Ηλεκτρονικό μικροσκόπιο “βλέπει” τη διπλή έλικα του DNA, Scientists snap a picture of DNA’s double helix for the very first time

Πολλά έχουν αλλάξει από τη δεκαετία του 1950, όταν οι επιστήμονες προσδιόρισαν έμμεσα τη δομή του DNA χρησιμοποιώντας ακτίνες Χ και περίπλοκα μαθηματικά. Τώρα, Ιταλοί ερευνητές παρουσιάζουν το πρώτο άμεσο πορτρέτο της διπλής έλικας σε ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης.

Οι Watson και Crick ανακάλυψαν το 1953 την διπλή έλικα του DNA

Οι νανοπροεξοχές είχαν σχεδιαστεί προσεκτικά ώστε να είναι εξαιρετικά υδρόφοβες ώστε να προκαλέσουν την ταχεία εξάτμιση του νερού, αφήνοντας πίσω τεντωμένες ίνες DNA.

Στη συνέχεια, το δείγμα τοποθετήθηκε στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο έτσι ώστε η δέσμη ηλεκτρονίων να φτάνει μέχρι τις ίνες DNA αφού πρώτα περάσει μέσα από τις τρύπες της επιφάνειας.

Η διπλή έλικα του DNA διακρίνεται καθαρά. The stuff of life: DNA's double helix is clearly visible in this scanning electron microscope image taken by an Italian research team using a new method to capture the hitherto elusive molecule

Το αποτέλεσμα είναι μια ηλεκτρονιογραφία στην η διπλή έλικα του DNA διακρίνεται σαν ένα είδος μικροσκοπικού τιρμπουσόν.

Μια ίνα DNA διακρίνεται τεντωμένη ανάμεσα σε δύο νανοπροεξοχές. Very, very small: A team from the University of Genoa, Italy, captured DNA threads out of a dilute solution and dried them and stretch them out across water-repellent nanoscopic silicon pillars

Στην πραγματικότητα, όμως, η ίνα που διακρίνεται στις εικόνες δεν είναι ένα μεμονωμένο μόριο, αλλά έξι διαφορετικά μόρια DNA τυλιγμένα γύρω από ένα έβδομο μόριο που βρίσκεται στο κέντρο. Όπως εξηγούν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Nano Letters, η διάταξη αυτή εμποδίζει τα ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας να σπάσουν τη διπλή έλικα του DNA.

A stylised image of the double helix strands of DNA: The structure of DNA was first inferred in the Fifties using a technique called X-ray crystallography.

Πιστεύουν πάντως ότι η μέθοδος μπορεί να βελτιωθεί ώστε να απαθανατίζει το DNA με ηλεκτρόνια μικρότερης ενέργειας. Αυτό θα άνοιγε το δρόμο για την απεικόνιση μεμονωμένων μορίων, ή ακόμα και μεμονωμένων βάσεων στο μόριο του DNA.