This roman statue is
one of a set from one of the big gardens in Rome (afraid I didn't take a note
of which gardens it was from). It's on the first floor of the Palazzo dei
Conservatori in Rome. She is carved in the archaic style, with its
characteristic enigmatic smile.
Etruscan temple
decoration.The roofs of Etruscan temples were covered with flat and curving
terracotta tiles. The lowermost curving tiles were closed off with a vertical
relief plate, a so-called antefix. This specimen represents a woman's face. Her
diadem, earrings and necklace are painted in pleasant colours. Judging from the
subtle 'archaic smile' and the shape of the eyes, the antefix can be dated to
the second half of the sixth century B.C.
AN ARCHAIC GREEK
VOTIVE TERRA COTTA GODDESS. c. 5th century BC. The Korai style figure with long
braided hair and wearing a polos on her head. 3 x 3 inches. Good example with
good detail and remains of white pigment. Fine
archaic smile!
AN ARCHAIC GODDESS,
ca. 6th century BC. The terra cotta goddess wearing long robes and high polos,
two long braids falling over her breasts, she sits on her throne with hands on
her knees and bare feet emerging from undr the hem of her robes. 2.4 x 3.25 x 7
inches. A couple of flakes, otherwise in choice intact condition with marvelous
detail especially in the face with its wonderful archaic smile.
Κεφαλή
κούρου. Αρχαϊκή περίοδος, 6ος αι π.Χ.
Αντιπροσωπευτικό
έργο της αρχαϊκής πλαστικής αποτελεί το κεφάλι μικρού κούρου, που το συνολικό
του ύψος δεν ξεπερνούσε τα 0,40 μ. Το έργο διατηρείται σε θαυμάσια κατάσταση,
μάλιστα, ανάμεσα στα μαλλιά σώζεται αμυδρά ελάχιστο από το κόκκινο χρώμα, που
το διακοσμούσε. Το πρόσωπο είναι μάλλον πλατύ και λιπόσαρκο και οι λεπτομέρειές
του αποδίδονται με λάξευση. Τα μάτια είναι στενά, λοξά και αμυγδαλωτά με βολβό
που εξέχει, τα φρύδια ανεπαίσθητα και καλοσχεδιασμένα, η μύτη ελαφρά
αποκεκρουμένη, ενώ στο στόμα με τα πολύ στενά χείλη διακρίνεται το αρχαϊκό
μειδίαμα. Τα μαλλιά του μετώπου, τα αυτιά, και γενικά το πρόσθιο μέρος του
κεφαλιού δηλώνονται με λεπτομέρειες και χαρακτηρίζονται από έντονο ρεαλισμό.
Αντίθετα, η πλαστική διαμόρφωση του κρανίου και του οπίσθιου μέρους των μαλλιών
του τραχήλου γίνεται με ενιαία και τελείως αδιακόσμητη και λεία επιφάνεια,
γεγονός που δικαιολογείται μόνο αν υποτεθεί ότι ο κούρος ήταν κάπου στημένος
και το πίσω μέρος του δεν ήταν ορατό.
Το
μειδίαμα του Σπαρτιάτη
Η
ταινία έχει ως θέμα τη γυναικεία απεικόνιση στην αρχαία ελληνική γλυπτική, είτε
πρόκειται για θεές, είτε για κοινές θνητές. Η ματιά του θεατή ταυτίζεται με τη
ματιά μιας ομάδας σπουδαστών που προσπαθούν να αποτυπώσουν ζωγραφίζοντας τα
μυστικά και τις λεπτομέρειες της γυναικείας μορφής σε όλη τη διάρκεια της
Ελληνικής Αρχαιότητας.