκεται σε μια «αχαρτογράφητη», όπως την χαρακτηρίζουν, περιοχή του ηλιακού μας συστήματος αλλά ακόμη δεν το έχει εγκαταλείψει.

Οι νέες μελέτες

An artist's illustration of NASA's Voyager 1 spacecraft, the farthest human-built object from Earth, which launched in 1977 and is headed for interstellar space. CREDIT: NASA

«Η έξοδος του Voyager 1 από το ηλιακό σύστημα μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε. Μπορεί να συμβεί τα επόμενα 24ωρα ή να χρειαστεί αρκετά χρόνια ακόμη» αναφέρει ο Εντ Στόουν, στέλεχος του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA (JPL) και επικεφαλής της αποστολής του Voyager 1 και του δίδυμου σκάφους Voyager 2 που εκτοξεύτηκε μερικές εβδομάδες αργότερα, ακολούθησε διαφορετική πορεία και βρίσκεται αρκετά πίσω από το… αδερφάκι του. 

Stamatios (Tom) Krimigis is the Emeritus Head of the Space Department at the Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory in Laurel, Maryland. He also occupies the Chair of Science of Space at the Academy of Athens in Greece. PHOTO CREDIT: JOHNS HOPKINS UNIVERSITY APPLIED PHYSICS LABORATORY.

Μια από τις τρεις μελέτες που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science» συνυπογράφει ο διακεκριμένος Έλληνας ακαδημαϊκός κ. Σταμάτης Κριμιζής που συμμετείχε στο πρόγραμμα Voyager και είχε σημαντικό ρόλο σε πολλές ακόμα αποστολές της NASA. «Το Voyager 1 μπορεί να απέχει μήνες ή και χρόνια από το να εγκαταλείψει το ηλιακό σύστημα. Απλώς δεν το γνωρίζουμε. Όμως η αναμονή είναι από μόνη της απίστευτα συναρπαστική, καθώς το Voyager 1 συνεχίζει να αψηφά τις προβλέψεις και μεταβάλλει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για’ αυτή τη μυστηριώδη και θαυμαστή πύλη προς τον Γαλαξία» αναφέρει ο κ. Κριμιζής.

Που βρίσκεται

The twin Voyager 1 and 2 spacecraft continue exploring where nothing from Earth has flown before. In the 34th year after their 1977 launches, they each are much farther away from Earth and the Sun than Pluto. Voyager 1 and 2 are now in the "Heliosheath" - the outermost layer of the heliosphere where the solar wind is slowed by the pressure of interstellar gas. Both spacecraft are still sending scientific information about their surroundings through the Deep Space Network (DSN). The primary mission was the exploration of Jupiter and Saturn. After making a string of discoveries there -- such as active volcanoes on Jupiter's moon Io and intricacies of Saturn's rings -- the mission was extended. Voyager 2 went on to explore Uranus and Neptune, and is still the only spacecraft to have visited those outer planets. The adventurers' current mission, the Voyager Interstellar Mission (VIM), will explore the outermost edge of the Sun's domain. And beyond.

Το Voyager 1 απέχει περίπου 18,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο (περίπου 125 φορές η απόσταση Γης - Ήλιου) και το σήμα του χρειάζεται 17 ώρες για να φθάσει στη Γη. Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία, το Voyager 1 πλησιάζει πλέον στην ηλιόπαυση, στα έσχατα σύνορα της ηλιόσφαιρας, της τεράστιας σφαίρας σωματιδίων που δημιουργείται από το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου. Μόλις την διαπεράσει για τα καλά, τότε θα έχει επίσημα περάσει τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος.

Αυτό θα όμως θα είναι σίγουρο μόνο όταν οι επιστήμονες δουν το οριστικό και αδιάψευστο σημάδι, την απότομη αλλαγή στην κατεύθυνση του μαγνητικού πεδίου που θα καταγράψει το σκάφος, κάτι που ακόμα δεν έχει συμβεί.