today's art: Paul Cézanne, Λουόμενοι, Bathers (Les Grandes Baigneuses), (1894–1905). 127.2 × 196.1 cm. National Gallery, London

Ο Γάλλος Πωλ Σεζάν (Paul Cézanne 1839-1906) είναι από κάθε άποψη ένα ορόσημο στην παγκόσμια τέχνη. Ο πατέρας του ήταν ένας εύπορος επιχειρηματίας που του κληροδότησε μεγάλη περιουσία ικανή να του επιτρέψει έναν σχετικά άνετο βίο, και την σπάνια δυνατότητα να εκφράζεται χωρίς προκαταλήψεις ή αγκυροδεμένος σε παραγγελίες. Σήμερα πια θεωρείται ο κατ΄ εξοχήν πατέρας της μοντέρνας τέχνης, ασκώντας μεγαλειώδη επιρροή σε όλους τους μεταγενέστερους συνεχιστές του. Ο Σεζάν έδωσε τεράστια ώθηση στην ζωγραφική καθώς την απελευθέρωσε από τα στεγανά του παρελθόντος. Η νομική στην οποία γράφτηκε δεν τον συγκίνησε και σύντομα την παράτησε. Ξεκίνησε να ζωγραφίζει μέσα σε ένα βαθύ ρομαντικό στυλ όμως η εξέλιξή του σηματοδότησε μια πλήρη σύγκρουση για την εποχή του όπου οι νεκρές φύσεις κυρίως δίνουν έναν χαρακτήρα μοναδικό σε σύλληψη και απέραντο σε τόλμη. Το προσωπικό του ύφος έγινε αντικείμενο σκληρής και άδικης κριτικής, αλλά δυστυχώς έτσι συνέβαινε ανέκαθεν με τους περισσότερους επαναστάτες –αναγνωρίζονται μετά θάνατον. Επηρεάστηκε απέραντα από τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους, ωστόσο πρόσθεσε και πολλά προσωπικά χαρακτηριστικά στους πίνακές του, το εντελώς ιδιαίτερο και αναγνωρίσιμο στυλ του. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήθελε να αναδείξει τον Ιμπρεσιονισμό “σε κάτι στέρεο που διαρκεί όσο και η τέχνη που εκτίθεται στα μουσεία“. 

Montagnes en Provence, l'Estaque

Η μεγαλύτερη συνεισφορά του στον Ιμπρεσιονισμό θεωρείται η πρόσθεση καθαρών γεωμετρικών στοιχείων που αργότερα επηρέασαν και το κίνημα του κυβισμού. Τα παραδοσιακά μοτίβα, τη δικτατορία της θεωρίας της τέχνης, τη σωστή προοπτική στην απόδοση των χώρων, τον ορθολογικό ρεαλισμό, όλα αυτά τα απέρριψε με το έργο του. Ζωγράφιζε ότι έβλεπε και ότι αισθανόταν. Έτσι τα έργα δεν αποτύπωναν απλά τη πραγματικότητα αλλά είχαν μια ξεχωριστή ποιότητα μέσα τους. 

Το θέμα δεν ήταν το μοτίβο αλλά η ίδια η ζωγραφική. Στα τέλη της ζωής του έλεγε στους φίλους του κάποτε ότι ήθελε να πεθάνει ζωγραφίζοντας. Στις 15 Οκτωβρίου του 1906, καθώς σχεδίαζε ένα τοπίο έπιασε δυνατή βροχή. Έμεινε να ζωγραφίσει και δεν κουνήθηκε από τη θέση του. Όταν αποφάσισε να γυρίσει στο σπίτι του έτρεμε από τον πυρετό. Στο δρόμο λιποθύμησε και σωριάστηκε καταγής όπου τον βρήκε ένας αμαξάς που τον  πήγε στο σπίτι μισοπεθαμένο. Μια εβδομάδα αργότερα πέθανε από πνευμονία στα 67 του χρόνια.

Le Buveur, The Drinker

Ο ίδιος φανατίζονταν με τις ιδέες του: “Για τον καλλιτέχνη, βλέπω σημαίνει αντιλαμβάνομαι και αντιλαμβάνομαι σημαίνει συνθέτω. Η τέχνη είναι μια θρησκεία. Σκοπό έχει την ανύψωση της σκέψης. Ζωγραφίζω αυτό που βλέπω στη φύση δεν σημαίνει ότι αντιγράφω αυτό που έχω βάλει στόχο, σημαίνει ότι υλοποιώ αυτό που προσλαμβάνω με τις αισθήσεις. Όλα συνοψίζονται στο εξής: Να δουλεύεις χωρίς να νοιάζεσαι για κανέναν και να γίνεσαι δυνατός, αυτός είναι ο στόχος του καλλιτέχνη…“ 

Les joueurs de cartes, Card players

Ο Σεζάν είναι, βρίσκεται σε διαρκή κίνηση. Ανοίγει τα μάτια διάπλατα για να αντιληφθεί τα μυστικά του τοπίου, ερευνά κατάκοπος κι όταν δεν τα καταφέρνει, ουρλιάζει και καταστρέφει τα έργα του. Τον κοροϊδεύουν, τον περνάνε για τρελό. Υποφέρει, διαλύει φιλίες, παραμελεί αυτούς που αγαπά, συνεχίζει στο δρόμο που επέλεξε και τον οποίο μόνο αυτός διακρίνει: ξέρει ότι είναι ο εφευρέτης της μοντέρνας ζωγραφικής.