Ναυάγιο βυζαντινού πλοίου εντοπίστηκε στη Μαύρη Θάλασσα. Byzantine shipwreck discovered off the coast of Sevastopol

Το ναυάγιο είναι γεμάτο με αμφορείς που χρονολογούνται στον 10ο ή 11ο αιώνα μ.Χ. Α Byzantine trade ship has been found by divers on the Black Sea bed off the coast of Crimea. Around the sunken vessel hundreds of ceramic amphoras were discovered, which were probably used to transport wine and oil. The ship is about 125m (410 feet) long. There ceramic amphoras were probably used to transport wine and oil.

Το ναυάγιο ενός μεγάλου βυζαντινού πλοίου, που ανάγεται στον 10ο αιώνα και είναι γεμάτο με αμφορείς, εντοπίστηκε από δύτες στα ανοιχτά της Σεβαστούπολης, στην Κριμαία ανακοίνωσε ο επικεφαλής της ρωσικής υποβρύχιας αποστολής.

«Μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για μια μοναδική ανακάλυψη» ανέφερε ο ιστορικός Βίκτορ Λεμπεντίσκι, ο επικεφαλής της αποστολής που οδήγησε στην ανακάλυψη του ναυαγίου, σε βάθος 82 μέτρων, στο βυθό της Μαύρης Θάλασσας.

Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, το πλοίο ενδέχεται να βυθίστηκε μετά τη σύγκρουσή του με ένα άλλο πλοίο που μπορεί επίσης να βρίσκεται και αυτό στον βυθό της θάλασσας. Το ναυάγιο είναι γεμάτο με αμφορείς που χρονολογούνται στον 10ο ή 11ο αιώνα μ.Χ.

A find of the century: Massive shipwreck discovered off the coast of Crimea / tvZvezda.

Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν επίσης ότι ίσως να πρόκειται για το μεγαλύτερο βυζαντινό πλοίο που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. «Στόχος μας σήμερα είναι να το συντηρήσουμε και να το προστατεύσουμε από τους αρχαιοκάπηλους», εξήγησε ο Ρομάν Ντουνάγιερ, διευθυντής του καταδυτικού ομίλου που συμμετείχε στις έρευνες.

Αμφορείς από το ναυάγιο μεγάλου βυζαντινού πλοίου, που εντοπίστηκε από δύτες στα ανοιχτά της Σεβαστούπολης. Most of the Crimean peninsula had been under Byzantine control from the 6th century BC until the late 7th century AD (the southern shores were controlled by Byzantine emperors until the 13th century). Present-day Sevastopol was a major Byzantine trading port. There are many archaeological excavation sites across the peninsula. Hundreds of amphoras, many of them undamaged, have been found.

Το ναυάγιο θα βοηθήσει τους ιστορικούς να κατανοήσουν καλύτερα τους εμπορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς που διατηρούσαν την εποχή εκείνη οι χώρες που βρέχονταν από τη Μαύρη Θάλασσα καθώς και την οργάνωση του εμπορικού ναυτικού του Βυζαντίου.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - Γαλλικό Πρακτορείο (Φ.Γ.).

Γιάννης Βαρβέρης, Παγκόσμιος πόλεμος

Max Oppenheimer, Operation, 1912.

Ανθρώποι φτωχοί γεννηθήκαμε

και της αγάπης ενορίτες

πώς τάχα γίναμε συνταξιούχοι του οίκτου

του εμπρησμού συνδρομητές

πώς και φουντώσαμε σαν τα γεράνια

και πώς καταδεχτήκαμε ξένο νερό για πότισμα·

πολύ μας αγαπήσαν, δε νομίζετε

ώρα για εκδίκηση

ώρα γι' αγάπη ανόρεχτη

ζευγάρια που μαζεύουνε τα πράγματα

και τα ρολόγια τους και τ' αντικείμενά τους

κι όταν πια δίνουν το κλειδί

το πεταχτό φιλί

τύμπανα εκεχειρίας βαρούν

στο διπλανό ξενοδοχείο.

Edward Hopper, Western Motel, 1957.

Από τη συλλογή «Πεταμένα λεφτά» (2005)

Ο Γιάννης Βαρβέρης φωτογραφημένος στο σπίτι του. Τέσσερα χρόνια κλείνουν φέτος από τον θάνατό του.

Ο Γιάννης Βαρβέρης (1955-2011) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά. Εξέδωσε έντεκα ποιητικές συλλογές, με πρώτη την “Εν φαντασία και λόγω” (Κούρος, Αθήνα, 1975), ενώ η τελευταία, δωδέκατη συλλογή του εκδόθηκε λίγο μετά το θάνατό του (“Βαθέος γήρατος”, 2011). Επίσης μετέφρασε και εξέδωσε έργα των Αριστοφάνη, Μενάνδρου, Μολιέρου, Μαριβώ, Ουίτμαν, Σαντράρ, Πρεβέρ, Μρόζεκ, Κάριγκτον, Φέρρε, Μπρασένς καθώς και μια ανθολογία για το θάνατο. Από το 1976 έγραφε κριτική θεάτρου (περιοδικά “Τομές” και “Η Λέξη”, εφημερίδα “Η Καθημερινή”). Αυτά και άλλα θεωρητικά του κείμενα για το θέατρο εκδόθηκαν σε έξι τόμους (“Η κρίση του θεάτρου” -πέντε τόμοι, “Πλατεία θεάτρου”). Το 1996 του απονεμήθηκε το Κρατικό βραβείο Κριτικής - Δοκιμίου. Ποιήματά του μεταφράστηκαν και περιλήφθηκαν σε ανθολογίες στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά, στα ισπανικά και στα ρουμανικά. Μεταφράσεις του αττικής και νέας κωμωδίας παρουσιάστηκαν στην Επίδαυρο και σε άλλα θέατρα. Το 2001 του απονεμήθηκε το Βραβείο Καβάφη για τη συγκεντρωτική έκδοση “Ποιήματα 1975-1996”. Το 2002 του απονεμήθηκε το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού “Διαβάζω' για την ποιητική συλλογή “Στα ξένα”. Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, ξαφνικά, στις 25 Μαΐου 2011.